Προς Ρωμαιους 13

1 πασα ψυχη εξουσιαις υπερεχουσαις υποτασσεσθω ου γαρ εστιν εξουσια ει μη απο θεου αι δε ουσαι εξουσιαι υπο του θεου τεταγμεναι εισιν

યુષ્માકમ્ એકૈકજનઃ શાસનપદસ્ય નિઘ્નો ભવતુ યતો યાનિ શાસનપદાનિ સન્તિ તાનિ સર્વ્વાણીશ્વરેણ સ્થાપિતાનિ; ઈશ્વરં વિના પદસ્થાપનં ન ભવતિ|

2 ωστε ο αντιτασσομενος τη εξουσια τη του θεου διαταγη ανθεστηκεν οι δε ανθεστηκοτες εαυτοις κριμα ληψονται

ઇતિ હેતોઃ શાસનપદસ્ય યત્ પ્રાતિકૂલ્યં તદ્ ઈશ્વરીયનિરૂપણસ્ય પ્રાતિકૂલ્યમેવ; અપરં યે પ્રાતિકૂલ્યમ્ આચરન્તિ તે સ્વેષાં સમુચિતં દણ્ડં સ્વયમેવ ઘટયન્તે|

3 οι γαρ αρχοντες ουκ εισιν φοβος των αγαθων εργων αλλα των κακων θελεις δε μη φοβεισθαι την εξουσιαν το αγαθον ποιει και εξεις επαινον εξ αυτης

શાસ્તા સદાચારિણાં ભયપ્રદો નહિ દુરાચારિણામેવ ભયપ્રદો ભવતિ; ત્વં કિં તસ્માન્ નિર્ભયો ભવિતુમ્ ઇચ્છસિ? તર્હિ સત્કર્મ્માચર, તસ્માદ્ યશો લપ્સ્યસે,

4 θεου γαρ διακονος εστιν σοι εις το αγαθον εαν δε το κακον ποιης φοβου ου γαρ εικη την μαχαιραν φορει θεου γαρ διακονος εστιν εκδικος εις οργην τω το κακον πρασσοντι

યતસ્તવ સદાચરણાય સ ઈશ્વરસ્ય ભૃત્યોઽસ્તિ| કિન્તુ યદિ કુકર્મ્માચરસિ તર્હિ ત્વં શઙ્કસ્વ યતઃ સ નિરર્થકં ખઙ્ગં ન ધારયતિ; કુકર્મ્માચારિણં સમુચિતં દણ્ડયિતુમ્ સ ઈશ્વરસ્ય દણ્ડદભૃત્ય એવ|

5 διο αναγκη προτασσεσθαι ου μονον δια την οργην αλλα και δια την συνειδησιν

અતએવ કેવલદણ્ડભયાન્નહિ કિન્તુ સદસદ્બોધાદપિ તસ્ય વશ્યેન ભવિતવ્યં|

6 δια τουτο γαρ και φορους τελειτε λειτουργοι γαρ θεου εισιν εις αυτο τουτο προσκαρτερουντες

એતસ્માદ્ યુષ્માકં રાજકરદાનમપ્યુચિતં યસ્માદ્ યે કરં ગૃહ્લન્તિ ત ઈશ્વરસ્ય કિઙ્કરા ભૂત્વા સતતમ્ એતસ્મિન્ કર્મ્મણિ નિવિષ્ટાસ્તિષ્ઠન્તિ|

7 αποδοτε ουν πασιν τας οφειλας τω τον φορον τον φορον τω το τελος το τελος τω τον φοβον τον φοβον τω την τιμην την τιμην

અસ્માત્ કરગ્રાહિણે કરં દત્ત, તથા શુલ્કગ્રાહિણે શુલ્કં દત્ત, અપરં યસ્માદ્ ભેતવ્યં તસ્માદ્ બિભીત, યશ્ચ સમાદરણીયસ્તં સમાદ્રિયધ્વમ્; ઇત્થં યસ્ય યત્ પ્રાપ્યં તત્ તસ્મૈ દત્ત|

8 μηδενι μηδεν οφειλετε ει μη το αγαπαν αλληλους ο γαρ αγαπων τον ετερον νομον πεπληρωκεν

યુષ્માકં પરસ્પરં પ્રેમ વિના ઽન્યત્ કિમપિ દેયમ્ ઋણં ન ભવતુ, યતો યઃ પરસ્મિન્ પ્રેમ કરોતિ તેન વ્યવસ્થા સિધ્યતિ|

9 το γαρ ου μοιχευσεις ου φονευσεις ου κλεψεις ου ψευδομαρτυρησεις ουκ επιθυμησεις και ει τις ετερα εντολη εν τουτω τω λογω ανακεφαλαιουται εν τω αγαπησεις τον πλησιον σου ως εαυτον

વસ્તુતઃ પરદારાન્ મા ગચ્છ, નરહત્યાં મા કાર્ષીઃ, ચૈર્ય્યં મા કાર્ષીઃ, મિથ્યાસાક્ષ્યં મા દેહિ, લોભં મા કાર્ષીઃ, એતાઃ સર્વ્વા આજ્ઞા એતાભ્યો ભિન્ના યા કાચિદ્ આજ્ઞાસ્તિ સાપિ સ્વસમીપવાસિનિ સ્વવત્ પ્રેમ કુર્વ્વિત્યનેન વચનેન વેદિતા|

10 η αγαπη τω πλησιον κακον ουκ εργαζεται πληρωμα ουν νομου η αγαπη

યતઃ પ્રેમ સમીપવાસિનોઽશુભં ન જનયતિ તસ્માત્ પ્રેમ્ના સર્વ્વા વ્યવસ્થા પાલ્યતે|

11 και τουτο ειδοτες τον καιρον οτι ωρα ημας ηδη εξ υπνου εγερθηναι νυν γαρ εγγυτερον ημων η σωτηρια η οτε επιστευσαμεν

પ્રત્યયીભવનકાલેઽસ્માકં પરિત્રાણસ્ય સામીપ્યાદ્ ઇદાનીં તસ્ય સામીપ્યમ્ અવ્યવહિતં; અતઃ સમયં વિવિચ્યાસ્માભિઃ સામ્પ્રતમ્ અવશ્યમેવ નિદ્રાતો જાગર્ત્તવ્યં|

12 η νυξ προεκοψεν η δε ημερα ηγγικεν αποθωμεθα ουν τα εργα του σκοτους και ενδυσωμεθα τα οπλα του φωτος

બહુતરા યામિની ગતા પ્રભાતં સન્નિધિં પ્રાપ્તં તસ્માત્ તામસીયાઃ ક્રિયાઃ પરિત્યજ્યાસ્માભિ ર્વાસરીયા સજ્જા પરિધાતવ્યા|

13 ως εν ημερα ευσχημονως περιπατησωμεν μη κωμοις και μεθαις μη κοιταις και ασελγειαις μη εριδι και ζηλω

અતો હેતો ર્વયં દિવા વિહિતં સદાચરણમ્ આચરિષ્યામઃ| રઙ્ગરસો મત્તત્વં લમ્પટત્વં કામુકત્વં વિવાદ ઈર્ષ્યા ચૈતાનિ પરિત્યક્ષ્યામઃ|

14 αλλ ενδυσασθε τον κυριον ιησουν χριστον και της σαρκος προνοιαν μη ποιεισθε εις επιθυμιας

યૂયં પ્રભુયીશુખ્રીષ્ટરૂપં પરિચ્છદં પરિધદ્ધ્વં સુખાભિલાષપૂરણાય શારીરિકાચરણં માચરત|