< Κατα Λουκαν 1 >

1 επειδηπερ πολλοι επεχειρησαν αναταξασθαι διηγησιν περι των πεπληροφορημενων εν ημιν πραγματων
Since many have undertaken to set in order a narrative concerning those matters which have been fulfilled amongst us,
2 καθως παρεδοσαν ημιν οι απ αρχης αυτοπται και υπηρεται γενομενοι του λογου
even as those who from the beginning were eyewitnesses and servants of the word delivered them to us,
3 εδοξεν καμοι παρηκολουθηκοτι ανωθεν πασιν ακριβως καθεξης σοι γραψαι κρατιστε θεοφιλε
it seemed good to me also, having traced the course of all things accurately from the first, to write to you in order, most excellent Theophilus;
4 ινα επιγνως περι ων κατηχηθης λογων την ασφαλειαν
that you might know the certainty concerning the things in which you were instructed.
5 εγενετο εν ταις ημεραις ηρωδου βασιλεως της ιουδαιας ιερευς τις ονοματι ζαχαριας εξ εφημεριας αβια και γυνη αυτω εκ των θυγατερων ααρων και το ονομα αυτης ελισαβετ
There was in the days of Herod, the king of Judea, a certain priest named Zechariah, of the priestly division of Abijah. He had a wife of the daughters of Aaron, and her name was Elisheva.
6 ησαν δε δικαιοι αμφοτεροι εναντιον του θεου πορευομενοι εν πασαις ταις εντολαις και δικαιωμασιν του κυριου αμεμπτοι
They were both righteous before God, walking blamelessly in all the commandments and ordinances of the Lord.
7 και ουκ ην αυτοις τεκνον καθοτι ην {VAR1: [η] } {VAR2: η } ελισαβετ στειρα και αμφοτεροι προβεβηκοτες εν ταις ημεραις αυτων ησαν
But they had no child, because Elisheva was barren, and they both were well advanced in years.
8 εγενετο δε εν τω ιερατευειν αυτον εν τη ταξει της εφημεριας αυτου εναντι του θεου
Now while he executed the priest’s office before God in the order of his division
9 κατα το εθος της ιερατειας ελαχεν του θυμιασαι εισελθων εις τον ναον του κυριου
according to the custom of the priest’s office, his lot was to enter into the temple of the Lord and burn incense.
10 και παν το πληθος ην του λαου προσευχομενον εξω τη ωρα του θυμιαματος
The whole multitude of the people were praying outside at the hour of incense.
11 ωφθη δε αυτω αγγελος κυριου εστως εκ δεξιων του θυσιαστηριου του θυμιαματος
An angel of the Lord appeared to him, standing on the right side of the altar of incense.
12 και εταραχθη ζαχαριας ιδων και φοβος επεπεσεν επ αυτον
Zechariah was troubled when he saw him, and fear fell upon him.
13 ειπεν δε προς αυτον ο αγγελος μη φοβου ζαχαρια διοτι εισηκουσθη η δεησις σου και η γυνη σου ελισαβετ γεννησει υιον σοι και καλεσεις το ονομα αυτου ιωαννην
But the angel said to him, “Don’t be afraid, Zechariah, because your request has been heard. Your wife, Elisheva, will bear you a son, and you shall call his name Yochanan.
14 και εσται χαρα σοι και αγαλλιασις και πολλοι επι τη γενεσει αυτου χαρησονται
You will have joy and gladness, and many will rejoice at his birth.
15 εσται γαρ μεγας ενωπιον {VAR2: [του] } κυριου και οινον και σικερα ου μη πιη και πνευματος αγιου πλησθησεται ετι εκ κοιλιας μητρος αυτου
For he will be great in the sight of the Lord, and he will drink no wine nor strong drink. He will be filled with the Holy Spirit, even from his mother’s womb.
16 και πολλους των υιων ισραηλ επιστρεψει επι κυριον τον θεον αυτων
He will turn many of the children of Israel to the Lord their God.
17 και αυτος προελευσεται ενωπιον αυτου εν πνευματι και δυναμει ηλιου επιστρεψαι καρδιας πατερων επι τεκνα και απειθεις εν φρονησει δικαιων ετοιμασαι κυριω λαον κατεσκευασμενον
He will go before him in the spirit and power of Elijah, ‘to turn the hearts of the fathers to the children,’ and the disobedient to the wisdom of the just; to prepare a people prepared for the Lord.”
18 και ειπεν ζαχαριας προς τον αγγελον κατα τι γνωσομαι τουτο εγω γαρ ειμι πρεσβυτης και η γυνη μου προβεβηκυια εν ταις ημεραις αυτης
Zechariah said to the angel, “How can I be sure of this? For I am an old man, and my wife is well advanced in years.”
19 και αποκριθεις ο αγγελος ειπεν αυτω εγω ειμι γαβριηλ ο παρεστηκως ενωπιον του θεου και απεσταλην λαλησαι προς σε και ευαγγελισασθαι σοι ταυτα
The angel answered him, “I am Gabriel, who stands in the presence of God. I was sent to speak to you and to bring you this good news.
20 και ιδου εση σιωπων και μη δυναμενος λαλησαι αχρι ης ημερας γενηται ταυτα ανθ ων ουκ επιστευσας τοις λογοις μου οιτινες πληρωθησονται εις τον καιρον αυτων
Behold, you will be silent and not able to speak until the day that these things will happen, because you didn’t believe my words, which will be fulfilled in their proper time.”
21 και ην ο λαος προσδοκων τον ζαχαριαν και εθαυμαζον εν τω χρονιζειν εν τω ναω αυτον
The people were waiting for Zechariah, and they marvelled that he delayed in the temple.
22 εξελθων δε ουκ εδυνατο λαλησαι αυτοις και επεγνωσαν οτι οπτασιαν εωρακεν εν τω ναω και αυτος ην διανευων αυτοις και διεμενεν κωφος
When he came out, he could not speak to them. They perceived that he had seen a vision in the temple. He continued making signs to them, and remained mute.
23 και εγενετο ως επλησθησαν αι ημεραι της λειτουργιας αυτου απηλθεν εις τον οικον αυτου
When the days of his service were fulfilled, he departed to his house.
24 μετα δε ταυτας τας ημερας συνελαβεν ελισαβετ η γυνη αυτου και περιεκρυβεν εαυτην μηνας πεντε λεγουσα
After these days Elisheva his wife conceived, and she hid herself five months, saying,
25 οτι ουτως μοι πεποιηκεν κυριος εν ημεραις αις επειδεν αφελειν ονειδος μου εν ανθρωποις
“Thus has the Lord done to me in the days in which he looked at me, to take away my reproach amongst men.”
26 εν δε τω μηνι τω εκτω απεσταλη ο αγγελος γαβριηλ απο του θεου εις πολιν της γαλιλαιας η ονομα ναζαρεθ
Now in the sixth month, the angel Gabriel was sent from God to a city of Galilee named Nazareth,
27 προς παρθενον εμνηστευμενην ανδρι ω ονομα ιωσηφ εξ οικου δαυιδ και το ονομα της παρθενου μαριαμ
to a virgin pledged to be married to a man whose name was Joseph, of David’s house. The virgin’s name was Miriam.
28 και εισελθων προς αυτην ειπεν χαιρε κεχαριτωμενη ο κυριος μετα σου
Having come in, the angel said to her, “Rejoice, you highly favoured one! The Lord is with you. Blessed are you amongst women!”
29 η δε επι τω λογω διεταραχθη και διελογιζετο ποταπος ειη ο ασπασμος ουτος
But when she saw him, she was greatly troubled at the saying, and considered what kind of salutation this might be.
30 και ειπεν ο αγγελος αυτη μη φοβου μαριαμ ευρες γαρ χαριν παρα τω θεω
The angel said to her, “Don’t be afraid, Miriam, for you have found favour with God.
31 και ιδου συλλημψη εν γαστρι και τεξη υιον και καλεσεις το ονομα αυτου ιησουν
Behold, you will conceive in your womb and give birth to a son, and shall name him ‘Yeshua.’
32 ουτος εσται μεγας και υιος υψιστου κληθησεται και δωσει αυτω κυριος ο θεος τον θρονον δαυιδ του πατρος αυτου
He will be great and will be called the Son of the Most High. The Lord God will give him the throne of his father David,
33 και βασιλευσει επι τον οικον ιακωβ εις τους αιωνας και της βασιλειας αυτου ουκ εσται τελος (aiōn g165)
and he will reign over the house of Jacob forever. There will be no end to his Kingdom.” (aiōn g165)
34 ειπεν δε μαριαμ προς τον αγγελον πως εσται τουτο επει ανδρα ου γινωσκω
Miriam said to the angel, “How can this be, seeing I am a virgin?”
35 και αποκριθεις ο αγγελος ειπεν αυτη πνευμα αγιον επελευσεται επι σε και δυναμις υψιστου επισκιασει σοι διο και το γεννωμενον αγιον κληθησεται υιος θεου
The angel answered her, “The Holy Spirit will come on you, and the power of the Most High will overshadow you. Therefore also the holy one who is born from you will be called the Son of God.
36 και ιδου ελισαβετ η συγγενις σου και αυτη συνειληφεν υιον εν γηρει αυτης και ουτος μην εκτος εστιν αυτη τη καλουμενη στειρα
Behold, Elisheva your relative also has conceived a son in her old age; and this is the sixth month with her who was called barren.
37 οτι ουκ αδυνατησει παρα του θεου παν ρημα
For nothing spoken by God is impossible.”
38 ειπεν δε μαριαμ ιδου η δουλη κυριου γενοιτο μοι κατα το ρημα σου και απηλθεν απ αυτης ο αγγελος
Miriam said, “Behold, the servant of the Lord; let it be done to me according to your word.” Then the angel departed from her.
39 αναστασα δε μαριαμ εν ταις ημεραις ταυταις επορευθη εις την ορεινην μετα σπουδης εις πολιν ιουδα
Miriam arose in those days and went into the hill country with haste, into a city of Judah,
40 και εισηλθεν εις τον οικον ζαχαριου και ησπασατο την ελισαβετ
and entered into the house of Zechariah and greeted Elisheva.
41 και εγενετο ως ηκουσεν τον ασπασμον της μαριας η ελισαβετ εσκιρτησεν το βρεφος εν τη κοιλια αυτης και επλησθη πνευματος αγιου η ελισαβετ
When Elisheva heard Miriam’s greeting, the baby leapt in her womb; and Elisheva was filled with the Holy Spirit.
42 και ανεφωνησεν κραυγη μεγαλη και ειπεν ευλογημενη συ εν γυναιξιν και ευλογημενος ο καρπος της κοιλιας σου
She called out with a loud voice and said, “Blessed are you amongst women, and blessed is the fruit of your womb!
43 και ποθεν μοι τουτο ινα ελθη η μητηρ του κυριου μου προς εμε
Why am I so favoured, that the mother of my Lord should come to me?
44 ιδου γαρ ως εγενετο η φωνη του ασπασμου σου εις τα ωτα μου εσκιρτησεν εν αγαλλιασει το βρεφος εν τη κοιλια μου
For behold, when the voice of your greeting came into my ears, the baby leapt in my womb for joy!
45 και μακαρια η πιστευσασα οτι εσται τελειωσις τοις λελαλημενοις αυτη παρα κυριου
Blessed is she who believed, for there will be a fulfilment of the things which have been spoken to her from the Lord!”
46 και ειπεν μαριαμ μεγαλυνει η ψυχη μου τον κυριον
Miriam said, “My soul magnifies the Lord.
47 και ηγαλλιασεν το πνευμα μου επι τω θεω τω σωτηρι μου
My spirit has rejoiced in God my Saviour,
48 οτι επεβλεψεν επι την ταπεινωσιν της δουλης αυτου ιδου γαρ απο του νυν μακαριουσιν με πασαι αι γενεαι
for he has looked at the humble state of his servant. For behold, from now on, all generations will call me blessed.
49 οτι εποιησεν μοι μεγαλα ο δυνατος και αγιον το ονομα αυτου
For he who is mighty has done great things for me. Holy is his name.
50 και το ελεος αυτου εις γενεας και γενεας τοις φοβουμενοις αυτον
His mercy is for generations and generations on those who fear him.
51 εποιησεν κρατος εν βραχιονι αυτου διεσκορπισεν υπερηφανους διανοια καρδιας αυτων
He has shown strength with his arm. He has scattered the proud in the imagination of their hearts.
52 καθειλεν δυναστας απο θρονων και υψωσεν ταπεινους
He has put down princes from their thrones, and has exalted the lowly.
53 πεινωντας ενεπλησεν αγαθων και πλουτουντας εξαπεστειλεν κενους
He has filled the hungry with good things. He has sent the rich away empty.
54 αντελαβετο ισραηλ παιδος αυτου μνησθηναι ελεους
He has given help to Israel, his servant, that he might remember mercy,
55 καθως ελαλησεν προς τους πατερας ημων τω αβρααμ και τω σπερματι αυτου εις τον αιωνα (aiōn g165)
as he spoke to our fathers, to Abraham and his offspring forever.” (aiōn g165)
56 εμεινεν δε μαριαμ συν αυτη ως μηνας τρεις και υπεστρεψεν εις τον οικον αυτης
Miriam stayed with her about three months, and then returned to her house.
57 τη δε ελισαβετ επλησθη ο χρονος του τεκειν αυτην και εγεννησεν υιον
Now the time that Elisheva should give birth was fulfilled, and she gave birth to a son.
58 και ηκουσαν οι περιοικοι και οι συγγενεις αυτης οτι εμεγαλυνεν κυριος το ελεος αυτου μετ αυτης και συνεχαιρον αυτη
Her neighbours and her relatives heard that the Lord had magnified his mercy towards her, and they rejoiced with her.
59 και εγενετο εν τη ημερα τη ογδοη ηλθον περιτεμειν το παιδιον και εκαλουν αυτο επι τω ονοματι του πατρος αυτου ζαχαριαν
On the eighth day, they came to circumcise the child; and they would have called him Zechariah, after the name of his father.
60 και αποκριθεισα η μητηρ αυτου ειπεν ουχι αλλα κληθησεται ιωαννης
His mother answered, “Not so; but he will be called Yochanan.”
61 και ειπαν προς αυτην οτι ουδεις εστιν εκ της συγγενειας σου ος καλειται τω ονοματι τουτω
They said to her, “There is no one amongst your relatives who is called by this name.”
62 ενενευον δε τω πατρι αυτου το τι αν θελοι καλεισθαι αυτο
They made signs to his father, what he would have him called.
63 και αιτησας πινακιδιον εγραψεν λεγων ιωαννης εστιν ονομα αυτου και εθαυμασαν παντες
He asked for a writing tablet, and wrote, “His name is Yochanan.” They all marvelled.
64 ανεωχθη δε το στομα αυτου παραχρημα και η γλωσσα αυτου και ελαλει ευλογων τον θεον
His mouth was opened immediately and his tongue freed, and he spoke, blessing God.
65 και εγενετο επι παντας φοβος τους περιοικουντας αυτους και εν ολη τη ορεινη της ιουδαιας διελαλειτο παντα τα ρηματα ταυτα
Fear came on all who lived around them, and all these sayings were talked about throughout all the hill country of Judea.
66 και εθεντο παντες οι ακουσαντες εν τη καρδια αυτων λεγοντες τι αρα το παιδιον τουτο εσται και γαρ χειρ κυριου ην μετ αυτου
All who heard them laid them up in their heart, saying, “What then will this child be?” The hand of the Lord was with him.
67 και ζαχαριας ο πατηρ αυτου επλησθη πνευματος αγιου και επροφητευσεν λεγων
His father Zechariah was filled with the Holy Spirit, and prophesied, saying,
68 ευλογητος κυριος ο θεος του ισραηλ οτι επεσκεψατο και εποιησεν λυτρωσιν τω λαω αυτου
“Blessed be the Lord, the God of Israel, for he has visited and redeemed his people;
69 και ηγειρεν κερας σωτηριας ημιν εν οικω δαυιδ παιδος αυτου
and has raised up a horn of salvation for us in the house of his servant David
70 καθως ελαλησεν δια στοματος των αγιων απ αιωνος προφητων αυτου (aiōn g165)
(as he spoke by the mouth of his holy prophets who have been from of old), (aiōn g165)
71 σωτηριαν εξ εχθρων ημων και εκ χειρος παντων των μισουντων ημας
salvation from our enemies and from the hand of all who hate us;
72 ποιησαι ελεος μετα των πατερων ημων και μνησθηναι διαθηκης αγιας αυτου
to show mercy towards our fathers, to remember his holy covenant,
73 ορκον ον ωμοσεν προς αβρααμ τον πατερα ημων του δουναι ημιν
the oath which he swore to Abraham our father,
74 αφοβως εκ χειρος εχθρων ρυσθεντας λατρευειν αυτω
to grant to us that we, being delivered out of the hand of our enemies, should serve him without fear,
75 εν οσιοτητι και δικαιοσυνη ενωπιον αυτου πασαις ταις ημεραις ημων
in holiness and righteousness before him all the days of our life.
76 και συ δε παιδιον προφητης υψιστου κληθηση προπορευση γαρ ενωπιον κυριου ετοιμασαι οδους αυτου
And you, child, will be called a prophet of the Most High; for you will go before the face of the Lord to prepare his ways,
77 του δουναι γνωσιν σωτηριας τω λαω αυτου εν αφεσει αμαρτιων αυτων
to give knowledge of salvation to his people by the remission of their sins,
78 δια σπλαγχνα ελεους θεου ημων εν οις επισκεψεται ημας ανατολη εξ υψους
because of the tender mercy of our God, by which the dawn from on high will visit us,
79 επιφαναι τοις εν σκοτει και σκια θανατου καθημενοις του κατευθυναι τους ποδας ημων εις οδον ειρηνης
to shine on those who sit in darkness and the shadow of death; to guide our feet into the way of peace.”
80 το δε παιδιον ηυξανεν και εκραταιουτο πνευματι και ην εν ταις ερημοις εως ημερας αναδειξεως αυτου προς τον ισραηλ
The child was growing and becoming strong in spirit, and was in the desert until the day of his public appearance to Israel.

< Κατα Λουκαν 1 >