Προς Φιλημονα 1
1 παυλος δεσμιος χριστου ιησου και τιμοθεος ο αδελφος φιλημονι τω αγαπητω και συνεργω ημων
Paulus vinctus Christi Iesu, et Timotheus frater: Philemoni dilecto, et adiutori nostro,
2 και απφια τη αδελφη και αρχιππω τω συστρατιωτη ημων και τη κατ οικον σου εκκλησια
et Appiæ sorori charissimæ, et Archippo commilitoni nostro, et Ecclesiæ, quæ in domo tua est.
3 χαρις υμιν και ειρηνη απο θεου πατρος ημων και κυριου ιησου χριστου
Gratia vobis, et pax a Deo Patre nostro, et Domino Iesu Christo.
4 ευχαριστω τω θεω μου παντοτε μνειαν σου ποιουμενος επι των προσευχων μου
Gratias ago Deo meo, semper memoriam tui faciens in orationibus meis,
5 ακουων σου την αγαπην και την πιστιν ην εχεις {VAR1: εις } {VAR2: προς } τον κυριον ιησουν και εις παντας τους αγιους
audiens charitatem tuam, et fidem, quam habes in Domino Iesu, et in omnes sanctos:
6 οπως η κοινωνια της πιστεως σου ενεργης γενηται εν επιγνωσει παντος αγαθου {VAR1: [του] } {VAR2: του } εν ημιν εις χριστον
ut communicatio fidei tuæ evidens fiat in agnitione omnis operis boni, quod est in vobis in Christo Iesu.
7 χαραν γαρ πολλην εσχον και παρακλησιν επι τη αγαπη σου οτι τα σπλαγχνα των αγιων αναπεπαυται δια σου αδελφε
Gaudium enim magnum habui, et consolationem in charitate tua: quia viscera sanctorum requieverunt per te, frater.
8 διο πολλην εν χριστω παρρησιαν εχων επιτασσειν σοι το ανηκον
Propter quod multam fiduciam habens in Christo Iesu imperandi tibi quod ad rem pertinet:
9 δια την αγαπην μαλλον παρακαλω τοιουτος ων ως παυλος πρεσβυτης νυνι δε και δεσμιος χριστου ιησου
propter charitatem magis obsecro, cum sis talis, ut Paulus senex, nunc autem et vinctus Iesu Christi:
10 παρακαλω σε περι του εμου τεκνου ον εγεννησα εν τοις δεσμοις ονησιμον
Obsecro te pro meo filio, quem genui in vinculis, Onesimo,
11 τον ποτε σοι αχρηστον νυνι δε {VAR2: [και] } σοι και εμοι ευχρηστον
qui tibi aliquando inutilis fuit, nunc autem et mihi, et tibi utilis,
12 ον ανεπεμψα σοι αυτον τουτ εστιν τα εμα σπλαγχνα
quem remisi tibi. Tu autem illum, ut mea viscera, suscipe:
13 ον εγω εβουλομην προς εμαυτον κατεχειν ινα υπερ σου μοι διακονη εν τοις δεσμοις του ευαγγελιου
quem ego volueram mecum detinere, ut pro te mihi ministraret in vinculis Evangelii:
14 χωρις δε της σης γνωμης ουδεν ηθελησα ποιησαι ινα μη ως κατα αναγκην το αγαθον σου η αλλα κατα εκουσιον
sine consilio autem tuo nihil volui facere, uti ne velut ex necessitate bonum tuum esset, sed voluntarium.
Forsitan enim ideo discessit ad horam a te, ut æternum illum reciperes: (aiōnios g166)
16 ουκετι ως δουλον αλλ υπερ δουλον αδελφον αγαπητον μαλιστα εμοι ποσω δε μαλλον σοι και εν σαρκι και εν κυριω
iam non ut servum, sed pro servo charissimum fratrem, maxime mihi: quanto autem magis tibi et in carne, et in Domino?
17 ει ουν με εχεις κοινωνον προσλαβου αυτον ως εμε
Si ergo habes me socium, suscipe illum sicut me:
18 ει δε τι ηδικησεν σε η οφειλει τουτο εμοι ελλογα
Si autem aliquid nocuit tibi, aut debet: hoc mihi imputa.
19 εγω παυλος εγραψα τη εμη χειρι εγω αποτισω ινα μη λεγω σοι οτι και σεαυτον μοι προσοφειλεις
Ego Paulus scripsi mea manu: ego reddam, ut non dicam tibi, quod et teipsum mihi debes:
20 ναι αδελφε εγω σου οναιμην εν κυριω αναπαυσον μου τα σπλαγχνα εν χριστω
ita frater. Ego te fruar in Domino: Refice viscera mea in Domino.
21 πεποιθως τη υπακοη σου εγραψα σοι ειδως οτι και υπερ α λεγω ποιησεις
Confidens in obedientia tua scripsi tibi: sciens quoniam et super id, quod dico, facies.
22 αμα δε και ετοιμαζε μοι ξενιαν ελπιζω γαρ οτι δια των προσευχων υμων χαρισθησομαι υμιν
Simul autem et para mihi hospitium: nam spero per orationes vestras donari me vobis.
23 ασπαζεται σε επαφρας ο συναιχμαλωτος μου εν χριστω ιησου
Salutat te Epaphras concaptivus meus in Christo Iesu,
24 μαρκος αρισταρχος δημας λουκας οι συνεργοι μου
Marcus, Aristarchus, Demas, et Lucas, adiutores mei.
25 η χαρις του κυριου ιησου χριστου μετα του πνευματος υμων
Gratia Domini nostri Iesu Christi cum spiritu vestro. Amen.
