< Κατα Μαρκον 1 >

1 αρχη του ευαγγελιου ιησου χριστου υιου του θεου
Commencement de l’Évangile de Jésus-Christ, Fils de Dieu.
2 ως γεγραπται εν τοις προφηταις ιδου εγω αποστελλω τον αγγελον μου προ προσωπου σου ος κατασκευασει την οδον σου εμπροσθεν σου
Selon ce qui est écrit dans le prophète Isaïe: « Voici que j’envoie mon messager devant toi, pour te frayer ton chemin.
3 φωνη βοωντος εν τη ερημω ετοιμασατε την οδον κυριου ευθειας ποιειτε τας τριβους αυτου
Une voix crie dans le désert: Préparez le chemin du Seigneur, aplanissez ses sentiers. »
4 εγενετο ιωαννης βαπτιζων εν τη ερημω και κηρυσσων βαπτισμα μετανοιας εις αφεσιν αμαρτιων
Jean parut, baptisant dans le désert, et prêchant le baptême de pénitence pour la rémission des péchés.
5 και εξεπορευετο προς αυτον πασα η ιουδαια χωρα και οι ιεροσολυμιται και εβαπτιζοντο παντες εν τω ιορδανη ποταμω υπ αυτου εξομολογουμενοι τας αμαρτιας αυτων
Et tout le pays de Judée et tous les habitants de Jérusalem venaient à lui, et, confessant leurs péchés, ils recevaient de lui le baptême dans le fleuve du Jourdain.
6 ην δε ιωαννης ενδεδυμενος τριχας καμηλου και ζωνην δερματινην περι την οσφυν αυτου και εσθιων ακριδας και μελι αγριον
Or, Jean était vêtu de poils de chameau; et avait autour de ses reins une ceinture de cuir, et se nourrissait de sauterelles et de miel sauvage.
7 και εκηρυσσεν λεγων ερχεται ο ισχυροτερος μου οπισω μου ου ουκ ειμι ικανος κυψας λυσαι τον ιμαντα των υποδηματων αυτου
Et il prêchait en disant: « Il vient après moi, celui qui est plus puissant que moi, et je ne suis pas digne de délier, en me baissant, les cordons de sa chaussure.
8 εγω μεν εβαπτισα υμας εν υδατι αυτος δε βαπτισει υμας εν πνευματι αγιω
Moi, je vous ai baptisés dans l’eau, mais lui vous baptisera dans le Saint-Esprit. »
9 και εγενετο εν εκειναις ταις ημεραις ηλθεν ιησους απο ναζαρεθ της γαλιλαιας και εβαπτισθη υπο ιωαννου εις τον ιορδανην
Or, il arriva en ces jours-là que Jésus vint de Nazareth, [ville] de Galilée, et il fut baptisé par Jean dans le Jourdain.
10 και ευθεως αναβαινων απο του υδατος ειδεν σχιζομενους τους ουρανους και το πνευμα ωσει περιστεραν καταβαινον επ αυτον
Et aussitôt, [comme] il sortait de l’eau, il vit les cieux se déchirer et l’Esprit descendre sur lui comme une colombe.
11 και φωνη εγενετο εκ των ουρανων συ ει ο υιος μου ο αγαπητος εν ω ευδοκησα
Et du ciel vint une voix [qui se fit entendre]: « Tu es mon Fils bien-aimé, en toi je me complais. »
12 και ευθυς το πνευμα αυτον εκβαλλει εις την ερημον
Et aussitôt l’Esprit le poussa au désert.
13 και ην εκει εν τη ερημω ημερας τεσσαρακοντα πειραζομενος υπο του σατανα και ην μετα των θηριων και οι αγγελοι διηκονουν αυτω
Et il était dans le désert quarante jours, tenté par Satan; et il était parmi les bêtes sauvages, et les anges le servaient.
14 μετα δε το παραδοθηναι τον ιωαννην ηλθεν ο ιησους εις την γαλιλαιαν κηρυσσων το ευαγγελιον της βασιλειας του θεου
Après que Jean eut été mis en prison, Jésus vint en Galilée, prêchant l’Évangile du royaume de Dieu.
15 και λεγων οτι πεπληρωται ο καιρος και ηγγικεν η βασιλεια του θεου μετανοειτε και πιστευετε εν τω ευαγγελιω
Et il disait: « Le temps est accompli, et le royaume de Dieu est proche; repentez-vous et croyez à l’Évangile. »
16 περιπατων δε παρα την θαλασσαν της γαλιλαιας ειδεν σιμωνα και ανδρεαν τον αδελφον αυτου βαλλοντας αμφιβληστρον εν τη θαλασση ησαν γαρ αλιεις
Alors qu’il passait le long de la mer de Galilée, il vit Simon et André son frère qui jetaient leurs filets dans la mer, car ils étaient pêcheurs.
17 και ειπεν αυτοις ο ιησους δευτε οπισω μου και ποιησω υμας γενεσθαι αλιεις ανθρωπων
Et Jésus leur dit: « Venez à ma suite, et je vous ferai devenir pêcheurs d’hommes. »
18 και ευθεως αφεντες τα δικτυα αυτων ηκολουθησαν αυτω
Et aussitôt, laissant leurs filets, ils le suivirent.
19 και προβας εκειθεν ολιγον ειδεν ιακωβον τον του ζεβεδαιου και ιωαννην τον αδελφον αυτου και αυτους εν τω πλοιω καταρτιζοντας τα δικτυα
Et avançant un peu, il vit Jacques, [fils] de Zébédée, et Jean son frère, qui étaient, eux aussi, dans une barque, réparant leurs filets.
20 και ευθεως εκαλεσεν αυτους και αφεντες τον πατερα αυτων ζεβεδαιον εν τω πλοιω μετα των μισθωτων απηλθον οπισω αυτου
Et il les appela aussitôt; et, laissant leur père Zébédée dans la barque avec les employés, ils partirent à sa suite.
21 και εισπορευονται εις καπερναουμ και ευθεως τοις σαββασιν εισελθων εις συναγωγην εδιδασκεν
Et ils entrèrent à Capharnaüm, et dès le [jour du] sabbat, entrant dans la synagogue, il se mit à enseigner.
22 και εξεπλησσοντο επι τη διδαχη αυτου ην γαρ διδασκων αυτους ως εξουσιαν εχων και ουχ ως οι γραμματεις
Et ils étaient frappés de sa doctrine, car il les enseignait comme ayant autorité, et non comme les scribes.
23 και ην εν τη συναγωγη αυτων ανθρωπος εν πνευματι ακαθαρτω και ανεκραξεν
Et aussitôt il se trouva dans leur synagogue un homme possédé d’un esprit impur, qui s’écria
24 λεγων εα τι ημιν και σοι ιησου ναζαρηνε ηλθες απολεσαι ημας οιδα σε τις ει ο αγιος του θεου
en disant: « Qu’avons-nous à faire avec toi, Jésus de Nazareth? Tu es venu pour nous perdre! Je sais qui tu es, le Saint de Dieu. »
25 και επετιμησεν αυτω ο ιησους λεγων φιμωθητι και εξελθε εξ αυτου
Mais Jésus, le menaçant: « Tais-toi, dit-il, et sors de cet homme. »
26 και σπαραξαν αυτον το πνευμα το ακαθαρτον και κραξαν φωνη μεγαλη εξηλθεν εξ αυτου
Et l’esprit impur, l’agitant violemment, sortit de lui en jetant un grand cri.
27 και εθαμβηθησαν παντες ωστε συζητειν προς αυτους λεγοντας τι εστιν τουτο τις η διδαχη η καινη αυτη οτι κατ εξουσιαν και τοις πνευμασιν τοις ακαθαρτοις επιτασσει και υπακουουσιν αυτω
Et tous furent saisis d’étonnement, de sorte qu’ils se demandaient entre eux en disant: « Qu’est-ce que ceci? Quelle est cette doctrine nouvelle? Car il commande avec autorité, même aux esprits impurs, et ils lui obéissent. »
28 εξηλθεν δε η ακοη αυτου ευθυς εις ολην την περιχωρον της γαλιλαιας
Et sa renommée se répandit aussitôt partout, dans tout le pays qui avoisine la Galilée.
29 και ευθεως εκ της συναγωγης εξελθοντες ηλθον εις την οικιαν σιμωνος και ανδρεου μετα ιακωβου και ιωαννου
Et aussitôt, sortant de la synagogue, ils allèrent dans la maison de Simon et d’André, avec Jacques et Jean.
30 η δε πενθερα σιμωνος κατεκειτο πυρεσσουσα και ευθεως λεγουσιν αυτω περι αυτης
Or, la belle-mère de Simon était au lit, ayant la fièvre; et aussitôt ils lui parlèrent à son sujet.
31 και προσελθων ηγειρεν αυτην κρατησας της χειρος αυτης και αφηκεν αυτην ο πυρετος ευθεως και διηκονει αυτοις
Et s’approchant, il la fit lever, [en] la prenant par la main; et aussitôt la fièvre la quitta, et elle se mit à les servir.
32 οψιας δε γενομενης οτε εδυ ο ηλιος εφερον προς αυτον παντας τους κακως εχοντας και τους δαιμονιζομενους
Sur le soir, lorsque le soleil fut couché, on se mit à lui amener tous ceux [qui] étaient malades et les démoniaques,
33 και η πολις ολη επισυνηγμενη ην προς την θυραν
et toute la ville était rassemblée devant la porte.
34 και εθεραπευσεν πολλους κακως εχοντας ποικιλαις νοσοις και δαιμονια πολλα εξεβαλεν και ουκ ηφιεν λαλειν τα δαιμονια οτι ηδεισαν αυτον
Et il guérit beaucoup de malades affligés de diverses infirmités, et il chassa beaucoup de démons; et il ne leur permettait pas de parler, parce qu’ils le connaissaient.
35 και πρωι εννυχον λιαν αναστας εξηλθεν και απηλθεν εις ερημον τοπον κακει προσηυχετο
Et au petit matin, [alors qu’il faisait encore] grandement nuit, il se leva, sortit, et s’en alla dans un lieu solitaire, [et] il y pria.
36 και κατεδιωξαν αυτον ο σιμων και οι μετ αυτου
Et Simon et ceux [qui étaient] avec lui le recherchèrent;
37 και ευροντες αυτον λεγουσιν αυτω οτι παντες ζητουσιν σε
et l’ayant trouvé, ils lui dirent: « Tout [le monde] te cherche. »
38 και λεγει αυτοις αγωμεν εις τας εχομενας κωμοπολεις ινα κακει κηρυξω εις τουτο γαρ εξεληλυθα
Il leur répondit: « Allons ailleurs dans les bourgades voisines, afin que j’y prêche aussi; car c’est pour cela que je suis sorti. »
39 και ην κηρυσσων εν ταις συναγωγαις αυτων εις ολην την γαλιλαιαν και τα δαιμονια εκβαλλων
Et il prêchait dans leurs synagogues, parcourant la Galilée entière, et chassait les démons.
40 και ερχεται προς αυτον λεπρος παρακαλων αυτον και γονυπετων αυτον και λεγων αυτω οτι εαν θελης δυνασαι με καθαρισαι
Un lépreux vint à lui, et se jetant à genoux, il lui dit [d’un ton] suppliant: « Si tu [le] veux, tu peux me purifier. »
41 ο δε ιησους σπλαγχνισθεις εκτεινας την χειρα ηψατο αυτου και λεγει αυτω θελω καθαρισθητι
Ému de compassion, Jésus étendit la main, le toucha, en disant: « Je [le] veux, sois purifié. »
42 και ειποντος αυτου ευθεως απηλθεν απ αυτου η λεπρα και εκαθαρισθη
Et aussitôt [qu’il eut parlé], la lèpre le quitta, et il fut purifié.
43 και εμβριμησαμενος αυτω ευθεως εξεβαλεν αυτον
[Jésus] en le sermonnant le renvoya aussitôt,
44 και λεγει αυτω ορα μηδενι μηδεν ειπης αλλ υπαγε σεαυτον δειξον τω ιερει και προσενεγκε περι του καθαρισμου σου α προσεταξεν μωσης εις μαρτυριον αυτοις
et lui dit: « Garde-toi d’en parler à personne; mais va te montrer au prêtre, et offre pour ta purification ce que Moïse a ordonné pour leur servir de témoignage. »
45 ο δε εξελθων ηρξατο κηρυσσειν πολλα και διαφημιζειν τον λογον ωστε μηκετι αυτον δυνασθαι φανερως εις πολιν εισελθειν αλλ εξω εν ερημοις τοποις ην και ηρχοντο προς αυτον πανταχοθεν
Mais cet homme étant parti, se mit à raconter et à publier partout ce qui s’était passé: de sorte que Jésus ne pouvait plus entrer publiquement dans une ville; il se tenait dehors, dans des lieux solitaires, et l’on venait à lui de tous côtés.

< Κατα Μαρκον 1 >