< Κατα Λουκαν 5 >

1 εγενετο δε εν τω τον οχλον επικεισθαι αυτω και ακουειν τον λογον του θεου και αυτος ην εστως παρα την λιμνην γεννησαρετ
ର଼ ଦିନା ଜୀସୁ ଗେନେସର ବାନ୍ଦା ଗାଟୁତା ନିଚାମାଚାଟି ହା଼ରେକା ଲ଼କୁ ମାହାପୂରୁତି କାତା ୱେଞ୍ଜାଲି ଏ଼ୱାଣି ସା଼ରିସୁଟୁ ରୁଣ୍ତା ଆ଼ତେରି ।
2 και ειδεν {VAR1: πλοια δυο } {VAR2: δυο πλοια } εστωτα παρα την λιμνην οι δε αλιεις απ αυτων αποβαντες επλυνον τα δικτυα
ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାସି ବାନ୍ଦା ଗାଟୁତା ରୀ ଡଂଗାଁୟାଁ ମାନାଣି ମେସ୍ତେସି; ଏମ୍ବାଟି ମୀଣ୍‌କା ଆହ୍‌ନାରି ଏମ୍ବାଟି ରେ଼ଚାନା ତାମି ଜା଼ଲାୟାଁ ନର୍‌ହି ମାଚେରି ।
3 εμβας δε εις εν των πλοιων ο ην σιμωνος ηρωτησεν αυτον απο της γης επαναγαγειν ολιγον καθισας δε εκ του πλοιου εδιδασκεν τους οχλους
ଏ଼ ଡଂଗ ବିତ୍ରାଟି ଏମିନାୟି ସିମନୱାୟି ମାଚେ, ଏ଼ ଡଂଗତା କୁଗାନା ଗାଟୁଟିଏ ହିରେ ହେକ ହାଜାଲି ବାତିମା଼ଲିତେସି; ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାସି କୁଗାନା ଲ଼କୁଣି ଜା଼ପ୍‌ହେସି ।
4 ως δε επαυσατο λαλων ειπεν προς τον σιμωνα επαναγαγε εις το βαθος και χαλασατε τα δικτυα υμων εις αγραν
ଏ଼ୱାସି ତାନି କାତା ରା଼ପ୍‌ହାଲିଏ ସିମନଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ମୀଣ୍‌କା ଆସାଲି କୂଡ଼୍‌ନି ଏ଼ୟୁୱାକି ହାଜାନା ମୀ ଜା଼ଲାୟାଁ ମେତ୍‌ଦୁ ।”
5 και αποκριθεις σιμων ειπεν επιστατα δι ολης νυκτος κοπιασαντες ουδεν ελαβομεν επι δε τω ρηματι σου χαλασω τα δικτυα
ଏମ୍ବାଟିଏ ସିମନ ଏଲେଇଚେସି, “ଏ଼ ଗୂରୁ ମା଼ମ୍ବୁ ଲା଼ଆଁ ୱେ଼ୟେ କସ୍ତ କିତିୱା ର଼ ମୀନୁ ଜିକେଏ ବେଟାଆ଼ଆତମି; ସାମା ନୀ କାତା ଆସାନା ଜା଼ଲା ମେତ୍‌ଇଁ ।”
6 και τουτο ποιησαντες συνεκλεισαν πληθος ιχθυων πολυ διερρησσετο δε τα δικτυα αυτων
ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାରି ଜା଼ଲା ମେତ୍‌ହାଲିଏ ଏମ୍ବାଆଁ ଜା଼ଲା ନେଞ୍ଜେ ମୀଣ୍‌କା ହ଼ଟୁ, ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାରି ଜା଼ଲା ଡାମ୍ବାଲି ମା଼ଟ୍‌ହେ ।
7 και κατενευσαν τοις μετοχοις εν τω ετερω πλοιω του ελθοντας συλλαβεσθαι αυτοις και ηλθον και επλησαν αμφοτερα τα πλοια ωστε βυθιζεσθαι αυτα
ଏମ୍ବାଟିଏ ଏ଼ୱାରି ଆମିନି ତ଼ଡ଼ୁଗାଟାରି ଅ଼ର ଡଂଗତା ମାଚେରି, ଏ଼ୱାରି ଏ଼ନିକିଁ ୱା଼ହାନା ସା଼ୟେମି କିନେରି, ଏ଼ଦାଆଁତାକି ଏ଼ୱାରି ଏ଼ୱାରାଇଁ କେୟୁ ଜୀଞ୍ଜିତେରି, ଏମ୍ବାଟିଏ ଏ଼ୱାରି ୱା଼ହାନା ରୀ ଡଂଗଁଣା ମୀଣ୍‌କା ନେଞ୍ଜି କିୟାଲିଏ ଏ଼ ଡଂଗାଁୟାଁ ମୁଞ୍ଜିମାଚୁ ।
8 ιδων δε σιμων πετρος προσεπεσεν τοις γονασιν ιησου λεγων εξελθε απ εμου οτι ανηρ αμαρτωλος ειμι κυριε
ସାମା ସିମନ ପିତର ଏ଼ଦାଆଁ ମେସାନା ଜୀସୁ କଡାଣା ରିହାନା ଏଲେଇଚେସି, “ଏ଼ ପ୍ରବୁ ନା଼ ତା଼ଣାଟି ହାଜାତୁହ୍‌ମୁ ଏ଼ନାଆଁତାକି ଇଚିହିଁ ନା଼ନୁ ପା଼ପୁଗାଟି ମାଣ୍‌ସିତେଏଁ!”
9 θαμβος γαρ περιεσχεν αυτον και παντας τους συν αυτω επι τη αγρα των ιχθυων ων συνελαβον
ଇଚିହିଁ ଏ଼ୱାରି ହା଼ରେକା ମୀଣ୍‌କା ଆସାମାଚାକି ତା଼ନୁ ଅ଼ଡ଼େ ତାନିତଲେ ମାଚାରି କାବା ଆ଼ହାହାଚେରି;
10 ομοιως δε και ιακωβον και ιωαννην υιους ζεβεδαιου οι ησαν κοινωνοι τω σιμωνι και ειπεν προς τον σιμωνα {VAR2: ο } ιησους μη φοβου απο του νυν ανθρωπους εση ζωγρων
୧୦ଜେବଦିତି ରୀ ମୀର୍‌କା ଜାକୁବ ଅ଼ଡ଼େ ଜହନ, ଆମ୍ବାଆରି ସିମନ ଆଟ୍‌ହିତାରି ମାଚେରି, ଏ଼ୱାରି ଜିକେଏ କାବା ଆ଼ହାହାଚେରି । ଅ଼ଡ଼େ ଜୀସୁ ସିମନଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ଆଜାଆନି ନୀଞ୍ଜୁଟିଏ ନୀନୁ ଲ଼କୁଣି ଆହ୍‌ଦି ।”
11 και καταγαγοντες τα πλοια επι την γην αφεντες παντα ηκολουθησαν αυτω
୧୧ଏଚେଟିଏ ଏ଼ୱାରି ଡଂଗାଁୟାଁ ଗାଟୁତା ତାଚାନା ଏମ୍ବାଆଁ ବାରେ ପିସାନା ଜୀସୁ ଜେ଼ଚ ହାଚେରି ।
12 και εγενετο εν τω ειναι αυτον εν μια των πολεων και ιδου ανηρ πληρης λεπρας ιδων δε τον ιησουν πεσων επι προσωπον εδεηθη αυτου λεγων κυριε εαν θελης δυνασαι με καθαρισαι
୧୨ଜୀସୁ ର଼ ଗା଼ଡ଼ାତା ମାଚାଟି ମେହ୍‌ଦୁ ଏମ୍ବାଆଁ ଗୂଡ଼ା ଆଙ୍ଗା କାଜା ର଼ଗ ଗାଟାସି ମାଚେସି; ଏ଼ୱାସି ଜୀସୁଇଁ ମେସାନା ମୁନୁ କୁତାନା ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ଏ଼ ପ୍ରବୁ ନୀନୁ ମ଼ନ କିତିହିଁ ନାଙ୍ଗେ ନେହିଁ କିହାଲି ଆ଼ଡାଦି ।”
13 και εκτεινας την χειρα ηψατο αυτου λεγων θελω καθαρισθητι και ευθεως η λεπρα απηλθεν απ αυτου
୧୩ଏଚେଟିଏ ଏ଼ୱାସି କେୟୁ ଦା଼ସାହାଁ ଡୀଗାନା ଏଲେଇଚେସି, “ନା଼ନୁ ମ଼ନ କିହିମାଇଁ ନୀନୁ ନେହିଁଆ଼ମୁ ।” ଏ଼ ଦେବୁଣିଏ କାଜା ର଼ଗଟି ଏ଼ୱାସି ନେହିଁଆ଼ତେସି ।
14 και αυτος παρηγγειλεν αυτω μηδενι ειπειν αλλα απελθων δειξον σεαυτον τω ιερει και προσενεγκε περι του καθαρισμου σου καθως προσεταξεν μωυσης εις μαρτυριον αυτοις
୧୪ଜୀସୁ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ହୁକୁମି ହୀହାନା ଏଲେଇଚେସି, “ଆମ୍ବାଆରାଇଁ ୱେହ୍‌ଆନି, ସାମା ହାଜାନା ପୂଜେରାଙ୍ଗାଣି ତ଼ହ୍‌ମୁ, ଅ଼ଡ଼େ ମ଼ସାତି ମେ଼ରାଲେହେଁ ନୀନୁ ନେହିଁ ଆ଼ତାଣି ସା଼କି ହୀହାଲି ପୂଜା ହୀମୁ ।”
15 διηρχετο δε μαλλον ο λογος περι αυτου και συνηρχοντο οχλοι πολλοι ακουειν και θεραπευεσθαι απο των ασθενειων αυτων
୧୫ସାମା ଏ଼ୱାଣି କାତା ହା଼ରେକା ୱେ଼ଙ୍ଗାହାଚେ, ଅ଼ଡ଼େ ହା଼ରେକା ଲ଼କୁ ୱେଞ୍ଜାଲିତାକି ଅ଼ଡ଼େ ର଼ଗଟି ନେହିଁ ଆ଼ହାଲିତାକି ରୁଣ୍ତା ଆ଼ତେରି ।
16 αυτος δε ην υποχωρων εν ταις ερημοις και προσευχομενος
୧୬ସାମା ଜୀସୁ ଲ଼କୁ ହିଲାଆ ଟା଼ୟୁତା ହାଜାନା ପ୍ରା଼ତାନା କିହିମାଚେସି ।
17 και εγενετο εν μια των ημερων και αυτος ην διδασκων και ησαν καθημενοι φαρισαιοι και νομοδιδασκαλοι οι ησαν εληλυθοτες εκ πασης κωμης της γαλιλαιας και ιουδαιας και ιερουσαλημ και δυναμις κυριου ην εις το ιασθαι αυτον
୧୭ର଼ ଦିନା ଜା଼ପ୍‌ହି ମାଚାଟି, ଗାଲିଲି ଦେ଼ସାତି ବାରେ ନା଼ସ୍‌କାଟି, ଜୀହୁଦା ଦେ଼ସା ଇଞ୍ଜାଁ ଜିରୁସାଲମଟି ୱା଼ହାମାନି ପାରୁସିୟାଁ ଅ଼ଡ଼େ ମେ଼ରାପୁନାରି ଜୀସୁ ତା଼ଣା କୁଗାମାଚେରି, ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାସି ଏ଼ନିକିଁ ନେହିଁ କିନେସି ଈଦାଆଁତାକି ପ୍ରବୁତି ନେହିଁକିନି ବା଼ଡ଼୍‌ୟୁ ଜୀସୁ ତା଼ଣା ମାଚେ ।
18 και ιδου ανδρες φεροντες επι κλινης ανθρωπον ος ην παραλελυμενος και εζητουν αυτον εισενεγκειν και θειναι [αυτον] ενωπιον αυτου
୧୮ଏଚରଜା଼ଣା ଲ଼କୁ ର଼ ଟଟ ୱା଼ୟିତାଣାଇଁ କାଟେଲିତା ଡେ଼କା ତାଚାନା ଜୀସୁ ନ଼କିତା ବିତ୍ରା ଅ଼ହାଲି ଅଣ୍‌ପିତେରି ।
19 και μη ευροντες ποιας εισενεγκωσιν αυτον δια τον οχλον αναβαντες επι το δωμα δια των κεραμων καθηκαν αυτον συν τω κλινιδιω εις το μεσον εμπροσθεν του ιησου
୧୯ସାମା ଏମ୍ବାଆଁ ହା଼ରେକା ଲ଼କୁ ମାଚାକି ଜିରୁ ବେଟାଆ଼ଆତେରି, ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାରି ଇଲୁ ତେ଼ପରିତା ଡେ଼କା ଅ଼ହାନା ତୂଡ଼ିୟାତି ଟାୟିଲି ହୁକ୍‌ହାନା କାଟେଲି ତଲେ ଜୀସୁ ନ଼କିତା ରେ଼ପ୍‌ହେରି ।
20 και ιδων την πιστιν αυτων ειπεν ανθρωπε αφεωνται σοι αι αμαρτιαι σου
୨୦ଜୀସୁ ଏ଼ୱାରି ନାମୁ ମେସାନା ଟଟ ୱା଼ୟିତାଣାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ତ଼ଣେ ନୀ ପା଼ପୁ ବାରେ ମେଣ୍‌ଙ୍ଗାମାନେ ।”
21 και ηρξαντο διαλογιζεσθαι οι γραμματεις και οι φαρισαιοι λεγοντες τις εστιν ουτος ος λαλει βλασφημιας τις δυναται αμαρτιας αφειναι ει μη μονος ο θεος
୨୧ଏଚେଟିଏ ମେ଼ରା ଜା଼ପ୍‌ନାରି ଅ଼ଡ଼େ ପାରୁସିୟାଁ କାତା ଆ଼ହିଁ ଏଲେଇଣ୍‌ମ୍ବି ଆ଼ତେରି, “ଈୱାସି ମାହାପୂରୁ ନିନ୍ଦା କିହିମାନେସି, ଈୱାସି ଆମ୍ବାଆସି! ମାହାପୂରୁ ପିସ୍‌ପେ ଅ଼ଡ଼େ ଆମ୍ବାଆସି ପା଼ପୁ ମ୍ଣେକ୍‌ହାଲି ଆ଼ଡିମାନେସି!”
22 επιγνους δε ο ιησους τους διαλογισμους αυτων αποκριθεις ειπεν προς αυτους τι διαλογιζεσθε εν ταις καρδιαις υμων
୨୨ସାମା ଜୀସୁ ଏ଼ୱାରି କାତାବାର୍ତା ଆ଼ହିମାନାଣି ପୁଞ୍ଜାନା ଏ଼ୱାରାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ମୀରୁ ମୀ ମ଼ନତା ଏ଼ନାଆଁତାକି ଏଲେକିଁ ଅଣ୍‌ପିମାଞ୍ଜେରି?
23 τι εστιν ευκοπωτερον ειπειν αφεωνται σοι αι αμαρτιαι σου η ειπειν εγειρε και περιπατει
୨୩ଏ଼ନାଆଁ ଇନାୟି ଊସାସା ‘ନୀ ପା଼ପୁ ବାରେ ମେଣ୍‌ଙ୍ଗିତେ ଇନାୟି କି ନିଙ୍ଗାନା ତା଼କାମୁ ଇନାୟି?’
24 ινα δε ειδητε οτι ο υιος του ανθρωπου εξουσιαν εχει επι της γης αφιεναι αμαρτιας ειπεν τω παραλελυμενω σοι λεγω εγειρε και αρας το κλινιδιον σου πορευου εις τον οικον σου
୨୪ଦାର୍‌ତିତା ପା଼ପୁ ମ୍ଣେକ୍‌ହାଲି ମାଣ୍‌ସି ମୀର୍‌ଏଣାକି ଅଦିକାରା ମାନେ, ଈଦାଆଁ ମୀରୁ ଏ଼ନିକିଁ ପୁଞ୍ଜାଲି ଆ଼ଡିଦେରି” ଈଦାଆଁତାକି ଟଟ ୱା଼ୟିତାଣାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ନା଼ନୁ ନିଙ୍ଗେ ୱେସିମାଞ୍ଜାଇଁ, ନିଙ୍ଗାନା ନୀ କାଟେଲି ଡେ଼କାନା ନୀ ଇଜ ହାଲାମୁ!”
25 και παραχρημα αναστας ενωπιον αυτων αρας εφ ο κατεκειτο απηλθεν εις τον οικον αυτου δοξαζων τον θεον
୨୫ଏଚେଟିଏ ଏ଼ୱାସି ଏ଼ ଦେବୁଣିଏ ଏ଼ୱାରି ନ଼କିତା ନିଙ୍ଗାନା ଆମିନି କାଟେଲିତା ଡୂରାମାଚେସି, ଏ଼ଦାଆଁ ଡେ଼କାନା ମାହାପୂରୁଇଁ ଜହରା କିହିଁ ତାମି ଇଜ ହାଚେସି ।
26 και εκστασις ελαβεν απαντας και εδοξαζον τον θεον και επλησθησαν φοβου λεγοντες οτι ειδομεν παραδοξα σημερον
୨୬ଏଚେଟିଏ ବାରେଜା଼ଣା କାବାଆ଼ହାନା ମାହାପୂରୁଇଁ ଜହରା କିତେରି, ଅ଼ଡ଼େ ଆଜିତଲେ ଏଲେଇଚେରି, “ନୀଞ୍ଜୁ ମା଼ମ୍ବୁ କାବାଆ଼ନି କାମା ମେସ୍ତମି ।”
27 και μετα ταυτα εξηλθεν και εθεασατο τελωνην ονοματι λευιν καθημενον επι το τελωνιον και ειπεν αυτω ακολουθει μοι
୨୭ଏମ୍ବାଟିଏ ଜୀସୁ ପାଙ୍ଗାତା ହାଜାନା ଲେ଼ବି ଦ଼ରୁଗାଟି ର଼ ସିସ୍ତୁ ରୀହ୍‌ନାସି ସିସ୍ତୁ ରୀହ୍‌ନି ଟା଼ୟୁତା କୁଗାମାନାଣି ମେସାନା ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ନା଼ ଜେ଼ଚ ୱା଼ମୁ ।”
28 και καταλιπων παντα αναστας ηκολουθει αυτω
୨୮ଏମ୍ବାଟିଏ ଏ଼ୱାସି ବାରେ ପିସାନା ନିଙ୍ଗାନା ଏ଼ୱାଣି ଜେ଼ଚ ହାଚେସି ।
29 και εποιησεν δοχην μεγαλην λευις αυτω εν τη οικια αυτου και ην οχλος πολυς τελωνων και αλλων οι ησαν μετ αυτων κατακειμενοι
୨୯ଅ଼ଡ଼େ ଲେ଼ବି ତାମି ଇଜ ର଼ କାଜା ବ଼ଜି କିତେସି, ଇଞ୍ଜାଁ ହା଼ରେକା ସିସ୍ତୁ ରୀହ୍‌ନାରି ଅ଼ଡ଼େ ଏଟ୍‌କାଟି ଲ଼କୁ ବାରେ ଏ଼ୱାରିତଲେ ତିଞ୍ଜାଲି କୁଗିତେରି ।
30 και εγογγυζον οι φαρισαιοι και οι γραμματεις αυτων προς τους μαθητας αυτου λεγοντες δια τι μετα των τελωνων και αμαρτωλων εσθιετε και πινετε
୩୦ଏଚେଟିଏ ପାରୁସିୟାଁ ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୱାରି ଗଚିତି ମେ଼ରାପୁନାରି ତାମି ସୀସୁୟାଁଇଁ ଏଲେଇଚେରି, “ମୀରୁ ଏ଼ନାଆଁତାକି ସିସ୍ତୁ ରୀହ୍‌ନାରି ଅ଼ଡ଼େ ପା଼ପୁ ଗାଟାରି ତଲେ ତିଞ୍ଜି ଉଣ୍ତି ମାଞ୍ଜେରି?”
31 και αποκριθεις {VAR1: [ο] } {VAR2: ο } ιησους ειπεν προς αυτους ου χρειαν εχουσιν οι υγιαινοντες ιατρου αλλα οι κακως εχοντες
୩୧ଜୀସୁ ଏ଼ୱାରାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ନେହିଁ ମାନାରାକି ଅସଗୂରୁ ଲ଼ଡ଼ା ହିଲେଏ, ସାମା ର଼ଗ ଗାଟାରାକି ଲ଼ଡ଼ାମାନେ ।
32 ουκ εληλυθα καλεσαι δικαιους αλλα αμαρτωλους εις μετανοιαν
୩୨ନା଼ନୁ ତୀରିଗାଟାରାଇଁ ହା଼ଟାଲି ୱା଼ହାହିଲଅଁ, ସାମା ମ଼ନ ୱେଟ୍‌ପି କିହାଲି ପା଼ପୁ ଗାଟାରାଇଁ ହା଼ଟାଲି ୱା଼ହାମାଇଁ ।”
33 οι δε ειπαν προς αυτον οι μαθηται ιωαννου νηστευουσιν πυκνα και δεησεις ποιουνται ομοιως και οι των φαρισαιων οι δε σοι εσθιουσιν και πινουσιν
୩୩ଏଚେକା ଲ଼କୁ ଜୀସୁଇଁ ୱେଚେରି, “ଜହନତି ସୀସୁୟାଁ ଅ଼ଡ଼େ ପାରୁସିୟାଁତି ସୀସୁୟାଁ ଅଲେ ଅଲେ ଉପାସା ଅ଼ଡ଼େ ପ୍ରା଼ତାନା କିହିମାନେରି, ସାମା ନୀ ସୀସୁୟାଁ ତିଞ୍ଜି ଉଣ୍ତି ମାନେରି ।”
34 ο δε ιησους ειπεν προς αυτους μη δυνασθε τους υιους του νυμφωνος εν ω ο νυμφιος μετ αυτων εστιν ποιησαι νηστευσαι
୩୪ଏମ୍ବାଟିଏ ଜୀସୁ ଏ଼ୱାରାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ବୀହା ଲ଼କୁତଲେ ହନେଏସି ମାନି ପାତେକା ବୀହା ଲ଼କୁ ଉପାସା ମାଞ୍ଜାଲି ଆ଼ଡିନେରି?
35 ελευσονται δε ημεραι και οταν απαρθη απ αυτων ο νυμφιος τοτε νηστευσουσιν εν εκειναις ταις ημεραις
୩୫ସାମା ର଼ ଦିନା ୱା଼ନେ; ଏ଼ୱାରି ତା଼ଣାଟି ହନେଏସି ହାନେସି, ଏଚେଟିଏ ଏ଼ୱାରି ଉପାସା କିନେରି ।”
36 ελεγεν δε και παραβολην προς αυτους οτι ουδεις επιβλημα απο ιματιου καινου σχισας επιβαλλει επι ιματιον παλαιον ει δε μη γε και το καινον σχισει και τω παλαιω ου συμφωνησει το επιβλημα το απο του καινου
୩୬ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାସି ର଼ ପୁଣ୍‌ମ୍ବିକିନି କାତା ଜିକେଏ ୱେସ୍ତେସି, “ଆମ୍ବାଆସି ପ୍ଣାଃଇ ହିମ୍ବରିତା ପୁଃନି ପାସ୍‌କି ତାଚଅସି; ତା଼ଚିତିୱା ଏ଼ ପୁଃନି ପାସ୍‌କି ଗେହ୍‌ନେ ଇଞ୍ଜାଁ ପୁଃନି ପାସ୍‌କି ପ୍ଣାଃଇ ପାସ୍‌କି ତଲେ ଆଣ୍ତେଏ ।
37 και ουδεις βαλλει οινον νεον εις ασκους παλαιους ει δε μη γε ρηξει ο οινος ο νεος τους ασκους και αυτος εκχυθησεται και οι ασκοι απολουνται
୩୭ଅ଼ଡ଼େ ଆମ୍ବାଆସି ପୁଃନି ଅଙ୍ଗୁରି ରାସା ପ୍ଣାଃଇ ଡ଼଼କାତା ଇଟଅସି; ଇଟିତିହିଁ ଅଙ୍ଗୁରି ରାସା ଡ଼଼କାତି ଅ଼ୟି କିହାନା ବ଼ହାହାନେ ଅ଼ଡ଼େ ଡ଼଼କା ଜିକେଏ ନସ୍ତ ଆ଼ନେ,
38 αλλα οινον νεον εις ασκους καινους βλητεον
୩୮ସାମା ପୁଃନି ଅଙ୍ଗୁରି ରାସା ପୁଃନି ଡ଼଼କାତା ଇଟିନାୟି ମାନେ ।
39 {VAR1: [ουδεις } {VAR2: [και] ουδεις } πιων παλαιον θελει νεον λεγει γαρ ο παλαιος χρηστος {VAR1: εστιν] } {VAR2: εστιν }
୩୯ଆମ୍ବାଆରି ପ୍ଣାଃଇ ଅଙ୍ଗୁରି ରାସା ଗସ୍ତି ଡା଼ୟୁ ପୁଃନି ଅଙ୍ଗୁରି ରାସା ଗହ୍‌ଅତେରି । ପ୍ଣାଃଆୟି ନେହେଁ ଇଞ୍ଜେରି ।”

< Κατα Λουκαν 5 >