Κατα Ματθαιον 14
1 Ἐν ἐκείνῳ τῷ καιρῷ ἤκουσεν Ἡρώδης ὁ τετραάρχης τὴν ἀκοὴν Ἰησοῦ,
ତଦାନୀଂ ରାଜା ହେରୋଦ୍ ଯୀଶୋ ର୍ୟଶଃ ଶ୍ରୁତ୍ୱା ନିଜଦାସେଯାନ୍ ଜଗାଦ୍,
2 καὶ εἶπεν τοῖς παισὶν αὐτοῦ· οὗτός ἐστιν Ἰωάννης ὁ βαπτιστής· αὐτὸς ἠγέρθη ἀπὸ τῶν νεκρῶν, καὶ διὰ τοῦτο αἱ δυνάμεις ἐνεργοῦσιν ἐν αὐτῷ.
ଏଷ ମଜ୍ଜଯିତା ଯୋହନ୍, ପ୍ରମିତେଭଯସ୍ତସ୍ୟୋତ୍ଥାନାତ୍ ତେନେତ୍ଥମଦ୍ଭୁତଂ କର୍ମ୍ମ ପ୍ରକାଶ୍ୟତେ|
3 ὁ γὰρ Ἡρώδης κρατήσας τὸν Ἰωάννην ἔδησεν καὶ ἐν φυλακῇ ἀπέθετο διὰ Ἡρωδιάδα τὴν γυναῖκα [Φιλίππου] τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ.
ପୁରା ହେରୋଦ୍ ନିଜଭ୍ରାତୁ: ଫିଲିପୋ ଜାଯାଯା ହେରୋଦୀଯାଯା ଅନୁରୋଧାଦ୍ ଯୋହନଂ ଧାରଯିତ୍ୱା ବଦ୍ଧା କାରାଯାଂ ସ୍ଥାପିତୱାନ୍|
4 ἔλεγεν γὰρ ὁ Ἰωάννης αὐτῷ· οὐκ ἔξεστίν σοι ἔχειν αὐτήν.
ଯତୋ ଯୋହନ୍ ଉକ୍ତୱାନ୍, ଏତ୍ସଯାଃ ସଂଗ୍ରହୋ ଭୱତୋ ନୋଚିତଃ|
5 καὶ θέλων αὐτὸν ἀποκτεῖναι ἐφοβήθη τὸν ὄχλον, ὅτι ὡς προφήτην αὐτὸν εἶχον.
ତସ୍ମାତ୍ ନୃପତିସ୍ତଂ ହନ୍ତୁମିଚ୍ଛନ୍ନପି ଲୋକେଭ୍ୟୋ ୱିଭଯାଞ୍ଚକାର; ଯତଃ ସର୍ୱ୍ୱେ ଯୋହନଂ ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦିନଂ ମେନିରେ|
6 γενεσίοις δὲ γενομένοις τοῦ Ἡρώδου ὠρχήσατο ἡ θυγάτηρ τῆς Ἡρῳδιάδος ἐν τῷ μέσῳ καὶ ἤρεσεν τῷ Ἡρώδῃ,
କିନ୍ତୁ ହେରୋଦୋ ଜନ୍ମାହୀଯମହ ଉପସ୍ଥିତେ ହେରୋଦୀଯାଯା ଦୁହିତା ତେଷାଂ ସମକ୍ଷଂ ନୃତିତ୍ୱା ହେରୋଦମପ୍ରୀଣ୍ୟତ୍|
7 ὅθεν μεθ’ ὅρκου ὡμολόγησεν αὐτῇ δοῦναι ὃ ἐὰν αἰτήσηται.
ତସ୍ମାତ୍ ଭୂପତିଃ ଶପଥଂ କୁର୍ୱ୍ୱନ୍ ଇତି ପ୍ରତ୍ୟଜ୍ଞାସୀତ୍, ତ୍ୱଯା ଯଦ୍ ଯାଚ୍ୟତେ, ତଦେୱାହଂ ଦାସ୍ୟାମି|
8 ἡ δὲ προβιβασθεῖσα ὑπὸ τῆς μητρὸς αὐτῆς· δός μοι, φησίν, ὧδε ἐπὶ πίνακι τὴν κεφαλὴν Ἰωάννου τοῦ βαπτιστοῦ.
ସା କୁମାରୀ ସ୍ୱୀଯମାତୁଃ ଶିକ୍ଷାଂ ଲବ୍ଧା ବଭାଷେ, ମଜ୍ଜଯିତୁର୍ୟୋହନ ଉତ୍ତମାଙ୍ଗଂ ଭାଜନେ ସମାନୀଯ ମହ୍ୟଂ ୱିଶ୍ରାଣଯ|
9 καὶ λυπηθεὶς ὁ βασιλεὺς διὰ τοὺς ὅρκους καὶ τοὺς συνανακειμένους ἐκέλευσεν δοθῆναι,
ତତୋ ରାଜା ଶୁଶୋଚ, କିନ୍ତୁ ଭୋଜନାଯୋପୱିଶତାଂ ସଙ୍ଗିନାଂ ସ୍ୱକୃତଶପଥସ୍ୟ ଚାନୁରୋଧାତ୍ ତତ୍ ପ୍ରଦାତୁମ ଆଦିଦେଶ|
10 καὶ πέμψας ἀπεκεφάλισεν Ἰωάννην ἐν τῇ φυλακῇ·
ପଶ୍ଚାତ୍ କାରାଂ ପ୍ରତି ନରଂ ପ୍ରହିତ୍ୟ ଯୋହନ ଉତ୍ତମାଙ୍ଗଂ ଛିତ୍ତ୍ୱା
11 καὶ ἠνέχθη ἡ κεφαλὴ αὐτοῦ ἐπὶ πίνακι καὶ ἐδόθη τῷ κορασίῳ, καὶ ἤνεγκεν τῇ μητρὶ αὐτῆς.
ତତ୍ ଭାଜନ ଆନାଯ୍ୟ ତସ୍ୟୈ କୁମାର୍ୟ୍ୟୈ ୱ୍ୟଶ୍ରାଣଯତ୍, ତତଃ ସା ସ୍ୱଜନନ୍ୟାଃ ସମୀପଂ ତନ୍ନିନାଯ|
12 καὶ προσελθόντες οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ἦραν τὸ πτῶμα καὶ ἔθαψαν αὐτόν, καὶ ἐλθόντες ἀπήγγειλαν τῷ Ἰησοῦ.
ପଶ୍ଚାତ୍ ଯୋହନଃ ଶିଷ୍ୟା ଆଗତ୍ୟ କାଯଂ ନୀତ୍ୱା ଶ୍ମଶାନେ ସ୍ଥାପଯାମାସୁସ୍ତତୋ ଯୀଶୋଃ ସନ୍ନିଧିଂ ୱ୍ରଜିତ୍ୱା ତଦ୍ୱାର୍ତ୍ତାଂ ବଭାଷିରେ|
13 ἀκούσας δὲ ὁ Ἰησοῦς ἀνεχώρησεν ἐκεῖθεν ἐν πλοίῳ εἰς ἔρημον τόπον κατ’ ἰδίαν· καὶ ἀκούσαντες οἱ ὄχλοι ἠκολούθησαν αὐτῷ πεζοὶ ἀπὸ τῶν πόλεων.
ଅନନ୍ତରଂ ଯୀଶୁରିତି ନିଶଭ୍ୟ ନାୱା ନିର୍ଜନସ୍ଥାନମ୍ ଏକାକୀ ଗତୱାନ୍, ପଶ୍ଚାତ୍ ମାନୱାସ୍ତତ୍ ଶ୍ରୁତ୍ୱା ନାନାନଗରେଭ୍ୟ ଆଗତ୍ୟ ପଦୈସ୍ତତ୍ପଶ୍ଚାଦ୍ ଈଯୁଃ|
14 Καὶ ἐξελθὼν εἶδεν πολὺν ὄχλον, καὶ ἐσπλαγχνίσθη ἐπ’ αὐτοῖς καὶ ἐθεράπευσεν τοὺς ἀρρώστους αὐτῶν.
ତଦାନୀଂ ଯୀଶୁ ର୍ବହିରାଗତ୍ୟ ମହାନ୍ତଂ ଜନନିୱହଂ ନିରୀକ୍ଷ୍ୟ ତେଷୁ କାରୁଣିକଃ ମନ୍ ତେଷାଂ ପୀଡିତଜନାନ୍ ନିରାମଯାନ୍ ଚକାର|
15 ὀψίας δὲ γενομένης προσῆλθον αὐτῷ οἱ μαθηταὶ λέγοντες· ἔρημός ἐστιν ὁ τόπος καὶ ἡ ὥρα παρῆλθεν ἤδη· ἀπόλυσον οὖν τοὺς ὄχλους, ἵνα ἀπελθόντες εἰς τὰς κώμας ἀγοράσωσιν ἑαυτοῖς βρώματα.
ତତଃ ପରଂ ସନ୍ଧ୍ୟାଯାଂ ଶିଷ୍ୟାସ୍ତଦନ୍ତିକମାଗତ୍ୟ କଥଯାଞ୍ଚକ୍ରୁଃ, ଇଦଂ ନିର୍ଜନସ୍ଥାନଂ ୱେଲାପ୍ୟୱସନ୍ନା; ତସ୍ମାତ୍ ମନୁଜାନ୍ ସ୍ୱସ୍ୱଗ୍ରାମଂ ଗନ୍ତୁଂ ସ୍ୱାର୍ଥଂ ଭକ୍ଷ୍ୟାଣି କ୍ରେତୁଞ୍ଚ ଭୱାନ୍ ତାନ୍ ୱିସୃଜତୁ|
16 ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς· οὐ χρείαν ἔχουσιν ἀπελθεῖν· δότε αὐτοῖς ὑμεῖς φαγεῖν.
କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁସ୍ତାନୱାଦୀତ୍, ତେଷାଂ ଗମନେ ପ୍ରଯୋଜନଂ ନାସ୍ତି, ଯୂଯମେୱ ତାନ୍ ଭୋଜଯତ|
17 οἱ δὲ λέγουσιν αὐτῷ· οὐκ ἔχομεν ὧδε εἰ μὴ πέντε ἄρτους καὶ δύο ἰχθύας.
ତଦା ତେ ପ୍ରତ୍ୟୱଦନ୍, ଅସ୍ମାକମତ୍ର ପୂପପଞ୍ଚକଂ ମୀନଦ୍ୱଯଞ୍ଚାସ୍ତେ|
18 ὁ δὲ εἶπεν· φέρετέ μοι ὧδε αὐτούς.
ତଦାନୀଂ ତେନୋକ୍ତଂ ତାନି ମଦନ୍ତିକମାନଯତ|
19 καὶ κελεύσας τοὺς ὄχλους ἀνακλιθῆναι ἐπὶ τοῦ χόρτου, λαβὼν τοὺς πέντε ἄρτους καὶ τοὺς δύο ἰχθύας, ἀναβλέψας εἰς τὸν οὐρανὸν εὐλόγησεν, καὶ κλάσας ἔδωκεν τοῖς μαθηταῖς τοὺς ἄρτους οἱ δὲ μαθηταὶ τοῖς ὄχλοις.
ଅନନ୍ତରଂ ସ ମନୁଜାନ୍ ଯୱସୋପର୍ୟ୍ୟୁପୱେଷ୍ଟୁମ୍ ଆଜ୍ଞାପଯାମାସ; ଅପର ତତ୍ ପୂପପଞ୍ଚକଂ ମୀନଦ୍ୱଯଞ୍ଚ ଗୃହ୍ଲନ୍ ସ୍ୱର୍ଗଂ ପ୍ରତି ନିରୀକ୍ଷ୍ୟେଶ୍ୱରୀଯଗୁଣାନ୍ ଅନୂଦ୍ୟ ଭଂକ୍ତ୍ୱା ଶିଷ୍ୟେଭ୍ୟୋ ଦତ୍ତୱାନ୍, ଶିଷ୍ୟାଶ୍ଚ ଲୋକେଭ୍ୟୋ ଦଦୁଃ|
20 καὶ ἔφαγον πάντες καὶ ἐχορτάσθησαν, καὶ ἦραν τὸ περισσεῦον τῶν κλασμάτων δώδεκα κοφίνους πλήρεις.
ତତଃ ସର୍ୱ୍ୱେ ଭୁକ୍ତ୍ୱା ପରିତୃପ୍ତୱନ୍ତଃ, ତତସ୍ତଦୱଶିଷ୍ଟଭକ୍ଷ୍ୟୈଃ ପୂର୍ଣାନ୍ ଦ୍ୱାଦଶଡଲକାନ୍ ଗୃହୀତୱନ୍ତଃ|
21 οἱ δὲ ἐσθίοντες ἦσαν ἄνδρες ὡσεὶ πεντακισχίλιοι χωρὶς γυναικῶν καὶ παιδίων.
ତେ ଭୋକ୍ତାରଃ ସ୍ତ୍ରୀର୍ବାଲକାଂଶ୍ଚ ୱିହାଯ ପ୍ରାଯେଣ ପଞ୍ଚ ସହସ୍ରାଣି ପୁମାଂସ ଆସନ୍|
22 Καὶ ἠνάγκασεν τοὺς μαθητὰς ἐμβῆναι εἰς τὸ πλοῖον καὶ προάγειν αὐτὸν εἰς τὸ πέραν, ἕως οὗ ἀπολύσῃ τοὺς ὄχλους.
ତଦନନ୍ତରଂ ଯୀଶୁ ର୍ଲୋକାନାଂ ୱିସର୍ଜନକାଲେ ଶିଷ୍ୟାନ୍ ତରଣିମାରୋଢୁଂ ସ୍ୱାଗ୍ରେ ପାରଂ ଯାତୁଞ୍ଚ ଗାଢମାଦିଷ୍ଟୱାନ୍|
23 καὶ ἀπολύσας τοὺς ὄχλους ἀνέβη εἰς τὸ ὄρος κατ’ ἰδίαν προσεύξασθαι. ὀψίας δὲ γενομένης μόνος ἦν ἐκεῖ.
ତତୋ ଲୋକେଷୁ ୱିସୃଷ୍ଟେଷୁ ସ ୱିୱିକ୍ତେ ପ୍ରାର୍ଥଯିତୁଂ ଗିରିମେକଂ ଗତ୍ୱା ସନ୍ଧ୍ୟାଂ ଯାୱତ୍ ତତ୍ରୈକାକୀ ସ୍ଥିତୱାନ୍|
24 τὸ δὲ πλοῖον ἤδη μέσον τῆς θαλάσσης ἦν βασανιζόμενον ὑπὸ τῶν κυμάτων· ἦν γὰρ ἐναντίος ὁ ἄνεμος.
କିନ୍ତୁ ତଦାନୀଂ ସମ୍ମୁଖୱାତତ୍ୱାତ୍ ସରିତ୍ପତେ ର୍ମଧ୍ୟେ ତରଙ୍ଗୈସ୍ତରଣିର୍ଦୋଲାଯମାନାଭୱତ୍|
25 τετάρτῃ δὲ φυλακῇ τῆς νυκτὸς ἦλθεν πρὸς αὐτοὺς περιπατῶν ἐπὶ τὴν θάλασσαν.
ତଦା ସ ଯାମିନ୍ୟାଶ୍ଚତୁର୍ଥପ୍ରହରେ ପଦ୍ଭ୍ୟାଂ ୱ୍ରଜନ୍ ତେଷାମନ୍ତିକଂ ଗତୱାନ୍|
26 ἰδόντες δὲ αὐτὸν ἐπὶ τῆς θαλάσσης περιπατοῦντα ἐταράχθησαν λέγοντες ὅτι φάντασμά ἐστιν, καὶ ἀπὸ τοῦ φόβου ἔκραξαν.
କିନ୍ତୁ ଶିଷ୍ୟାସ୍ତଂ ସାଗରୋପରି ୱ୍ରଜନ୍ତଂ ୱିଲୋକ୍ୟ ସମୁଦ୍ୱିଗ୍ନା ଜଗଦୁଃ, ଏଷ ଭୂତ ଇତି ଶଙ୍କମାନା ଉଚ୍ଚୈଃ ଶବ୍ଦାଯାଞ୍ଚକ୍ରିରେ ଚ|
27 εὐθὺς δὲ ἐλάλησεν αὐτοῖς λέγων· θαρσεῖτε, ἐγώ εἰμι· μὴ φοβεῖσθε.
ତଦୈୱ ଯୀଶୁସ୍ତାନୱଦତ୍, ସୁସ୍ଥିରା ଭୱତ, ମା ଭୈଷ୍ଟ, ଏଷୋଽହମ୍|
28 ἀποκριθεὶς δὲ αὐτῷ ὁ Πέτρος εἶπεν· κύριε, εἰ σὺ εἶ, κέλευσόν με ἐλθεῖν πρὸς σὲ ἐπὶ τὰ ὕδατα·
ତତଃ ପିତର ଇତ୍ୟୁକ୍ତୱାନ୍, ହେ ପ୍ରଭୋ, ଯଦି ଭୱାନେୱ, ତର୍ହି ମାଂ ଭୱତ୍ସମୀପଂ ଯାତୁମାଜ୍ଞାପଯତୁ|
29 ὁ δὲ εἶπεν· ἐλθέ. καὶ καταβὰς ἀπὸ τοῦ πλοίου Πέτρος περιεπάτησεν ἐπὶ τὰ ὕδατα καὶ ἦλθεν πρὸς τὸν Ἰησοῦν.
ତତଃ ତେନାଦିଷ୍ଟଃ ପିତରସ୍ତରଣିତୋଽୱରୁହ୍ୟ ଯୀଶେରନ୍ତିକଂ ପ୍ରାପ୍ତୁଂ ତୋଯୋପରି ୱୱ୍ରାଜ|
30 βλέπων δὲ τὸν ἄνεμον ἐφοβήθη, καὶ ἀρξάμενος καταποντίζεσθαι ἔκραξεν λέγων· κύριε, σῶσόν με.
କିନ୍ତୁ ପ୍ରଚଣ୍ଡଂ ପୱନଂ ୱିଲୋକ୍ୟ ଭଯାତ୍ ତୋଯେ ମଂକ୍ତୁମ୍ ଆରେଭେ, ତସ୍ମାଦ୍ ଉଚ୍ଚୈଃ ଶବ୍ଦାଯମାନଃ କଥିତୱାନ୍, ହେ ପ୍ରଭୋ, ମାମୱତୁ|
31 εὐθέως δὲ ὁ Ἰησοῦς ἐκτείνας τὴν χεῖρα ἐπελάβετο αὐτοῦ καὶ λέγει αὐτῷ· ὀλιγόπιστε, εἰς τί ἐδίστασας;
ଯୀଶୁସ୍ତତ୍କ୍ଷଣାତ୍ କରଂ ପ୍ରସାର୍ୟ୍ୟ ତଂ ଧରନ୍ ଉକ୍ତୱାନ୍, ହ ସ୍ତୋକପ୍ରତ୍ୟଯିନ୍ ତ୍ୱଂ କୁତଃ ସମଶେଥାଃ?
32 καὶ ἀναβάντων αὐτῶν εἰς τὸ πλοῖον ἐκόπασεν ὁ ἄνεμος.
ଅନନ୍ତରଂ ତଯୋସ୍ତରଣିମାରୂଢଯୋଃ ପୱନୋ ନିୱୱୃତେ|
33 οἱ δὲ ἐν τῷ πλοίῳ προσεκύνησαν αὐτῷ λέγοντες· ἀληθῶς θεοῦ υἱὸς εἶ.
ତଦାନୀଂ ଯେ ତରଣ୍ୟାମାସନ୍, ତ ଆଗତ୍ୟ ତଂ ପ୍ରଣଭ୍ୟ କଥିତୱନ୍ତଃ, ଯଥାର୍ଥସ୍ତ୍ୱମେୱେଶ୍ୱରସୁତଃ|
34 Καὶ διαπεράσαντες ἦλθον ἐπὶ τὴν γῆν εἰς Γεννησαρέτ.
ଅନନ୍ତରଂ ପାରଂ ପ୍ରାପ୍ୟ ତେ ଗିନେଷରନ୍ନାମକଂ ନଗରମୁପତସ୍ଥୁଃ,
35 καὶ ἐπιγνόντες αὐτὸν οἱ ἄνδρες τοῦ τόπου ἐκείνου ἀπέστειλαν εἰς ὅλην τὴν περίχωρον ἐκείνην, καὶ προσήνεγκαν αὐτῷ πάντας τοὺς κακῶς ἔχοντας,
ତଦା ତତ୍ରତ୍ୟା ଜନା ଯୀଶୁଂ ପରିଚୀଯ ତଦ୍ଦେଶ୍ସ୍ୟ ଚତୁର୍ଦିଶୋ ୱାର୍ତ୍ତାଂ ପ୍ରହିତ୍ୟ ଯତ୍ର ଯାୱନ୍ତଃ ପୀଡିତା ଆସନ୍, ତାୱତଏୱ ତଦନ୍ତିକମାନଯାମାସୁଃ|
36 καὶ παρεκάλουν αὐτὸν ἵνα μόνον ἅψωνται τοῦ κρασπέδου τοῦ ἱματίου αὐτοῦ· καὶ ὅσοι ἥψαντο διεσώθησαν.
ଅପରଂ ତଦୀଯୱସନସ୍ୟ ଗ୍ରନ୍ଥିମାତ୍ରଂ ସ୍ପ୍ରଷ୍ଟୁଂ ୱିନୀଯ ଯାୱନ୍ତୋ ଜନାସ୍ତତ୍ ସ୍ପର୍ଶଂ ଚକ୍ରିରେ, ତେ ସର୍ୱ୍ୱଏୱ ନିରାମଯା ବଭୂୱୁଃ|
