Jòb 6
1 Epi Job te reponn:
Respondens autem Iob, dixit:
2 “O ke doulè m ta kab peze pou mete nan balans lan, ansanm ak gwo dega ki vin sou mwen yo!
Utinam appenderentur peccata mea, quibus iram merui: et calamitas, quam patior, in statera.
3 Paske li ta pi lou pase sab lanmè yo. Akoz sa a, pawòl mwen yo te tèlman san règ.
Quasi arena maris hæc gravior appareret: unde et verba mea dolore sunt plena:
4 Paske flèch Toupwisan an fin antre anndan m; lespri m ap bwè pwazon. Gwo laperèz Bondye a vin alinye kont mwen.
Quia sagittæ Domini in me sunt, quarum indignatio ebibit spiritum meum, et terrores Domini militant contra me.
5 Èske bourik mawon ranni sou zèb li, oswa bèf rele sou manje li?
Numquid rugiet onager cum habuerit herbam? aut mugiet bos cum ante præsepe plenum steterit?
6 Èske bagay san gou kapab manje san sèl, oswa èske pati blan nan zye poul a gen gou?
Aut poterit comedi insulsum, quod non est sale conditum? aut potest aliquis gustare, quod gustatum affert mortem?
7 Nanm mwen p ap touche yo. Yo tankou manje abominab pou mwen.
Quæ prius nolebat tangere anima mea, nunc præ angustia, cibi mei sunt.
8 “O ke sa m mande ta kab rive, e ke Bondye ta ban m sa m anvi wè a!
Quis det ut veniat petitio mea: et quod expecto, tribuat mihi Deus?
9 Ke Bondye ta dakò pou kraze m nèt, ke Li ta lache men l pou retire mwen nèt!
Et qui cœpit, ipse me conterat: solvat manum suam, et succidat me?
10 Kite sa toujou kòm konsolasyon mwen; wi, kite mwen rejwi nan doulè k ap kraze mwen, pou m pa t renye pawòl a Sila Ki Sen an.
Et hæc mihi sit consolatio ut affligens me dolore, non parcat, nec contradicam sermonibus Sancti.
11 Ki jan fòs mwen ye, pou m ta tan? Epi kilès lafen mwen, ke m ta dwe sipòte?
Quæ est enim fortitudo mea ut sustineam? aut quis finis meus, ut patienter agam?
12 Èske fòs mwen tankou wòch, o èske chè m kon bwonz?
Nec fortitudo lapidum fortitudo mea, nec caro mea ænea est.
13 Èske se pa ke nanpwen sekou anndan m, ke tout sajès fin chase lwen mwen?
Ecce, non est auxilium mihi in me, et necessarii quoque mei recesserunt a me.
14 “Paske pou nonm ki pèdi tout espwa a, li ta dwe twouve konpasyon nan zanmi li; menm a li menm ki kon pèdi lakrent Wo Pwisan an.
Qui tollit ab amico suo misericordiam, timorem Domini derelinquit.
15 Frè m yo te aji ak desepsyon kon yon ravin, kon flèv ravin ki vin sèch;
Fratres mei præterierunt me, sicut torrens qui raptim transit in convallibus.
16 ki vin sal tankou glas k ap fonn kote lanèj kon kache.
Qui timent pruinam, irruet super eos nix.
17 Nan sezon sèch, yo pa la; lè li cho, yo disparèt sou plas yo.
Tempore, quo fuerint dissipati, peribunt: et ut incaluerit, solventur de loco suo.
18 Chemen a kous pa yo tòde tout kote; yo monte rive vin anyen; yo vin disparèt.
Involutæ sunt semitæ gressuum eorum: ambulabunt in vacuum, et peribunt.
19 Karavàn Théma yo te vin veye; vwayajè Séba yo te gen espwa yo.
Considerate semitas Thema, itinera Saba, et expectate paulisper.
20 Yo te desi paske yo te mete konfyans; yo te vini la, e te etone.
Confusi sunt, quia speravi: venerunt quoque usque ad me, et pudore cooperti sunt.
21 Anverite, koulye a se konsa ou ye; ou wè laperèz e ou vin pè.
Nunc venistis: et modo videntes plagam meam timetis.
22 Èske mwen te di ou: ‘Ban m yon bagay’? Oswa m te fè yon demann anba tab pou retire nan richès ou?
Numquid dixi: Afferte mihi, et de substantia vestra donate mihi?
23 Oswa ‘delivre m nan men advèsè a’? Oswa ‘rachte mwen nan men opresè sila yo’?
Vel, Liberate me de manu hostis, et de manu robustorum eruite me?
24 “Enstwi mwen e mwen va pe la! Montre mwen kote mwen gen tò.
Docete me, et ego tacebo: et siquid forte ignoravi, instruite me.
25 Kèl doulè pawòl onèt sa yo genyen! Men kisa diskou ou a pwouve?
Quare detraxistis sermonibus veritatis, cum e vobis nullus sit qui possit arguere me?
26 Èske ou gen entansyon repwoche pawòl mwen yo, lè ou konnen se van ki mèt pawòl yo lè moun dekouraje nèt?
Ad increpandum tantum eloquia concinnatis, et in ventum verba profertis.
27 Konsa, ou ta menm tire osò pou òfelen yo e fè twòk pou zanmi ou.
Super pupillum irruitis, et subvertere nitimini amicum vestrum.
28 Alò, souple, gade mwen e wè si se manti m ap fè nan figi ou.
Verumtamen quod cœpistis explete: præbete aurem, et videte an mentiar.
29 Rete la, koulye a e pa kite enjistis fèt. Retounen kote m! Jiska prezan, ladwati mwen rete ladan an.
Respondete obsecro absque contentione: et loquentes id quod iustum est, iudicate.
30 Èske gen enjistis sou lang mwen? Èske bouch mwen pa kapab distenge gou gwo malè?”
Et non invenietis in lingua mea iniquitatem, nec in faucibus meis stultitia personabit.
