Κατα Μαρκον 13
1 και εκπορευομενου αυτου εκ του ιερου λεγει αυτω εις των μαθητων αυτου διδασκαλε ιδε ποταποι λιθοι και ποταπαι οικοδομαι
અનન્તરં મન્દિરાદ્ બહિર્ગમનકાલે તસ્ય શિષ્યાણામેકસ્તં વ્યાહૃતવાન્ હે ગુરો પશ્યતુ કીદૃશાઃ પાષાણાઃ કીદૃક્ ચ નિચયનં|
2 και ο ιησους αποκριθεις ειπεν αυτω βλεπεις ταυτας τας μεγαλας οικοδομας ου μη αφεθη λιθος επι λιθω ος ου μη καταλυθη
તદા યીશુસ્તમ્ અવદત્ ત્વં કિમેતદ્ બૃહન્નિચયનં પશ્યસિ? અસ્યૈકપાષાણોપિ દ્વિતીયપાષાણોપરિ ન સ્થાસ્યતિ સર્વ્વે ઽધઃક્ષેપ્સ્યન્તે|
3 και καθημενου αυτου εις το ορος των ελαιων κατεναντι του ιερου επηρωτων αυτον κατ ιδιαν πετρος και ιακωβος και ιωαννης και ανδρεας
અથ યસ્મિન્ કાલે જૈતુન્ગિરૌ મન્દિરસ્ય સમ્મુખે સ સમુપવિષ્ટસ્તસ્મિન્ કાલે પિતરો યાકૂબ્ યોહન્ આન્દ્રિયશ્ચૈતે તં રહસિ પપ્રચ્છુઃ,
4 ειπε ημιν ποτε ταυτα εσται και τι το σημειον οταν μελλη παντα ταυτα συντελεισθαι
એતા ઘટનાઃ કદા ભવિષ્યન્તિ? તથૈતત્સર્વ્વાસાં સિદ્ધ્યુપક્રમસ્ય વા કિં ચિહ્નં? તદસ્મભ્યં કથયતુ ભવાન્|
5 ο δε ιησους αποκριθεις αυτοις ηρξατο λεγειν βλεπετε μη τις υμας πλανηση
તતો યાશુસ્તાન્ વક્તુમારેભે, કોપિ યથા યુષ્માન્ ન ભ્રામયતિ તથાત્ર યૂયં સાવધાના ભવત|
6 πολλοι γαρ ελευσονται επι τω ονοματι μου λεγοντες οτι εγω ειμι και πολλους πλανησουσιν
યતઃ ખ્રીષ્ટોહમિતિ કથયિત્વા મમ નામ્નાનેકે સમાગત્ય લોકાનાં ભ્રમં જનયિષ્યન્તિ;
7 οταν δε ακουσητε πολεμους και ακοας πολεμων μη θροεισθε δει γαρ γενεσθαι αλλ ουπω το τελος
કિન્તુ યૂયં રણસ્ય વાર્ત્તાં રણાડમ્બરઞ્ચ શ્રુત્વા મા વ્યાકુલા ભવત, ઘટના એતા અવશ્યમ્માવિન્યઃ; કિન્ત્વાપાતતો ન યુગાન્તો ભવિષ્યતિ|
8 εγερθησεται γαρ εθνος επι εθνος και βασιλεια επι βασιλειαν και εσονται σεισμοι κατα τοπους και εσονται λιμοι και ταραχαι αρχαι ωδινων ταυτα
દેશસ્ય વિપક્ષતયા દેશો રાજ્યસ્ય વિપક્ષતયા ચ રાજ્યમુત્થાસ્યતિ, તથા સ્થાને સ્થાને ભૂમિકમ્પો દુર્ભિક્ષં મહાક્લેશાશ્ચ સમુપસ્થાસ્યન્તિ, સર્વ્વ એતે દુઃખસ્યારમ્ભાઃ|
9 βλεπετε δε υμεις εαυτους παραδωσουσιν γαρ υμας εις συνεδρια και εις συναγωγας δαρησεσθε και επι ηγεμονων και βασιλεων σταθησεσθε ενεκεν εμου εις μαρτυριον αυτοις
કિન્તુ યૂયમ્ આત્માર્થે સાવધાનાસ્તિષ્ઠત, યતો લોકા રાજસભાયાં યુષ્માન્ સમર્પયિષ્યન્તિ, તથા ભજનગૃહે પ્રહરિષ્યન્તિ; યૂયં મદર્થે દેશાધિપાન્ ભૂપાંશ્ચ પ્રતિ સાક્ષ્યદાનાય તેષાં સમ્મુખે ઉપસ્થાપયિષ્યધ્વે|
10 και εις παντα τα εθνη δει πρωτον κηρυχθηναι το ευαγγελιον
શેષીભવનાત્ પૂર્વ્વં સર્વ્વાન્ દેશીયાન્ પ્રતિ સુસંવાદઃ પ્રચારયિષ્યતે|
11 οταν δε αγαγωσιν υμας παραδιδοντες μη προμεριμνατε τι λαλησητε μηδε μελετατε αλλ ο εαν δοθη υμιν εν εκεινη τη ωρα τουτο λαλειτε ου γαρ εστε υμεις οι λαλουντες αλλα το πνευμα το αγιον
કિન્તુ યદા તે યુષ્માન્ ધૃત્વા સમર્પયિષ્યન્તિ તદા યૂયં યદ્યદ્ ઉત્તરં દાસ્યથ, તદગ્ર તસ્ય વિવેચનં મા કુરુત તદર્થં કિઞ્ચિદપિ મા ચિન્તયત ચ, તદાનીં યુષ્માકં મનઃસુ યદ્યદ્ વાક્યમ્ ઉપસ્થાપયિષ્યતે તદેવ વદિષ્યથ, યતો યૂયં ન તદ્વક્તારઃ કિન્તુ પવિત્ર આત્મા તસ્ય વક્તા|
12 παραδωσει δε αδελφος αδελφον εις θανατον και πατηρ τεκνον και επαναστησονται τεκνα επι γονεις και θανατωσουσιν αυτους
તદા ભ્રાતા ભ્રાતરં પિતા પુત્રં ઘાતનાર્થં પરહસ્તેષુ સમર્પયિષ્યતે, તથા પત્યાનિ માતાપિત્રો ર્વિપક્ષતયા તૌ ઘાતયિષ્યન્તિ|
13 και εσεσθε μισουμενοι υπο παντων δια το ονομα μου ο δε υπομεινας εις τελος ουτος σωθησεται
મમ નામહેતોઃ સર્વ્વેષાં સવિધે યૂયં જુગુપ્સિતા ભવિષ્યથ, કિન્તુ યઃ કશ્ચિત્ શેષપર્ય્યન્તં ધૈર્ય્યમ્ આલમ્બિષ્યતે સએવ પરિત્રાસ્યતે|
14 οταν δε ιδητε το βδελυγμα της ερημωσεως το ρηθεν υπο δανιηλ του προφητου εστως οπου ου δει ο αναγινωσκων νοειτω τοτε οι εν τη ιουδαια φευγετωσαν εις τα ορη
દાનિયેલ્ભવિષ્યદ્વાદિના પ્રોક્તં સર્વ્વનાશિ જુગુપ્સિતઞ્ચ વસ્તુ યદા ત્વયોગ્યસ્થાને વિદ્યમાનં દ્રક્ષથ (યો જનઃ પઠતિ સ બુધ્યતાં) તદા યે યિહૂદીયદેશે તિષ્ઠન્તિ તે મહીધ્રં પ્રતિ પલાયન્તાં;
15 ο δε επι του δωματος μη καταβατω εις την οικιαν μηδε εισελθετω αραι τι εκ της οικιας αυτου
તથા યો નરો ગૃહોપરિ તિષ્ઠતિ સ ગૃહમધ્યં નાવરોહતુ, તથા કિમપિ વસ્તુ ગ્રહીતું મધ્યેગૃહં ન પ્રવિશતુ;
16 και ο εις τον αγρον ων μη επιστρεψατω εις τα οπισω αραι το ιματιον αυτου
તથા ચ યો નરઃ ક્ષેત્રે તિષ્ઠતિ સોપિ સ્વવસ્ત્રં ગ્રહીતું પરાવૃત્ય ન વ્રજતુ|
17 ουαι δε ταις εν γαστρι εχουσαις και ταις θηλαζουσαις εν εκειναις ταις ημεραις
તદાનીં ગર્બ્ભવતીનાં સ્તન્યદાત્રીણાઞ્ચ યોષિતાં દુર્ગતિ ર્ભવિષ્યતિ|
18 προσευχεσθε δε ινα μη γενηται η φυγη υμων χειμωνος
યુષ્માકં પલાયનં શીતકાલે યથા ન ભવતિ તદર્થં પ્રાર્થયધ્વં|
19 εσονται γαρ αι ημεραι εκειναι θλιψις οια ου γεγονεν τοιαυτη απ αρχης κτισεως ης εκτισεν ο θεος εως του νυν και ου μη γενηται
યતસ્તદા યાદૃશી દુર્ઘટના ઘટિષ્યતે તાદૃશી દુર્ઘટના ઈશ્વરસૃષ્ટેઃ પ્રથમમારભ્યાદ્ય યાવત્ કદાપિ ન જાતા ન જનિષ્યતે ચ|
20 και ει μη κυριος εκολοβωσεν τας ημερας ουκ αν εσωθη πασα σαρξ αλλα δια τους εκλεκτους ους εξελεξατο εκολοβωσεν τας ημερας
અપરઞ્ચ પરમેશ્વરો યદિ તસ્ય સમયસ્ય સંક્ષેપં ન કરોતિ તર્હિ કસ્યાપિ પ્રાણભૃતો રક્ષા ભવિતું ન શક્ષ્યતિ, કિન્તુ યાન્ જનાન્ મનોનીતાન્ અકરોત્ તેષાં સ્વમનોનીતાનાં હેતોઃ સ તદનેહસં સંક્ષેપ્સ્યતિ|
21 και τοτε εαν τις υμιν ειπη ιδου ωδε ο χριστος η ιδου εκει μη πιστευσητε
અન્યચ્ચ પશ્યત ખ્રીષ્ટોત્ર સ્થાને વા તત્ર સ્થાને વિદ્યતે, તસ્મિન્કાલે યદિ કશ્ચિદ્ યુષ્માન્ એતાદૃશં વાક્યં વ્યાહરતિ, તર્હિ તસ્મિન્ વાક્યે ભૈવ વિશ્વસિત|
22 εγερθησονται γαρ ψευδοχριστοι και ψευδοπροφηται και δωσουσιν σημεια και τερατα προς το αποπλαναν ει δυνατον και τους εκλεκτους
યતોનેકે મિથ્યાખ્રીષ્ટા મિથ્યાભવિષ્યદ્વાદિનશ્ચ સમુપસ્થાય બહૂનિ ચિહ્નાન્યદ્ભુતાનિ કર્મ્માણિ ચ દર્શયિષ્યન્તિ; તથા યદિ સમ્ભવતિ તર્હિ મનોનીતલોકાનામપિ મિથ્યામતિં જનયિષ્યન્તિ|
23 υμεις δε βλεπετε ιδου προειρηκα υμιν παντα
પશ્યત ઘટનાતઃ પૂર્વ્વં સર્વ્વકાર્ય્યસ્ય વાર્ત્તાં યુષ્મભ્યમદામ્, યૂયં સાવધાનાસ્તિષ્ઠત|
24 αλλ εν εκειναις ταις ημεραις μετα την θλιψιν εκεινην ο ηλιος σκοτισθησεται και η σεληνη ου δωσει το φεγγος αυτης
અપરઞ્ચ તસ્ય ક્લેશકાલસ્યાવ્યવહિતે પરકાલે ભાસ્કરઃ સાન્ધકારો ભવિષ્યતિ તથૈવ ચન્દ્રશ્ચન્દ્રિકાં ન દાસ્યતિ|
25 και οι αστερες του ουρανου εσονται εκπιπτοντες και αι δυναμεις αι εν τοις ουρανοις σαλευθησονται
નભઃસ્થાનિ નક્ષત્રાણિ પતિષ્યન્તિ, વ્યોમમણ્ડલસ્થા ગ્રહાશ્ચ વિચલિષ્યન્તિ|
26 και τοτε οψονται τον υιον του ανθρωπου ερχομενον εν νεφελαις μετα δυναμεως πολλης και δοξης
તદાનીં મહાપરાક્રમેણ મહૈશ્વર્ય્યેણ ચ મેઘમારુહ્ય સમાયાન્તં માનવસુતં માનવાઃ સમીક્ષિષ્યન્તે|
27 και τοτε αποστελει τους αγγελους αυτου και επισυναξει τους εκλεκτους αυτου εκ των τεσσαρων ανεμων απ ακρου γης εως ακρου ουρανου
અન્યચ્ચ સ નિજદૂતાન્ પ્રહિત્ય નભોભૂમ્યોઃ સીમાં યાવદ્ જગતશ્ચતુર્દિગ્ભ્યઃ સ્વમનોનીતલોકાન્ સંગ્રહીષ્યતિ|
28 απο δε της συκης μαθετε την παραβολην οταν αυτης ηδη ο κλαδος απαλος γενηται και εκφυη τα φυλλα γινωσκετε οτι εγγυς το θερος εστιν
ઉડુમ્બરતરો ર્દૃષ્ટાન્તં શિક્ષધ્વં યદોડુમ્બરસ્ય તરો ર્નવીનાઃ શાખા જાયન્તે પલ્લવાદીનિ ચ ર્નિગચ્છન્તિ, તદા નિદાઘકાલઃ સવિધો ભવતીતિ યૂયં જ્ઞાતું શક્નુથ|
29 ουτως και υμεις οταν ταυτα ιδητε γινομενα γινωσκετε οτι εγγυς εστιν επι θυραις
તદ્વદ્ એતા ઘટના દૃષ્ટ્વા સ કાલો દ્વાર્ય્યુપસ્થિત ઇતિ જાનીત|
30 αμην λεγω υμιν οτι ου μη παρελθη η γενεα αυτη μεχρις ου παντα ταυτα γενηται
યુષ્માનહં યથાર્થં વદામિ, આધુનિકલોકાનાં ગમનાત્ પૂર્વ્વં તાનિ સર્વ્વાણિ ઘટિષ્યન્તે|
31 ο ουρανος και η γη παρελευσονται οι δε λογοι μου ου μη παρελθωσιν
દ્યાવાપૃથિવ્યો ર્વિચલિતયોઃ સત્યો ર્મદીયા વાણી ન વિચલિષ્યતિ|
32 περι δε της ημερας εκεινης και της ωρας ουδεις οιδεν ουδε οι αγγελοι οι εν ουρανω ουδε ο υιος ει μη ο πατηρ
અપરઞ્ચ સ્વર્ગસ્થદૂતગણો વા પુત્રો વા તાતાદન્યઃ કોપિ તં દિવસં તં દણ્ડં વા ન જ્ઞાપયતિ|
33 βλεπετε αγρυπνειτε και προσευχεσθε ουκ οιδατε γαρ ποτε ο καιρος εστιν
અતઃ સ સમયઃ કદા ભવિષ્યતિ, એતજ્જ્ઞાનાભાવાદ્ યૂયં સાવધાનાસ્તિષ્ઠત, સતર્કાશ્ચ ભૂત્વા પ્રાર્થયધ્વં;
34 ως ανθρωπος αποδημος αφεις την οικιαν αυτου και δους τοις δουλοις αυτου την εξουσιαν και εκαστω το εργον αυτου και τω θυρωρω ενετειλατο ινα γρηγορη
યદ્વત્ કશ્ચિત્ પુમાન્ સ્વનિવેશનાદ્ દૂરદેશં પ્રતિ યાત્રાકરણકાલે દાસેષુ સ્વકાર્ય્યસ્ય ભારમર્પયિત્વા સર્વ્વાન્ સ્વે સ્વે કર્મ્મણિ નિયોજયતિ; અપરં દૌવારિકં જાગરિતું સમાદિશ્ય યાતિ, તદ્વન્ નરપુત્રઃ|
35 γρηγορειτε ουν ουκ οιδατε γαρ ποτε ο κυριος της οικιας ερχεται οψε η μεσονυκτιου η αλεκτοροφωνιας η πρωι
ગૃહપતિઃ સાયંકાલે નિશીથે વા તૃતીયયામે વા પ્રાતઃકાલે વા કદાગમિષ્યતિ તદ્ યૂયં ન જાનીથ;
36 μη ελθων εξαιφνης ευρη υμας καθευδοντας
સ હઠાદાગત્ય યથા યુષ્માન્ નિદ્રિતાન્ ન પશ્યતિ, તદર્થં જાગરિતાસ્તિષ્ઠત|
37 α δε υμιν λεγω πασιν λεγω γρηγορειτε
યુષ્માનહં યદ્ વદામિ તદેવ સર્વ્વાન્ વદામિ, જાગરિતાસ્તિષ્ઠતેતિ|
