Κατα Μαρκον 15
1 και ευθυς πρωι συμβουλιον ποιησαντες οι αρχιερεις μετα των πρεσβυτερων και γραμματεων και ολον το συνεδριον δησαντες τον ιησουν απηνεγκαν και παρεδωκαν πιλατω
Järgmisel hommikul vara jõudsid ülempreester, vanemad ja vaimulikud õpetajad − kogu valitsev nõukogu − otsusele. Nad lasid Jeesuse kinni siduda ja saatsid ta minema, et anda ta üle Pilaatusele.
2 και επηρωτησεν αυτον ο πιλατος συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων ο δε αποκριθεις αυτω λεγει συ λεγεις
Pilaatus küsis temalt: „Kas sina oled juutide kuningas?“„Seda ütlesid sina, “vastas Jeesus.
3 και κατηγορουν αυτου οι αρχιερεις πολλα
Ülempreestrid jätkasid tema vastu paljude süüdistuste esitamist.
4 ο δε πιλατος παλιν επηρωτα αυτον {VAR1: [λεγων] } {VAR2: λεγων } ουκ αποκρινη ουδεν ιδε ποσα σου κατηγορουσιν
Pilaatus küsitles teda uuesti: „Kas sa ei kavatsegi vastata? Näed, kui palju süüdistusi nad sinu vastu esitavad!“
5 ο δε ιησους ουκετι ουδεν απεκριθη ωστε θαυμαζειν τον πιλατον
Aga Pilaatuse suureks üllatuseks ei andnud Jeesus enam ühtki vastust.
6 κατα δε εορτην απελυεν αυτοις ενα δεσμιον ον παρητουντο
Pilaatusel oli tava lasta paasapüha ajal rahvale vabaks üks vang, keda iganes nad soovisid.
7 ην δε ο λεγομενος βαραββας μετα των στασιαστων δεδεμενος οιτινες εν τη στασει φονον πεποιηκεισαν
Üks vangidest oli mees nimega Barabas, kes kuulus ülestõusu käigus mõrva sooritanud mässuliste grupi hulka.
8 και αναβας ο οχλος ηρξατο αιτεισθαι καθως εποιει αυτοις
Rahvas läks Pilaatuse juurde ja palus tal vabastada vang vastavalt tema tavalisele kombele.
9 ο δε πιλατος απεκριθη αυτοις λεγων θελετε απολυσω υμιν τον βασιλεα των ιουδαιων
„Kas tahate, et lasen teile vabaks juutide kuninga?“küsis ta neilt,
10 εγινωσκεν γαρ οτι δια φθονον παραδεδωκεισαν αυτον {VAR1: [οι αρχιερεις] } {VAR2: οι αρχιερεις }
sest ta mõistis, et ülempreestrid olid Jeesuse tema juurde toonud kadedusest Jeesuse vastu.
11 οι δε αρχιερεις ανεσεισαν τον οχλον ινα μαλλον τον βαραββαν απολυση αυτοις
Kuid ülempreestrid õhutasid rahvast nõudma temalt hoopis Barabase vabastamist.
12 ο δε πιλατος παλιν αποκριθεις ελεγεν αυτοις τι ουν {VAR1: ποιησω [ον] λεγετε } {VAR2: [θελετε] ποιησω [ον λεγετε] } τον βασιλεα των ιουδαιων
„Mida ma pean siis tegema sellega, keda te nimetate juutide kuningaks?“küsis ta neilt.
13 οι δε παλιν εκραξαν σταυρωσον αυτον
„Löö ta risti!“karjus rahvas vastuseks.
14 ο δε πιλατος ελεγεν αυτοις τι γαρ εποιησεν κακον οι δε περισσως εκραξαν σταυρωσον αυτον
„Miks? Mis kuriteo on ta toime pannud?“küsis Pilaatus neilt. „Löö ta risti!“karjusid nad veel valjemini vastu.
15 ο δε πιλατος βουλομενος τω οχλω το ικανον ποιησαι απελυσεν αυτοις τον βαραββαν και παρεδωκεν τον ιησουν φραγελλωσας ινα σταυρωθη
Soovides märatsevale rahvahulgale meele järele olla, vabastas Pilaatus neile Barabase. Kõigepealt laskis ta Jeesust piitsutada ja andis ta siis üle ristilöömiseks.
16 οι δε στρατιωται απηγαγον αυτον εσω της αυλης ο εστιν πραιτωριον και συγκαλουσιν ολην την σπειραν
Sõdurid viisid ta eemale pretooriumi õue, kuhu kutsuti välja kogu kohort.
17 και ενδιδυσκουσιν αυτον πορφυραν και περιτιθεασιν αυτω πλεξαντες ακανθινον στεφανον
Talle asetati õlgadele kuninglik purpurne rüü ja valmistati okaskroon, mis pandi talle pähe.
18 και ηρξαντο ασπαζεσθαι αυτον χαιρε βασιλευ των ιουδαιων
Siis tervitasid nad teda sõnadega: „Ole tervitatud, juutide kuningas!“
19 και ετυπτον αυτου την κεφαλην καλαμω και ενεπτυον αυτω και τιθεντες τα γονατα προσεκυνουν αυτω
Nad lõid teda korduvalt kepiga vastu pead, sülitasid tema peale ja langesid tema ette põlvedele nagu kummardades.
20 και οτε ενεπαιξαν αυτω εξεδυσαν αυτον την πορφυραν και ενεδυσαν αυτον τα ιματια αυτου και εξαγουσιν αυτον ινα σταυρωσωσιν αυτον
Kui nad olid tema pilkamise lõpetanud, võtsid nad ära purpurrüü ja panid talle tema enda riided selga tagasi. Siis viisid nad ta ära ristilöömiseks.
21 και αγγαρευουσιν παραγοντα τινα σιμωνα κυρηναιον ερχομενον απ αγρου τον πατερα αλεξανδρου και ρουφου ινα αρη τον σταυρον αυτου
Nad sundisid möödujat, Siimonat Küreenest, kes oli maalt linna tulemas, tema risti kandma. Siimon oli Aleksandri ja Rufuse isa.
22 και φερουσιν αυτον επι τον γολγοθαν τοπον ο εστιν {VAR1: μεθερμηνευομενος } {VAR2: μεθερμηνευομενον } κρανιου τοπος
Jeesus viidi paika, mida nimetati Kolgataks, mis tähendab „Pealuu ase“.
23 και εδιδουν αυτω εσμυρνισμενον οινον ος δε ουκ ελαβεν
Nad pakkusid talle mürriga segatud veini, kuid ta keeldus sellest.
24 και σταυρουσιν αυτον και διαμεριζονται τα ιματια αυτου βαλλοντες κληρον επ αυτα τις τι αρη
Siis lõid nad ta risti. Nad jaotasid tema riideid ja heitsid täringuid, et otsustada, kes mida saab.
25 ην δε ωρα τριτη και εσταυρωσαν αυτον
See oli hommikul kella üheksa ajal, kui nad ta risti lõid.
26 και ην η επιγραφη της αιτιας αυτου επιγεγραμμενη ο βασιλευς των ιουδαιων
Tema vastu esitatud süüdistusega sildil oli kirjas: „Juutide kuningas.“
27 και συν αυτω σταυρουσιν δυο ληστας ενα εκ δεξιων και ενα εξ ευωνυμων αυτου
Temaga koos löödi risti kaks kurjategijat, üks temast vasakule ja teine paremale.
29 και οι παραπορευομενοι εβλασφημουν αυτον κινουντες τας κεφαλας αυτων και λεγοντες ουα ο καταλυων τον ναον και οικοδομων {VAR1: [εν] } {VAR2: εν } τρισιν ημεραις
Möödujad karjusid talle solvanguid, raputasid pead ja ütlesid: „Ahaa! Sina, kes sa väitsid, et hävitad templi ja ehitad selle kolme päevaga üles,
30 σωσον σεαυτον καταβας απο του σταυρου
päästa ennast ja astu ristilt maha!“
31 ομοιως και οι αρχιερεις εμπαιζοντες προς αλληλους μετα των γραμματεων ελεγον αλλους εσωσεν εαυτον ου δυναται σωσαι
Samamoodi pilkasid teda ülempreestrid ja vaimulikud juhid ning ütlesid üksteisele: „Teisi ta päästis, aga ennast ei suuda ta päästa.
32 ο χριστος ο βασιλευς ισραηλ καταβατω νυν απο του σταυρου ινα ιδωμεν και πιστευσωμεν και οι συνεσταυρωμενοι συν αυτω ωνειδιζον αυτον
Kui ta tõesti on Messias, Iisraeli kuningas, siis miks ei astu ta ristilt alla, et me näeksime ja usuksime!“Isegi need, kes olid koos temaga risti löödud, solvasid teda.
33 και γενομενης ωρας εκτης σκοτος εγενετο εφ ολην την γην εως ωρας ενατης
Keskpäeval langes kogu maale pimedus kuni kella kolmeni pärastlõunal.
34 και τη ενατη ωρα εβοησεν ο ιησους φωνη μεγαλη ελωι ελωι {VAR1: λαμα } {VAR2: λεμα } σαβαχθανι ο εστιν μεθερμηνευομενον ο θεος μου {VAR1: [ο θεος μου] } {VAR2: ο θεος μου } εις τι εγκατελιπες με
Kella kolme ajal karjatas Jeesus: „Eloi, Eloi, lama sabahtani, “mis tähendab: „Mu Jumal, mu Jumal, miks sa oled mind maha jätnud?“
35 και τινες των παρεστηκοτων ακουσαντες ελεγον ιδε ηλιαν φωνει
Mõned sealseisjaist kuulsid seda ja ütlesid: „Ta kutsub Eelijat.“
36 δραμων δε τις {VAR2: [και] } γεμισας σπογγον οξους περιθεις καλαμω εποτιζεν αυτον λεγων αφετε ιδωμεν ει ερχεται ηλιας καθελειν αυτον
Üks mees jooksis, täitis käsna äädikaga, pani kepi otsa ja üritas sellega Jeesusele juua anda. „Jätke ta rahule, “ütles ta. „Vaatame, kas Eelija tuleb teda ristilt maha võtma.“
37 ο δε ιησους αφεις φωνην μεγαλην εξεπνευσεν
Siis oigas Jeesus valjusti ja suri.
38 και το καταπετασμα του ναου εσχισθη εις δυο απ ανωθεν εως κατω
Templi eesriie kärises ülevalt alla kaheks.
39 ιδων δε ο κεντυριων ο παρεστηκως εξ εναντιας αυτου οτι ουτως εξεπνευσεν ειπεν αληθως ουτος ο ανθρωπος υιος θεου ην
Kui tsentuurio, kes seisis Jeesuse ees, nägi, kuidas ta suri, ütles ta: „See mees oli tõesti Jumala Poeg.“
40 ησαν δε και γυναικες απο μακροθεν θεωρουσαι εν αις και {VAR1: μαριαμ } {VAR2: μαρια } η μαγδαληνη και μαρια η ιακωβου του μικρου και ιωσητος μητηρ και σαλωμη
Mõned naised jälgisid eemalt, nende hulgas Maarja Magdaleena, Jaakobus noorema ja Joosese ema Maarja ning Salome.
41 αι οτε ην εν τη γαλιλαια ηκολουθουν αυτω και διηκονουν αυτω και αλλαι πολλαι αι συναναβασαι αυτω εις ιεροσολυμα
Nad olid järgnenud Jeesusele ja hoolitsenud tema eest, kui ta oli Galileas. Paljud teised naised, kes olid koos temaga Jeruusalemmas olnud, olid ka seal.
42 και ηδη οψιας γενομενης επει ην παρασκευη ο εστιν προσαββατον
Oli reede, päev enne hingamispäeva. Kui jõudis õhtu,
43 ελθων ιωσηφ {VAR2: [ο] } απο αριμαθαιας ευσχημων βουλευτης ος και αυτος ην προσδεχομενος την βασιλειαν του θεου τολμησας εισηλθεν προς τον πιλατον και ητησατο το σωμα του ιησου
siis Joosep Arimaatiast − juhtiva nõukogu liige, kes ootas Jumala riiki − oli nii julge, et läks Pilaatuse juurde ja küsis Jeesuse surnukeha endale.
44 ο δε πιλατος εθαυμασεν ει ηδη τεθνηκεν και προσκαλεσαμενος τον κεντυριωνα επηρωτησεν αυτον ει {VAR1: ηδη } {VAR2: παλαι } απεθανεν
Pilaatus oli üllatunud, et Jeesus oli nii kiiresti surnud, seepärast kutsus ta tsentuurio ja küsis temalt, kas Jeesus oli juba surnud.
45 και γνους απο του κεντυριωνος εδωρησατο το πτωμα τω ιωσηφ
Kui Pilaatus oli tsentuuriolt kinnituse saanud, andis ta Joosepile loa surnukeha võtta.
46 και αγορασας σινδονα καθελων αυτον ενειλησεν τη σινδονι και εθηκεν αυτον εν {VAR1: μνηματι } {VAR2: μνημειω } ο ην λελατομημενον εκ πετρας και προσεκυλισεν λιθον επι την θυραν του μνημειου
Joosep ostis linase kanga. Seejärel võttis ta Jeesuse surnukeha ristilt alla, mähkis linasse ja asetas hauakambrisse, mis oli kaljusse raiutud. Siis veeratas ta sissepääsu ette raske kivi.
47 η δε μαρια η μαγδαληνη και μαρια η ιωσητος εθεωρουν που τεθειται
Maarja Magdaleena ja Joosese ema Maarja jälgisid, kuhu Jeesuse surnukeha pandi.
