Πραξεις 4
1 λαλουντων δε αυτων προς τον λαον επεστησαν αυτοις οι ιερεις και ο στρατηγος του ιερου και οι σαδδουκαιοι
yasmin samaye pitarayohanau lokAn upadizatastasmin samaye yAjakA mandirasya senApatayaH sidUkIgaNazca
2 διαπονουμενοι δια το διδασκειν αυτους τον λαον και καταγγελλειν εν τω ιησου την αναστασιν την εκ νεκρων
tayor upadezakaraNe khrISTasyotthAnam upalakSya sarvveSAM mRtAnAm utthAnaprastAve ca vyagrAH santastAvupAgaman|
3 και επεβαλον αυτοις τας χειρας και εθεντο εις τηρησιν εις την αυριον ην γαρ εσπερα ηδη
tau dhRtvA dinAvasAnakAraNAt paradinaparyyanantaM ruddhvA sthApitavantaH|
4 πολλοι δε των ακουσαντων τον λογον επιστευσαν και εγενηθη ο αριθμος των ανδρων ωσει χιλιαδες πεντε
tathApi ye lokAstayorupadezam azRNvan teSAM prAyeNa paJcasahasrANi janA vyazvasan|
5 εγενετο δε επι την αυριον συναχθηναι αυτων τους αρχοντας και πρεσβυτερους και γραμματεις εις ιερουσαλημ
pare'hani adhipatayaH prAcInA adhyApakAzca hAnananAmA mahAyAjakaH
6 και ανναν τον αρχιερεα και καιαφαν και ιωαννην και αλεξανδρον και οσοι ησαν εκ γενους αρχιερατικου
kiyaphA yohan sikandara ityAdayo mahAyAjakasya jJAtayaH sarvve yirUzAlamnagare militAH|
7 και στησαντες αυτους εν τω μεσω επυνθανοντο εν ποια δυναμει η εν ποιω ονοματι εποιησατε τουτο υμεις
anantaraM preritau madhye sthApayitvApRcchan yuvAM kayA zaktayA vA kena nAmnA karmmANyetAni kuruthaH?
8 τοτε πετρος πλησθεις πνευματος αγιου ειπεν προς αυτους αρχοντες του λαου και πρεσβυτεροι του ισραηλ
tadA pitaraH pavitreNAtmanA paripUrNaH san pratyavAdIt, he lokAnAm adhipatigaNa he isrAyelIyaprAcInAH,
9 ει ημεις σημερον ανακρινομεθα επι ευεργεσια ανθρωπου ασθενους εν τινι ουτος σεσωσται
etasya durbbalamAnuSasya hitaM yat karmmAkriyata, arthAt, sa yena prakAreNa svasthobhavat tacced adyAvAM pRcchatha,
10 γνωστον εστω πασιν υμιν και παντι τω λαω ισραηλ οτι εν τω ονοματι ιησου χριστου του ναζωραιου ον υμεις εσταυρωσατε ον ο θεος ηγειρεν εκ νεκρων εν τουτω ουτος παρεστηκεν ενωπιον υμων υγιης
tarhi sarvva isrAyelIyalokA yUyaM jAnIta nAsaratIyo yo yIzukhrISTaH kruze yuSmAbhiravidhyata yazcezvareNa zmazAnAd utthApitaH, tasya nAmnA janoyaM svasthaH san yuSmAkaM sammukhe prottiSThati|
11 ουτος εστιν ο λιθος ο εξουθενηθεις υφ υμων των οικοδομουντων ο γενομενος εις κεφαλην γωνιας
nicetRbhi ryuSmAbhirayaM yaH prastaro'vajJAto'bhavat sa pradhAnakoNasya prastaro'bhavat|
12 και ουκ εστιν εν αλλω ουδενι η σωτηρια ουτε γαρ ονομα εστιν ετερον υπο τον ουρανον το δεδομενον εν ανθρωποις εν ω δει σωθηναι ημας
tadbhinnAdaparAt kasmAdapi paritrANaM bhavituM na zaknoti, yena trANaM prApyeta bhUmaNDalasyalokAnAM madhye tAdRzaM kimapi nAma nAsti|
13 θεωρουντες δε την του πετρου παρρησιαν και ιωαννου και καταλαβομενοι οτι ανθρωποι αγραμματοι εισιν και ιδιωται εθαυμαζον επεγινωσκον τε αυτους οτι συν τω ιησου ησαν
tadA pitarayohanoretAdRzIm akSebhatAM dRSTvA tAvavidvAMsau nIcalokAviti buddhvA Azcaryyam amanyanta tau ca yIzoH saGginau jAtAviti jJAtum azaknuvan|
14 τον δε ανθρωπον βλεποντες συν αυτοις εστωτα τον τεθεραπευμενον ουδεν ειχον αντειπειν
kintu tAbhyAM sArddhaM taM svasthamAnuSaM tiSThantaM dRSTvA te kAmapyaparAm ApattiM karttaM nAzaknun|
15 κελευσαντες δε αυτους εξω του συνεδριου απελθειν συνεβαλον προς αλληλους
tadA te sabhAtaH sthAnAntaraM gantuM tAn AjJApya svayaM parasparam iti mantraNAmakurvvan
16 λεγοντες τι ποιησομεν τοις ανθρωποις τουτοις οτι μεν γαρ γνωστον σημειον γεγονεν δι αυτων πασιν τοις κατοικουσιν ιερουσαλημ φανερον και ου δυναμεθα αρνησασθαι
tau mAnavau prati kiM karttavyaM? tAvekaM prasiddham AzcaryyaM karmma kRtavantau tad yirUzAlamnivAsinAM sarvveSAM lokAnAM samIpe prAkAzata tacca vayamapahnotuM na zaknumaH|
17 αλλ ινα μη επι πλειον διανεμηθη εις τον λαον απειλη απειλησωμεθα αυτοις μηκετι λαλειν επι τω ονοματι τουτω μηδενι ανθρωπων
kintu lokAnAM madhyam etad yathA na vyApnoti tadarthaM tau bhayaM pradarzya tena nAmnA kamapi manuSyaM nopadizatam iti dRDhaM niSedhAmaH|
18 και καλεσαντες αυτους παρηγγειλαν αυτοις το καθολου μη φθεγγεσθαι μηδε διδασκειν επι τω ονοματι του ιησου
tataste preritAvAhUya etadAjJApayan itaH paraM yIzo rnAmnA kadApi kAmapi kathAM mA kathayataM kimapi nopadizaJca|
19 ο δε πετρος και ιωαννης αποκριθεντες προς αυτους ειπον ει δικαιον εστιν ενωπιον του θεου υμων ακουειν μαλλον η του θεου κρινατε
tataH pitarayohanau pratyavadatAm IzvarasyAjJAgrahaNaM vA yuSmAkam AjJAgrahaNam etayo rmadhye Izvarasya gocare kiM vihitaM? yUyaM tasya vivecanAM kuruta|
20 ου δυναμεθα γαρ ημεις α ειδομεν και ηκουσαμεν μη λαλειν
vayaM yad apazyAma yadazRNuma ca tanna pracArayiSyAma etat kadApi bhavituM na zaknoti|
21 οι δε προσαπειλησαμενοι απελυσαν αυτους μηδεν ευρισκοντες το πως κολασωνται αυτους δια τον λαον οτι παντες εδοξαζον τον θεον επι τω γεγονοτι
yadaghaTata tad dRSTA sarvve lokA Izvarasya guNAn anvavadan tasmAt lokabhayAt tau daNDayituM kamapyupAyaM na prApya te punarapi tarjayitvA tAvatyajan|
22 ετων γαρ ην πλειονων τεσσαρακοντα ο ανθρωπος εφ ον εγεγονει το σημειον τουτο της ιασεως
yasya mAnuSasyaitat svAsthyakaraNam AzcaryyaM karmmAkriyata tasya vayazcatvAriMzadvatsarA vyatItAH|
23 απολυθεντες δε ηλθον προς τους ιδιους και απηγγειλαν οσα προς αυτους οι αρχιερεις και οι πρεσβυτεροι ειπον
tataH paraM tau visRSTau santau svasaGginAM sannidhiM gatvA pradhAnayAjakaiH prAcInalokaizca proktAH sarvvAH kathA jJApitavantau|
24 οι δε ακουσαντες ομοθυμαδον ηραν φωνην προς τον θεον και ειπον δεσποτα συ ο θεος ο ποιησας τον ουρανον και την γην και την θαλασσαν και παντα τα εν αυτοις
tacchrutvA sarvva ekacittIbhUya Izvaramuddizya proccairetat prArthayanta, he prabho gagaNapRthivIpayodhInAM teSu ca yadyad Aste teSAM sraSTezvarastvaM|
25 ο δια στοματος δαβιδ του παιδος σου ειπων ινα τι εφρυαξαν εθνη και λαοι εμελετησαν κενα
tvaM nijasevakena dAyUdA vAkyamidam uvacitha, manuSyA anyadezIyAH kurvvanti kalahaM kutaH| lokAH sarvve kimarthaM vA cintAM kurvvanti niSphalAM|
26 παρεστησαν οι βασιλεις της γης και οι αρχοντες συνηχθησαν επι το αυτο κατα του κυριου και κατα του χριστου αυτου
paramezasya tenaivAbhiSiktasya janasya ca| viruddhamabhitiSThanti pRthivyAH patayaH kutaH||
27 συνηχθησαν γαρ επ αληθειας επι τον αγιον παιδα σου ιησουν ον εχρισας ηρωδης τε και ποντιος πιλατος συν εθνεσιν και λαοις ισραηλ
phalatastava hastena mantraNayA ca pUrvva yadyat sthirIkRtaM tad yathA siddhaM bhavati tadarthaM tvaM yam athiSiktavAn sa eva pavitro yIzustasya prAtikUlyena herod pantIyapIlAto
28 ποιησαι οσα η χειρ σου και η βουλη σου προωρισεν γενεσθαι
'nyadezIyalokA isrAyellokAzca sarvva ete sabhAyAm atiSThan|
29 και τα νυν κυριε επιδε επι τας απειλας αυτων και δος τοις δουλοις σου μετα παρρησιας πασης λαλειν τον λογον σου
he paramezvara adhunA teSAM tarjanaM garjanaJca zRNu;
30 εν τω την χειρα σου εκτεινειν σε εις ιασιν και σημεια και τερατα γινεσθαι δια του ονοματος του αγιου παιδος σου ιησου
tathA svAsthyakaraNakarmmaNA tava bAhubalaprakAzapUrvvakaM tava sevakAn nirbhayena tava vAkyaM pracArayituM tava pavitraputrasya yIzo rnAmnA AzcaryyANyasambhavAni ca karmmANi karttuJcAjJApaya|
31 και δεηθεντων αυτων εσαλευθη ο τοπος εν ω ησαν συνηγμενοι και επλησθησαν απαντες πνευματος αγιου και ελαλουν τον λογον του θεου μετα παρρησιας
itthaM prArthanayA yatra sthAne te sabhAyAm Asan tat sthAnaM prAkampata; tataH sarvve pavitreNAtmanA paripUrNAH santa Izvarasya kathAm akSobheNa prAcArayan|
32 του δε πληθους των πιστευσαντων ην η καρδια και η ψυχη μια και ουδ εις τι των υπαρχοντων αυτω ελεγεν ιδιον ειναι αλλ ην αυτοις απαντα κοινα
aparaJca pratyayakArilokasamUhA ekamanasa ekacittIbhUya sthitAH| teSAM kepi nijasampattiM svIyAM nAjAnan kintu teSAM sarvvAH sampattyaH sAdhAraNyena sthitAH|
33 και μεγαλη δυναμει απεδιδουν το μαρτυριον οι αποστολοι της αναστασεως του κυριου ιησου χαρις τε μεγαλη ην επι παντας αυτους
anyacca preritA mahAzaktiprakAzapUrvvakaM prabho ryIzorutthAne sAkSyam adaduH, teSu sarvveSu mahAnugraho'bhavacca|
34 ουδε γαρ ενδεης τις υπηρχεν εν αυτοις οσοι γαρ κτητορες χωριων η οικιων υπηρχον πωλουντες εφερον τας τιμας των πιπρασκομενων
teSAM madhye kasyApi dravyanyUnatA nAbhavad yatasteSAM gRhabhUmyAdyA yAH sampattaya Asan tA vikrIya
35 και ετιθουν παρα τους ποδας των αποστολων διεδιδοτο δε εκαστω καθοτι αν τις χρειαν ειχεν
tanmUlyamAnIya preritAnAM caraNeSu taiH sthApitaM; tataH pratyekazaH prayojanAnusAreNa dattamabhavat|
36 ιωσης δε ο επικληθεις βαρναβας υπο των αποστολων ο εστιν μεθερμηνευομενον υιος παρακλησεως λευιτης κυπριος τω γενει
vizeSataH kupropadvIpIyo yosinAmako levivaMzajAta eko jano bhUmyadhikArI, yaM preritA barNabbA arthAt sAntvanAdAyaka ityuktvA samAhUyan,
37 υπαρχοντος αυτω αγρου πωλησας ηνεγκεν το χρημα και εθηκεν παρα τους ποδας των αποστολων
sa jano nijabhUmiM vikrIya tanmUlyamAnIya preritAnAM caraNeSu sthApitavAn|
