Κατα Μαρκον 14
1 ην δε το πασχα και τα αζυμα μετα δυο ημερας και εζητουν οι αρχιερεις και οι γραμματεις πως αυτον εν δολω κρατησαντες αποκτεινωσιν
La Pâque et les Azymes devaient avoir lieu deux jours après; et les Princes des prêtres et les scribes cherchaient les moyens de se saisir de Jésus par ruse, afin de le faire mourir.
2 ελεγον δε μη εν τη εορτη μηποτε θορυβος εσται του λαου
« Mais, disaient-ils, que ce ne soit pas pendant la fête, de peur qu’il n’y ait du tumulte parmi le peuple. »
3 και οντος αυτου εν βηθανια εν τη οικια σιμωνος του λεπρου κατακειμενου αυτου ηλθεν γυνη εχουσα αλαβαστρον μυρου ναρδου πιστικης πολυτελους και συντριψασα το αλαβαστρον κατεχεεν αυτου κατα της κεφαλης
Comme Jésus était à Béthanie, dans la maison de Simon le lépreux, une femme entra pendant qu’il se trouvait à table. Elle tenait un vase d’albâtre plein d’un parfum de nard pur d’un grand prix; et ayant brisé le vase, elle répandit le parfum sur sa tête.
4 ησαν δε τινες αγανακτουντες προς εαυτους και λεγοντες εις τι η απωλεια αυτη του μυρου γεγονεν
Plusieurs de ceux qui étaient là en témoignaient entre eux leur mécontentement: « Pourquoi perdre ainsi ce parfum?
5 ηδυνατο γαρ τουτο πραθηναι επανω τριακοσιων δηναριων και δοθηναι τοις πτωχοις και ενεβριμωντο αυτη
On aurait pu le vendre plus de trois cents deniers, et les donner aux pauvres. » Et ils se fâchaient contre elle.
6 ο δε ιησους ειπεν αφετε αυτην τι αυτη κοπους παρεχετε καλον εργον ειργασατο εις εμε
Mais Jésus dit: « Laissez-la; pourquoi lui faites-vous de la peine? C’est une bonne action qu’elle a faite à mon égard.
7 παντοτε γαρ τους πτωχους εχετε μεθ εαυτων και οταν θελητε δυνασθε αυτους ευ ποιησαι εμε δε ου παντοτε εχετε
Car vous avez toujours les pauvres avec vous, et toutes les fois que vous voulez, vous pouvez leur faire du bien; mais moi, vous ne m’avez pas toujours.
8 ο ειχεν αυτη εποιησεν προελαβεν μυρισαι μου το σωμα εις τον ενταφιασμον
Cette femme a fait ce qu’elle a pu; elle a d’avance embaumé mon corps pour la sépulture.
9 αμην λεγω υμιν οπου αν κηρυχθη το ευαγγελιον τουτο εις ολον τον κοσμον και ο εποιησεν αυτη λαληθησεται εις μνημοσυνον αυτης
Je vous le dis, en vérité, partout où sera prêché cet évangile, dans le monde entier, on racontera aussi ce qu’elle a fait, en mémoire d’elle. »
10 και ο ιουδας ο ισκαριωτης εις των δωδεκα απηλθεν προς τους αρχιερεις ινα παραδω αυτον αυτοις
Or, Judas l’Iscariote, l’un des Douze, alla vers les Princes des prêtres pour livrer Jésus.
11 οι δε ακουσαντες εχαρησαν και επηγγειλαντο αυτω αργυριον δουναι και εζητει πως ευκαιρως αυτον παραδω
Après l’avoir entendu, ils furent dans la joie et promirent de lui donner de l’argent. Et Judas cherchait une occasion favorable pour le livrer.
12 και τη πρωτη ημερα των αζυμων οτε το πασχα εθυον λεγουσιν αυτω οι μαθηται αυτου που θελεις απελθοντες ετοιμασωμεν ινα φαγης το πασχα
Le premier jour des Azymes, où l’on immolait la Pâque, ses disciples dirent à Jésus: « Où veux-tu que nous allions te préparer ce qu’il faut pour manger la Pâque? »
13 και αποστελλει δυο των μαθητων αυτου και λεγει αυτοις υπαγετε εις την πολιν και απαντησει υμιν ανθρωπος κεραμιον υδατος βασταζων ακολουθησατε αυτω
Et il envoya deux de ses disciples, et leur dit: « Allez à la ville; vous rencontrerez un homme portant une cruche d’eau, suivez-le.
14 και οπου εαν εισελθη ειπατε τω οικοδεσποτη οτι ο διδασκαλος λεγει που εστιν το καταλυμα οπου το πασχα μετα των μαθητων μου φαγω
Quelque part qu’il entre, dites au propriétaire de la maison: Le Maître te fait dire: Où est la salle où je pourrai manger la Pâque avec mes disciples?
15 και αυτος υμιν δειξει ανωγεον μεγα εστρωμενον ετοιμον εκει ετοιμασατε ημιν
Et il vous montrera un grand cénacle meublé et tout prêt: faites-nous là les préparatifs. »
16 και εξηλθον οι μαθηται αυτου και ηλθον εις την πολιν και ευρον καθως ειπεν αυτοις και ητοιμασαν το πασχα
Ses disciples partirent et allèrent à la ville; et ils trouvèrent les choses comme il le leur avait dit, et ils préparèrent la Pâque.
17 και οψιας γενομενης ερχεται μετα των δωδεκα
Sur le soir, Jésus vint avec les Douze.
18 και ανακειμενων αυτων και εσθιοντων ειπεν ο ιησους αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παραδωσει με ο εσθιων μετ εμου
Pendant qu’ils étaient à table et mangeaient, Jésus dit: « Je vous le dis en vérité, un de vous me trahira; celui qui mange avec moi! »
19 οι δε ηρξαντο λυπεισθαι και λεγειν αυτω εις καθ εις μητι εγω και αλλος μητι εγω
Et ils se mirent à s’attrister et à lui dire l’un après l’autre: « Est-ce moi? »
20 ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις εις εκ των δωδεκα ο εμβαπτομενος μετ εμου εις το τρυβλιον
Il leur répondit: « C’est un des Douze, qui met avec moi la main dans le plat.
21 ο μεν υιος του ανθρωπου υπαγει καθως γεγραπται περι αυτου ουαι δε τω ανθρωπω εκεινω δι ου ο υιος του ανθρωπου παραδιδοται καλον ην αυτω ει ουκ εγεννηθη ο ανθρωπος εκεινος
Pour le Fils de l’homme, il s’en va, ainsi qu’il est écrit de lui; mais malheur à l’homme par qui le Fils de l’homme est trahi! Mieux vaudrait pour cet homme qu’il ne fût pas né. »
22 και εσθιοντων αυτων λαβων ο ιησους αρτον ευλογησας εκλασεν και εδωκεν αυτοις και ειπεν λαβετε φαγετε τουτο εστιν το σωμα μου
Pendant le repas, Jésus prit du pain, et après avoir prononcé une bénédiction, il le rompit, et le leur donna, en disant: « Prenez, ceci est mon corps. »
23 και λαβων το ποτηριον ευχαριστησας εδωκεν αυτοις και επιον εξ αυτου παντες
Il prit ensuite la coupe, et, ayant rendu grâces, il la leur donna, et ils en burent tous.
24 και ειπεν αυτοις τουτο εστιν το αιμα μου το της καινης διαθηκης το περι πολλων εκχυνομενον
Et il leur dit: « Ceci est mon sang, le sang de la nouvelle alliance, répandu pour la multitude.
25 αμην λεγω υμιν οτι ουκετι ου μη πιω εκ του γεννηματος της αμπελου εως της ημερας εκεινης οταν αυτο πινω καινον εν τη βασιλεια του θεου
Je vous le dis, en vérité, je ne boirai plus jamais du fruit de la vigne, jusqu’au jour où je le boirai nouveau dans le royaume de Dieu. »
26 και υμνησαντες εξηλθον εις το ορος των ελαιων
Après le chant de l’hymne, ils s’en allèrent au mont des Oliviers.
27 και λεγει αυτοις ο ιησους οτι παντες σκανδαλισθησεσθε εν εμοι εν τη νυκτι ταυτη οτι γεγραπται παταξω τον ποιμενα και διασκορπισθησεται τα προβατα
Alors Jésus leur dit: « Je serai pour vous tous, cette nuit, une occasion de chute, car il est écrit: Je frapperai le berger, et les brebis seront dispersées.
28 αλλα μετα το εγερθηναι με προαξω υμας εις την γαλιλαιαν
Mais, après que je serai ressuscité, je serai à votre tête, en Galilée. »
29 ο δε πετρος εφη αυτω και ει παντες σκανδαλισθησονται αλλ ουκ εγω
Pierre lui dit: « Quand tu serais pour tous une occasion de chute, tu ne le serais jamais pour moi. »
30 και λεγει αυτω ο ιησους αμην λεγω σοι οτι σημερον εν τη νυκτι ταυτη πριν η δις αλεκτορα φωνησαι τρις απαρνηση με
Jésus lui dit: « Je te le dis, en vérité, aujourd’hui, cette nuit même, avant que le coq ait chanté deux fois, trois fois tu me renieras. »
31 ο δε εκ περισσου ελεγεν μαλλον εαν με δεη συναποθανειν σοι ου μη σε απαρνησομαι ωσαυτως δε και παντες ελεγον
Mais Pierre insistait encore plus: « Quand il me faudrait mourir avec toi, je ne te renierai pas. » Et tous dirent de même.
32 και ερχονται εις χωριον ου το ονομα γεθσημανη και λεγει τοις μαθηταις αυτου καθισατε ωδε εως προσευξωμαι
Ils arrivèrent à un domaine appelé Gethsémani, et il dit à ses disciples: « Asseyez-vous ici pendant que je prierai. »
33 και παραλαμβανει τον πετρον και τον ιακωβον και ιωαννην μεθ εαυτου και ηρξατο εκθαμβεισθαι και αδημονειν
Et ayant pris avec lui Pierre, Jacques et Jean, il commença à sentir de la frayeur et de l’abattement.
34 και λεγει αυτοις περιλυπος εστιν η ψυχη μου εως θανατου μεινατε ωδε και γρηγορειτε
Et il leur dit: « Mon âme est triste jusqu’à la mort; restez ici et veillez. »
35 και προελθων μικρον επεσεν επι της γης και προσηυχετο ινα ει δυνατον εστιν παρελθη απ αυτου η ωρα
S’étant un peu avancé, il se jeta contre terre; et il priait que cette heure, s’il se pouvait, s’éloignât de lui.
36 και ελεγεν αββα ο πατηρ παντα δυνατα σοι παρενεγκε το ποτηριον απ εμου τουτο αλλ ου τι εγω θελω αλλα τι συ
Et il disait: « Abba (Père), tout t’est possible, éloigne de moi ce calice; cependant, non pas ma volonté, mais la tienne! »
37 και ερχεται και ευρισκει αυτους καθευδοντας και λεγει τω πετρω σιμων καθευδεις ουκ ισχυσας μιαν ωραν γρηγορησαι
Il vint ensuite et trouva ses disciples endormis; et il dit à Pierre: « Simon, tu dors! Tu n’as pu veiller une heure!
38 γρηγορειτε και προσευχεσθε ινα μη εισελθητε εις πειρασμον το μεν πνευμα προθυμον η δε σαρξ ασθενης
Veillez et priez afin que vous n’entriez pas en tentation. L’esprit est prompt, mais la chair est faible. »
39 και παλιν απελθων προσηυξατο τον αυτον λογον ειπων
Et, s’éloignant de nouveau, il pria, disant les mêmes paroles.
40 και υποστρεψας ευρεν αυτους παλιν καθευδοντας ησαν γαρ οι οφθαλμοι αυτων βεβαρημενοι και ουκ ηδεισαν τι αυτω αποκριθωσιν
Puis, étant revenu, il les trouva encore endormis; car leurs yeux étaient appesantis, et ils ne savaient que lui répondre.
41 και ερχεται το τριτον και λεγει αυτοις καθευδετε το λοιπον και αναπαυεσθε απεχει ηλθεν η ωρα ιδου παραδιδοται ο υιος του ανθρωπου εις τας χειρας των αμαρτωλων
Il revint une troisième fois et leur dit: « Dormez maintenant, et reposez-vous. — C’est assez! L’heure est venue; voici que le Fils de l’homme est livré aux mains des pécheurs.
42 εγειρεσθε αγωμεν ιδου ο παραδιδους με ηγγικεν
Levez-vous, allons; celui qui me trahit est près d’ici. »
43 και ευθεως ετι αυτου λαλουντος παραγινεται ιουδας εις ων των δωδεκα και μετ αυτου οχλος πολυς μετα μαχαιρων και ξυλων παρα των αρχιερεων και των γραμματεων και των πρεσβυτερων
Au même moment, comme il parlait encore, arrive Judas, l’un des Douze, et avec lui une grande troupe armée d’épées et de bâtons, envoyée par les Princes des prêtres, par les scribes et par les Anciens.
44 δεδωκει δε ο παραδιδους αυτον συσσημον αυτοις λεγων ον αν φιλησω αυτος εστιν κρατησατε αυτον και απαγαγετε ασφαλως
Le traître leur avait donné ce signe: « Celui que je baiserai, c’est lui, saisissez-le, et emmenez-le sûrement. »
45 και ελθων ευθεως προσελθων αυτω λεγει ραββι ραββι και κατεφιλησεν αυτον
Dès qu’il fut arrivé, s’approchant de Jésus, il dit: « Maître! » et il le baisa.
46 οι δε επεβαλον επ αυτον τας χειρας αυτων και εκρατησαν αυτον
Les autres jetèrent les mains sur lui et l’arrêtèrent.
47 εις δε τις των παρεστηκοτων σπασαμενος την μαχαιραν επαισεν τον δουλον του αρχιερεως και αφειλεν αυτου το ωτιον
Un de ceux qui étaient là, tirant l’épée, en frappa le serviteur du grand prêtre, et lui enleva l’oreille.
48 και αποκριθεις ο ιησους ειπεν αυτοις ως επι ληστην εξηλθετε μετα μαχαιρων και ξυλων συλλαβειν με
Jésus, prenant la parole, leur dit: « Vous êtes venus comme à un brigand, avec des épées et des bâtons pour me prendre.
49 καθ ημεραν ημην προς υμας εν τω ιερω διδασκων και ουκ εκρατησατε με αλλ ινα πληρωθωσιν αι γραφαι
Tous les jours j’étais parmi vous, enseignant dans le temple, et vous ne m’avez pas arrêté; mais c’est afin que les Écritures s’accomplissent. »
50 και αφεντες αυτον παντες εφυγον
Alors tous ses disciples l’abandonnèrent et prirent la fuite.
51 και εις τις νεανισκος ηκολουθει αυτω περιβεβλημενος σινδονα επι γυμνου και κρατουσιν αυτον οι νεανισκοι
Un jeune homme le suivait, couvert seulement d’un drap; on se saisit de lui;
52 ο δε καταλιπων την σινδονα γυμνος εφυγεν απ αυτων
mais il lâcha le drap, et s’enfuit nu de leurs mains.
53 και απηγαγον τον ιησουν προς τον αρχιερεα και συνερχονται αυτω παντες οι αρχιερεις και οι πρεσβυτεροι και οι γραμματεις
Ils emmenèrent Jésus chez le grand prêtre, où s’assemblèrent tous les Princes des prêtres, les scribes et les Anciens.
54 και ο πετρος απο μακροθεν ηκολουθησεν αυτω εως εσω εις την αυλην του αρχιερεως και ην συγκαθημενος μετα των υπηρετων και θερμαινομενος προς φως
Pierre le suivit de loin, jusque dans l’intérieur de la cour du grand prêtre, et s’étant assis près du feu avec les serviteurs, il se chauffait.
55 οι δε αρχιερεις και ολον το συνεδριον εζητουν κατα του ιησου μαρτυριαν εις το θανατωσαι αυτον και ουχ ευρισκον
Cependant les Princes des prêtres et tout le conseil cherchaient un témoignage contre Jésus pour le faire mourir, et ils n’en trouvaient pas.
56 πολλοι γαρ εψευδομαρτυρουν κατ αυτου και ισαι αι μαρτυριαι ουκ ησαν
Car plusieurs déposèrent faussement contre lui, mais les dépositions ne s’accordaient pas.
57 και τινες ανασταντες εψευδομαρτυρουν κατ αυτου λεγοντες
Enfin quelques-uns se levant, portèrent contre lui ce faux témoignage:
58 οτι ημεις ηκουσαμεν αυτου λεγοντος οτι εγω καταλυσω τον ναον τουτον τον χειροποιητον και δια τριων ημερων αλλον αχειροποιητον οικοδομησω
« Nous l’avons entendu dire: Je détruirai ce temple fait de main d’homme, et en trois jours j’en rebâtirai un autre qui ne sera pas fait de main d’homme. »
59 και ουδε ουτως ιση ην η μαρτυρια αυτων
Mais sur cela même leurs témoignages ne s’accordaient pas.
60 και αναστας ο αρχιερευς εις το μεσον επηρωτησεν τον ιησουν λεγων ουκ αποκρινη ουδεν τι ουτοι σου καταμαρτυρουσιν
Alors le grand prêtre se leva, et venant au milieu, il interrogea Jésus, disant: « Ne réponds-tu rien à ce que ces hommes déposent contre toi? »
61 ο δε εσιωπα και ουδεν απεκρινατο παλιν ο αρχιερευς επηρωτα αυτον και λεγει αυτω συ ει ο χριστος ο υιος του ευλογητου
Mais Jésus garda le silence et ne répondit rien. Le grand prêtre l’interrogea de nouveau et lui dit: « Es-tu le Christ, le Fils de celui qui est Béni? »
62 ο δε ιησους ειπεν εγω ειμι και οψεσθε τον υιον του ανθρωπου καθημενον εκ δεξιων της δυναμεως και ερχομενον μετα των νεφελων του ουρανου
Jésus lui dit: « Je le suis, et vous verrez le Fils de l’homme siéger à la droite de la Puissance, et venir avec des nuées du ciel. »
63 ο δε αρχιερευς διαρρηξας τους χιτωνας αυτου λεγει τι ετι χρειαν εχομεν μαρτυρων
Alors le grand prêtre déchira ses vêtements et dit: « Qu’avons-nous donc besoin de témoins?
64 ηκουσατε της βλασφημιας τι υμιν φαινεται οι δε παντες κατεκριναν αυτον ειναι ενοχον θανατου
Vous avez entendu le blasphème; que vous en semble? » Tous prononcèrent qu’il méritait la mort.
65 και ηρξαντο τινες εμπτυειν αυτω και περικαλυπτειν το προσωπον αυτου και κολαφιζειν αυτον και λεγειν αυτω προφητευσον και οι υπηρεται ραπισμασιν αυτον εβαλλον
Et quelques-uns se mirent à cracher sur lui, et, lui voilant le visage, ils le frappaient du poing, en lui disant: « Fais le prophète! »; et les gardes le rouèrent de coup.
66 και οντος του πετρου εν τη αυλη κατω ερχεται μια των παιδισκων του αρχιερεως
Pendant que Pierre était en bas, dans la cour, il vint une des servantes du grand prêtre;
67 και ιδουσα τον πετρον θερμαινομενον εμβλεψασα αυτω λεγει και συ μετα του ναζαρηνου ιησου ησθα
et voyant Pierre qui se chauffait, elle le regarda et lui dit: « Toi aussi, tu étais avec Jésus de Nazareth. »
68 ο δε ηρνησατο λεγων ουκ οιδα ουδε επισταμαι τι συ λεγεις και εξηλθεν εξω εις το προαυλιον και αλεκτωρ εφωνησεν
Mais il le nia, en disant: « Je ne sais, ni ne comprends ce que tu veux dire. » Puis il s’en alla, gagnant le vestibule; et le coq chanta.
69 και η παιδισκη ιδουσα αυτον παλιν ηρξατο λεγειν τοις παρεστηκοσιν οτι ουτος εξ αυτων εστιν
La servante l’ayant aperçu de nouveau, se mit à dire aux assistants: « Voilà un de ces gens-là. »
70 ο δε παλιν ηρνειτο και μετα μικρον παλιν οι παρεστωτες ελεγον τω πετρω αληθως εξ αυτων ει και γαρ γαλιλαιος ει και η λαλια σου ομοιαζει
Et il le nia de nouveau. Un peu après, ceux qui étaient là dirent à Pierre: « Tu es certainement des leurs, car tu es Galiléen. »
71 ο δε ηρξατο αναθεματιζειν και ομνυειν οτι ουκ οιδα τον ανθρωπον τουτον ον λεγετε
Alors il se mit à faire des imprécations et à dire avec serment: « Je ne connais pas l’homme dont vous parlez. »
72 και εκ δευτερου αλεκτωρ εφωνησεν και ανεμνησθη ο πετρος του ρηματος ου ειπεν αυτω ο ιησους οτι πριν αλεκτορα φωνησαι δις απαρνηση με τρις και επιβαλων εκλαιεν
Et aussitôt, pour la seconde fois, le coq chanta. Et Pierre se souvint de la parole que Jésus lui avait dite: « Avant que le coq ait chanté deux fois, trois fois tu me renieras »; et il se mit à pleurer.
