અયૂબ 8

1 ૧ ત્યારે બિલ્દાદ શૂહીએ જવાબ આપ્યો અને કહ્યું કે,

Bildad de Schuach prit la parole et dit:

2 ૨ “તું ક્યાં સુધી આવી વાતો કરીશ? તારા તોફાની શબ્દો ક્યાં સુધી વંટોળિયાની જેમ તારા મુખમાંથી નીકળ્યા કરશે?

Jusqu’à quand veux-tu discourir de la sorte, Et les paroles de ta bouche seront-elles un vent impétueux?

3 ૩ શું ઈશ્વર અન્યાય કરે છે? સર્વશક્તિમાન ઈશ્વર ઈન્સાફ ઊંધો વાળે છે?

Dieu renverserait-il le droit? Le Tout-Puissant renverserait-il la justice?

4 ૪ જો તારા સંતાનોએ તેમની વિરુદ્ધ પાપ કર્યું હશે, તો ઈશ્વરે તેમને તેમના પાપનું ફળ આપ્યું છે.

Si tes fils ont péché contre lui, Il les a livrés à leur péché.

5 ૫ જો તું ખંતથી ઈશ્વરની શોધ કરશે, અને સર્વશક્તિમાનની યાચના કરશે,

Mais toi, si tu as recours à Dieu, Si tu implores le Tout-Puissant;

6 ૬ અને તું જો પવિત્ર અને પ્રામાણિક હોત; તો નિશ્ચે તે હમણાં તારે સારુ જાગૃત થઈને, તારાં ધાર્મિક ઘરને આબાદ કરત.

Si tu es juste et droit, Certainement alors il veillera sur toi, Et rendra le bonheur à ton innocente demeure;

7 ૭ જો કે તારી શરૂઆત નહિ જેવી હતી. તોપણ આખરે તે તને બહુ સફળ કરત.

Ton ancienne prospérité semblera peu de chose, Celle qui t’est réservée sera bien plus grande.

8 ૮ કૃપા કરીને તું અગાઉની પેઢીઓને પૂછી જો; આપણા પિતૃઓએ શોધી નાખ્યું તે જાણી લે.

Interroge ceux des générations passées, Sois attentif à l’expérience de leurs pères.

9 ૯ આપણે તો આજકાલના છીએ અને કંઈ જ જાણતા નથી. પૃથ્વી પરનું આપણું જીવન પડછાયા જેવું છે.

Car nous sommes d’hier, et nous ne savons rien, Nos jours sur la terre ne sont qu’une ombre.

10 ૧૦ શું તેઓ તને નહિ શીખવે? અને કંઈ નહિ કહે? તેઓ પોતાના ડહાપણના શબ્દો તને નહિ કહે?

Ils t’instruiront, ils te parleront, Ils tireront de leur cœur ces sentences:

11 ૧૧ શું કાદવ વિના છોડ ઊગે? કે, જળ વિના બરુ ઊગે?

Le jonc croît-il sans marais? Le roseau croît-il sans humidité?

12 ૧૨ હજી તો તે લીલાં હોય છે. અને કપાયેલાં હોતાં નથી. એટલામાં બીજી કોઈ વનસ્પતિ અગાઉ તે સુકાઈ જાય છે.

Encore vert et sans qu’on le coupe, Il sèche plus vite que toutes les herbes.

13 ૧૩ ઈશ્વરને ભૂલી જનાર સર્વના એવા જ હાલ થાય છે અને અધર્મીની આશા એમ જ નાશ પામશે.

Ainsi arrive-t-il à tous ceux qui oublient Dieu, Et l’espérance de l’impie périra.

14 ૧૪ તેની આશા ભંગ થઈ જશે. તેનો ભરોસો કરોળિયાની જાળ જેવો નાજુક છે.

Son assurance est brisée, Son soutien est une toile d’araignée.

15 ૧૫ તે પોતાના ઘર પર આધાર રાખશે, પણ તે ઊભું નહિ રહેશે. તે તેને મજબૂતાઈથી પકડી રાખશે પણ તે ટકશે નહિ.

Il s’appuie sur sa maison, et elle n’est pas ferme; Il s’y cramponne, et elle ne résiste pas.

16 ૧૬ સૂર્યના પ્રકાશથી તે લીલો હોય છે. તેની ડાળીઓ ફૂટીને આખા બગીચામાં ફેલાય છે.

Dans toute sa vigueur, en plein soleil, Il étend ses rameaux sur son jardin,

17 ૧૭ તેનાં મૂળ ઝરાની પાસે પથ્થરોને વીંટળાયેલાં હોય છે; તેઓ પર્વતો પર સારી જગ્યાઓ શોધે છે.

Il entrelace ses racines parmi les pierres, Il pénètre jusque dans les murailles;

18 ૧૮ જો તે નાશ પામે તો તેની જગા તેનો નકાર કરશે કે, ‘મેં તને જોયો જ નથી.’

L’arrache-t-on du lieu qu’il occupe, Ce lieu le renie: Je ne t’ai point connu!

19 ૧૯ જુઓ, આ તો તેના માર્ગની ખૂબી છે; અને જમીનમાંથી અન્ય ઊગી નીકળશે.

Telles sont les délices que ses voies lui procurent. Puis sur le même sol d’autres s’élèvent après lui.

20 ૨૦ ઈશ્વર નિર્દોષ માણસનો ત્યાગ કરશે નહિ, અને દુષ્કર્મીઓનો તે નિભાવ કરશે નહિ.

Non, Dieu ne rejette point l’homme intègre, Et il ne protège point les méchants.

21 ૨૧ હજી પણ તેઓ તારા ચહેરાને હાસ્યથી ભરશે. અને તારા હોઠોને આનંદના પોકારોથી ભરી દેશે.

Il remplira ta bouche de cris de joie, Et tes lèvres de chants d’allégresse.

22 ૨૨ તારા દુશ્મનો શરમથી છુપાઈ જશે અને દુર્જનોનો તંબુ નાશ પામશે.”

Tes ennemis seront couverts de honte; La tente des méchants disparaîtra.