અયૂબ 3

1 ૧ એ પછી અયૂબે પોતાનું મુખ ઉઘાડીને પોતાના જન્મદિવસને શાપ આપ્યો.

Post hæc aperuit Iob os suum, et maledixit diei suo,

2 ૨ અયૂબે કહ્યું;

et locutus est.

3 ૩ “જે દિવસે હું જન્મ્યો તે દિવસ નાશ પામો, જે રાત્રે એમ કહેવામાં આવ્યું કે દીકરાનો ગર્ભ રહ્યો છે;

Pereat dies in qua natus sum, et nox in qua dictum est: Conceptus est homo.

4 ૪ તે દિવસ અંધકારરૂપ થાઓ. આકાશમાંના ઈશ્વર તેને લેખામાં ન ગણો, તે દિવસે અજવાળું ન થાઓ.

Dies ille vertatur in tenebras, non requirat eum Deus desuper, et non illustretur lumine.

5 ૫ તે દિવસ અંધકારનો તથા મૃત્યુછાયાનો ગણાઓ; તે પર વાદળ ઠરી રહો; તે દિવસનો અંધકાર ત્રાસદાયક બનો.

Obscurent eum tenebræ et umbra mortis, occupet eum caligo, et involvatur amaritudine.

6 ૬ તે રાત્રે ઘોર અંધકાર વ્યાપી રહો, વર્ષના દિવસોમાં તે ન ગણાઓ, મહિનાઓની ગણતરીમાં તે ન ગણાય.

Noctem illam tenebrosus turbo possideat, non computetur in diebus anni, nec numeretur in mensibus:

7 ૭ તે રાત્રી એકલવાયી થઈ રહો, તે રાત્રે કંઈ હર્ષનાદ ન થાઓ.

Sit nox illa solitaria, nec laude digna:

8 ૮ તે દિવસને શાપ દેનારા, તથા જેઓ વિકરાળ પ્રાણી અજગરને જગાડવામાં ચતુર છે. તેઓ તેને શાપ દો.

Maledicant ei qui maledicunt diei, qui parati sunt suscitare Leviathan:

9 ૯ તે દિવસના પ્રભાતના તારા અંધકારમાં રહે, તે દિવસ અજવાળાની રાહ જોયા કરે પરંતુ તે તેને મળે નહિ; તેનો અરુણોદયનો પ્રકાશ બિલકુલ દેખાઓ નહિ.

Obtenebrentur stellæ caligine eius: expectet lucem et non videat, nec ortum surgentis auroræ:

10 ૧૦ કેમ કે તેણે મારી માનું ગર્ભસ્થાન બંધ રાખ્યું નહિ. અને મારી આંખો આગળથી દુઃખ દૂર કર્યું નહિ.

Quia non conclusit ostia ventris, qui portavit me, nec abstulit mala ab oculis meis.

11 ૧૧ હું ગર્ભસ્થાનમાં જ કેમ ન મરી ગયો? જનમતાં જ મેં પ્રાણ કેમ ન છોડ્યો?

Quare non in vulva mortuus sum, egressus ex utero non statim perii?

12 ૧૨ તેના ઘૂંટણોએ શા માટે મારો અંગીકાર કર્યો. અને તેનાં સ્તનોએ મારો અંગીકાર કરી શા માટે મને સ્તનપાન કરાવ્યું?

Quare exceptus genibus? cur lactatus uberibus?

13 ૧૩ કેમ કે હમણાં તો હું સૂતેલો હોત અને મને શાંતિ હોત, હું ઊંઘતો હોત અને મને આરામ હોત.

Nunc enim dormiens silerem, et somno meo requiescerem:

14 ૧૪ પૃથ્વીના જે રાજાઓ અને મંત્રીઓએ, પોતાને વાસ્તે તેઓની સાથે એકાંત નગરો બાંધ્યાં હતાં;

Cum regibus et consulibus terræ, qui ædificant sibi solitudines:

15 ૧૫ જે ઉમરાવો સોનાના માલિક હતા, તથા ચાંદીથી પોતાનાં ઘરો ભરી દીધેલાં છે તેઓની સાથે,

Aut cum principibus, qui possident aurum, et replent domos suas argento:

16 ૧૬ કદાચ હું અધૂરો ગર્ભ હોત, તથા જેણે પ્રકાશ જોયો નથી તેવા બાળકો જેવો હું હોત તો સારુ;

Aut sicut abortivum absconditum non subsisterem, vel qui concepti non viderunt lucem.

17 ૧૭ ત્યાં દુષ્ટો બડબડાટ કરવાનું બંધ કરે છે ત્યાં થાકેલાં આરામ પામે છે.

Ibi impii cessaverunt a tumultu, et ibi requieverunt fessi robore.

18 ૧૮ ત્યાં ગુલામો ભેગા થઈને આરામ મેળવે છે. ત્યાં તેઓને વૈતરું કરાવનારાઓનો અવાજ સાંભળવો પડતો નથી.

Et quondam vincti pariter sine molestia, non audierunt vocem exactoris.

19 ૧૯ બધા જ લોકો ત્યાં સમાન છે. ગુલામ તેના માલિકથી મુક્ત હોય છે.

Parvus et magnus ibi sunt, et servus liber a domino suo.

20 ૨૦ દુ: ખી આત્માવાળાને પ્રકાશ, અને નિરાશ થઈ ગયેલાઓને જીવન કેમ અપાય છે?

Quare misero data est lux, et vita his, qui in amaritudine animæ sunt?

21 ૨૧ તેઓ મરવાની ઇચ્છા રાખે છે. છુપાયેલા ખજાના કરતાં મોતને વધારે શોધે છે, પણ તે તેઓને મળતું નથી.

qui expectant mortem, et non venit, quasi effodientes thesaurum:

22 ૨૨ જ્યારે તેઓ કબરમાં જાય છે, ત્યારે તેઓ અતિશય ખુશ થાય છે અને આનંદ પામે છે.

Gaudentque vehementer cum invenerint sepulchrum.

23 ૨૩ જેનો માર્ગ ઘેરાઈ ગયો છે, અને જેને ઈશ્વર સંકજામાં લાવ્યા છે તેને પ્રકાશ કેમ આપવામાં આવે છે?

Viro cuius abscondita est via, et circumdedit eum Deus tenebris?

24 ૨૪ કેમ કે મારો નિશ્વાસ જ મારો ખોરાક છે. અને મારો વિલાપ પાણીની જેમ રેડાય છે.

Antequam comedam suspiro: et tamquam inundantes aquæ, sic rugitus meus:

25 ૨૫ કેમ જે જેનો મને ડર છે તે જ મારા પર આવી પડે છે. જેનો મને ભય છે તે જ મને મળે છે.

Quia timor, quem timebam, evenit mihi: et quod verebar accidit.

26 ૨૬ મને સુખ નથી, મને ચેન નથી, મને વિશ્રાંતિ પણ નથી; પણ વેદના આવી પડ્યા કરે છે.”

Nonne dissimulavi? nonne silui? nonne quievi? et venit super me indignatio.