Ιακωβου 4
1 Πόθεν πόλεμοι καὶ πόθεν μάχαι ἐν ὑμῖν; οὐκ ἐντεῦθεν, ἐκ τῶν ἡδονῶν ὑμῶν τῶν στρατευομένων ἐν τοῖς μέλεσιν ὑμῶν;
ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਮਧ੍ਯੇ ਸਮਰਾ ਰਣਸ਼੍ਚ ਕੁਤ ਉਤ੍ਪਦ੍ਯਨ੍ਤੇ? ਯੁਸ਼਼੍ਮਦਙ੍ਗਸ਼ਿਬਿਰਾਸ਼੍ਰਿਤਾਭ੍ਯਃ ਸੁਖੇੱਛਾਭ੍ਯਃ ਕਿੰ ਨੋਤ੍ਪਦ੍ਯਨ੍ਤੇ?
2 ἐπιθυμεῖτε, καὶ οὐκ ἔχετε· φονεύετε καὶ ζηλοῦτε, καὶ οὐ δύνασθε ἐπιτυχεῖν· μάχεσθε καὶ πολεμεῖτε. καὶ οὐκ ἔχετε διὰ τὸ μὴ αἰτεῖσθαι ὑμᾶς·
ਯੂਯੰ ਵਾਞ੍ਛਥ ਕਿਨ੍ਤੁ ਨਾਪ੍ਨੁਥ, ਯੂਯੰ ਨਰਹਤ੍ਯਾਮ੍ ਈਰ੍ਸ਼਼੍ਯਾਞ੍ਚ ਕੁਰੁਥ ਕਿਨ੍ਤੁ ਕ੍ਰੁʼਤਾਰ੍ਥਾ ਭਵਿਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੁਥ, ਯੂਯੰ ਯੁਧ੍ਯਥ ਰਣੰ ਕੁਰੁਥ ਚ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਪ੍ਰਾਪ੍ਤਾਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਥ, ਯਤੋ ਹੇਤੋਃ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਨਾਂ ਨ ਕੁਰੁਥ|
3 αἰτεῖτε καὶ οὐ λαμβάνετε, διότι κακῶς αἰτεῖσθε, ἵνα ἐν ταῖς ἡδοναῖς ὑμῶν δαπανήσητε.
ਯੂਯੰ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਧ੍ਵੇ ਕਿਨ੍ਤੁ ਨ ਲਭਧ੍ਵੇ ਯਤੋ ਹੇਤੋਃ ਸ੍ਵਸੁਖਭੋਗੇਸ਼਼ੁ ਵ੍ਯਯਾਰ੍ਥੰ ਕੁ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਧ੍ਵੇ|
4 μοιχαλίδες, οὐκ οἴδατε ὅτι ἡ φιλία τοῦ κόσμου ἔχθρα ἐστὶν τῷ θεῷ; ὃς ἐὰν οὖν βουληθῇ φίλος εἶναι τοῦ κόσμου, ἐχθρὸς τοῦ θεοῦ καθίσταται.
ਹੇ ਵ੍ਯਭਿਚਾਰਿਣੋ ਵ੍ਯਭਿਚਾਰਿਣ੍ਯਸ਼੍ਚ, ਸੰਸਾਰਸ੍ਯ ਯਤ੍ ਮੈਤ੍ਰ੍ਯੰ ਤਦ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸ਼ਾਤ੍ਰਵਮਿਤਿ ਯੂਯੰ ਕਿੰ ਨ ਜਾਨੀਥ? ਅਤ ਏਵ ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਸੰਸਾਰਸ੍ਯ ਮਿਤ੍ਰੰ ਭਵਿਤੁਮ੍ ਅਭਿਲਸ਼਼ਤਿ ਸ ਏਵੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸ਼ਤ੍ਰੁ ਰ੍ਭਵਤਿ|
5 ἢ δοκεῖτε ὅτι κενῶς ἡ γραφὴ λέγει, πρὸς φθόνον ἐπιποθεῖ τὸ πνεῦμα ὃ κατῴκισεν ἐν ἡμῖν;
ਯੂਯੰ ਕਿੰ ਮਨ੍ਯਧ੍ਵੇ? ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਸ੍ਯ ਵਾਕ੍ਯੰ ਕਿੰ ਫਲਹੀਨੰ ਭਵੇਤ੍? ਅਸ੍ਮਦਨ੍ਤਰ੍ਵਾਸੀ ਯ ਆਤ੍ਮਾ ਸ ਵਾ ਕਿਮ੍ ਈਰ੍ਸ਼਼੍ਯਾਰ੍ਥੰ ਪ੍ਰੇਮ ਕਰੋਤਿ?
6 μείζονα δὲ δίδωσιν χάριν· διὸ λέγει, ὁ θεὸς ὑπερηφάνοις ἀντιτάσσεται, ταπεινοῖς δὲ δίδωσιν χάριν.
ਤੰਨਹਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਪ੍ਰਤੁਲੰ ਵਰੰ ਵਿਤਰਤਿ ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਉਕ੍ਤਮਾਸ੍ਤੇ ਯਥਾ, ਆਤ੍ਮਾਭਿਮਾਨਲੋਕਾਨਾਂ ਵਿਪਕ੍ਸ਼਼ੋ ਭਵਤੀਸ਼੍ਵਰਃ| ਕਿਨ੍ਤੁ ਤੇਨੈਵ ਨਮ੍ਰੇਭ੍ਯਃ ਪ੍ਰਸਾਦਾਦ੍ ਦੀਯਤੇ ਵਰਃ||
7 ὑποτάγητε οὖν τῷ θεῷ· ἀντίστητε δὲ τῷ διαβόλῳ, καὶ φεύξεται ἀφ’ ὑμῶν·
ਅਤਏਵ ਯੂਯਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਵਸ਼੍ਯਾ ਭਵਤ ਸ਼ਯਤਾਨੰ ਸੰਰੁਨ੍ਧ ਤੇਨ ਸ ਯੁਸ਼਼੍ਮੱਤਃ ਪਲਾਯਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
8 ἐγγίσατε τῷ θεῷ, καὶ ἐγγιεῖ ὑμῖν. καθαρίσατε χεῖρας, ἁμαρτωλοί, καὶ ἁγνίσατε καρδίας, δίψυχοι.
ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸਮੀਪਵਰ੍ੱਤਿਨੋ ਭਵਤ ਤੇਨ ਸ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸਮੀਪਵਰ੍ੱਤੀ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ| ਹੇ ਪਾਪਿਨਃ, ਯੂਯੰ ਸ੍ਵਕਰਾਨ੍ ਪਰਿਸ਼਼੍ਕੁਰੁਧ੍ਵੰ| ਹੇ ਦ੍ਵਿਮਨੋਲੋਕਾਃ, ਯੂਯੰ ਸ੍ਵਾਨ੍ਤਃਕਰਣਾਨਿ ਸ਼ੁਚੀਨਿ ਕੁਰੁਧ੍ਵੰ|
9 ταλαιπωρήσατε καὶ πενθήσατε, κλαύσατε· ὁ γέλως ὑμῶν εἰς πένθος μετατραπήτω καὶ ἡ χαρὰ εἰς κατήφειαν.
ਯੂਯਮ੍ ਉਦ੍ਵਿਜਧ੍ਵੰ ਸ਼ੋਚਤ ਵਿਲਪਤ ਚ, ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਹਾਸਃ ਸ਼ੋਕਾਯ, ਆਨਨ੍ਦਸ਼੍ਚ ਕਾਤਰਤਾਯੈ ਪਰਿਵਰ੍ੱਤੇਤਾਂ|
10 ταπεινώθητε ἐνώπιον κυρίου, καὶ ὑψώσει ὑμᾶς.
ਪ੍ਰਭੋਃ ਸਮਕ੍ਸ਼਼ੰ ਨਮ੍ਰਾ ਭਵਤ ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਸ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਉੱਚੀਕਰਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
11 Μὴ καταλαλεῖτε ἀλλήλων, ἀδελφοί· ὁ καταλαλῶν ἀδελφοῦ ἢ κρίνων τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ καταλαλεῖ νόμου καὶ κρίνει νόμον· εἰ δὲ νόμον κρίνεις, οὐκ εἶ ποιητὴς νόμου ἀλλὰ κριτής.
ਹੇ ਭ੍ਰਾਤਰਃ, ਯੂਯੰ ਪਰਸ੍ਪਰੰ ਮਾ ਦੂਸ਼਼ਯਤ| ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਦ੍ ਭ੍ਰਾਤਰੰ ਦੂਸ਼਼ਯਤਿ ਭ੍ਰਾਤੁ ਰ੍ਵਿਚਾਰਞ੍ਚ ਕਰੋਤਿ ਸ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਂ ਦੂਸ਼਼ਯਤਿ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਯਾਸ਼੍ਚ ਵਿਚਾਰੰ ਕਰੋਤਿ| ਤ੍ਵੰ ਯਦਿ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਯਾ ਵਿਚਾਰੰ ਕਰੋਸ਼਼ਿ ਤਰ੍ਹਿ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਪਾਲਯਿਤਾ ਨ ਭਵਸਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਵਿਚਾਰਯਿਤਾ ਭਵਸਿ|
12 εἷς ἐστιν ὁ νομοθέτης καὶ κριτής, ὁ δυνάμενος σῶσαι καὶ ἀπολέσαι· σὺ δὲ τίς εἶ, ὁ κρίνων τὸν πλησίον;
ਅਦ੍ਵਿਤੀਯੋ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਪਕੋ ਵਿਚਾਰਯਿਤਾ ਚ ਸ ਏਵਾਸ੍ਤੇ ਯੋ ਰਕ੍ਸ਼਼ਿਤੁੰ ਨਾਸ਼ਯਿਤੁਞ੍ਚ ਪਾਰਯਤਿ| ਕਿਨ੍ਤੁ ਕਸ੍ਤ੍ਵੰ ਯਤ੍ ਪਰਸ੍ਯ ਵਿਚਾਰੰ ਕਰੋਸ਼਼ਿ?
13 Ἄγε νῦν οἱ λέγοντες, σήμερον ἢ αὔριον πορευσόμεθα εἰς τήνδε τὴν πόλιν καὶ ποιήσομεν ἐκεῖ ἐνιαυτὸν καὶ ἐμπορευσόμεθα καὶ κερδήσομεν·
ਅਦ੍ਯ ਸ਼੍ਵੋ ਵਾ ਵਯਮ੍ ਅਮੁਕਨਗਰੰ ਗਤ੍ਵਾ ਤਤ੍ਰ ਵਰ੍ਸ਼਼ਮੇਕੰ ਯਾਪਯਨ੍ਤੋ ਵਾਣਿਜ੍ਯੰ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਾਮਃ ਲਾਭੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਸ੍ਯਾਮਸ਼੍ਚੇਤਿ ਕਥਾਂ ਭਾਸ਼਼ਮਾਣਾ ਯੂਯਮ੍ ਇਦਾਨੀਂ ਸ਼੍ਰੁʼਣੁਤ|
14 οἵτινες οὐκ ἐπίστασθε τὸ τῆς αὔριον ποία γὰρ ἡ ζωὴ ὑμῶν. ἀτμὶς γάρ ἐστε ἡ πρὸς ὀλίγον φαινομένη, ἔπειτα καὶ ἀφανιζομένη·
ਸ਼੍ਵਃ ਕਿੰ ਘਟਿਸ਼਼੍ਯਤੇ ਤਦ੍ ਯੂਯੰ ਨ ਜਾਨੀਥ ਯਤੋ ਜੀਵਨੰ ਵੋ ਭਵੇਤ੍ ਕੀਦ੍ਰੁʼਕ੍ ਤੱਤੁ ਬਾਸ਼਼੍ਪਸ੍ਵਰੂਪਕੰ, ਕ੍ਸ਼਼ਣਮਾਤ੍ਰੰ ਭਵੇਦ੍ ਦ੍ਰੁʼਸ਼੍ਯੰ ਲੁਪ੍ਯਤੇ ਚ ਤਤਃ ਪਰੰ|
15 ἀντὶ τοῦ λέγειν ὑμᾶς· ἐὰν ὁ κύριος θελήσῃ, καὶ ζήσομεν καὶ ποιήσομεν τοῦτο ἢ ἐκεῖνο.
ਤਦਨੁਕ੍ਤ੍ਵਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮ੍ ਇਦੰ ਕਥਨੀਯੰ ਪ੍ਰਭੋਰਿੱਛਾਤੋ ਵਯੰ ਯਦਿ ਜੀਵਾਮਸ੍ਤਰ੍ਹ੍ਯੇਤਤ੍ ਕਰ੍ੰਮ ਤਤ੍ ਕਰ੍ੰਮ ਵਾ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਾਮ ਇਤਿ|
16 νῦν δὲ καυχᾶσθε ἐν ταῖς ἀλαζονίαις ὑμῶν· πᾶσα καύχησις τοιαύτη πονηρά ἐστιν.
ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਿਦਾਨੀਂ ਯੂਯੰ ਗਰ੍ੱਵਵਾਕ੍ਯੈਃ ਸ਼੍ਲਾਘਨੰ ਕੁਰੁਧ੍ਵੇ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਸਰ੍ੱਵੰ ਸ਼੍ਲਾਘਨੰ ਕੁਤ੍ਸਿਤਮੇਵ|
17 εἰδότι οὖν καλὸν ποιεῖν καὶ μὴ ποιοῦντι, ἁμαρτία αὐτῷ ἐστιν.
ਅਤੋ ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਸਤ੍ਕਰ੍ੰਮ ਕਰ੍ੱਤੰ ਵਿਦਿਤ੍ਵਾ ਤੰਨ ਕਰੋਤਿ ਤਸ੍ਯ ਪਾਪੰ ਜਾਯਤੇ|
