Κατα Ιωαννην 20
1 τη δε μια των σαββατων μαρια η μαγδαληνη ερχεται πρωι σκοτιας ετι ουσης εις το μνημειον και βλεπει τον λιθον ηρμενον εκ του μνημειου
Le premier jour de la semaine, Marie Madeleine se rendit au sépulcre, de grand matin, lorsqu'il faisait encore obscur: elle vit que la pierre en était ôtée.
2 τρεχει ουν και ερχεται προς σιμωνα πετρον και προς τον αλλον μαθητην ον εφιλει ο ιησους και λεγει αυτοις ηραν τον κυριον εκ του μνημειου και ουκ οιδαμεν που εθηκαν αυτον
Elle courut donc trouver Simon Pierre, ainsi que l'autre disciple que Jésus aimait, et leur dit: «On a enlevé du sépulcre le Seigneur, et nous ne savons où on l’a mis.»
3 εξηλθεν ουν ο πετρος και ο αλλος μαθητης και ηρχοντο εις το μνημειον
Pierre sortit donc, ainsi que l'autre disciple, et ils se rendirent au sépulcre.
4 ετρεχον δε οι δυο ομου και ο αλλος μαθητης προεδραμεν ταχιον του πετρου και ηλθεν πρωτος εις το μνημειον
Ils couraient tous deux; mais l'autre disciple courut plus vite que Pierre, et arriva le premier au sépulcre;
5 και παρακυψας βλεπει κειμενα τα οθονια ου μεντοι εισηλθεν
et s'étant baissé, il vit les bandes qui étaient à terre; cependant, il n'entra point.
6 ερχεται ουν σιμων πετρος ακολουθων αυτω και εισηλθεν εις το μνημειον και θεωρει τα οθονια κειμενα
Simon Pierre, qui le suivait, arriva à son tour; il entra dans le sépulcre, et vit les bandes qui étaient à terre,
7 και το σουδαριον ο ην επι της κεφαλης αυτου ου μετα των οθονιων κειμενον αλλα χωρις εντετυλιγμενον εις ενα τοπον
et le suaire, dont on avait couvert la tête de Jésus, non point avec les bandes, mais roulé à part dans un coin.
8 τοτε ουν εισηλθεν και ο αλλος μαθητης ο ελθων πρωτος εις το μνημειον και ειδεν και επιστευσεν
Alors cet autre disciple qui était arrivé le premier au sépulcre, y entra aussi: il vit, et il crut;
9 ουδεπω γαρ ηδεισαν την γραφην οτι δει αυτον εκ νεκρων αναστηναι
car ces disciples ne savaient pas encore que, d'après l'Écriture, le Messie devait ressusciter des morts.
10 απηλθον ουν παλιν προς εαυτους οι μαθηται
Là-dessus, ils s'en retournèrent chez eux.
11 μαρια δε ειστηκει προς το μνημειον κλαιουσα εξω ως ουν εκλαιεν παρεκυψεν εις το μνημειον
Cependant Marie se tenait près du sépulcre, en dehors, et pleurait. Tout en pleurant, elle se baissa pour regarder dans le sépulcre,
12 και θεωρει δυο αγγελους εν λευκοις καθεζομενους ενα προς τη κεφαλη και ενα προς τοις ποσιν οπου εκειτο το σωμα του ιησου
et elle vit deux anges, vêtus de blanc, assis au lieu où avait reposé le corps de Jésus, l'un à la tête, l'autre aux pieds.
13 και λεγουσιν αυτη εκεινοι γυναι τι κλαιεις λεγει αυτοις οτι ηραν τον κυριον μου και ουκ οιδα που εθηκαν αυτον
Et ces anges lui dirent: «Femme, pourquoi pleures-tu?» Elle leur répondit: «C'est qu'on a enlevé mon Seigneur, et je ne sais où on l’a mis.»
14 και ταυτα ειπουσα εστραφη εις τα οπισω και θεωρει τον ιησουν εστωτα και ουκ ηδει οτι ο ιησους εστιν
En disant ces mots, elle se retourna et vit Jésus qui était là; mais elle ne savait pas que c'était Jésus.
15 λεγει αυτη ο ιησους γυναι τι κλαιεις τινα ζητεις εκεινη δοκουσα οτι ο κηπουρος εστιν λεγει αυτω κυριε ει συ εβαστασας αυτον ειπε μοι που αυτον εθηκας καγω αυτον αρω
Jésus lui dit: «Femme, pourquoi pleures-tu? Qui cherches-tu?» Marie, croyant que c'était le jardinier, lui dit: «Seigneur, si c'est toi qui l'as emporté, dis-moi où tu l'as mis, et j'irai le prendre.»
16 λεγει αυτη ο ιησους μαρια στραφεισα εκεινη λεγει αυτω ραββουνι ο λεγεται διδασκαλε
Jésus lui dit: «Marie!» Elle se retourna, et lui dit en hébreu: «Rabboni!» c’est-à-dire, Maître.
17 λεγει αυτη ο ιησους μη μου απτου ουπω γαρ αναβεβηκα προς τον πατερα μου πορευου δε προς τους αδελφους μου και ειπε αυτοις αναβαινω προς τον πατερα μου και πατερα υμων και θεον μου και θεον υμων
Jésus lui dit: «Ne me touche pas, car je ne suis pas encore monté vers le Père; mais va trouver mes frères, et dis-leur que je monte vers mon Père et votre Père, vers mon Dieu et votre Dieu.»
18 ερχεται μαρια η μαγδαληνη απαγγελλουσα τοις μαθηταις οτι εωρακεν τον κυριον και ταυτα ειπεν αυτη
Marie Madeleine alla annoncer aux disciples qu'elle avait vu le Seigneur, et qu'il lui avait dit ces choses.
19 ουσης ουν οψιας τη ημερα εκεινη τη μια των σαββατων και των θυρων κεκλεισμενων οπου ησαν οι μαθηται συνηγμενοι δια τον φοβον των ιουδαιων ηλθεν ο ιησους και εστη εις το μεσον και λεγει αυτοις ειρηνη υμιν
Dans la soirée de ce même jour, qui était le premier de la semaine, les portes du lieu où étaient les disciples étant fermées par crainte des Juifs, Jésus vint, et, se présentant au milieu d'eux, il leur dit: «La paix soit avec vous!»
20 και τουτο ειπων εδειξεν αυτοις τας χειρας και την πλευραν αυτου εχαρησαν ουν οι μαθηται ιδοντες τον κυριον
Ayant ainsi parlé, il leur montra ses mains et son côté. Les disciples furent remplis de joie en voyant le Seigneur.
21 ειπεν ουν αυτοις ο ιησους παλιν ειρηνη υμιν καθως απεσταλκεν με ο πατηρ καγω πεμπω υμας
Jésus leur dit une seconde fois: «La paix soit avec vous! Comme le Père m'a envoyé, moi aussi je vous envoie.»
22 και τουτο ειπων ενεφυσησεν και λεγει αυτοις λαβετε πνευμα αγιον
Après ces paroles, il souffla sur eux, et leur dit: «Recevez le Saint-Esprit.
23 αν τινων αφητε τας αμαρτιας αφιενται αυτοις αν τινων κρατητε κεκρατηνται
Ceux à qui vous pardonnerez leurs péchés, ces péchés leur seront pardonnés; ceux à qui vous retiendrez leurs péchés, ces péchés leur seront retenus.»
24 θωμας δε εις εκ των δωδεκα ο λεγομενος διδυμος ουκ ην μετ αυτων οτε ηλθεν ο ιησους
Thomas, l'un des Douze, celui qu'on appelle Didyme, n'était pas avec eux, lorsque Jésus vint.
25 ελεγον ουν αυτω οι αλλοι μαθηται εωρακαμεν τον κυριον ο δε ειπεν αυτοις εαν μη ιδω εν ταις χερσιν αυτου τον τυπον των ηλων και βαλω τον δακτυλον μου εις τον τυπον των ηλων και βαλω την χειρα μου εις την πλευραν αυτου ου μη πιστευσω
Les autres disciples lui dirent donc: «Nous avons vu le Seigneur.» Mais Thomas leur dit: «Si je ne vois dans ses mains la marque des clous, si je ne mets mon doigt à la place où étaient les clous, et si je ne mets ma main dans son côté, je ne le croirai point.»
26 και μεθ ημερας οκτω παλιν ησαν εσω οι μαθηται αυτου και θωμας μετ αυτων ερχεται ο ιησους των θυρων κεκλεισμενων και εστη εις το μεσον και ειπεν ειρηνη υμιν
Huit jours après, les disciples se trouvaient de nouveau dans la maison, et Thomas était avec eux. Jésus vint, quoique les, portes fussent fermées, et, se présentant au milieu d'eux, leur dit: «La paix soit avec vous!»
27 ειτα λεγει τω θωμα φερε τον δακτυλον σου ωδε και ιδε τας χειρας μου και φερε την χειρα σου και βαλε εις την πλευραν μου και μη γινου απιστος αλλα πιστος
Il dit ensuite à Thomas: «Approche ici ton doigt, et regarde mes mains; approche aussi ta main et la mets dans mon côté; et ne sois pas incrédule, mais crois.»
28 και απεκριθη ο θωμας και ειπεν αυτω ο κυριος μου και ο θεος μου
Thomas répondit et lui dit: «Mon Seigneur et mon Dieu!»
29 λεγει αυτω ο ιησους οτι εωρακας με θωμα πεπιστευκας μακαριοι οι μη ιδοντες και πιστευσαντες
Jésus lui dit: «Parce que tu m'as vu, tu as cru: heureux ceux qui croiront sans avoir vu!»
30 πολλα μεν ουν και αλλα σημεια εποιησεν ο ιησους ενωπιον των μαθητων αυτου α ουκ εστιν γεγραμμενα εν τω βιβλιω τουτω
Jésus a fait, en présence de ses disciples, beaucoup d'autres miracles qui ne sont pas consignés dans ce livre;
31 ταυτα δε γεγραπται ινα πιστευσητε οτι ο ιησους εστιν ο χριστος ο υιος του θεου και ινα πιστευοντες ζωην εχητε εν τω ονοματι αυτου
mais ceux-ci ont été rapportés, afin que vous croyiez que Jésus est le Messie, le Fils de Dieu, et qu'en croyant vous ayez la vie en son nom.
