< ગીતશાસ્ત્ર 120 >

1 ચઢવાનું ગીત. મારા સંકટમાં મેં યહોવાહને પોકાર કર્યો અને તેમણે મને ઉત્તર આપ્યો.
Në ankthin tim i klitha Zotit, dhe ai m’u përgjigj.
2 હે યહોવાહ, જેઓ પોતાના હોઠોથી જૂઠું બોલે છે અને તેમની જીભથી છેતરે છે, તેઓથી તમે મારા આત્માને બચાવો.
O Zot, më çliro nga buzët gënjeshtare dhe nga gjuha mashtruese.
3 હે કપટી જીભ, તને તો તે શું કરશે? અને તારા તે શા હાલ કરશે?
Çfarë do të të japin ose çfarë do të të shtojnë, o gjuhë gënjeshtare?
4 તને યોદ્ધાઓ તીક્ષ્ણ બાણોથી વીંધશે, અને ધગધગતા કોલસાથી તને દઝાડાશે.
Shigjeta të mprehta të një trimi, me qymyr dëllinje.
5 મને અફસોસ છે કે હું મેશેખમાં રહું છું; અગાઉ હું કેદારના તંબુઓ મધ્યે રહેતો હતો.
I mjeri unë, që banoj në Meshek dhe që strehohem në çadrat e Kedarit!
6 જે શાંતિ પર દ્વેષ રાખે છે તેની સાથે રહીને હવે તો હું ધરાઈ ગયો છું.
Tepër gjatë kam banuar me ata që e urrejnë paqen.
7 હું શાંતિ ચાહું છું, પણ જ્યારે હું બોલું છું, ત્યારે તેઓ લડાઈ કરવા માગે છે.
Unë jam për paqen; ata përkundrazi, kur unë flas, janë për luftën.

< ગીતશાસ્ત્ર 120 >