< Sòm 130 >

1 Se yon chante pou yo chante lè y'ap moute lavil Jerizalèm. Nan mizè mwen ye a, Seyè, m'ap rele nan pye ou.
Cântico dos degraus: Das profundezas clamo a ti, SENHOR.
2 Seyè, koute m' non! Panche zòrèy ou pou ou tande jan m'ap lapriyè nan pye ou.
Ouve, Senhor, a minha voz; sejam teus ouvidos atentos à voz de minhas súplicas.
3 Si ou t'ap make tout zak nou fè, Seyè, ki moun ki ta ka leve tèt devan ou?
Se tu, SENHOR, considerares todas as perversidades, quem resistirá, Senhor?
4 Men, ou padonnen nou, pou n' ka respekte ou.
Mas contigo está o perdão, para que tu sejas temido.
5 Mwen mete tout espwa m' nan Seyè a, mwen mete espwa m' nan sa li di.
Mantenho esperança no SENHOR, a minha alma espera; e persisto em sua palavra.
6 N'ap tann Seyè a, tankou faksyonnè k'ap tann solèy leve, wi, tankou faksyonnè k'ap tann solèy leve!
Minha alma [espera ansiosamente] pelo Senhor, mais que os guardas [esperam] pela manhã, [mais] que os vigilantes pelo alvorecer.
7 Nou menm pèp Izrayèl, mete tout espwa nou nan Seyè a, paske li renmen nou anpil. Li toujou pare pou delivre.
Espere, Israel, pelo SENHOR; porque com o SENHOR há bondade, e com ele muito resgate.
8 Se li menm ki va delivre pèp Izrayèl la anba tout mechanste yo fè yo.
E ele resgatará Israel de todas as suas perversidades.

< Sòm 130 >