< Κατα Ιωαννην 20 >

1 τη δε μια των σαββατων μαρια η μαγδαληνη ερχεται πρωι σκοτιας ετι ουσης εις το μνημειον και βλεπει τον λιθον ηρμενον εκ του μνημειου
Agora, no primeiro dia da semana, Maria Madalena foi cedo, enquanto ainda estava escuro, ao túmulo, e viu que a pedra tinha sido retirada do túmulo.
2 τρεχει ουν και ερχεται προς σιμωνα πετρον και προς τον αλλον μαθητην ον εφιλει ο ιησους και λεγει αυτοις ηραν τον κυριον εκ του μνημειου και ουκ οιδαμεν που εθηκαν αυτον
Por isso ela correu e veio até Simão Pedro e ao outro discípulo a quem Jesus amava, e disse-lhes: “Eles tiraram o Senhor do túmulo, e nós não sabemos onde o colocaram”!
3 εξηλθεν ουν ο πετρος και ο αλλος μαθητης και ηρχοντο εις το μνημειον
Por isso Pedro e o outro discípulo saíram, e foram em direção ao túmulo.
4 ετρεχον δε οι δυο ομου και ο αλλος μαθητης προεδραμεν ταχιον του πετρου και ηλθεν πρωτος εις το μνημειον
Ambos correram juntos. O outro discípulo ultrapassou Pedro e veio primeiro ao túmulo.
5 και παρακυψας βλεπει κειμενα τα οθονια ου μεντοι εισηλθεν
Parando e olhando para dentro, ele viu os panos de linho ali deitados; no entanto, ele não entrou.
6 ερχεται ουν σιμων πετρος ακολουθων αυτω και εισηλθεν εις το μνημειον και θεωρει τα οθονια κειμενα
Depois veio Simão Pedro, seguindo-o, e entrou no túmulo. Ele viu os panos de linho deitados,
7 και το σουδαριον ο ην επι της κεφαλης αυτου ου μετα των οθονιων κειμενον αλλα χωρις εντετυλιγμενον εις ενα τοπον
e o pano que estava em sua cabeça, não deitado com os panos de linho, mas enrolado num lugar por si só.
8 τοτε ουν εισηλθεν και ο αλλος μαθητης ο ελθων πρωτος εις το μνημειον και ειδεν και επιστευσεν
Então o outro discípulo que chegou primeiro ao túmulo também entrou, e viu e acreditou.
9 ουδεπω γαρ ηδεισαν την γραφην οτι δει αυτον εκ νεκρων αναστηναι
Pois ainda não conheciam a Escritura, que ele deve ressuscitar dos mortos.
10 απηλθον ουν παλιν προς εαυτους οι μαθηται
Então os discípulos partiram novamente para suas próprias casas.
11 μαρια δε ειστηκει προς το μνημειον κλαιουσα εξω ως ουν εκλαιεν παρεκυψεν εις το μνημειον
Mas Maria estava lá fora, no túmulo, chorando. Então, enquanto chorava, ela se abaixou e olhou para dentro do túmulo,
12 και θεωρει δυο αγγελους εν λευκοις καθεζομενους ενα προς τη κεφαλη και ενα προς τοις ποσιν οπου εκειτο το σωμα του ιησου
e viu dois anjos de branco sentados, um na cabeça e outro nos pés, onde o corpo de Jesus havia se deitado.
13 και λεγουσιν αυτη εκεινοι γυναι τι κλαιεις λεγει αυτοις οτι ηραν τον κυριον μου και ουκ οιδα που εθηκαν αυτον
Eles lhe perguntaram: “Mulher, por que você está chorando?”. Ela lhes disse: “Porque eles levaram meu Senhor e não sei onde o colocaram”.
14 και ταυτα ειπουσα εστραφη εις τα οπισω και θεωρει τον ιησουν εστωτα και ουκ ηδει οτι ο ιησους εστιν
Quando ela disse isto, ela se virou e viu Jesus de pé, e não sabia que era Jesus.
15 λεγει αυτη ο ιησους γυναι τι κλαιεις τινα ζητεις εκεινη δοκουσα οτι ο κηπουρος εστιν λεγει αυτω κυριε ει συ εβαστασας αυτον ειπε μοι που αυτον εθηκας καγω αυτον αρω
Jesus disse a ela: “Mulher, por que você está chorando? De quem você está à procura?” Ela, supondo que ele fosse o jardineiro, disse-lhe: “Senhor, se você o levou, diga-me onde o colocou, e eu o levarei embora”.
16 λεγει αυτη ο ιησους μαρια στραφεισα εκεινη λεγει αυτω ραββουνι ο λεγεται διδασκαλε
Jesus disse a ela: “Maria”. Ela se virou e lhe disse: “Rabboni!” que é dizer: “Professor!”
17 λεγει αυτη ο ιησους μη μου απτου ουπω γαρ αναβεβηκα προς τον πατερα μου πορευου δε προς τους αδελφους μου και ειπε αυτοις αναβαινω προς τον πατερα μου και πατερα υμων και θεον μου και θεον υμων
Jesus lhe disse: “Não me abrace, pois ainda não ascendi a meu Pai; mas vá até meus irmãos e diga a eles: 'Estou ascendendo a meu Pai e vosso Pai, a meu Deus e vosso Deus'”.
18 ερχεται μαρια η μαγδαληνη απαγγελλουσα τοις μαθηταις οτι εωρακεν τον κυριον και ταυτα ειπεν αυτη
Maria Madalena veio e disse aos discípulos que ela havia visto o Senhor e que ele lhe havia dito estas coisas.
19 ουσης ουν οψιας τη ημερα εκεινη τη μια των σαββατων και των θυρων κεκλεισμενων οπου ησαν οι μαθηται συνηγμενοι δια τον φοβον των ιουδαιων ηλθεν ο ιησους και εστη εις το μεσον και λεγει αυτοις ειρηνη υμιν
Quando, portanto, era noite naquele dia, o primeiro dia da semana, e quando as portas estavam trancadas onde os discípulos estavam reunidos, por medo dos judeus, Jesus veio e ficou no meio e disse a eles: “A paz seja convosco”.
20 και τουτο ειπων εδειξεν αυτοις τας χειρας και την πλευραν αυτου εχαρησαν ουν οι μαθηται ιδοντες τον κυριον
Quando ele disse isto, mostrou-lhes suas mãos e seu lado. Os discípulos, portanto, ficaram contentes quando viram o Senhor.
21 ειπεν ουν αυτοις ο ιησους παλιν ειρηνη υμιν καθως απεσταλκεν με ο πατηρ καγω πεμπω υμας
Jesus, portanto, disse-lhes novamente: “A paz seja convosco”. Como o Pai me enviou, assim também eu vos envio a vós”.
22 και τουτο ειπων ενεφυσησεν και λεγει αυτοις λαβετε πνευμα αγιον
Quando ele disse isto, soprou sobre eles, e disse-lhes: “Recebei o Espírito Santo!
23 αν τινων αφητε τας αμαρτιας αφιενται αυτοις αν τινων κρατητε κεκρατηνται
Se vocês perdoarem os pecados de alguém, eles lhes serão perdoados. Se você retiver os pecados de alguém, eles foram retidos”.
24 θωμας δε εις εκ των δωδεκα ο λεγομενος διδυμος ουκ ην μετ αυτων οτε ηλθεν ο ιησους
Mas Tomé, um dos doze, chamado Didymus, não estava com eles quando Jesus veio.
25 ελεγον ουν αυτω οι αλλοι μαθηται εωρακαμεν τον κυριον ο δε ειπεν αυτοις εαν μη ιδω εν ταις χερσιν αυτου τον τυπον των ηλων και βαλω τον δακτυλον μου εις τον τυπον των ηλων και βαλω την χειρα μου εις την πλευραν αυτου ου μη πιστευσω
Os outros discípulos, portanto, lhe disseram: “Vimos o Senhor”! Mas ele lhes disse: “A menos que eu veja em suas mãos a impressão dos pregos, coloque meu dedo na impressão dos pregos e coloque minha mão em seu lado, eu não acreditarei”.
26 και μεθ ημερας οκτω παλιν ησαν εσω οι μαθηται αυτου και θωμας μετ αυτων ερχεται ο ιησους των θυρων κεκλεισμενων και εστη εις το μεσον και ειπεν ειρηνη υμιν
Após oito dias, novamente seus discípulos estavam lá dentro e Tomé estava com eles. Jesus veio, com as portas trancadas, e ficou no meio, e disse: “A paz seja convosco”.
27 ειτα λεγει τω θωμα φερε τον δακτυλον σου ωδε και ιδε τας χειρας μου και φερε την χειρα σου και βαλε εις την πλευραν μου και μη γινου απιστος αλλα πιστος
Então ele disse a Tomé: “Alcança aqui teu dedo e vê minhas mãos”. Chegue aqui sua mão, e coloque-a de lado. Não seja incrédulo, mas acredite”.
28 και απεκριθη ο θωμας και ειπεν αυτω ο κυριος μου και ο θεος μου
Thomas respondeu-lhe: “Meu Senhor e meu Deus”!
29 λεγει αυτω ο ιησους οτι εωρακας με θωμα πεπιστευκας μακαριοι οι μη ιδοντες και πιστευσαντες
Jesus lhe disse: “Porque me viram, acreditaram”. Abençoados sejam aqueles que não viram e acreditaram”.
30 πολλα μεν ουν και αλλα σημεια εποιησεν ο ιησους ενωπιον των μαθητων αυτου α ουκ εστιν γεγραμμενα εν τω βιβλιω τουτω
Portanto, Jesus fez muitos outros sinais na presença de seus discípulos, que não estão escritos neste livro;
31 ταυτα δε γεγραπται ινα πιστευσητε οτι ο ιησους εστιν ο χριστος ο υιος του θεου και ινα πιστευοντες ζωην εχητε εν τω ονοματι αυτου
mas estes estão escritos para que você possa acreditar que Jesus é o Cristo, o Filho de Deus, e para que acredite que você possa ter vida em seu nome.

< Κατα Ιωαννην 20 >