< Sòm 122 >

1 Se yon chante David pou yo chante lè y'ap moute lavil Jerizalèm. Ala kontan mwen te kontan lè yo di m': -Ann ale lakay Seyè a.
Ein Lied Davids im höhern Chor. Ich freute mich über die, so mir sagten: Laßt uns ins Haus des HERRN gehen!
2 Koulye a, men li: nou rive devan pòtay lavil Jerizalèm.
Unsre Füße stehen in deinen Toren, Jerusalem.
3 Jerizalèm, ou se yon lavil yo rebati, yon lavil kote tout bagay byen ranje.
Jerusalem ist gebaut, daß es eine Stadt sei, da man zusammenkommen soll,
4 Se la tout branch fanmi yo ap vin sanble. Tout branch fanmi pèp Seyè a, se la y'ap vini pou di Seyè a mèsi, jan li te ba yo lòd pou yo fè a.
da die Stämme hinaufgehen, die Stämme des HERRN, wie geboten ist dem Volk Israel, zu danken dem Namen des Herrn.
5 Se la pitit pitit David yo rete pou yo dirije, pou yo gouvènen pep la.
Denn daselbst sind Stühle zum Gericht, die Stühle des Hauses David.
6 Lapriyè Bondye pou pa gen dezòd lavil Jerizalèm ankò. Se pou tout moun ki renmen ou yo viv ak kè poze.
Wünschet Jerusalem Glück! Es möge wohl gehen denen, die dich lieben!
7 Se pou pa gen lagè sou ranpa lavil la. Se pou nan palè wa a tout moun viv ak kè poze.
Es möge Friede sein in deinen Mauern und Glück in deinen Palästen!
8 Poutèt fanmi m' yo ak zanmi m' yo, m'ap di: -Benediksyon Bondye sou lavil la!
Um meiner Brüder und Freunde willen will ich dir Frieden wünschen.
9 Poutèt kay Seyè a, Bondye nou an, ki nan lavil la, m'ap mande Bondye pou fè kè ou kontan.
Um des Hauses willen des HERRN, unsers Gottes, will ich dein Bestes suchen.

< Sòm 122 >