< Προς Θεσσαλονικεις Α΄ 1 >

1 Παῦλος καὶ Σιλουανὸς καὶ Τιμόθεος τῇ ἐκκλησίᾳ Θεσσαλονικέων ἐν θεῷ πατρὶ καὶ κυρίῳ Ἰησοῦ χριστῷ· χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη.
I Paoly naho i Silasy vaho i Timoty, Ho ami’ty Fivori’ o nte-Tesalonika aman’ Añahare Rae naho i Talè Iesoà Norizañeio: Fierañerañañe naho Fañanintsiñe
2 Εὐχαριστοῦμεν τῷ θεῷ πάντοτε περὶ πάντων ὑμῶν, μνείαν ποιούμενοι ἐπὶ τῶν προσευχῶν ἡμῶν, ἀδιαλείπτως
Andriañe’ay nainai’e t’An­dria­na­ñahare ty ama’ areo iaby, manoñoñe anahareo amo halali’aio;
3 μνημονεύοντες ὑμῶν τοῦ ἔργου τῆς πίστεως καὶ τοῦ κόπου τῆς ἀγάπης καὶ τῆς ὑπομονῆς τῆς ἐλπίδος τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ χριστοῦ, ἔμπροσθεν τοῦ θεοῦ καὶ πατρὸς ἡμῶν·
le tiahi’ay lomoñandro ty fitoloña’ areo am-patokisañe naho ty fitromaha’ areo aman-koko naho ty figahiña’ areo mitamà i Talèntika Iesoà Norizañey añatrefan’ Añahare Raen-tika.
4 εἰδότες, ἀδελφοὶ ἠγαπημένοι ὑπὸ θεοῦ, τὴν ἐκλογὴν ὑμῶν·
Fohi’ay ry roahalahy kokoan’ Añahareo, te jinobo’e,
5 ὅτι τὸ εὐαγγέλιον ἡμῶν οὐκ ἐγενήθη εἰς ὑμᾶς ἐν λόγῳ μόνον, ἀλλὰ καὶ ἐν δυνάμει καὶ ἐν πνεύματι ἁγίῳ καὶ [ἐν] πληροφορίᾳ πολλῇ, καθὼς οἴδατε οἷοι ἐγενήθημεν [ἐν] ὑμῖν δι᾽ ὑμᾶς·
fa tsy nitotsake ama’ areo an-tsara avao i talili-soa’aiy; fa aman-kaozara’ i Arofo Masiñey vaho am-pireketan-tro añoñe. Fohi’ areo ka ty fañaveloa’ay ama’ areo.
6 καὶ ὑμεῖς μιμηταὶ ἡμῶν ἐγενήθητε καὶ τοῦ κυρίου, δεξάμενοι τὸν λόγον ἐν θλίψει πολλῇ μετὰ χαρᾶς πνεύματος ἁγίου,
Toe nitsikombe anay naho i Talè nahareo; fa ndra te nanjoan-kaloviloviañe, le rinambe’ areo an-kafalea’ i Arofo Masiñey i tsaray.
7 ὥστε γενέσθαι ὑμᾶς τύπον πᾶσιν τοῖς πιστεύουσιν ἐν τῇ Μακεδονίᾳ καὶ ἐν τῇ Ἀχαΐᾳ.
Aa le nitsikombea’ ze hene mpiato e Makedonia naho Akaia añe.
8 ἀφ᾽ ὑμῶν γὰρ ἐξήχηται ὁ λόγος τοῦ κυρίου οὐ μόνον ἐν τῇ Μακεδονίᾳ καὶ Ἀχαΐᾳ, ἀλλὰ ἐν παντὶ τόπῳ ἡ πίστις ὑμῶν ἡ πρὸς τὸν θεὸν ἐξελήλυθεν, ὥστε μὴ χρείαν ἔχειν ἡμᾶς λαλεῖν τι.
Le tsy e Makedonia naho e Akaia añe avao ty nampiboelea’ areo ty saontsi’ i Talè, fa toe nikatsaka­tsake an-toets’ aia’ aia o fatokisa’ areo an’ Andrianañahareo vaho tsy anovoña’ay rehake,
9 αὐτοὶ γὰρ περὶ ἡμῶν ἀπαγγέλλουσιν ὁποίαν εἴσοδον ἔσχομεν πρὸς ὑμᾶς, καὶ πῶς ἐπεστρέψατε πρὸς τὸν θεὸν ἀπὸ τῶν εἰδώλων, δουλεύειν θεῷ ζῶντι καὶ ἀληθινῷ,
fa italilia’ iareo ty hasoam-pampihovà’ areo anay, ie nitolik’ aman’ Añahare naho niamboho ami’ty fahasive, mitoroñe an’ Andrianañahare veloñe naho to,
10 καὶ ἀναμένειν τὸν υἱὸν αὐτοῦ ἐκ τῶν οὐρανῶν, ὃν ἤγειρεν ἐκ τῶν νεκρῶν, Ἰησοῦν, τὸν ῥυόμενον ἡμᾶς ἐκ τῆς ὀργῆς τῆς ἐρχομένης.
vaho mandiñe i Ana’e andindìñey, i natroa’e an-kavilasiy—Iesoà mpañaha antika amy haviñerañe ho aviy.

< Προς Θεσσαλονικεις Α΄ 1 >