< Κατα Ιωαννην 16 >

1 ταυτα λελαληκα υμιν ινα μη σκανδαλισθητε
“Kuo u tala ʻae ngaahi meʻa ni kiate kimoutolu, koeʻuhi ke ʻoua naʻa mou tūkia.
2 αποσυναγωγους ποιησουσιν υμας αλλ ερχεται ωρα ινα πας ο αποκτεινας {VAR1: [υμας] } {VAR2: υμας } δοξη λατρειαν προσφερειν τω θεω
Te nau kapusi ʻakimoutolu mei he falelotu: ʻio, ʻe hokosia ʻae kuonga, ko ia te ne tāmateʻi ʻakimoutolu, ʻe mahalo ʻe ia ko ʻene ngāue lelei ki he ʻOtua.
3 και ταυτα ποιησουσιν οτι ουκ εγνωσαν τον πατερα ουδε εμε
Pea te nau fai ʻae ngaahi meʻa ni kiate kimoutolu, koeʻuhi naʻe ʻikai te nau ʻilo ʻae Tamai, pe ko au.
4 αλλα ταυτα λελαληκα υμιν ινα οταν ελθη η ωρα αυτων μνημονευητε αυτων οτι εγω ειπον υμιν ταυτα δε υμιν εξ αρχης ουκ ειπον οτι μεθ υμων ημην
Ka kuo u tala ʻae ngaahi meʻa ni kiate kimoutolu, koeʻuhi ʻoka hoko ʻae kuonga, ke mou manatu naʻaku tala ia kiate kimoutolu. “Pea naʻe ʻikai te u tala ʻae ngaahi meʻa ni kiate kimoutolu ʻi he kamataʻanga, koeʻuhi naʻaku ʻiate kimoutolu.
5 νυν δε υπαγω προς τον πεμψαντα με και ουδεις εξ υμων ερωτα με που υπαγεις
Ka ko eni, ʻi heʻeku ʻalu kiate ia naʻa ne fekau au, ʻoku ʻikai fehuʻi hamou tokotaha kiate au, ʻOku ke ʻalu ki fē?
6 αλλ οτι ταυτα λελαληκα υμιν η λυπη πεπληρωκεν υμων την καρδιαν
Ka ko e meʻa ʻi heʻeku tala ʻae ngaahi meʻa ni kiate kimoutolu, kuo pito homou loto ʻi he mamahi.
7 αλλ εγω την αληθειαν λεγω υμιν συμφερει υμιν ινα εγω απελθω εαν γαρ μη απελθω ο παρακλητος {VAR1: ου μη ελθη } {VAR2: ουκ ελευσεται } προς υμας εαν δε πορευθω πεμψω αυτον προς υμας
Ka ʻoku ou tala ʻae moʻoni kiate kimoutolu, ʻoku ʻaonga kiate kimoutolu ʻeku ʻalu: he kapau ʻe ʻikai te u ʻalu, ʻe ʻikai haʻu kiate kimoutolu ʻae Fakafiemālie; ka ʻi heʻeku ʻalu, te u fekau ia kiate kimoutolu.
8 και ελθων εκεινος ελεγξει τον κοσμον περι αμαρτιας και περι δικαιοσυνης και περι κρισεως
Pea ka haʻu ia, te ne valoki ʻa māmani ʻi he angahala, pea ʻi he māʻoniʻoni, pea ʻi he fakamaau:
9 περι αμαρτιας μεν οτι ου πιστευουσιν εις εμε
‌ʻI he angahala, ko e meʻa ʻi he ʻikai te nau tui kiate au;
10 περι δικαιοσυνης δε οτι προς τον πατερα υπαγω και ουκετι θεωρειτε με
‌ʻI he māʻoniʻoni, ko e meʻa ʻi heʻeku ʻalu ki heʻeku Tamai, pea ʻe ʻikai te mou toe mamata kiate au;
11 περι δε κρισεως οτι ο αρχων του κοσμου τουτου κεκριται
‌ʻI he fakamaau, ko e meʻa ʻi he fakamaauʻi ʻae ʻeiki ʻo māmani.
12 ετι πολλα εχω υμιν λεγειν αλλ ου δυνασθε βασταζειν αρτι
“ʻOku kei lahi ʻae meʻa ʻoku ou fie lea ai kiate kimoutolu, ka ʻoku ʻikai te mou faʻa kātaki ni.
13 οταν δε ελθη εκεινος το πνευμα της αληθειας οδηγησει υμας {VAR1: εις την αληθειαν πασαν } {VAR2: εν τη αληθεια παση } ου γαρ λαλησει αφ εαυτου αλλ οσα {VAR1: ακουει } {VAR2: ακουσει } λαλησει και τα ερχομενα αναγγελει υμιν
Ka ʻi he haʻu ʻae Laumālie ʻoe moʻoni, ʻe tataki ʻe ia ʻakimoutolu ki he moʻoni kotoa pē: he ko ʻene lea ʻe ʻikai meiate ia; ka ko e meʻa kotoa pē kuo ne fanongo ki ai, [ko ia ]ia te ne lea ʻaki: pea ʻe fakahā ʻe ia kiate kimoutolu ʻae ngaahi meʻa ʻe hoko.
14 εκεινος εμε δοξασει οτι εκ του εμου λημψεται και αναγγελει υμιν
‌ʻE fakaongoongoleleiʻi au ʻe ia: he te ne maʻu ʻaia ʻoku ʻaʻaku, ʻo fakahā ia kiate kimoutolu.
15 παντα οσα εχει ο πατηρ εμα εστιν δια τουτο ειπον οτι εκ του εμου λαμβανει και αναγγελει υμιν
Ko e meʻa kotoa pē ʻoku ʻae Tamai, ʻoku ʻaʻaku ia: ko ia ne u pehē ai, te ne maʻu ʻaia ʻoku ʻaʻaku, ʻo fakahā ia kiate kimoutolu.
16 μικρον και ουκετι θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με
“ʻE toe siʻi, pea ʻe ʻikai te mou mamata kiate au; pea toe siʻi foki, pea te mou mamata kiate au, ko e meʻa ʻi heʻeku ʻalu ki he Tamai.”
17 ειπαν ουν εκ των μαθητων αυτου προς αλληλους τι εστιν τουτο ο λεγει ημιν μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με και οτι υπαγω προς τον πατερα
Pea lea ai ʻene kau ākonga niʻihi ʻiate kinautolu, “Ko e hā ʻae meʻa ni ʻoku ne tala kiate kitautolu, ʻE toe siʻi, pea ʻe ʻikai te mou mamata kiate au: pea toe siʻi foki, pea te mou mamata kiate au: pea, ‘Ko e meʻa ʻi heʻeku ʻalu ki he Tamai?’
18 ελεγον ουν τι εστιν τουτο {VAR1: ο λεγει } {VAR2: [ο λεγει] το } μικρον ουκ οιδαμεν {VAR1: [τι λαλει] } {VAR2: τι λαλει }
Ko ia naʻa nau pehē ai, Ko e hā ʻae meʻa ni ʻoku ne leaʻaki, ‘ʻE toetoe siʻi?’ ʻOku ʻikai te tau ʻilo ʻene lea.”
19 εγνω {VAR2: [ο] } ιησους οτι ηθελον αυτον ερωταν και ειπεν αυτοις περι τουτου ζητειτε μετ αλληλων οτι ειπον μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με
Ka naʻe ʻilo ʻe Sisu ʻenau holi ke fehuʻi kiate ia, pea ne pehē kiate kinautolu, “ʻOku mou fehuʻi ʻiate kimoutolu ʻi heʻeku lea, ‘ʻE toe siʻi, pea ʻe ʻikai te mou mamata kiate au: pea toe siʻi foki, pea te mou mamata kiate au?’
20 αμην αμην λεγω υμιν οτι κλαυσετε και θρηνησετε υμεις ο δε κοσμος χαρησεται υμεις λυπηθησεσθε αλλ η λυπη υμων εις χαραν γενησεται
Ko e moʻoni, ko e moʻoni, ʻoku ou tala atu kiate kimoutolu, Te mou tangi pea tangilāulau, ka ʻe fiefia ʻa māmani: pea te mou mamahi, ka ko hoʻomou mamahi ʻe liliu ko e fiefia.
21 η γυνη οταν τικτη λυπην εχει οτι ηλθεν η ωρα αυτης οταν δε γεννηση το παιδιον ουκετι μνημονευει της θλιψεως δια την χαραν οτι εγεννηθη ανθρωπος εις τον κοσμον
‌ʻOka langā ʻae fefine, ʻoku mamahi ia, koeʻuhi kuo hokosia hono ʻaho: ka ʻi heʻene fāʻeleʻi ʻae tama, ʻoku ʻikai kei manatu ia ki he mamahi, koeʻuhi ko ʻene fiefia ʻi he fanauʻi ha tangata ki māmani.
22 και υμεις ουν νυν μεν λυπην εχετε παλιν δε οψομαι υμας και χαρησεται υμων η καρδια και την χαραν υμων ουδεις {VAR1: αρει } {VAR2: αιρει } αφ υμων
Ko eni, ʻoku mamahi ni ʻakimoutolu: ka te u toe vakai kiate kimoutolu, pea ʻe fiefia ai homou loto, pea ko hoʻomou fiefia, ʻe ʻikai toʻo ʻe ha taha meiate kimoutolu.
23 και εν εκεινη τη ημερα εμε ουκ ερωτησετε ουδεν αμην αμην λεγω υμιν αν τι αιτησητε τον πατερα {VAR1: δωσει υμιν εν τω ονοματι μου } {VAR2: εν τω ονοματι μου δωσει υμιν }
“Pea ʻi he ʻaho ko ia ʻe ʻikai te mou fehuʻi ha meʻa ʻe taha kiate au. Ko e moʻoni, ko e moʻoni, ʻoku ou tala kiate kimoutolu, Ko e meʻa kotoa pē te mou kole ki he Tamai ʻi hoku huafa, te ne foaki kiate kimoutolu.
24 εως αρτι ουκ ητησατε ουδεν εν τω ονοματι μου αιτειτε και λημψεσθε ινα η χαρα υμων η πεπληρωμενη
‌ʻOku teʻeki ai te mou kole ha meʻa ʻi hoku huafa: kole, pea te mou maʻu, koeʻuhi ke kakato ai hoʻomou fiefia.
25 ταυτα εν παροιμιαις λελαληκα υμιν ερχεται ωρα οτε ουκετι εν παροιμιαις λαλησω υμιν αλλα παρρησια περι του πατρος απαγγελω υμιν
“Ko e ngaahi meʻa ni kuo u tala kiate kimoutolu ʻi he ngaahi lea fakatātā: ka ʻoku haʻu ʻae ʻaho, ʻe ʻikai te u kei lea ai kiate kimoutolu ʻi he ngaahi lea fakatātā, ka te u fakahā fakapapau kiate kimoutolu ʻi he Tamai.
26 εν εκεινη τη ημερα εν τω ονοματι μου αιτησεσθε και ου λεγω υμιν οτι εγω ερωτησω τον πατερα περι υμων
‌ʻI he ʻaho ko ia te mou kole ʻi hoku huafa: pea ʻoku ʻikai te u pehē kiate kimoutolu, te u fakakolekole ki he Tamai koeʻuhi ko kimoutolu:
27 αυτος γαρ ο πατηρ φιλει υμας οτι υμεις εμε πεφιληκατε και πεπιστευκατε οτι εγω παρα {VAR1: του πατρος } {VAR2: [του] θεου } εξηλθον
He ʻoku ʻofa ʻae Tamai foki kiate kimoutolu, ko e meʻa ʻi hoʻomou ʻofa kiate au, pea ʻi hoʻomou tui naʻaku haʻu mei he ʻOtua.
28 εξηλθον {VAR1: εκ } {VAR2: παρα } του πατρος και εληλυθα εις τον κοσμον παλιν αφιημι τον κοσμον και πορευομαι προς τον πατερα
Naʻaku haʻu mei he Tamai, pea kuo u haʻu ki māmani: ko eni, ʻoku ou tuku ʻa māmani, kau ʻalu ki he Tamai.”
29 λεγουσιν οι μαθηται αυτου ιδε νυν εν παρρησια λαλεις και παροιμιαν ουδεμιαν λεγεις
Pea pehē ʻe heʻene kau ākonga kiate ia, “Vakai, ko eni ʻoku ke lea ʻilongofua, pea ʻoku ʻikai te ke lea ʻi he fakatātā.
30 νυν οιδαμεν οτι οιδας παντα και ου χρειαν εχεις ινα τις σε ερωτα εν τουτω πιστευομεν οτι απο θεου εξηλθες
Ko eni ʻoku mau ʻilo pau ʻoku ke ʻiloʻi ʻae ngaahi meʻa kotoa pē, pea ʻoku ʻikai ʻaonga ke fehuʻi ʻe ha tokotaha kiate koe: ko e meʻa ni ʻoku mau tui ai kuo ke haʻu mei he ʻOtua.”
31 απεκριθη αυτοις ιησους αρτι πιστευετε
Pea leaange ʻa Sisu kiate kinautolu, “ʻOku mou tui ni koā?
32 ιδου ερχεται ωρα και εληλυθεν ινα σκορπισθητε εκαστος εις τα ιδια καμε μονον αφητε και ουκ ειμι μονος οτι ο πατηρ μετ εμου εστιν
Vakai, ʻoku haʻu ʻae ʻaho, ʻio, kuo hoko ni, ʻe fakamovete ai ʻakimoutolu, ʻo taki taha maʻana, pea te mou tuku au tokotaha pe: ka ʻoku ʻikai te u tokotaha pe, he ʻoku ʻiate au ʻae Tamai.
33 ταυτα λελαληκα υμιν ινα εν εμοι ειρηνην εχητε εν τω κοσμω θλιψιν εχετε αλλα θαρσειτε εγω νενικηκα τον κοσμον
Kuo u tala ʻae ngaahi meʻa ni kiate kimoutolu, koeʻuhi ke mou maʻu ʻae fiemālie ʻiate au. Te mou maʻu ʻae mamahi ʻi māmani: ka mou lototoʻa; kuo u ikuʻi ʻa māmani.”

< Κατα Ιωαννην 16 >