< Sòm 126 >

1 Se yon chante pou yo chante lè y'ap moute lavil Jerizalèm. Lè Seyè a te fè moun Siyon yo te depòte yo tounen lakay yo, se tankou si nou te nan rèv: Nou pa t' vle kwè se te vre!
Cuando el Señor hizo un cambio en el destino de Sión, éramos como hombres en un sueño.
2 Ala ri nou te ri! Ala chante nou te chante tèlman nou te kontan! Lè sa a, lòt nasyon yo t'ap di: -Seyè a fè anpil bèl bagay pou yo!
Entonces nuestras bocas se llenaron de risa, y nuestras lenguas dieron un alegre clamor; dijeron entre las naciones: Jehová hizo grandes cosas por ellos.
3 Wi, li tè fè anpil bèl bagay pou nou, sa te fè kè nou kontan anpil.
El Señor hizo grandes cosas por nosotros; por lo cual estamos contentos.
4 Seyè, tanpri, fè moun yo te fè prizonye yo tounen nan peyi yo, menm jan lapli ou fè larivyè ki te sèk la koule ankò.
Deja que nuestro destino sea cambiado, Señor, como las corrientes en el sur.
5 Moun ki simen ak dlo nan je ap rekòlte ak kè kontan.
Los que sembraron con llanto, cosecharan en el grano con gritos de alegría.
6 Moun ki t'ap kriye lè yo t'aprale avèk grenn pou yo simen nan jaden yo, y'ap tounen ak bèl chante nan bouch yo sitèlman yo kontan lè y'ap pote rekòt la lakay yo.
Aunque un hombre salga llorando, llevando consigo su bolsa de semilla; él vendrá de nuevo en alegría, con los tallos de grano en sus brazos.

< Sòm 126 >