માથ્થી 14
At that time Herod the tetrarch heard what Jesus was doing
2 ૨ તેમણે પોતાના ચાકરોને કહ્યું કે, “આ તો યોહાન બાપ્તિસ્મા કરનાર છે; તે મૃત્યુમાંથી સજીવન થયો છે, એ માટે એવાં પરાક્રમી કામો તેનાથી થાય છે.”
and he told his servants, “He must be John the Baptist resurrected from the dead, and that's why he has such powers!”
3 ૩ કેમ કે હેરોદે તેના ભાઈ ફિલિપની પત્ની હેરોદિયાને લીધે યોહાનને પકડ્યો હતો અને તેને બાંધીને જેલમાં નાખ્યો હતો.
Herod had detained John, and had him put in chains and imprisoned on account of Herodias, the wife of Philip, his brother.
For John had told him, “It's not legal for you to marry her.”
Herod wanted to kill John but he was afraid of the people's reaction for they considered John a prophet.
However, on Herod's birthday the daughter of Herodias danced for the party, and Herod was delighted with her.
So he promised with an oath to give her whatever she wanted.
Prompted by her mother, she said, “Give me here on a plate the head of John the Baptist.”
9 ૯ હવે રાજા દિલગીર થયો, તોપણ પોતે સમ ખાધા હતા તેને લીધે તથા તેની સાથે જમવા બેઠેલાઓને લીધે, તેણે તે આપવાનો હુકમ કર્યો.
Then the king regretted the promise he had made, but because of the oaths he'd made in front of his dinner guests, he gave the order to do it.
The order was passed on and John was beheaded in prison.
John's head was brought on a plate and given to the girl, who took it to her mother.
12 ૧૨ ત્યારે તેના શિષ્યોએ પાસે આવીને તેનો મૃતદેહ ઉઠાવી લઈ જઈને તેને દફનાવ્યો અને જઈને ઈસુને ખબર આપી.
John's disciples came and took the body, and buried him. Then they went and told Jesus.
13 ૧૩ ત્યારે ઈસુ એ સાંભળીને ત્યાંથી હોડીમાં એકાંત જગ્યાએ ગયા. લોકો તે સાંભળીને નગરોમાંથી પગરસ્તે તેમની પાછળ ગયા.
When Jesus heard the news he went away by boat to a quiet place to be alone, but when the crowds learned where he was, they followed him on foot from the towns.
14 ૧૪ ઈસુએ નીકળીને ઘણાં લોકોને જોયા, ત્યારે તેઓ પર તેમને અનુકંપા આવી; અને તેમણે તેઓમાંનાં માંદાઓને સાજાં કર્યા.
When Jesus got out of the boat and saw the huge crowds, he was full of sympathy for them, and healed their sick.
15 ૧૫ સાંજ પડી ત્યારે તેમના શિષ્યોએ તેમની પાસે આવીને કહ્યું કે, “આ જગ્યા ઉજ્જડ છે, હવે સમય થઈ ગયો છે, માટે લોકોને વિદાય કરો કે તેઓ આસપાસનાં પ્રદેશમાં તથા ગામોમાં જઈને પોતાને સારુ ખાવાનું વેચાતું લે.”
As evening came the disciples went up to him and said, “This place is miles from anywhere and it's getting late. Send the crowds away so they can go to the villages and buy food for themselves.”
But Jesus told them, “They don't need to leave. You give them something to eat!”
“All we have here are five loaves and a couple of fish,” they replied.
“Bring them to me,” said Jesus.
19 ૧૯ પછી તેમણે લોકોને ઘાસ પર બેસવાની આજ્ઞા આપી. અને તે પાંચ રોટલી તથા બે માછલી લઈ સ્વર્ગ તરફ જોઈને આશીર્વાદ માગ્યો અને રોટલી ભાંગીને શિષ્યોને આપી અને શિષ્યોએ લોકોને આપી.
He told the crowds to sit down on the grass. Then he took the five loaves and the two fish, looked up to heaven and blessed them. After that he broke the loaves into pieces and gave the bread to the disciples, and the disciples gave it to the crowds.
Everybody ate until they were full. Then they collected up the leftovers which filled twelve baskets.
Some five thousand men ate the food, not counting women and children.
22 ૨૨ પછી તરત તેમણે શિષ્યોને આગ્રહથી હોડીમાં બેસાડ્યા અને તેઓને પોતાની આગળ પેલે પાર મોકલ્યા અને તેણે પોતે લોકોને વિદાય કર્યા.
Right after this he made the disciples get into the boat and go back to the other side of the lake while he sent the crowds on their way.
23 ૨૩ લોકોને વિદાય કર્યા પછી, ઈસુ પ્રાર્થના કરવાને પહાડ પર એકાંતમાં ગયા અને સાંજ પડી ત્યારે ઈસુ ત્યાં એકલા હતા.
After he'd sent the crowds away, he went up into the mountains to pray. Evening came and he was there all alone.
By now the boat was a long way out from land, being pounded by the waves because the wind was blowing against it.
About 3 a.m. Jesus caught up with them, walking on the sea.
26 ૨૬ શિષ્યોએ તેમને સમુદ્ર પર ચાલતા જોયા, ત્યારે તેઓએ ગભરાઈને કહ્યું, “એ તો કોઈ ભૂત છે” અને બીકથી તેઓએ બૂમ પાડી.
When the disciples saw him walking on the sea, they were terrified. They screamed out in fear, “It's a ghost!”
But immediately Jesus said to them, “Don't worry, it's me! Don't be afraid!”
28 ૨૮ ત્યારે પિતરે તેમને ઉત્તર આપતાં કહ્યું કે, “પ્રભુ, એ જો તમે હો, તો મને આજ્ઞા આપો કે હું પાણી પર ચાલીને તમારી પાસે આવું.”
“Lord, if it's really you, tell me to come over to you, walking on the water,” Peter replied.
“Come on then,” said Jesus. Peter got out of the boat and walked on the water towards Jesus.
30 ૩૦ પણ પવનને જોઈને તે ગભરાયો અને ડૂબવા લાગ્યો, તેથી તેણે બૂમ પાડતાં કહ્યું કે, “ઓ પ્રભુ, મને બચાવો.”
But when he saw how strong the wind was, he became scared, and started to sink. “Lord! Save me!” he cried out.
31 ૩૧ ઈસુએ તરત જ હાથ લાંબો કરીને તેને પકડી લીધો અને તેને કહ્યું કે, “અરે અલ્પવિશ્વાસી, તેં શંકા કેમ કરી?”
Immediately Jesus reached out and grabbed hold of him, and said, “You have such little trust in me. Why did you doubt?”
When they got into the boat, the wind died down,
and those in the boat worshiped him, saying, “You really are the Son of God!”
After crossing the lake they arrived at Gennesaret.
35 ૩૫ જયારે તે જગ્યાનાં લોકોએ તેમને ઓળખ્યા, ત્યારે તેઓએ તે આખા દેશમાં ચોતરફ માણસોને મોકલીને બધા માંદાઓને તેમની પાસે લાવ્યા.
When the people there realized Jesus was there, they let everyone in the whole area know. They brought all who were sick to him,
36 ૩૬ તેઓએ ઈસુને વિનંતી કરી કે ‘કેવળ તમારાં વસ્ત્રોની કોરને જ તમે અમને અડકવા દો;’ અને જેટલાં અડક્યા તેટલાં સાજાં થયા.
and pleaded with him to let the sick just touch the edge of his cloak. Everyone that touched him was healed.
