Ιωαννου Α΄ 3
1 Ἴδετε ποταπὴν ἀγάπην δέδωκεν ἡμῖν ὁ πατὴρ ἵνα τέκνα θεοῦ κληθῶμεν· καὶ ἐσμέν. διὰ τοῦτο ὁ κόσμος οὐ γινώσκει ἡμᾶς ὅτι οὐκ ἔγνω αὐτόν.
ପଶ୍ୟତ ୱଯମ୍ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ସନ୍ତାନା ଇତି ନାମ୍ନାଖ୍ୟାମହେ, ଏତେନ ପିତାସ୍ମଭ୍ୟଂ କୀଦୃକ୍ ମହାପ୍ରେମ ପ୍ରଦତ୍ତୱାନ୍, କିନ୍ତୁ ସଂସାରସ୍ତଂ ନାଜାନାତ୍ ତତ୍କାରଣାଦସ୍ମାନ୍ ଅପି ନ ଜାନାତି|
2 Ἀγαπητοί, νῦν τέκνα θεοῦ ἐσμεν, καὶ οὔπω ἐφανερώθη τί ἐσόμεθα. οἴδαμεν ὅτι ἐὰν φανερωθῇ ὅμοιοι αὐτῷ ἐσόμεθα, ὅτι ὀψόμεθα αὐτὸν καθώς ἐστιν.
ହେ ପ୍ରିଯତମାଃ, ଇଦାନୀଂ ୱଯମ୍ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ସନ୍ତାନା ଆସ୍ମହେ ପଶ୍ଚାତ୍ କିଂ ଭୱିଷ୍ୟାମସ୍ତଦ୍ ଅଦ୍ୟାପ୍ୟପ୍ରକାଶିତଂ କିନ୍ତୁ ପ୍ରକାଶଂ ଗତେ ୱଯଂ ତସ୍ୟ ସଦୃଶା ଭୱିଷ୍ୟାମି ଇତି ଜାନୀମଃ, ଯତଃ ସ ଯାଦୃଶୋ ଽସ୍ତି ତାଦୃଶୋ ଽସ୍ମାଭିର୍ଦର୍ଶିଷ୍ୟତେ|
3 καὶ πᾶς ὁ ἔχων τὴν ἐλπίδα ταύτην ἐπ’ αὐτῷ ἁγνίζει ἑαυτὸν καθὼς ἐκεῖνος ἁγνός ἐστιν.
ତସ୍ମିନ୍ ଏଷା ପ୍ରତ୍ୟାଶା ଯସ୍ୟ କସ୍ୟଚିଦ୍ ଭୱତି ସ ସ୍ୱଂ ତଥା ପୱିତ୍ରଂ କରୋତି ଯଥା ସ ପୱିତ୍ରୋ ଽସ୍ତି|
4 πᾶς ὁ ποιῶν τὴν ἁμαρτίαν καὶ τὴν ἀνομίαν ποιεῖ, καὶ ἡ ἁμαρτία ἐστὶν ἡ ἀνομία.
ଯଃ କଶ୍ଚିତ୍ ପାପମ୍ ଆଚରତି ସ ୱ୍ୟୱସ୍ଥାଲଙ୍ଘନଂ କରୋତି ଯତଃ ପାପମେୱ ୱ୍ୟୱସ୍ଥାଲଙ୍ଘନଂ|
5 καὶ οἴδατε ὅτι ἐκεῖνος ἐφανερώθη ἵνα τὰς ἁμαρτίας ἄρῃ, καὶ ἁμαρτία ἐν αὐτῷ οὐκ ἔστιν.
ଅପରଂ ସୋ ଽସ୍ମାକଂ ପାପାନ୍ୟପହର୍ତ୍ତୁଂ ପ୍ରାକାଶତୈତଦ୍ ଯୂଯଂ ଜାନୀଥ, ପାପଞ୍ଚ ତସ୍ମିନ୍ ନ ୱିଦ୍ୟତେ|
6 πᾶς ὁ ἐν αὐτῷ μένων οὐχ ἁμαρτάνει· πᾶς ὁ ἁμαρτάνων οὐχ ἑώρακεν αὐτὸν οὐδὲ ἔγνωκεν αὐτόν.
ଯଃ କଶ୍ଚିତ୍ ତସ୍ମିନ୍ ତିଷ୍ଠତି ସ ପାପାଚାରଂ ନ କରୋତି ଯଃ କଶ୍ଚିତ୍ ପାପାଚାରଂ କରୋତି ସ ତଂ ନ ଦୃଷ୍ଟୱାନ୍ ନ ୱାୱଗତୱାନ୍|
7 Τεκνία, μηδεὶς πλανάτω ὑμᾶς· ὁ ποιῶν τὴν δικαιοσύνην δίκαιός ἐστιν, καθὼς ἐκεῖνος δίκαιός ἐστιν·
ହେ ପ୍ରିଯବାଲକାଃ, କଶ୍ଚିଦ୍ ଯୁଷ୍ମାକଂ ଭ୍ରମଂ ନ ଜନଯେତ୍, ଯଃ କଶ୍ଚିଦ୍ ଧର୍ମ୍ମାଚାରଂ କରୋତି ସ ତାଦୃଗ୍ ଧାର୍ମ୍ମିକୋ ଭୱତି ଯାଦୃକ୍ ସ ଧାମ୍ମିକୋ ଽସ୍ତି|
8 ὁ ποιῶν τὴν ἁμαρτίαν ἐκ τοῦ διαβόλου ἐστίν, ὅτι ἀπ’ ἀρχῆς ὁ διάβολος ἁμαρτάνει. εἰς τοῦτο ἐφανερώθη ὁ υἱὸς τοῦ θεοῦ, ἵνα λύσῃ τὰ ἔργα τοῦ διαβόλου.
ଯଃ ପାପାଚାରଂ କରୋତି ସ ଶଯତାନାତ୍ ଜାତୋ ଯତଃ ଶଯତାନ ଆଦିତଃ ପାପାଚାରୀ ଶଯତାନସ୍ୟ କର୍ମ୍ମଣାଂ ଲୋପାର୍ଥମେୱେଶ୍ୱରସ୍ୟ ପୁତ୍ରଃ ପ୍ରାକାଶତ|
9 πᾶς ὁ γεγεννημένος ἐκ τοῦ θεοῦ ἁμαρτίαν οὐ ποιεῖ, ὅτι σπέρμα αὐτοῦ ἐν αὐτῷ μένει· καὶ οὐ δύναται ἁμαρτάνειν, ὅτι ἐκ τοῦ θεοῦ γεγέννηται.
ଯଃ କଶ୍ଚିଦ୍ ଈଶ୍ୱରାତ୍ ଜାତଃ ସ ପାପାଚାରଂ ନ କରୋତି ଯତସ୍ତସ୍ୟ ୱୀର୍ୟ୍ୟଂ ତସ୍ମିନ୍ ତିଷ୍ଠତି ପାପାଚାରଂ କର୍ତ୍ତୁଞ୍ଚ ନ ଶକ୍ନୋତି ଯତଃ ସ ଈଶ୍ୱରାତ୍ ଜାତଃ|
10 ἐν τούτῳ φανερά ἐστιν τὰ τέκνα τοῦ θεοῦ καὶ τὰ τέκνα τοῦ διαβόλου· πᾶς ὁ μὴ ποιῶν δικαιοσύνην οὐκ ἔστιν ἐκ τοῦ θεοῦ, καὶ ὁ μὴ ἀγαπῶν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ.
ଇତ୍ୟନେନେଶ୍ୱରସ୍ୟ ସନ୍ତାନାଃ ଶଯତାନସ୍ୟ ଚ ସନ୍ତାନା ୱ୍ୟକ୍ତା ଭୱନ୍ତି| ଯଃ କଶ୍ଚିଦ୍ ଧର୍ମ୍ମାଚାରଂ ନ କରୋତି ସ ଈଶ୍ୱରାତ୍ ଜାତୋ ନହି ଯଶ୍ଚ ସ୍ୱଭ୍ରାତରି ନ ପ୍ରୀଯତେ ସୋ ଽପୀଶ୍ୱରାତ୍ ଜାତୋ ନହି|
11 ὅτι αὕτη ἐστὶν ἡ ἀγγελία ἣν ἠκούσατε ἀπ’ ἀρχῆς, ἵνα ἀγαπῶμεν ἀλλήλους·
ଯତସ୍ତସ୍ୟ ଯ ଆଦେଶ ଆଦିତୋ ଯୁଷ୍ମାଭିଃ ଶ୍ରୁତଃ ସ ଏଷ ଏୱ ଯଦ୍ ଅସ୍ମାଭିଃ ପରସ୍ପରଂ ପ୍ରେମ କର୍ତ୍ତୱ୍ୟଂ|
12 οὐ καθὼς Κάϊν ἐκ τοῦ πονηροῦ ἦν καὶ ἔσφαξεν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ· καὶ χάριν τίνος ἔσφαξεν αὐτόν; ὅτι τὰ ἔργα αὐτοῦ πονηρὰ ἦν, τὰ δὲ τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ δίκαια.
ପାପାତ୍ମତୋ ଜାତୋ ଯଃ କାବିଲ୍ ସ୍ୱଭ୍ରାତରଂ ହତୱାନ୍ ତତ୍ସଦୃଶୈରସ୍ମାଭି ର୍ନ ଭୱିତୱ୍ୟଂ| ସ କସ୍ମାତ୍ କାରଣାତ୍ ତଂ ହତୱାନ୍? ତସ୍ୟ କର୍ମ୍ମାଣି ଦୁଷ୍ଟାନି ତଦ୍ଭ୍ରାତୁଶ୍ଚ କର୍ମ୍ମାଣି ଧର୍ମ୍ମାଣ୍ୟାସନ୍ ଇତି କାରଣାତ୍|
13 Καὶ μὴ θαυμάζετε, ἀδελφοί, εἰ μισεῖ ὑμᾶς ὁ κόσμος.
ହେ ମମ ଭ୍ରାତରଃ, ସଂସାରୋ ଯଦି ଯୁଷ୍ମାନ୍ ଦ୍ୱେଷ୍ଟି ତର୍ହି ତଦ୍ ଆଶ୍ଚର୍ୟ୍ୟଂ ନ ମନ୍ୟଧ୍ୱଂ|
14 ἡμεῖς οἴδαμεν ὅτι μεταβεβήκαμεν ἐκ τοῦ θανάτου εἰς τὴν ζωήν, ὅτι ἀγαπῶμεν τοὺς ἀδελφούς· ὁ μὴ ἀγαπῶν μένει ἐν τῷ θανάτῳ.
ୱଯଂ ମୃତ୍ୟୁମ୍ ଉତ୍ତୀର୍ୟ୍ୟ ଜୀୱନଂ ପ୍ରାପ୍ତୱନ୍ତସ୍ତଦ୍ ଭ୍ରାତୃଷୁ ପ୍ରେମକରଣାତ୍ ଜାନୀମଃ| ଭ୍ରାତରି ଯୋ ନ ପ୍ରୀଯତେ ସ ମୃତ୍ୟୌ ତିଷ୍ଠତି|
15 πᾶς ὁ μισῶν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ ἀνθρωποκτόνος ἐστίν, καὶ οἴδατε ὅτι πᾶς ἀνθρωποκτόνος οὐκ ἔχει ζωὴν αἰώνιον ἐν ἑαυτῷ μένουσαν. (aiōnios g166)
ଯଃ କଶ୍ଚିତ୍ ସ୍ୱଭ୍ରାତରଂ ଦ୍ୱେଷ୍ଟି ସଂ ନରଘାତୀ କିଞ୍ଚାନନ୍ତଜୀୱନଂ ନରଘାତିନଃ କସ୍ୟାପ୍ୟନ୍ତରେ ନାୱତିଷ୍ଠତେ ତଦ୍ ଯୂଯଂ ଜାନୀଥ| (aiōnios g166)
16 ἐν τούτῳ ἐγνώκαμεν τὴν ἀγάπην, ὅτι ἐκεῖνος ὑπὲρ ὑμῶν τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ἔθηκεν· καὶ ἡμεῖς ὀφείλομεν ὑπὲρ τῶν ἀδελφῶν τὰς ψυχὰς θεῖναι.
ଅସ୍ମାକଂ କୃତେ ସ ସ୍ୱପ୍ରାଣାଂସ୍ତ୍ୟକ୍ତୱାନ୍ ଇତ୍ୟନେନ ୱଯଂ ପ୍ରେମ୍ନସ୍ତତ୍ତ୍ୱମ୍ ଅୱଗତାଃ, ଅପରଂ ଭ୍ରାତୃଣାଂ କୃତେ ଽସ୍ମାଭିରପି ପ୍ରାଣାସ୍ତ୍ୟକ୍ତୱ୍ୟାଃ|
17 ὃς δ’ ἂν ἔχῃ τὸν βίον τοῦ κόσμου καὶ θεωρῇ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ χρείαν ἔχοντα καὶ κλείσῃ τὰ σπλάγχνα αὐτοῦ ἀπ’ αὐτοῦ, πῶς ἡ ἀγάπη τοῦ θεοῦ μένει ἐν αὐτῷ;
ସାଂସାରିକଜୀୱିକାପ୍ରାପ୍ତୋ ଯୋ ଜନଃ ସ୍ୱଭ୍ରାତରଂ ଦୀନଂ ଦୃଷ୍ଟ୍ୱା ତସ୍ମାତ୍ ସ୍ୱୀଯଦଯାଂ ରୁଣଦ୍ଧି ତସ୍ୟାନ୍ତର ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ପ୍ରେମ କଥଂ ତିଷ୍ଠେତ୍?
18 Τεκνία, μὴ ἀγαπῶμεν λόγῳ μηδὲ τῇ γλώσσῃ ἀλλὰ ἐν ἔργῳ καὶ ἀληθείᾳ.
ହେ ମମ ପ୍ରିଯବାଲକାଃ, ୱାକ୍ୟେନ ଜିହ୍ୱଯା ୱାସ୍ମାଭିଃ ପ୍ରେମ ନ କର୍ତ୍ତୱ୍ୟଂ କିନ୍ତୁ କାର୍ୟ୍ୟେଣ ସତ୍ୟତଯା ଚୈୱ|
19 καὶ ἐν τούτῳ γνωσόμεθα ὅτι ἐκ τῆς ἀληθείας ἐσμέν, καὶ ἔμπροσθεν αὐτοῦ πείσομεν τὰς καρδίας ἡμῶν·
ଏତେନ ୱଯଂ ଯତ୍ ସତ୍ୟମତସମ୍ବନ୍ଧୀଯାସ୍ତତ୍ ଜାନୀମସ୍ତସ୍ୟ ସାକ୍ଷାତ୍ ସ୍ୱାନ୍ତଃକରଣାନି ସାନ୍ତ୍ୱଯିତୁଂ ଶକ୍ଷ୍ୟାମଶ୍ଚ|
20 ὅτι ἐὰν καταγινώσκῃ ἡμῶν ἡ καρδία, ὅτι μείζων ἐστὶν ὁ θεὸς τῆς καρδίας ἡμῶν καὶ γινώσκει πάντα.
ଯତୋ ଽସ୍ମଦନ୍ତଃକରଣଂ ଯଦ୍ୟସ୍ମାନ୍ ଦୂଷଯତି ତର୍ହ୍ୟସ୍ମଦନ୍ତଃ କରଣାଦ୍ ଈଶ୍ୱରୋ ମହାନ୍ ସର୍ୱ୍ୱଜ୍ଞଶ୍ଚ|
21 Ἀγαπητοί, ἐὰν ἡ καρδία ἡμῶν μὴ καταγινώσκῃ ἡμῶν, παρρησίαν ἔχομεν πρὸς τὸν θεόν,
ହେ ପ୍ରିଯତମାଃ, ଅସ୍ମଦନ୍ତଃକରଣଂ ଯଦ୍ୟସ୍ମାନ୍ ନ ଦୂଷଯତି ତର୍ହି ୱଯମ୍ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ସାକ୍ଷାତ୍ ପ୍ରତିଭାନ୍ୱିତା ଭୱାମଃ|
22 καὶ ὃ ἐὰν αἰτῶμεν λαμβάνομεν ἀπ’ αὐτοῦ, ὅτι τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ τηροῦμεν καὶ τὰ ἀρεστὰ ἐνώπιον αὐτοῦ ποιοῦμεν.
ଯଚ୍ଚ ପ୍ରାର୍ଥଯାମହେ ତତ୍ ତସ୍ମାତ୍ ପ୍ରାପ୍ନୁମଃ, ଯତୋ ୱଯଂ ତସ୍ୟାଜ୍ଞାଃ ପାଲଯାମସ୍ତସ୍ୟ ସାକ୍ଷାତ୍ ତୁଷ୍ଟିଜନକମ୍ ଆଚାରଂ କୁର୍ମ୍ମଶ୍ଚ|
23 καὶ αὕτη ἐστὶν ἡ ἐντολὴ αὐτοῦ, ἵνα πιστεύσωμεν τῷ ὀνόματι τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ ἀγαπῶμεν ἀλλήλους, καθὼς ἔδωκεν ἐντολὴν ἡμῖν.
ଅପରଂ ତସ୍ୟେଯମାଜ୍ଞା ଯଦ୍ ୱଯଂ ପୁତ୍ରସ୍ୟ ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟସ୍ୟ ନାମ୍ନି ୱିଶ୍ୱସିମସ୍ତସ୍ୟାଜ୍ଞାନୁସାରେଣ ଚ ପରସ୍ପରଂ ପ୍ରେମ କୁର୍ମ୍ମଃ|
24 καὶ ὁ τηρῶν τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ ἐν αὐτῷ μένει καὶ αὐτὸς ἐν αὐτῷ· καὶ ἐν τούτῳ γινώσκομεν ὅτι μένει ἐν ἡμῖν, ἐκ τοῦ πνεύματος οὗ ἡμῖν ἔδωκεν.
ଯଶ୍ଚ ତସ୍ୟାଜ୍ଞାଃ ପାଲଯତି ସ ତସ୍ମିନ୍ ତିଷ୍ଠତି ତସ୍ମିନ୍ ସୋଽପି ତିଷ୍ଠତି; ସ ଚାସ୍ମାନ୍ ଯମ୍ ଆତ୍ମାନଂ ଦତ୍ତୱାନ୍ ତସ୍ମାତ୍ ସୋ ଽସ୍ମାସୁ ତିଷ୍ଠତୀତି ଜାନୀମଃ|
