< Sòm 126 >

1 Se yon chante pou yo chante lè y'ap moute lavil Jerizalèm. Lè Seyè a te fè moun Siyon yo te depòte yo tounen lakay yo, se tankou si nou te nan rèv: Nou pa t' vle kwè se te vre!
Kur Zoti i bëri robërit e Sionit të kthehen, na u duk si ëndërr.
2 Ala ri nou te ri! Ala chante nou te chante tèlman nou te kontan! Lè sa a, lòt nasyon yo t'ap di: -Seyè a fè anpil bèl bagay pou yo!
Atëherë goja jonë u mbush me qeshje dhe gjuha jonë me këngë gëzimi, atëherë thuhej midis kombeve: “Zoti ka bërë gjëra të mëdha për ta”.
3 Wi, li tè fè anpil bèl bagay pou nou, sa te fè kè nou kontan anpil.
Zoti ka bërë gjëra të mëdha për ne, dhe jemi tërë gëzim.
4 Seyè, tanpri, fè moun yo te fè prizonye yo tounen nan peyi yo, menm jan lapli ou fè larivyè ki te sèk la koule ankò.
Bëj të rikthehen robërit tanë, o Zot, ashtu si përrenjtë në jug.
5 Moun ki simen ak dlo nan je ap rekòlte ak kè kontan.
Ata që mbjellin me lotë, do të korrin me këngë gëzimi.
6 Moun ki t'ap kriye lè yo t'aprale avèk grenn pou yo simen nan jaden yo, y'ap tounen ak bèl chante nan bouch yo sitèlman yo kontan lè y'ap pote rekòt la lakay yo.
Vërtetë ecën duke qarë ai që mban farën që do të mbillet, por ai do të kthehet më këngë gëzimi duke sjellë duajt e tij.

< Sòm 126 >