< Κατα Λουκαν 1 >

1 επειδηπερ πολλοι επεχειρησαν αναταξασθαι διηγησιν περι των πεπληροφορημενων εν ημιν πραγματων
Comme plusieurs ont entrepris de composer un récit des choses qui sont reçues parmi nous avec une entière assurance
2 καθως παρεδοσαν ημιν οι απ αρχης αυτοπται και υπηρεται γενομενοι του λογου
conformément à ce que nous ont transmis ceux qui, dès le commencement, ont été témoins oculaires et ministres de la parole,
3 εδοξεν καμοι παρηκολουθηκοτι ανωθεν πασιν ακριβως καθεξης σοι γραψαι κρατιστε θεοφιλε
il m'a aussi semblé bon à moi, qui me suis mis au courant de tout dès le début avec exactitude, d'écrire pour toi une narration suivie, excellent Théophile,
4 ινα επιγνως περι ων κατηχηθης λογων την ασφαλειαν
afin que tu connaisses la certitude des enseignements que tu as reçus.
5 εγενετο εν ταις ημεραις ηρωδου του βασιλεως της ιουδαιας ιερευς τις ονοματι ζαχαριας εξ εφημεριας αβια και η γυνη αυτου εκ των θυγατερων ααρων και το ονομα αυτης ελισαβετ
Il y eut du temps d'Hérode, roi de Judée, un certain prêtre, nommé Zacharie, appartenant à la classe d'Abia; et il avait une femme qui appartenait aux filles d'Aaron, et son nom était Élisabeth.
6 ησαν δε δικαιοι αμφοτεροι ενωπιον του θεου πορευομενοι εν πασαις ταις εντολαις και δικαιωμασιν του κυριου αμεμπτοι
Or ils étaient l'un et l'autre justes devant Dieu, observant d'une manière irréprochable tous les commandements et décrets du Seigneur.
7 και ουκ ην αυτοις τεκνον καθοτι η ελισαβετ ην στειρα και αμφοτεροι προβεβηκοτες εν ταις ημεραις αυτων ησαν
Et ils n'avaient pas d'enfant, vu qu'Élisabeth était stérile, et ils étaient l'un et l'autre avancés en âge.
8 εγενετο δε εν τω ιερατευειν αυτον εν τη ταξει της εφημεριας αυτου εναντι του θεου
Or, il advint, pendant qu'il remplissait, lors du tour de sa classe, sa charge de prêtre devant Dieu,
9 κατα το εθος της ιερατειας ελαχεν του θυμιασαι εισελθων εις τον ναον του κυριου
que le sort l'appela, selon l'usage de la prêtrise, à offrir l'encens en entrant dans le sanctuaire du Seigneur;
10 και παν το πληθος του λαου ην προσευχομενον εξω τη ωρα του θυμιαματος
et toute la multitude du peuple était en prière au dehors à l'heure de l'encens.
11 ωφθη δε αυτω αγγελος κυριου εστως εκ δεξιων του θυσιαστηριου του θυμιαματος
Or un ange du Seigneur, qui se tenait à droite de l'autel de l'encens, lui apparut,
12 και εταραχθη ζαχαριας ιδων και φοβος επεπεσεν επ αυτον
et Zacharie fut troublé en le voyant, et la crainte s'empara de lui.
13 ειπεν δε προς αυτον ο αγγελος μη φοβου ζαχαρια διοτι εισηκουσθη η δεησις σου και η γυνη σου ελισαβετ γεννησει υιον σοι και καλεσεις το ονομα αυτου ιωαννην
Mais l'ange lui dit: « Ne crains point, Zacharie, car ta prière a été entendue, et ta femme Élisabeth t'enfantera un fils, et tu lui donneras le nom de Jean;
14 και εσται χαρα σοι και αγαλλιασις και πολλοι επι τη γεννησει αυτου χαρησονται
et il sera pour toi une cause de joie et d'allégresse, et plusieurs se réjouiront de sa naissance;
15 εσται γαρ μεγας ενωπιον του κυριου και οινον και σικερα ου μη πιη και πνευματος αγιου πλησθησεται ετι εκ κοιλιας μητρος αυτου
car il sera grand devant le Seigneur, et il ne boira absolument point de vin ni de cervoise, et il sera rempli de l'esprit saint pendant qu'il sera encore dans le ventre de sa mère;
16 και πολλους των υιων ισραηλ επιστρεψει επι κυριον τον θεον αυτων
et il ramènera plusieurs des fils d'Israël au Seigneur leur Dieu;
17 και αυτος προελευσεται ενωπιον αυτου εν πνευματι και δυναμει ηλιου επιστρεψαι καρδιας πατερων επι τεκνα και απειθεις εν φρονησει δικαιων ετοιμασαι κυριω λαον κατεσκευασμενον
et lui-même marchera devant Lui avec l'esprit et la puissance d'Élie, pour ramener vers les enfants les cœurs des pères, et les rebelles aux sentiments des justes, afin de préparer pour le Seigneur un peuple bien disposé. »
18 και ειπεν ζαχαριας προς τον αγγελον κατα τι γνωσομαι τουτο εγω γαρ ειμι πρεσβυτης και η γυνη μου προβεβηκυια εν ταις ημεραις αυτης
Et Zacharie dit à l'ange: « A quoi reconnaîtrai-je cela? Car je suis un vieillard, et ma femme est avancée en âge? »
19 και αποκριθεις ο αγγελος ειπεν αυτω εγω ειμι γαβριηλ ο παρεστηκως ενωπιον του θεου και απεσταλην λαλησαι προς σε και ευαγγελισασθαι σοι ταυτα
Et l'ange lui répliqua: « Je suis Gabriel, qui me tiens devant Dieu, et j'ai été envoyé pour te parler et t'annoncer cette bonne nouvelle.
20 και ιδου εση σιωπων και μη δυναμενος λαλησαι αχρι ης ημερας γενηται ταυτα ανθ ων ουκ επιστευσας τοις λογοις μου οιτινες πληρωθησονται εις τον καιρον αυτων
Et voici, tu seras muet et sans pouvoir parler jusques au jour où cela se réalisera, parce que tu n'as pas cru à mes paroles, qui s'accompliront en leur temps. »
21 και ην ο λαος προσδοκων τον ζαχαριαν και εθαυμαζον εν τω χρονιζειν αυτον εν τω ναω
Et le peuple attendait Zacharie, et l'on s'étonnait de ce qu'il s'arrêtait dans le sanctuaire;
22 εξελθων δε ουκ ηδυνατο λαλησαι αυτοις και επεγνωσαν οτι οπτασιαν εωρακεν εν τω ναω και αυτος ην διανευων αυτοις και διεμενεν κωφος
mais lorsqu'il fut sorti il ne pouvait leur parler, et ils comprirent qu'il avait eu une vision dans le sanctuaire; et lui-même leur faisait des signes, et il demeura muet.
23 και εγενετο ως επλησθησαν αι ημεραι της λειτουργιας αυτου απηλθεν εις τον οικον αυτου
Et il advint, lorsque le temps de son service fut terminé, qu'il retourna dans sa demeure.
24 μετα δε ταυτας τας ημερας συνελαβεν ελισαβετ η γυνη αυτου και περιεκρυβεν εαυτην μηνας πεντε λεγουσα
Or après ce temps-là Élisabeth sa femme conçut, et elle se cacha durant cinq mois,
25 οτι ουτως μοι πεποιηκεν ο κυριος εν ημεραις αις επειδεν αφελειν το ονειδος μου εν ανθρωποις
« parce que, » disait-elle, « le Seigneur a ainsi agi envers moi au moment où Il a daigné effacer mon opprobre parmi les hommes. »
26 εν δε τω μηνι τω εκτω απεσταλη ο αγγελος γαβριηλ υπο του θεου εις πολιν της γαλιλαιας η ονομα ναζαρεθ
Or, au sixième mois l'ange Gabriel fut envoyé de Dieu dans une ville de Galilée, nommée Nazareth,
27 προς παρθενον μεμνηστευμενην ανδρι ω ονομα ιωσηφ εξ οικου δαβιδ και το ονομα της παρθενου μαριαμ
auprès d'une vierge fiancée à un homme nommé Joseph, qui appartenait à la famille de David, et le nom de la vierge était Marie.
28 και εισελθων ο αγγελος προς αυτην ειπεν χαιρε κεχαριτωμενη ο κυριος μετα σου ευλογημενη συ εν γυναιξιν
Et étant entré auprès d'elle, il lui dit: « Salut, toi qui es comblée de grâces, le Seigneur est avec toi! »
29 η δε ιδουσα διεταραχθη επι τω λογω αυτου και διελογιζετο ποταπος ειη ο ασπασμος ουτος
Mais elle fut troublée de cette parole, et elle réfléchissait sur ce que pouvait signifier une telle salutation.
30 και ειπεν ο αγγελος αυτη μη φοβου μαριαμ ευρες γαρ χαριν παρα τω θεω
Et l'ange lui dit: « Ne crains point, Marie; car tu as trouvé grâce auprès de Dieu;
31 και ιδου συλληψη εν γαστρι και τεξη υιον και καλεσεις το ονομα αυτου ιησουν
et voici, tu concevras en ton sein et tu mettras au monde un fils, et tu lui donneras le nom de Jésus.
32 ουτος εσται μεγας και υιος υψιστου κληθησεται και δωσει αυτω κυριος ο θεος τον θρονον δαβιδ του πατρος αυτου
Il sera grand, et il sera appelé Fils du Très-Haut, et le Seigneur Dieu lui donnera le trône de David son père,
33 και βασιλευσει επι τον οικον ιακωβ εις τους αιωνας και της βασιλειας αυτου ουκ εσται τελος (aiōn g165)
et il régnera sur la maison de Jacob pour les siècles, et son règne n'aura point de fin. » (aiōn g165)
34 ειπεν δε μαριαμ προς τον αγγελον πως εσται τουτο επει ανδρα ου γινωσκω
Mais Marie dit à l'ange: « Comment cela se fera-t-il, puisque je ne connais point d'homme? »
35 και αποκριθεις ο αγγελος ειπεν αυτη πνευμα αγιον επελευσεται επι σε και δυναμις υψιστου επισκιασει σοι διο και το γεννωμενον αγιον κληθησεται υιος θεου
Et l'ange lui répliqua: « L'Esprit saint descendra sur toi, et une puissance du Très-Haut te couvrira; c'est pourquoi aussi l'être saint qui sera engendré sera appelé Fils de Dieu.
36 και ιδου ελισαβετ η συγγενης σου και αυτη συνειληφυια υιον εν γηρα αυτης και ουτος μην εκτος εστιν αυτη τη καλουμενη στειρα
Et voici, Élisabeth ta parente a, elle aussi, conçu un fils en sa vieillesse, et elle est maintenant dans son sixième mois, elle qui était appelée stérile;
37 οτι ουκ αδυνατησει παρα τω θεω παν ρημα
car rien de ce qui vient de Dieu ne sera frappé d'impuissance. »
38 ειπεν δε μαριαμ ιδου η δουλη κυριου γενοιτο μοι κατα το ρημα σου και απηλθεν απ αυτης ο αγγελος
Or Marie dit: « Voici la servante du Seigneur; qu'il me soit fait selon ta parole. » Et l'ange s'éloigna d'elle.
39 αναστασα δε μαριαμ εν ταις ημεραις ταυταις επορευθη εις την ορεινην μετα σπουδης εις πολιν ιουδα
Or Marie s'étant mise en route en ces jours-là se rendit en toute hâte dans la montagne, dans une ville de Juda,
40 και εισηλθεν εις τον οικον ζαχαριου και ησπασατο την ελισαβετ
et elle entra dans la maison de Zacharie et salua Élisabeth.
41 και εγενετο ως ηκουσεν η ελισαβετ τον ασπασμον της μαριας εσκιρτησεν το βρεφος εν τη κοιλια αυτης και επλησθη πνευματος αγιου η ελισαβετ
Et il advint, lorsque Élisabeth entendit la salutation de Marie, que l'enfant bondit dans son sein, et Élisabeth fut remplie de l'Esprit saint,
42 και ανεφωνησεν φωνη μεγαλη και ειπεν ευλογημενη συ εν γυναιξιν και ευλογημενος ο καρπος της κοιλιας σου
et elle poussa un grand cri, et dit: « Tu es bénie entre les femmes, et le fruit de ton sein est béni!
43 και ποθεν μοι τουτο ινα ελθη η μητηρ του κυριου μου προς με
Et comment m'est-il accordé que la mère de mon Seigneur vienne à moi?
44 ιδου γαρ ως εγενετο η φωνη του ασπασμου σου εις τα ωτα μου εσκιρτησεν εν αγαλλιασει το βρεφος εν τη κοιλια μου
Car voici, lorsque la voix de ta salutation est parvenue à mes oreilles, l'enfant a bondi d'allégresse dans mon sein.
45 και μακαρια η πιστευσασα οτι εσται τελειωσις τοις λελαλημενοις αυτη παρα κυριου
Et bienheureuse celle qui a cru à l'accomplissement de ce qui lui a été dit par le Seigneur! »
46 και ειπεν μαριαμ μεγαλυνει η ψυχη μου τον κυριον
Et Marie dit: « Mon âme exalte le Seigneur,
47 και ηγαλλιασεν το πνευμα μου επι τω θεω τω σωτηρι μου
et mon esprit s'est réjoui en Dieu mon sauveur,
48 οτι επεβλεψεν επι την ταπεινωσιν της δουλης αυτου ιδου γαρ απο του νυν μακαριουσιν με πασαι αι γενεαι
parce qu'il a jeté les yeux sur la bassesse de Sa servante. Car voici, dès maintenant toutes les générations m'appelleront bienheureuse,
49 οτι εποιησεν μοι μεγαλεια ο δυνατος και αγιον το ονομα αυτου
parce que le Tout-puissant a fait pour moi de grandes choses. Et Son nom est saint,
50 και το ελεος αυτου εις γενεας γενεων τοις φοβουμενοις αυτον
et Sa miséricorde repose de générations en générations sur ceux qui Le craignent.
51 εποιησεν κρατος εν βραχιονι αυτου διεσκορπισεν υπερηφανους διανοια καρδιας αυτων
Il a exercé la force avec Son bras; Il a dispersé ceux qui s'enorgueillissaient dans les pensées de leur cœur;
52 καθειλεν δυναστας απο θρονων και υψωσεν ταπεινους
Il a renversé du trône les potentats et Il a élevé les humbles;
53 πεινωντας ενεπλησεν αγαθων και πλουτουντας εξαπεστειλεν κενους
Il a rassasié de biens les affamés, et Il a renvoyé les riches dénués de tout;
54 αντελαβετο ισραηλ παιδος αυτου μνησθηναι ελεους
Il s'est intéressé à Israël Son serviteur, et Il a eu souvenance de Sa miséricorde,
55 καθως ελαλησεν προς τους πατερας ημων τω αβρααμ και τω σπερματι αυτου εις τον αιωνα (aiōn g165)
comme Il l'avait dit à nos pères, envers Abraham et sa postérité pour l'éternité. » (aiōn g165)
56 εμεινεν δε μαριαμ συν αυτη ωσει μηνας τρεις και υπεστρεψεν εις τον οικον αυτης
Or Marie demeura avec elle environ trois mois, puis elle revint en sa maison.
57 τη δε ελισαβετ επλησθη ο χρονος του τεκειν αυτην και εγεννησεν υιον
Or, le moment où Élisabeth devait accoucher arriva, et elle mit au monde un fils.
58 και ηκουσαν οι περιοικοι και οι συγγενεις αυτης οτι εμεγαλυνεν κυριος το ελεος αυτου μετ αυτης και συνεχαιρον αυτη
Et ses voisins et ses parents apprirent que le Seigneur avait fait éclater envers elle Sa miséricorde, et ils se réjouissaient avec elle.
59 και εγενετο εν τη ογδοη ημερα ηλθον περιτεμειν το παιδιον και εκαλουν αυτο επι τω ονοματι του πατρος αυτου ζαχαριαν
Et il arriva qu'on vint au huitième jour circoncire l'enfant; et on lui donnait le nom de son père, Zacharie,
60 και αποκριθεισα η μητηρ αυτου ειπεν ουχι αλλα κληθησεται ιωαννης
mais sa mère prenant la parole dit: « Non, mais il sera appelé Jean. »
61 και ειπον προς αυτην οτι ουδεις εστιν εν τη συγγενεια σου ος καλειται τω ονοματι τουτω
Et on lui dit: « Il n'est personne de ta parenté qui porte ce nom-là! »
62 ενενευον δε τω πατρι αυτου το τι αν θελοι καλεισθαι αυτον
Mais on demanda par signes à son père quel nom il voulait qu'on lui donnât.
63 και αιτησας πινακιδιον εγραψεν λεγων ιωαννης εστιν το ονομα αυτου και εθαυμασαν παντες
Et ayant demandé des tablettes il écrivit ces mots: « Jean est son nom. » Et ils furent tous émerveillés.
64 ανεωχθη δε το στομα αυτου παραχρημα και η γλωσσα αυτου και ελαλει ευλογων τον θεον
Or sa bouche s'ouvrit aussitôt et sa langue se délia et il proférait les louanges de Dieu.
65 και εγενετο επι παντας φοβος τους περιοικουντας αυτους και εν ολη τη ορεινη της ιουδαιας διελαλειτο παντα τα ρηματα ταυτα
Et la crainte s'empara de tous leurs voisins, et dans toute la montagne de Judée on se répétait tous ces récits,
66 και εθεντο παντες οι ακουσαντες εν τη καρδια αυτων λεγοντες τι αρα το παιδιον τουτο εσται και χειρ κυριου ην μετ αυτου
et tous ceux qui les avaient entendus les serraient dans leur cœur, en disant: « Que sera donc ce petit enfant? » Et en effet la main du Seigneur était avec lui.
67 και ζαχαριας ο πατηρ αυτου επλησθη πνευματος αγιου και προεφητευσεν λεγων
Et Zacharie son père fut rempli de l'Esprit saint, et prophétisa en ces termes:
68 ευλογητος κυριος ο θεος του ισραηλ οτι επεσκεψατο και εποιησεν λυτρωσιν τω λαω αυτου
« Béni soit le Seigneur Dieu d'Israël, de ce qu'il a visité et racheté Son peuple;
69 και ηγειρεν κερας σωτηριας ημιν εν τω οικω δαβιδ του παιδος αυτου
de ce qu'il nous a suscité une victorieuse délivrance dans la maison de David Son serviteur,
70 καθως ελαλησεν δια στοματος των αγιων των απ αιωνος προφητων αυτου (aiōn g165)
selon ce qu'il avait dit de tout temps par la bouche de Ses saints prophètes, (aiōn g165)
71 σωτηριαν εξ εχθρων ημων και εκ χειρος παντων των μισουντων ημας
délivrance de nos ennemis et de la main de tous ceux qui nous haïssent;
72 ποιησαι ελεος μετα των πατερων ημων και μνησθηναι διαθηκης αγιας αυτου
voulant faire miséricorde à nos pères et se souvenir de Sa sainte alliance,
73 ορκον ον ωμοσεν προς αβρααμ τον πατερα ημων του δουναι ημιν
du serment qu'il avait fait à Abraham notre père
74 αφοβως εκ χειρος των εχθρων ημων ρυσθεντας λατρευειν αυτω
de nous permettre, après avoir été délivrés de la main des ennemis, de Lui rendre un culte sans crainte,
75 εν οσιοτητι και δικαιοσυνη ενωπιον αυτου πασας τας ημερας της ζωης ημων
en suivant la piété et la justice devant Lui, durant toute notre vie.
76 και συ παιδιον προφητης υψιστου κληθηση προπορευση γαρ προ προσωπου κυριου ετοιμασαι οδους αυτου
Mais toi aussi, petit enfant, tu seras appelé prophète du Très-Haut, car tu marcheras devant le Seigneur pour préparer Ses voies,
77 του δουναι γνωσιν σωτηριας τω λαω αυτου εν αφεσει αμαρτιων αυτων
afin de donner à Son peuple la connaissance du salut par la rémission de leurs péchés,
78 δια σπλαγχνα ελεους θεου ημων εν οις επεσκεψατο ημας ανατολη εξ υψους
à cause des entrailles de miséricorde de notre Dieu, grâces auxquelles une aurore d'en haut nous visitera
79 επιφαναι τοις εν σκοτει και σκια θανατου καθημενοις του κατευθυναι τους ποδας ημων εις οδον ειρηνης
pour éclairer ceux qui sont assis dans les ténèbres et dans l'ombre de la mort, afin de diriger nos pieds dans le chemin de la paix. »
80 το δε παιδιον ηυξανεν και εκραταιουτο πνευματι και ην εν ταις ερημοις εως ημερας αναδειξεως αυτου προς τον ισραηλ
Or le petit enfant grandissait et se fortifiait en esprit, et il se tenait dans les déserts jusques au jour de sa manifestation à Israël.

< Κατα Λουκαν 1 >