Πραξεις 4

1 λαλουντων δε αυτων προς τον λαον επεστησαν αυτοις οι ιερεις και ο στρατηγος του ιερου και οι σαδδουκαιοι

Pea ʻi heʻena kei lea ki he kakai, naʻe feʻohofi kiate kinaua ʻae kau taulaʻeiki mo e pule ʻoe falelotu lahi, pea mo e kau Sātusi,

2 διαπονουμενοι δια το διδασκειν αυτους τον λαον και καταγγελλειν εν τω ιησου την αναστασιν την εκ νεκρων

He kuo nau kina ʻi heʻena ako ki he kakai, mo ʻena malangaʻaki ʻae toetuʻu ʻa Sisu mei he mate.

3 και επεβαλον αυτοις τας χειρας και εθεντο εις τηρησιν εις την αυριον ην γαρ εσπερα ηδη

Pea naʻa nau puke ʻakinaua, ʻo tuku ki he fale fakapōpula, kaeʻoua ke ʻaho: he kuo efiafi.

4 πολλοι δε των ακουσαντων τον λογον επιστευσαν και εγενηθη ο αριθμος των ανδρων ωσει χιλιαδες πεντε

Ka naʻe tui ʻae tokolahi ʻiate kinautolu naʻe fanongo ki he folofola; pea ko hono lau ʻoe kakai ko e toko nima afe nai.

5 εγενετο δε επι την αυριον συναχθηναι αυτων τους αρχοντας και πρεσβυτερους και γραμματεις εις ιερουσαλημ

Pea pehē, kuo pongipongi hake, naʻe kātoa ki Selūsalema honau kau pule, mo e mātuʻa, mo e kau tangata tohi,

6 και ανναν τον αρχιερεα και καιαφαν και ιωαννην και αλεξανδρον και οσοι ησαν εκ γενους αρχιερατικου

Mo ʻAnasi ko e taulaʻeiki lahi, mo Kaiafasi, mo Sione, mo ʻAlekisānita, pea mo e kāinga kotoa pē ʻoe taulaʻeiki lahi.

7 και στησαντες αυτους εν τω μεσω επυνθανοντο εν ποια δυναμει η εν ποιω ονοματι εποιησατε τουτο υμεις

Pea kuo ʻomi ʻakinaua ki honau ʻao, naʻa nau fehuʻi, ʻo [pehē], “Ko e mālohi fē, mo e hingoa ʻo hai, kuo mo fai ai ʻae meʻa ni?”

8 τοτε πετρος πλησθεις πνευματος αγιου ειπεν προς αυτους αρχοντες του λαου και πρεσβυτεροι του ισραηλ

Pea kuo fonu ʻa Pita ʻi he Laumālie Māʻoniʻoni, pea pehē ʻe ia kiate kinautolu, “ʻAkimoutolu, ko e kau pule ʻoe kakai, mo e mātuʻa ʻo ʻIsileli,

9 ει ημεις σημερον ανακρινομεθα επι ευεργεσια ανθρωπου ασθενους εν τινι ουτος σεσωσται

Kapau ʻoku ʻekea ʻakimaua he ʻaho ni ki he ngāue lelei ki he tangata pipiki, pe ko e hā ʻae meʻa naʻe fakamoʻui ai ia;

10 γνωστον εστω πασιν υμιν και παντι τω λαω ισραηλ οτι εν τω ονοματι ιησου χριστου του ναζωραιου ον υμεις εσταυρωσατε ον ο θεος ηγειρεν εκ νεκρων εν τουτω ουτος παρεστηκεν ενωπιον υμων υγιης

Ke ʻilo ʻekimoutolu kotoa pē, pea mo e kakai kotoa pē ʻo ʻIsileli, ko e huafa ʻo Sisu Kalaisi ʻo Nāsaleti, ʻaia ne mou tutuki ki he ʻakau, ka kuo fokotuʻu ia ʻe he ʻOtua mei he mate, ko ia pe kuo tuʻu ai ʻae tangata ni ʻi homou ʻao kuo haohaoa.

11 ουτος εστιν ο λιθος ο εξουθενηθεις υφ υμων των οικοδομουντων ο γενομενος εις κεφαλην γωνιας

‘Ko e maka eni naʻe liʻaki ʻekimoutolu ko e kau tufunga, ʻaia kuo hoko ko e fungani [maka ]tuliki.’

12 και ουκ εστιν εν αλλω ουδενι η σωτηρια ουτε γαρ ονομα εστιν ετερον υπο τον ουρανον το δεδομενον εν ανθρωποις εν ω δει σωθηναι ημας

Pea ʻoku ʻikai ha fakamoʻui ʻi ha taha kehe: he ʻoku ʻikai ke tuku mo ha hingoa ki he kakai ʻi lalo langi, ke tau moʻui ai.

13 θεωρουντες δε την του πετρου παρρησιαν και ιωαννου και καταλαβομενοι οτι ανθρωποι αγραμματοι εισιν και ιδιωται εθαυμαζον επεγινωσκον τε αυτους οτι συν τω ιησου ησαν

Pea kuo nau mamata ki he taʻemāluʻia ʻa Pita mo Sione, mo nau ʻilo ko e ongo tangata meʻavale, pea taʻepoto, pea nau ofo; pea naʻa nau ʻilo kiate kinaua, naʻa na ʻia Sisu.

14 τον δε ανθρωπον βλεποντες συν αυτοις εστωτα τον τεθεραπευμενον ουδεν ειχον αντειπειν

Ka ʻi heʻenau vakai ki he tangata kuo fakamoʻui, ʻoku nau tutuʻu fakataha mo kinaua, pea ʻikai te nau faʻa lea ki ai.

15 κελευσαντες δε αυτους εξω του συνεδριου απελθειν συνεβαλον προς αλληλους

Pea hili ʻenau fekau ʻakinaua ke ʻalu [siʻi ] atu mei he fakamaauʻanga, naʻa nau alea ʻiate kinautolu,

16 λεγοντες τι ποιησομεν τοις ανθρωποις τουτοις οτι μεν γαρ γνωστον σημειον γεγονεν δι αυτων πασιν τοις κατοικουσιν ιερουσαλημ φανερον και ου δυναμεθα αρνησασθαι

‌ʻO nau pehē, “Ko e hā ʻae meʻa te tau fai ki he ongo tangata ni? He kuo fai moʻoni ʻekinaua ʻae mana lahi, pea ʻoku ʻilo ia ʻekinautolu kotoa pē ʻoku nofo ʻi Selūsalema; pea ʻoku ʻikai te tau faʻa fakaʻikai ki ai.

17 αλλ ινα μη επι πλειον διανεμηθη εις τον λαον απειλη απειλησωμεθα αυτοις μηκετι λαλειν επι τω ονοματι τουτω μηδενι ανθρωπων

Ka koeʻuhi ke ʻoua naʻa kei mafola ia ʻi he kakai, ke tau fakamanaʻi ʻakinaua ʻo lahi, ke ʻoua naʻa na toe lea ki ha tangata ʻi he hingoa ni.”

18 και καλεσαντες αυτους παρηγγειλαν αυτοις το καθολου μη φθεγγεσθαι μηδε διδασκειν επι τω ονοματι του ιησου

Pea naʻa nau ui ʻakinaua, ʻo fekau mālohi kiate kinaua, ke ʻoua ʻaupito naʻa na lea pe ako ʻi he hingoa ʻo Sisu.

19 ο δε πετρος και ιωαννης αποκριθεντες προς αυτους ειπον ει δικαιον εστιν ενωπιον του θεου υμων ακουειν μαλλον η του θεου κρινατε

Ka naʻe lea atu kiate kinautolu ʻa Pita mo Sione, ʻo pehē, “Mou fifili, pe ʻoku lelei ʻa fē ʻi he ʻao ʻoe ʻOtua, ʻa ʻema talangofua kiate kimoutolu, pē ki he ʻOtua.

20 ου δυναμεθα γαρ ημεις α ειδομεν και ηκουσαμεν μη λαλειν

Koeʻuhi ʻoku ʻikai te ma faʻa taʻofi ʻema leaʻaki pe ʻae ngaahi meʻa kuo ma mamata mo fanongo ai.”

21 οι δε προσαπειλησαμενοι απελυσαν αυτους μηδεν ευρισκοντες το πως κολασωνται αυτους δια τον λαον οτι παντες εδοξαζον τον θεον επι τω γεγονοτι

Pea kuo nau toe fakamanaʻi, pea nau tukuange ʻakinaua, he naʻe ʻikai te nau ʻilo ha meʻa ke tautea ai ʻakinaua, pea telia ʻae kakai: he naʻa nau fakamālō kotoa pē ki he ʻOtua ʻi he meʻa kuo fai.

22 ετων γαρ ην πλειονων τεσσαρακοντα ο ανθρωπος εφ ον εγεγονει το σημειον τουτο της ιασεως

He kuo fāngofulu tupu ʻae taʻu ʻoe tangata, kuo fai ki ai ʻae mana fakamoʻui ni.

23 απολυθεντες δε ηλθον προς τους ιδιους και απηγγειλαν οσα προς αυτους οι αρχιερεις και οι πρεσβυτεροι ειπον

Pea ʻi he tukuange ʻakinaua, naʻa na ō ki hona kāinga, ʻo fakahā kotoa pē ʻae lea ʻae kau taulaʻeiki lahi mo e mātuʻa kiate kinaua.

24 οι δε ακουσαντες ομοθυμαδον ηραν φωνην προς τον θεον και ειπον δεσποτα συ ο θεος ο ποιησας τον ουρανον και την γην και την θαλασσαν και παντα τα εν αυτοις

Pea kuo nau fanongo ki ai, pea nau hiki fakataha hake honau leʻo ki he ʻOtua, ʻonau pehē, “ʻE ʻEiki, ko e ʻOtua ʻa koe, naʻa ke ngaohi ʻae langi mo māmani, pea mo e tahi, mo e meʻa kotoa pē ʻoku ʻi ai;

25 ο δια στοματος δαβιδ του παιδος σου ειπων ινα τι εφρυαξαν εθνη και λαοι εμελετησαν κενα

‌ʻA koe naʻa ke pehē ʻi he ngutu ʻo hoʻo tamaioʻeiki ko Tevita, ‘Ko e hā ʻoku lili ai ʻae Senitaile, pea mahalo meʻa vaʻinga ai ʻe he kakai?

26 παρεστησαν οι βασιλεις της γης και οι αρχοντες συνηχθησαν επι το αυτο κατα του κυριου και κατα του χριστου αυτου

Naʻe tuʻu hake ʻae ngaahi tuʻi ʻo māmani, pea naʻe kātoa ʻae kau pule, ʻo angatuʻu ki he ʻEiki, pea mo hono Kalaisi.’

27 συνηχθησαν γαρ επ αληθειας επι τον αγιον παιδα σου ιησουν ον εχρισας ηρωδης τε και ποντιος πιλατος συν εθνεσιν και λαοις ισραηλ

He ko e moʻoni naʻe fakataha ʻa Helota, mo Ponito Pailato, mo e Senitaile, mo e kakai ʻIsileli, ʻo fakatanga ki ho ʻAlo māʻoniʻoni ko Sisu, ʻaia naʻa ke fakanofo,

28 ποιησαι οσα η χειρ σου και η βουλη σου προωρισεν γενεσθαι

Ke fai ʻaia kotoa pē naʻe tomuʻa tuʻutuʻuni ʻe ho nima mo hoʻo poto ke fai.

29 και τα νυν κυριε επιδε επι τας απειλας αυτων και δος τοις δουλοις σου μετα παρρησιας πασης λαλειν τον λογον σου

Pea ko eni, ʻe ʻEiki, ke ke tokanga ki heʻenau lea fakamana: pea ke tuku ki hoʻo kau tamaioʻeiki, ke nau lea mālohi ʻaki hoʻo folofola,

30 εν τω την χειρα σου εκτεινειν σε εις ιασιν και σημεια και τερατα γινεσθαι δια του ονοματος του αγιου παιδος σου ιησου

‌ʻI hoʻo mafao atu ho nima ke fakamoʻui; pea ke fai ʻae ngaahi mana mo e meʻa fakaofo ʻi he huafa ʻo ho ʻAlo māʻoniʻoni ko Sisu.”

31 και δεηθεντων αυτων εσαλευθη ο τοπος εν ω ησαν συνηγμενοι και επλησθησαν απαντες πνευματος αγιου και ελαλουν τον λογον του θεου μετα παρρησιας

Pea hili ʻenau lotu, naʻe ngalulululu ʻae potu naʻa nau fakataha ai; pea naʻe fakapito ʻakinautolu kotoa pē ʻaki ʻae Laumālie Māʻoniʻoni, ʻonau lea mālohi ʻaki ʻae folofola ʻae ʻOtua.

32 του δε πληθους των πιστευσαντων ην η καρδια και η ψυχη μια και ουδ εις τι των υπαρχοντων αυτω ελεγεν ιδιον ειναι αλλ ην αυτοις απαντα κοινα

Pea naʻe loto mo laumālie taha pē ʻakinautolu kotoa pē naʻe tui: pea naʻe ʻikai ha taha ʻe ui ʻene meʻa naʻa ne maʻu ko e meʻa ʻaʻana; ka naʻa nau meʻa taha pē.

33 και μεγαλη δυναμει απεδιδουν το μαρτυριον οι αποστολοι της αναστασεως του κυριου ιησου χαρις τε μεγαλη ην επι παντας αυτους

Pea naʻe fakamoʻoni ʻe he kau ʻAposetolo ʻaki ʻae mālohi lahi ʻae toetuʻu ʻae ʻEiki ko Sisu: pea naʻe lahi ʻae ʻofa ʻiate kinautolu kotoa pē.

34 ουδε γαρ ενδεης τις υπηρχεν εν αυτοις οσοι γαρ κτητορες χωριων η οικιων υπηρχον πωλουντες εφερον τας τιμας των πιπρασκομενων

Pea naʻe ʻikai ha taha ʻiate kinautolu ʻe masiva: he ko kinautolu kotoa pē naʻe maʻu ʻae fonua pe ʻae fale, naʻe fakatau ia, pea naʻe ʻomi hono totongi ʻoe meʻa kuo fakatau,

35 και ετιθουν παρα τους ποδας των αποστολων διεδιδοτο δε εκαστω καθοτι αν τις χρειαν ειχεν

‌ʻO tuku hifo ʻi he vaʻe ʻoe kau ʻaposetolo: pea naʻe tufaki ki he tangata taki taha ʻo fakatatau ki heʻenau masiva.

36 ιωσης δε ο επικληθεις βαρναβας υπο των αποστολων ο εστιν μεθερμηνευομενον υιος παρακλησεως λευιτης κυπριος τω γενει

Pea ko Sose [ʻi he faʻahinga ʻo ]Livai, mei he fonua ko Saipalo, ʻaia naʻe fakahingoa ʻe he kau ʻAposetolo ko Pānepasa, (ʻaia, ko hono ʻuhinga, “Ko e foha ʻoe fiemālie,”)

37 υπαρχοντος αυτω αγρου πωλησας ηνεγκεν το χρημα και εθηκεν παρα τους ποδας των αποστολων

Naʻe fakatau ʻe ia hono potu fonua, pea ʻomi hono paʻanga, ʻo tuku ki he vaʻe ʻoe kau ʻAposetolo.