Κατα Λουκαν 17

1 ειπεν δε προς τους μαθητας ανενδεκτον εστιν του μη ελθειν τα σκανδαλα ουαι δε δι ου ερχεται

Jésus dit aussi à ses disciples: Il est impossible qu'il n'arrive pas des scandales; mais malheur à celui par qui ils arrivent!

2 λυσιτελει αυτω ει μυλος ονικος περικειται περι τον τραχηλον αυτου και ερριπται εις την θαλασσαν η ινα σκανδαλιση ενα των μικρων τουτων

Il vaudrait mieux pour lui qu'on lui mît au cou une meule de moulin et qu'on le jetât dans la mer, que d'être en scandale à un seul de ces petits.

3 προσεχετε εαυτοις εαν δε αμαρτη εις σε ο αδελφος σου επιτιμησον αυτω και εαν μετανοηση αφες αυτω

Prenez garde à vous-mêmes. Si ton frère a péché, reprends-le; et s'il se repent, pardonne-lui.

4 και εαν επτακις της ημερας αμαρτη εις σε και επτακις της ημερας επιστρεψη επι σε λεγων μετανοω αφησεις αυτω

S'il a péché contre toi sept fois dans un jour, et que sept fois il revienne à toi et te dise: Je me repens. — tu lui pardonneras.

5 και ειπον οι αποστολοι τω κυριω προσθες ημιν πιστιν

Les apôtres dirent au Seigneur: Augmente-nous la foi!

6 ειπεν δε ο κυριος ει ειχετε πιστιν ως κοκκον σιναπεως ελεγετε αν τη συκαμινω ταυτη εκριζωθητι και φυτευθητι εν τη θαλασση και υπηκουσεν αν υμιν

Le Seigneur répondit: Si vous aviez de la foi, gros comme un grain de moutarde, vous diriez à ce mûrier: Déracine-toi, et va te planter dans la mer; et il vous obéirait.

7 τις δε εξ υμων δουλον εχων αροτριωντα η ποιμαινοντα ος εισελθοντι εκ του αγρου ερει ευθεως παρελθων αναπεσαι

Qui devons, ayant un serviteur employé à labourer ou à faire paître les troupeaux, lui dira, à son retour des champs: Viens tout de suite te mettre à table?

8 αλλ ουχι ερει αυτω ετοιμασον τι δειπνησω και περιζωσαμενος διακονει μοι εως φαγω και πιω και μετα ταυτα φαγεσαι και πιεσαι συ

Ne lui dira-t-il pas au contraire: Prépare-moi à souper, ceins-toi pour me servir, jusqu'à ce que j'aie mangé et bu; et, après cela, tu mangeras et tu boiras.

9 μη χαριν εχει τω δουλω εκεινω οτι εποιησεν τα διαταχθεντα αυτω ου δοκω

Saura-t-il gré à ce serviteur d'avoir fait ce qui lui était commandé?

10 ουτως και υμεις οταν ποιησητε παντα τα διαταχθεντα υμιν λεγετε οτι δουλοι αχρειοι εσμεν οτι ο ωφειλομεν ποιησαι πεποιηκαμεν

Vous aussi de même, quand vous aurez fait tout ce qui vous est commandé, dites: Nous sommes des serviteurs inutiles. Ce que nous avons fait, nous devions le faire.

11 και εγενετο εν τω πορευεσθαι αυτον εις ιερουσαλημ και αυτος διηρχετο δια μεσου σαμαρειας και γαλιλαιας

Comme il allait à Jérusalem, il passait sur les confins de la Samarie et de la Galilée.

12 και εισερχομενου αυτου εις τινα κωμην απηντησαν αυτω δεκα λεπροι ανδρες οι εστησαν πορρωθεν

Au moment où il entrait dans un village, dix lépreux vinrent à sa rencontre, et, se tenant à distance,

13 και αυτοι ηραν φωνην λεγοντες ιησου επιστατα ελεησον ημας

ils élevèrent la voix et dirent; Jésus, Maître, aie pitié de nous!

14 και ιδων ειπεν αυτοις πορευθεντες επιδειξατε εαυτους τοις ιερευσιν και εγενετο εν τω υπαγειν αυτους εκαθαρισθησαν

Les ayant vus, il leur dit: Allez, montrez-vous aux sacrificateurs. Et il arriva qu'en y allant, ils furent rendus nets.

15 εις δε εξ αυτων ιδων οτι ιαθη υπεστρεψεν μετα φωνης μεγαλης δοξαζων τον θεον

L'un d'entre eux, voyant qu'il était guéri, revint sur ses pas, glorifiant Dieu à haute voix.

16 και επεσεν επι προσωπον παρα τους ποδας αυτου ευχαριστων αυτω και αυτος ην σαμαρειτης

Et il se jeta aux pieds de Jésus, le visage contre terre, en lui rendant grâces. Or, c'était un Samaritain.

17 αποκριθεις δε ο ιησους ειπεν ουχι οι δεκα εκαθαρισθησαν οι δε εννεα που

Alors Jésus prit la parole et dit: Les dix n'ont-ils pas été guéris? Et les neuf autres, où sont-ils?

18 ουχ ευρεθησαν υποστρεψαντες δουναι δοξαν τω θεω ει μη ο αλλογενης ουτος

Il ne s'est trouvé que cet étranger qui soit revenu pour donner gloire à Dieu!

19 και ειπεν αυτω αναστας πορευου η πιστις σου σεσωκεν σε

Et il lui dit: Lève-toi, va, ta foi t'a sauvé.

20 επερωτηθεις δε υπο των φαρισαιων ποτε ερχεται η βασιλεια του θεου απεκριθη αυτοις και ειπεν ουκ ερχεται η βασιλεια του θεου μετα παρατηρησεως

Les pharisiens lui ayant demandé quand viendrait le royaume de Dieu, Jésus leur répondit: Le royaume de Dieu ne vient pas de manière à frapper les regards,

21 ουδε ερουσιν ιδου ωδε η ιδου εκει ιδου γαρ η βασιλεια του θεου εντος υμων εστιν

et l'on ne dira pas: Il est ici! ou bien: Il est là! Car voici que le royaume de Dieu est au dedans de vous!

22 ειπεν δε προς τους μαθητας ελευσονται ημεραι οτε επιθυμησετε μιαν των ημερων του υιου του ανθρωπου ιδειν και ουκ οψεσθε

Il dit aussi aux disciples: Le temps viendra où vous désirerez voir un seul des jours du Fils de l'homme, et vous ne le verrez point.

23 και ερουσιν υμιν ιδου ωδε η ιδου εκει μη απελθητε μηδε διωξητε

Des gens vous diront: Le voici! ou: Le voilà! N'y allez pas; ne les suivez pas!

24 ωσπερ γαρ η αστραπη η αστραπτουσα εκ της υπ ουρανον εις την υπ ουρανον λαμπει ουτως εσται και ο υιος του ανθρωπου εν τη ημερα αυτου

Car, de même que l'éclair, quand il brille, resplendit d'une extrémité du ciel jusqu'à l'autre, il en sera ainsi du Fils de l'homme en son jour.

25 πρωτον δε δει αυτον πολλα παθειν και αποδοκιμασθηναι απο της γενεας ταυτης

Mais il faut auparavant qu'il souffre beaucoup, et qu'il soit rejeté par cette génération.

26 και καθως εγενετο εν ταις ημεραις του νωε ουτως εσται και εν ταις ημεραις του υιου του ανθρωπου

Ce qui arriva du temps de Noé, arrivera également aux jours du Fils de l'homme:

27 ησθιον επινον εγαμουν εξεγαμιζοντο αχρι ης ημερας εισηλθεν νωε εις την κιβωτον και ηλθεν ο κατακλυσμος και απωλεσεν απαντας

On mangeait, on buvait, on prenait et on donnait en mariage, jusqu'au jour où Noé entra dans l'arche, et le déluge vint, qui les fit tous périr.

28 ομοιως και ως εγενετο εν ταις ημεραις λωτ ησθιον επινον ηγοραζον επωλουν εφυτευον ωκοδομουν

De même aussi, aux jours de Lot, on mangeait, on buvait, on achetait, on vendait, on plantait, on bâtissait;

29 η δε ημερα εξηλθεν λωτ απο σοδομων εβρεξεν πυρ και θειον απ ουρανου και απωλεσεν απαντας

et le jour où Lot sortit de Sodome, il tomba du ciel une pluie de feu et de soufre qui les fit tous périr.

30 κατα ταυτα εσται η ημερα ο υιος του ανθρωπου αποκαλυπτεται

Il en sera de même au jour où le Fils de l'homme sera manifesté.

31 εν εκεινη τη ημερα ος εσται επι του δωματος και τα σκευη αυτου εν τη οικια μη καταβατω αραι αυτα και ο εν τω αγρω ομοιως μη επιστρεψατω εις τα οπισω

En ce jour-là, que celui qui sera sur le toit et qui aura ses effets dans la maison, ne descende pas pour les emporter; de même, que celui qui sera aux champs ne revienne point sur ses pas.

32 μνημονευετε της γυναικος λωτ

Souvenez-vous de la femme de Lot!

33 ος εαν ζητηση την ψυχην αυτου σωσαι απολεσει αυτην και ος εαν απολεση αυτην ζωογονησει αυτην

Celui qui cherchera à sauver sa vie, la perdra: et celui qui la perdra, la retrouvera.

34 λεγω υμιν ταυτη τη νυκτι εσονται δυο επι κλινης μιας ο εις παραληφθησεται και ο ετερος αφεθησεται

Je vous le déclare, en cette nuit-là, deux hommes seront dans le même lit; l'un sera pris et l'autre laissé.

35 δυο εσονται αληθουσαι επι το αυτο {VAR2: η } μια παραληφθησεται και η ετερα αφεθησεται

Deux femmes moudront ensemble; l'une sera prise et l'autre laissée.

36 {VAR2: δυο εσονται εν τω αγρω ο εις παραληφθησεται και ο ετερος αφεθησεται }

[Deux hommes seront aux champs; l'un sera pris et l'autre laissé].

37 και αποκριθεντες λεγουσιν αυτω που κυριε ο δε ειπεν αυτοις οπου το σωμα εκει συναχθησονται οι αετοι

Alors, prenant la parole, ils lui dirent: Seigneur, où sera-ce? Il leur répondit: Où sera le corps, là s'assembleront les aigles.