< Κατα Μαρκον 15 >

1 και ευθεως επι το πρωι συμβουλιον ποιησαντες οι αρχιερεις μετα των πρεσβυτερων και γραμματεων και ολον το συνεδριον δησαντες τον ιησουν απηνεγκαν και παρεδωκαν τω πιλατω
Et dès le matin, les grands prêtres ayant tenu conseil avec les anciens et les scribes, et le sanhédrin tout entier, après avoir enchaîné Jésus, l'emmenèrent et le livrèrent à Pilate.
2 και επηρωτησεν αυτον ο πιλατος συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων ο δε αποκριθεις ειπεν αυτω συ λεγεις
Et Pilate lui demanda: « Es-tu le roi des Juifs? » Et il lui répliqua: « C'est toi qui le dis. »
3 και κατηγορουν αυτου οι αρχιερεις πολλα {VAR2: αυτος δε ουδεν απεκρινατο }
Et les grands prêtres portaient contre lui de nombreuses accusations.
4 ο δε πιλατος παλιν επηρωτησεν αυτον λεγων ουκ αποκρινη ουδεν ιδε ποσα σου καταμαρτυρουσιν
Mais Pilate l'interrogeait de nouveau, en disant: « Est-ce que tu ne réponds pas? Vois de combien de choses ils t'accusent. »
5 ο δε ιησους ουκετι ουδεν απεκριθη ωστε θαυμαζειν τον πιλατον
Cependant Jésus ne répliqua plus rien, en sorte que Pilate était tout émerveillé.
6 κατα δε εορτην απελυεν αυτοις ενα δεσμιον ονπερ ητουντο
Or il leur accordait lors d'une fête l'élargissement d'un prisonnier, celui qu'ils demandaient;
7 ην δε ο λεγομενος βαραββας μετα των συστασιαστων δεδεμενος οιτινες εν τη στασει φονον πεποιηκεισαν
or le nommé Barabbas se trouvait enchaîné avec les séditieux qui, dans la sédition, avaient commis un meurtre.
8 και αναβοησας ο οχλος ηρξατο αιτεισθαι καθως αει εποιει αυτοις
Et la foule étant montée, commença à réclamer ce qu'il faisait ordinairement pour eux;
9 ο δε πιλατος απεκριθη αυτοις λεγων θελετε απολυσω υμιν τον βασιλεα των ιουδαιων
et Pilate leur répliqua: « Voulez-vous que je vous élargisse le roi des Juifs? »
10 εγινωσκεν γαρ οτι δια φθονον παραδεδωκεισαν αυτον οι αρχιερεις
Car il savait que c'était par jalousie qu'ils l'avaient livré.
11 οι δε αρχιερεις ανεσεισαν τον οχλον ινα μαλλον τον βαραββαν απολυση αυτοις
Mais les grands prêtres soulevèrent la foule, afin qu'il leur élargît plutôt Barabbas.
12 ο δε πιλατος αποκριθεις παλιν ειπεν αυτοις τι ουν θελετε ποιησω ον λεγετε βασιλεα των ιουδαιων
Or Pilate prenant de nouveau la parole leur disait: « Que ferai-je donc, dites-moi, du roi des Juifs? »
13 οι δε παλιν εκραξαν σταυρωσον αυτον
Et ils crièrent derechef: « Crucifie-le. »
14 ο δε πιλατος ελεγεν αυτοις τι γαρ κακον εποιησεν οι δε περισσοτερως εκραξαν σταυρωσον αυτον
Mais Pilate leur disait: « Eh! quel mal a-t-il fait? » Mais eux crièrent de plus belle: « Crucifie-le. »
15 ο δε πιλατος βουλομενος τω οχλω το ικανον ποιησαι απελυσεν αυτοις τον βαραββαν και παρεδωκεν τον ιησουν φραγελλωσας ινα σταυρωθη
Or Pilate, voulant satisfaire la foule, leur, accorda l'élargissement de Barabbas, et livra Jésus après l'avoir fait flageller, afin qu'il fût crucifié.
16 οι δε στρατιωται απηγαγον αυτον εσω της αυλης ο εστιν πραιτωριον και συγκαλουσιν ολην την σπειραν
Cependant les soldats l'emmenèrent dans l'intérieur de la cour (c'est le prétoire), et ils convoquent toute la cohorte.
17 και ενδυουσιν αυτον πορφυραν και περιτιθεασιν αυτω πλεξαντες ακανθινον στεφανον
Et ils le revêtent de pourpre; et ils le ceignent, après l'avoir tressée, d'une couronne d'épines;
18 και ηρξαντο ασπαζεσθαι αυτον χαιρε βασιλευ των ιουδαιων
et ils se mirent à le saluer: « Salut, roi des Juifs; »
19 και ετυπτον αυτου την κεφαλην καλαμω και ενεπτυον αυτω και τιθεντες τα γονατα προσεκυνουν αυτω
et ils lui frappaient la tête avec un roseau, et ils crachaient sur lui, et se mettant à genoux ils l'adoraient.
20 και οτε ενεπαιξαν αυτω εξεδυσαν αυτον την πορφυραν και ενεδυσαν αυτον τα ιματια τα ιδια και εξαγουσιν αυτον ινα σταυρωσωσιν αυτον
Et lorsqu'ils l'eurent bafoué, ils le dépouillèrent de la pourpre et le revêtirent de ses vêtements.
21 και αγγαρευουσιν παραγοντα τινα σιμωνα κυρηναιον ερχομενον απ αγρου τον πατερα αλεξανδρου και ρουφου ινα αρη τον σταυρον αυτου
Et ils l'emmenèrent pour le crucifier; et ils mettent en réquisition, comme il passait, un certain Simon de Cyrène qui revenait des champs (le père d'Alexandre et de Rufus), afin qu'il portât sa croix,
22 και φερουσιν αυτον επι γολγοθα τοπον ο εστιν μεθερμηνευομενον κρανιου τοπος
Et ils le conduisent à l'endroit de Golgotha (qui signifie, étant traduit, endroit du crâne).
23 και εδιδουν αυτω πιειν εσμυρνισμενον οινον ο δε ουκ ελαβεν
Et ils lui donnaient du vin parfumé, mais lui ne le prit pas.
24 και σταυρωσαντες αυτον διεμεριζον τα ιματια αυτου βαλλοντες κληρον επ αυτα τις τι αρη
Et ils le crucifient, et ils partagent ses vêtements, en les tirant au sort pour savoir ce que chacun prendrait.
25 ην δε ωρα τριτη και εσταυρωσαν αυτον
Or c'était la troisième heure, et ils le crucifièrent;
26 και ην η επιγραφη της αιτιας αυτου επιγεγραμμενη ο βασιλευς των ιουδαιων
et l'inscription de sa sentence portait les mots: Le roi des Juifs.
27 και συν αυτω σταυρουσιν δυο ληστας ενα εκ δεξιων και ενα εξ ευωνυμων αυτου
Et avec lui ils crucifièrent deux brigands, un à sa droite et un à sa gauche. [
28 και επληρωθη η γραφη η λεγουσα και μετα ανομων ελογισθη
Et ce passage de l'Écriture a été accompli, qui dit: « Et il a été compté parmi les criminels » ]
29 και οι παραπορευομενοι εβλασφημουν αυτον κινουντες τας κεφαλας αυτων και λεγοντες ουα ο καταλυων τον ναον και εν τρισιν ημεραις οικοδομων
Et les passants l'injuriaient, en branlant la tête et en disant: « Ohé! toi qui détruis le temple et qui le rebâtis en trois jours,
30 σωσον σεαυτον και καταβα απο του σταυρου
sauve-toi toi-même en descendant de la croix! »
31 ομοιως δε και οι αρχιερεις εμπαιζοντες προς αλληλους μετα των γραμματεων ελεγον αλλους εσωσεν εαυτον ου δυναται σωσαι
De même aussi les grands prêtres, le bafouant entre eux avec les scribes, disaient: « Il en a sauvé d'autres, il ne peut se sauver lui-même!
32 ο χριστος ο βασιλευς του ισραηλ καταβατω νυν απο του σταυρου ινα ιδωμεν και πιστευσωμεν και οι συνεσταυρωμενοι αυτω ωνειδιζον αυτον
Que le Christ, le roi d'Israël, descende maintenant de la croix, afin que nous voyions et que nous croyions! » Et ceux qui étaient crucifiés avec lui l'insultaient.
33 γενομενης δε ωρας εκτης σκοτος εγενετο εφ ολην την γην εως ωρας εννατης
Et quand la sixième heure fut venue, des ténèbres survinrent sur la terre entière jusques à la neuvième heure.
34 και τη ωρα τη εννατη εβοησεν ο ιησους φωνη μεγαλη λεγων ελωι ελωι λαμμα σαβαχθανι ο εστιν μεθερμηνευομενον ο θεος μου ο θεος μου εις τι με εγκατελιπες
Et à la neuvième heure, Jésus s'écria en jetant un grand cri: « Eloi! Eloi! Lama sabaphthani? » ce qui signifie, étant traduit: « Mon Dieu, pourquoi m'as-Tu abandonné? »
35 και τινες των παρεστηκοτων ακουσαντες ελεγον ιδου ηλιαν φωνει
Et quelques-uns des assistants l'ayant entendu, disaient: « Voyez, il appelle Élie. »
36 δραμων δε εις και γεμισας σπογγον οξους περιθεις τε καλαμω εποτιζεν αυτον λεγων αφετε ιδωμεν ει ερχεται ηλιας καθελειν αυτον
Mais quelqu'un étant accouru, et ayant rempli une éponge de vinaigre et l'ayant fixée à un roseau, lui donnait à boire, en disant: « Laissez, voyons si Élie vient le descendre. »
37 ο δε ιησους αφεις φωνην μεγαλην εξεπνευσεν
Mais Jésus ayant poussé un grand cri expira.
38 και το καταπετασμα του ναου εσχισθη εις δυο απο ανωθεν εως κατω
Et le rideau du sanctuaire se déchira en deux du haut en bas.
39 ιδων δε ο κεντυριων ο παρεστηκως εξ εναντιας αυτου οτι ουτως κραξας εξεπνευσεν ειπεν αληθως ο ανθρωπος ουτος υιος ην θεου
Mais le centurion, qui se tenait en face de lui, ayant vu qu'il avait expiré de la sorte, dit: « Vraiment cet homme était fils de Dieu. »
40 ησαν δε και γυναικες απο μακροθεν θεωρουσαι εν αις ην και μαρια η μαγδαληνη και μαρια η του ιακωβου του μικρου και ιωση μητηρ και σαλωμη
Or il y avait aussi des femmes qui regardaient de loin, parmi lesquelles aussi Marie la Magdalène, et Marie mère de Jacques le petit, et la mère de Josès, et Salomé,
41 αι και οτε ην εν τη γαλιλαια ηκολουθουν αυτω και διηκονουν αυτω και αλλαι πολλαι αι συναναβασαι αυτω εις ιεροσολυμα
lesquelles, lorsqu'il était en Galilée, le suivaient et le servaient, et beaucoup d'autres qui étaient montées avec lui à Jérusalem.
42 και ηδη οψιας γενομενης επει ην παρασκευη ο εστιν προσαββατον
Et comme le soir était déjà venu (parce que c'était la préparation, c'est-à-dire l'avant-sabbat),
43 ηλθεν ιωσηφ ο απο αριμαθαιας ευσχημων βουλευτης ος και αυτος ην προσδεχομενος την βασιλειαν του θεου τολμησας εισηλθεν προς πιλατον και ητησατο το σωμα του ιησου
arriva Joseph d'Arimathée, sénateur de distinction, qui lui aussi attendait le royaume de Dieu, et il s'introduisit hardiment auprès de Pilate, et réclama le corps de Jésus.
44 ο δε πιλατος εθαυμασεν ει ηδη τεθνηκεν και προσκαλεσαμενος τον κεντυριωνα επηρωτησεν αυτον ει παλαι απεθανεν
Mais Pilate s'étonna qu'il fût déjà mort, et ayant fait appeler le centurion, il lui demanda si déjà il était mort;
45 και γνους απο του κεντυριωνος εδωρησατο το σωμα τω ιωσηφ
et l'ayant appris du centurion, il fit don du cadavre à Joseph.
46 και αγορασας σινδονα και καθελων αυτον ενειλησεν τη σινδονι και κατεθηκεν αυτον εν μνημειω ο ην λελατομημενον εκ πετρας και προσεκυλισεν λιθον επι την θυραν του μνημειου
Et ayant acheté un linceul, il l'enveloppa dans le linceul après l'avoir descendu, et il le déposa dans un sépulcre, qui avait été taillé dans le roc, et il roula une pierre contre l'entrée du sépulcre.
47 η δε μαρια η μαγδαληνη και μαρια ιωση εθεωρουν που τιθεται
Or Marie la Magdalène et Marie mère de Josès regardaient où on le mettait.

< Κατα Μαρκον 15 >