< Κατα Λουκαν 5 >

1 εγενετο δε εν τω τον οχλον επικεισθαι αυτω του ακουειν τον λογον του θεου και αυτος ην εστως παρα την λιμνην γεννησαρετ
அநந்தரம்’ யீஸு²ரேகதா³ கி³நேஷரத்²த³ஸ்ய தீர உத்திஷ்ட²தி, ததா³ லோகா ஈஸ்²வரீயகதா²ம்’ ஸ்²ரோதும்’ தது³பரி ப்ரபதிதா​: |
2 και ειδεν δυο πλοια εστωτα παρα την λιμνην οι δε αλιεις αποβαντες απ αυτων απεπλυναν τα δικτυα
ததா³நீம்’ ஸ ஹ்த³ஸ்ய தீரஸமீபே நௌத்³வயம்’ த³த³ர்ஸ² கிஞ்ச மத்ஸ்யோபஜீவிநோ நாவம்’ விஹாய ஜாலம்’ ப்ரக்ஷாலயந்தி|
3 εμβας δε εις εν των πλοιων ο ην του σιμωνος ηρωτησεν αυτον απο της γης επαναγαγειν ολιγον και καθισας εδιδασκεν εκ του πλοιου τους οχλους
ததஸ்தயோர்த்³வயோ ர்மத்⁴யே ஸி²மோநோ நாவமாருஹ்ய தீராத் கிஞ்சித்³தூ³ரம்’ யாதும்’ தஸ்மிந் விநயம்’ க்ரு’த்வா நௌகாயாமுபவிஸ்²ய லோகாந் ப்ரோபதி³ஷ்டவாந்|
4 ως δε επαυσατο λαλων ειπεν προς τον σιμωνα επαναγαγε εις το βαθος και χαλασατε τα δικτυα υμων εις αγραν
பஸ்²சாத் தம்’ ப்ரஸ்தாவம்’ ஸமாப்ய ஸ ஸி²மோநம்’ வ்யாஜஹார, க³பீ⁴ரம்’ ஜலம்’ க³த்வா மத்ஸ்யாந் த⁴ர்த்தும்’ ஜாலம்’ நிக்ஷிப|
5 και αποκριθεις ο σιμων ειπεν αυτω επιστατα δι ολης της νυκτος κοπιασαντες ουδεν ελαβομεν επι δε τω ρηματι σου χαλασω το δικτυον
தத​: ஸி²மோந ப³பா⁴ஷே, ஹே கு³ரோ யத்³யபி வயம்’ க்ரு’த்ஸ்நாம்’ யாமிநீம்’ பரிஸ்²ரம்ய மத்ஸ்யைகமபி ந ப்ராப்தாஸ்ததா²பி ப⁴வதோ நிதே³ஸ²தோ ஜாலம்’ க்ஷிபாம​: |
6 και τουτο ποιησαντες συνεκλεισαν ιχθυων πληθος πολυ διερρηγνυτο δε το δικτυον αυτων
அத² ஜாலே க்ஷிப்தே ப³ஹுமத்ஸ்யபதநாத்³ ஆநாய​: ப்ரச்சி²ந்ந​: |
7 και κατενευσαν τοις μετοχοις τοις εν τω ετερω πλοιω του ελθοντας συλλαβεσθαι αυτοις και ηλθον και επλησαν αμφοτερα τα πλοια ωστε βυθιζεσθαι αυτα
தஸ்மாத்³ உபகர்த்தும் அந்யநௌஸ்தா²ந் ஸங்கி³ந ஆயாதும் இங்கி³தேந ஸமாஹ்வயந் ததஸ்த ஆக³த்ய மத்ஸ்யை ர்நௌத்³வயம்’ ப்ரபூரயாமாஸு ர்யை ர்நௌத்³வயம்’ ப்ரமக்³நம்|
8 ιδων δε σιμων πετρος προσεπεσεν τοις γονασιν του ιησου λεγων εξελθε απ εμου οτι ανηρ αμαρτωλος ειμι κυριε
ததா³ ஸி²மோந்பிதரஸ்தத்³ விலோக்ய யீஸோ²ஸ்²சரணயோ​: பதித்வா, ஹே ப்ரபோ⁴ஹம்’ பாபீ நரோ மம நிகடாத்³ ப⁴வாந் யாது, இதி கதி²தவாந்|
9 θαμβος γαρ περιεσχεν αυτον και παντας τους συν αυτω επι τη αγρα των ιχθυων η συνελαβον
யதோ ஜாலே பதிதாநாம்’ மத்ஸ்யாநாம்’ யூதா²த் ஸி²மோந் தத்ஸங்கி³நஸ்²ச சமத்க்ரு’தவந்த​: ; ஸி²மோந​: ஸஹகாரிணௌ ஸிவதே³​: புத்ரௌ யாகூப்³ யோஹந் சேமௌ தாத்³ரு’ஸௌ² ப³பூ⁴வது​: |
10 ομοιως δε και ιακωβον και ιωαννην υιους ζεβεδαιου οι ησαν κοινωνοι τω σιμωνι και ειπεν προς τον σιμωνα ο ιησους μη φοβου απο του νυν ανθρωπους εση ζωγρων
ததா³ யீஸு²​: ஸி²மோநம்’ ஜகா³த³ மா பை⁴ஷீரத்³யாரப்⁴ய த்வம்’ மநுஷ்யத⁴ரோ ப⁴விஷ்யஸி|
11 και καταγαγοντες τα πλοια επι την γην αφεντες απαντα ηκολουθησαν αυτω
அநந்தரம்’ ஸர்வ்வாஸு நௌஸு தீரம் ஆநீதாஸு தே ஸர்வ்வாந் பரித்யஜ்ய தஸ்ய பஸ்²சாத்³கா³மிநோ ப³பூ⁴வு​: |
12 και εγενετο εν τω ειναι αυτον εν μια των πολεων και ιδου ανηρ πληρης λεπρας και ιδων τον ιησουν πεσων επι προσωπον εδεηθη αυτου λεγων κυριε εαν θελης δυνασαι με καθαρισαι
தத​: பரம்’ யீஸௌ² கஸ்மிம்’ஸ்²சித் புரே திஷ்ட²தி ஜந ஏக​: ஸர்வ்வாங்க³குஷ்ட²ஸ்தம்’ விலோக்ய தஸ்ய ஸமீபே ந்யுப்³ஜ​: பதித்வா ஸவிநயம்’ வக்துமாரேபே⁴, ஹே ப்ரபோ⁴ யதி³ ப⁴வாநிச்ச²தி தர்ஹி மாம்’ பரிஷ்கர்த்தும்’ ஸ²க்நோதி|
13 και εκτεινας την χειρα ηψατο αυτου ειπων θελω καθαρισθητι και ευθεως η λεπρα απηλθεν απ αυτου
ததா³நீம்’ ஸ பாணிம்’ ப்ரஸார்ய்ய தத³ங்க³ம்’ ஸ்ப்ரு’ஸ²ந் ப³பா⁴ஷே த்வம்’ பரிஷ்க்ரியஸ்வேதி மமேச்சா²ஸ்தி ததஸ்தத்க்ஷணம்’ ஸ குஷ்டா²த் முக்த​: |
14 και αυτος παρηγγειλεν αυτω μηδενι ειπειν αλλα απελθων δειξον σεαυτον τω ιερει και προσενεγκε περι του καθαρισμου σου καθως προσεταξεν μωσης εις μαρτυριον αυτοις
பஸ்²சாத் ஸ தமாஜ்ஞாபயாமாஸ கதா²மிமாம்’ கஸ்மைசித்³ அகத²யித்வா யாஜகஸ்ய ஸமீபஞ்ச க³த்வா ஸ்வம்’ த³ர்ஸ²ய, லோகேப்⁴யோ நிஜபரிஷ்க்ரு’தத்வஸ்ய ப்ரமாணதா³நாய மூஸாஜ்ஞாநுஸாரேண த்³ரவ்யமுத்ம்ரு’ஜஸ்வ ச|
15 διηρχετο δε μαλλον ο λογος περι αυτου και συνηρχοντο οχλοι πολλοι ακουειν και θεραπευεσθαι υπ αυτου απο των ασθενειων αυτων
ததா²பி யீஸோ²​: ஸுக்²யாதி ர்ப³ஹு வ்யாப்துமாரேபே⁴ கிஞ்ச தஸ்ய கதா²ம்’ ஸ்²ரோதும்’ ஸ்வீயரோகே³ப்⁴யோ மோக்துஞ்ச லோகா ஆஜக்³மு​: |
16 αυτος δε ην υποχωρων εν ταις ερημοις και προσευχομενος
அத² ஸ ப்ராந்தரம்’ க³த்வா ப்ரார்த²யாஞ்சக்ரே|
17 και εγενετο εν μια των ημερων και αυτος ην διδασκων και ησαν καθημενοι φαρισαιοι και νομοδιδασκαλοι οι ησαν εληλυθοτες εκ πασης κωμης της γαλιλαιας και ιουδαιας και ιερουσαλημ και δυναμις κυριου ην εις το ιασθαι αυτους
அபரஞ்ச ஏகதா³ யீஸு²ருபதி³ஸ²தி, ஏதர்ஹி கா³லீல்யிஹூதா³ப்ரதே³ஸ²யோ​: ஸர்வ்வநக³ரேப்⁴யோ யிரூஸா²லமஸ்²ச கியந்த​: பி²ரூஸி²லோகா வ்யவஸ்தா²பகாஸ்²ச ஸமாக³த்ய தத³ந்திகே ஸமுபவிவிஸு²​: , தஸ்மிந் காலே லோகாநாமாரோக்³யகாரணாத் ப்ரபோ⁴​: ப்ரபா⁴வ​: ப்ரசகாஸே²|
18 και ιδου ανδρες φεροντες επι κλινης ανθρωπον ος ην παραλελυμενος και εζητουν αυτον εισενεγκειν και θειναι ενωπιον αυτου
பஸ்²சாத் கியந்தோ லோகா ஏகம்’ பக்ஷாகா⁴திநம்’ க²ட்வாயாம்’ நிதா⁴ய யீஸோ²​: ஸமீபமாநேதும்’ ஸம்முகே² ஸ்தா²பயிதுஞ்ச வ்யாப்ரியந்த|
19 και μη ευροντες δια ποιας εισενεγκωσιν αυτον δια τον οχλον αναβαντες επι το δωμα δια των κεραμων καθηκαν αυτον συν τω κλινιδιω εις το μεσον εμπροσθεν του ιησου
கிந்து ப³ஹுஜநநிவஹஸம்வாதா⁴த் ந ஸ²க்நுவந்தோ க்³ரு’ஹோபரி க³த்வா க்³ரு’ஹப்ரு’ஷ்ட²ம்’ க²நித்வா தம்’ பக்ஷாகா⁴திநம்’ ஸக²ட்வம்’ க்³ரு’ஹமத்⁴யே யீஸோ²​: ஸம்முகே² (அ)வரோஹயாமாஸு​: |
20 και ιδων την πιστιν αυτων ειπεν αυτω ανθρωπε αφεωνται σοι αι αμαρτιαι σου
ததா³ யீஸு²ஸ்தேஷாம் ஈத்³ரு’ஸ²ம்’ விஸ்²வாஸம்’ விலோக்ய தம்’ பக்ஷாகா⁴திநம்’ வ்யாஜஹார, ஹே மாநவ தவ பாபமக்ஷம்யத|
21 και ηρξαντο διαλογιζεσθαι οι γραμματεις και οι φαρισαιοι λεγοντες τις εστιν ουτος ος λαλει βλασφημιας τις δυναται αφιεναι αμαρτιας ει μη μονος ο θεος
தஸ்மாத்³ அத்⁴யாபகா​: பி²ரூஸி²நஸ்²ச சித்தைரித்த²ம்’ ப்ரசிந்திதவந்த​: , ஏஷ ஜந ஈஸ்²வரம்’ நிந்த³தி கோயம்’? கேவலமீஸ்²வரம்’ விநா பாபம்’ க்ஷந்தும்’ க​: ஸ²க்நோதி?
22 επιγνους δε ο ιησους τους διαλογισμους αυτων αποκριθεις ειπεν προς αυτους τι διαλογιζεσθε εν ταις καρδιαις υμων
ததா³ யீஸு²ஸ்தேஷாம் இத்த²ம்’ சிந்தநம்’ விதி³த்வா தேப்⁴யோகத²யத்³ யூயம்’ மநோபி⁴​: குதோ விதர்கயத²?
23 τι εστιν ευκοπωτερον ειπειν αφεωνται σοι αι αμαρτιαι σου η ειπειν εγειραι και περιπατει
தவ பாபக்ஷமா ஜாதா யத்³வா த்வமுத்தா²ய வ்ரஜ ஏதயோ ர்மத்⁴யே கா கதா² ஸுகத்²யா?
24 ινα δε ειδητε οτι εξουσιαν εχει ο υιος του ανθρωπου επι της γης αφιεναι αμαρτιας ειπεν τω παραλελυμενω σοι λεγω εγειραι και αρας το κλινιδιον σου πορευου εις τον οικον σου
கிந்து ப்ரு’தி²வ்யாம்’ பாபம்’ க்ஷந்தும்’ மாநவஸுதஸ்ய ஸாமர்த்²யமஸ்தீதி யதா² யூயம்’ ஜ்ஞாதும்’ ஸ²க்நுத² தத³ர்த²ம்’ (ஸ தம்’ பக்ஷாகா⁴திநம்’ ஜகா³த³) உத்திஷ்ட² ஸ்வஸ²ய்யாம்’ க்³ரு’ஹீத்வா க்³ரு’ஹம்’ யாஹீதி த்வாமாதி³ஸா²மி|
25 και παραχρημα αναστας ενωπιον αυτων αρας εφ ω κατεκειτο απηλθεν εις τον οικον αυτου δοξαζων τον θεον
தஸ்மாத் ஸ தத்க்ஷணம் உத்தா²ய ஸர்வ்வேஷாம்’ ஸாக்ஷாத் நிஜஸ²யநீயம்’ க்³ரு’ஹீத்வா ஈஸ்²வரம்’ த⁴ந்யம்’ வத³ந் நிஜநிவேஸ²நம்’ யயௌ|
26 και εκστασις ελαβεν απαντας και εδοξαζον τον θεον και επλησθησαν φοβου λεγοντες οτι ειδομεν παραδοξα σημερον
தஸ்மாத் ஸர்வ்வே விஸ்மய ப்ராப்தா மந​: ஸு பீ⁴தாஸ்²ச வயமத்³யாஸம்ப⁴வகார்ய்யாண்யத³ர்ஸா²ம இத்யுக்த்வா பரமேஸ்²வரம்’ த⁴ந்யம்’ ப்ரோதி³தா​: |
27 και μετα ταυτα εξηλθεν και εθεασατο τελωνην ονοματι λευιν καθημενον επι το τελωνιον και ειπεν αυτω ακολουθει μοι
தத​: பரம்’ ப³ஹிர்க³ச்ச²ந் கரஸஞ்சயஸ்தா²நே லேவிநாமாநம்’ கரஸஞ்சாயகம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வா யீஸு²ஸ்தமபி⁴த³தே⁴ மம பஸ்²சாதே³ஹி|
28 και καταλιπων απαντα αναστας ηκολουθησεν αυτω
தஸ்மாத் ஸ தத்க்ஷணாத் ஸர்வ்வம்’ பரித்யஜ்ய தஸ்ய பஸ்²சாதி³யாய|
29 και εποιησεν δοχην μεγαλην ο λευις αυτω εν τη οικια αυτου και ην οχλος τελωνων πολυς και αλλων οι ησαν μετ αυτων κατακειμενοι
அநந்தரம்’ லேவி ர்நிஜக்³ரு’ஹே தத³ர்த²ம்’ மஹாபோ⁴ஜ்யம்’ சகார, ததா³ தை​: ஸஹாநேகே கரஸஞ்சாயிநஸ்தத³ந்யலோகாஸ்²ச போ⁴க்துமுபவிவிஸு²​: |
30 και εγογγυζον οι γραμματεις αυτων και οι φαρισαιοι προς τους μαθητας αυτου λεγοντες δια τι μετα τελωνων και αμαρτωλων εσθιετε και πινετε
தஸ்மாத் காரணாத் சண்டா³லாநாம்’ பாபிலோகாநாஞ்ச ஸங்கே³ யூயம்’ குதோ ப⁴ம்’க்³த்⁴வே பிவத² சேதி கதா²ம்’ கத²யித்வா பி²ரூஸி²நோ(அ)த்⁴யாபகாஸ்²ச தஸ்ய ஸி²ஷ்யை​: ஸஹ வாக்³யுத்³த⁴ம்’ கர்த்துமாரேபி⁴ரே|
31 και αποκριθεις ο ιησους ειπεν προς αυτους ου χρειαν εχουσιν οι υγιαινοντες ιατρου αλλ οι κακως εχοντες
தஸ்மாத்³ யீஸு²ஸ்தாந் ப்ரத்யவோசத்³ அரோக³லோகாநாம்’ சிகித்ஸகேந ப்ரயோஜநம்’ நாஸ்தி கிந்து ஸரோகா³ணாமேவ|
32 ουκ εληλυθα καλεσαι δικαιους αλλα αμαρτωλους εις μετανοιαν
அஹம்’ தா⁴ர்ம்மிகாந் ஆஹ்வாதும்’ நாக³தோஸ்மி கிந்து மந​: பராவர்த்தயிதும்’ பாபிந ஏவ|
33 οι δε ειπον προς αυτον δια τι οι μαθηται ιωαννου νηστευουσιν πυκνα και δεησεις ποιουνται ομοιως και οι των φαρισαιων οι δε σοι εσθιουσιν και πινουσιν
ததஸ்தே ப்ரோசு​: , யோஹந​: பி²ரூஸி²நாஞ்ச ஸி²ஷ்யா வாரம்’வாரம் உபவஸந்தி ப்ரார்த²யந்தே ச கிந்து தவ ஸி²ஷ்யா​: குதோ பு⁴ஞ்ஜதே பிவந்தி ச?
34 ο δε ειπεν προς αυτους μη δυνασθε τους υιους του νυμφωνος εν ω ο νυμφιος μετ αυτων εστιν ποιησαι νηστευειν
ததா³ ஸ தாநாசக்²யௌ வரே ஸங்கே³ திஷ்ட²தி வரஸ்ய ஸகி²க³ணம்’ கிமுபவாஸயிதும்’ ஸ²க்நுத²?
35 ελευσονται δε ημεραι και οταν απαρθη απ αυτων ο νυμφιος τοτε νηστευσουσιν εν εκειναις ταις ημεραις
கிந்து யதா³ தேஷாம்’ நிகடாத்³ வரோ நேஷ்யதே ததா³ தே ஸமுபவத்ஸ்யந்தி|
36 ελεγεν δε και παραβολην προς αυτους οτι ουδεις επιβλημα ιματιου καινου επιβαλλει επι ιματιον παλαιον ει δε μηγε και το καινον σχιζει και τω παλαιω ου συμφωνει επιβλημα το απο του καινου
ஸோபரமபி த்³ரு’ஷ்டாந்தம்’ கத²யாம்ப³பூ⁴வ புராதநவஸ்த்ரே கோபி நுதநவஸ்த்ரம்’ ந ஸீவ்யதி யதஸ்தேந ஸேவநேந ஜீர்ணவஸ்த்ரம்’ சி²த்³யதே, நூதநபுராதநவஸ்த்ரயோ ர்மேலஞ்ச ந ப⁴வதி|
37 και ουδεις βαλλει οινον νεον εις ασκους παλαιους ει δε μηγε ρηξει ο νεος οινος τους ασκους και αυτος εκχυθησεται και οι ασκοι απολουνται
புராதந்யாம்’ குத்வாம்’ கோபி நுதநம்’ த்³ராக்ஷாரஸம்’ ந நித³தா⁴தி, யதோ நவீநத்³ராக்ஷாரஸஸ்ய தேஜஸா புராதநீ குதூ ர்விதீ³ர்ய்யதே ததோ த்³ராக்ஷாரஸ​: பததி குதூஸ்²ச நஸ்²யதி|
38 αλλα οινον νεον εις ασκους καινους βλητεον και αμφοτεροι συντηρουνται
ததோ ஹேதோ ர்நூதந்யாம்’ குத்வாம்’ நவீநத்³ராக்ஷாரஸ​: நிதா⁴தவ்யஸ்தேநோப⁴யஸ்ய ரக்ஷா ப⁴வதி|
39 και ουδεις πιων παλαιον ευθεως θελει νεον λεγει γαρ ο παλαιος χρηστοτερος εστιν
அபரஞ்ச புராதநம்’ த்³ராக்ஷாரஸம்’ பீத்வா கோபி நூதநம்’ ந வாஞ்ச²தி, யத​: ஸ வக்தி நூதநாத் புராதநம் ப்ரஸ²ஸ்தம்|

< Κατα Λουκαν 5 >