Πραξεις 4
1 λαλουντων δε αυτων προς τον λαον επεστησαν αυτοις οι ιερεις και ο στρατηγος του ιερου και οι σαδδουκαιοι
Comme ils parlaient au peuple, les prêtres, le commandant du temple et les sadducéens vinrent les trouver,
2 διαπονουμενοι δια το διδασκειν αυτους τον λαον και καταγγελλειν εν τω ιησου την αναστασιν την εκ νεκρων
mécontents de ce qu'ils enseignaient le peuple et proclamaient en Jésus la résurrection des morts.
3 και επεβαλον αυτοις τας χειρας και εθεντο εις τηρησιν εις την αυριον ην γαρ εσπερα ηδη
Ils leur imposèrent les mains et les mirent en détention jusqu'au lendemain, car le soir tombait.
4 πολλοι δε των ακουσαντων τον λογον επιστευσαν και εγενηθη ο αριθμος των ανδρων ωσει χιλιαδες πεντε
Mais beaucoup de ceux qui avaient entendu la parole crurent, et le nombre de ces hommes s'éleva à environ cinq mille.
5 εγενετο δε επι την αυριον συναχθηναι αυτων τους αρχοντας και πρεσβυτερους και γραμματεις εις ιερουσαλημ
Dès le matin, les chefs, les anciens et les scribes s'assemblèrent à Jérusalem.
6 και ανναν τον αρχιερεα και καιαφαν και ιωαννην και αλεξανδρον και οσοι ησαν εκ γενους αρχιερατικου
Le souverain sacrificateur Anne était là, avec Caïphe, Jean, Alexandre, et tous ceux qui étaient parents du souverain sacrificateur.
7 και στησαντες αυτους εν τω μεσω επυνθανοντο εν ποια δυναμει η εν ποιω ονοματι εποιησατε τουτο υμεις
Après avoir placé Pierre et Jean au milieu d'eux, ils leur demandèrent: « Par quelle puissance, ou en quel nom, avez-vous fait cela? »
8 τοτε πετρος πλησθεις πνευματος αγιου ειπεν προς αυτους αρχοντες του λαου και πρεσβυτεροι του ισραηλ
Alors Pierre, rempli du Saint-Esprit, leur dit: Chefs du peuple et anciens d'Israël,
9 ει ημεις σημερον ανακρινομεθα επι ευεργεσια ανθρωπου ασθενους εν τινι ουτος σεσωσται
si l'on nous interroge aujourd'hui sur un bienfait fait à un infirme, sur la manière dont cet homme a été guéri,
10 γνωστον εστω πασιν υμιν και παντι τω λαω ισραηλ οτι εν τω ονοματι ιησου χριστου του ναζωραιου ον υμεις εσταυρωσατε ον ο θεος ηγειρεν εκ νεκρων εν τουτω ουτος παρεστηκεν ενωπιον υμων υγιης
qu'il soit connu de vous tous, et de tout le peuple d'Israël, qu'au nom de Jésus-Christ de Nazareth, que vous avez crucifié, et que Dieu a ressuscité des morts, cet homme se tient ici devant vous tout entier en lui.
11 ουτος εστιν ο λιθος ο εξουθενηθεις υφ υμων των οικοδομουντων ο γενομενος εις κεφαλην γωνιας
Il est « la pierre que vous, les bâtisseurs, regardiez comme sans valeur, et qui est devenue la tête de l'angle ».
12 και ουκ εστιν εν αλλω ουδενι η σωτηρια ουτε γαρ ονομα εστιν ετερον υπο τον ουρανον το δεδομενον εν ανθρωποις εν ω δει σωθηναι ημας
Il n'y a de salut en personne d'autre, car il n'y a sous le ciel aucun autre nom qui ait été donné parmi les hommes, par lequel nous devions être sauvés! »
13 θεωρουντες δε την του πετρου παρρησιαν και ιωαννου και καταλαβομενοι οτι ανθρωποι αγραμματοι εισιν και ιδιωται εθαυμαζον επεγινωσκον τε αυτους οτι συν τω ιησου ησαν
Or, quand ils virent l'audace de Pierre et de Jean, et qu'ils eurent compris qu'ils étaient des hommes ignorants et sans instruction, ils furent dans l'étonnement. Ils reconnurent qu'ils avaient été avec Jésus.
14 τον δε ανθρωπον βλεποντες συν αυτοις εστωτα τον τεθεραπευμενον ουδεν ειχον αντειπειν
Et voyant que l'homme guéri se tenait avec eux, ils ne pouvaient rien dire contre cela.
15 κελευσαντες δε αυτους εξω του συνεδριου απελθειν συνεβαλον προς αλληλους
Mais, après leur avoir ordonné de se retirer du sanhédrin, ils se concertèrent entre eux,
16 λεγοντες τι ποιησομεν τοις ανθρωποις τουτοις οτι μεν γαρ γνωστον σημειον γεγονεν δι αυτων πασιν τοις κατοικουσιν ιερουσαλημ φανερον και ου δυναμεθα αρνησασθαι
en disant: « Que ferons-nous à ces hommes? Car, en effet, un miracle remarquable a été accompli par eux, comme le voient clairement tous les habitants de Jérusalem, et nous ne pouvons le nier.
17 αλλ ινα μη επι πλειον διανεμηθη εις τον λαον απειλη απειλησωμεθα αυτοις μηκετι λαλειν επι τω ονοματι τουτω μηδενι ανθρωπων
Mais, afin que cela ne se répande pas davantage parmi le peuple, menaçons-les, afin que désormais ils ne parlent plus à personne en ce nom. »
18 και καλεσαντες αυτους παρηγγειλαν αυτοις το καθολου μη φθεγγεσθαι μηδε διδασκειν επι τω ονοματι του ιησου
Ils les appelèrent et leur ordonnèrent de ne plus parler du tout ni d'enseigner au nom de Jésus.
19 ο δε πετρος και ιωαννης αποκριθεντες προς αυτους ειπον ει δικαιον εστιν ενωπιον του θεου υμων ακουειν μαλλον η του θεου κρινατε
Mais Pierre et Jean leur répondirent: « S'il est juste aux yeux de Dieu de vous écouter plutôt que d'écouter Dieu, jugez-en vous-mêmes,
20 ου δυναμεθα γαρ ημεις α ειδομεν και ηκουσαμεν μη λαλειν
car nous ne pouvons nous empêcher de raconter les choses que nous avons vues et entendues. »
21 οι δε προσαπειλησαμενοι απελυσαν αυτους μηδεν ευρισκοντες το πως κολασωνται αυτους δια τον λαον οτι παντες εδοξαζον τον θεον επι τω γεγονοτι
Après leur avoir fait de nouvelles menaces, ils les laissèrent partir, ne trouvant aucun moyen de les punir, à cause du peuple; car tous glorifiaient Dieu pour ce qui s'était passé.
22 ετων γαρ ην πλειονων τεσσαρακοντα ο ανθρωπος εφ ον εγεγονει το σημειον τουτο της ιασεως
Car l'homme sur lequel s'est produit ce miracle de guérison était âgé de plus de quarante ans.
23 απολυθεντες δε ηλθον προς τους ιδιους και απηγγειλαν οσα προς αυτους οι αρχιερεις και οι πρεσβυτεροι ειπον
Après avoir été relâchés, ils retournèrent auprès d'eux et racontèrent tout ce que les principaux sacrificateurs et les anciens leur avaient dit.
24 οι δε ακουσαντες ομοθυμαδον ηραν φωνην προς τον θεον και ειπον δεσποτα συ ο θεος ο ποιησας τον ουρανον και την γην και την θαλασσαν και παντα τα εν αυτοις
Après l'avoir entendu, ils élevèrent d'un commun accord la voix vers Dieu et dirent: « Seigneur, tu es Dieu, toi qui as fait le ciel, la terre, la mer et tout ce qui s'y trouve;
25 ο δια στοματος δαβιδ του παιδος σου ειπων ινα τι εφρυαξαν εθνη και λαοι εμελετησαν κενα
toi qui, par la bouche de ton serviteur David, as dit, « Pourquoi les nations sont-elles en colère? et les peuples complotent en vain?
26 παρεστησαν οι βασιλεις της γης και οι αρχοντες συνηχθησαν επι το αυτο κατα του κυριου και κατα του χριστου αυτου
Les rois de la terre prennent position, et les dirigeants complotent ensemble, contre le Seigneur, et contre son Christ.
27 συνηχθησαν γαρ επ αληθειας επι τον αγιον παιδα σου ιησουν ον εχρισας ηρωδης τε και ποντιος πιλατος συν εθνεσιν και λαοις ισραηλ
« En effet, Hérode et Ponce Pilate, avec les païens et le peuple d'Israël, se sont ligués contre ton saint serviteur Jésus, que tu as oint,
28 ποιησαι οσα η χειρ σου και η βουλη σου προωρισεν γενεσθαι
pour faire tout ce que ta main et ton conseil ont décidé d'accomplir.
29 και τα νυν κυριε επιδε επι τας απειλας αυτων και δος τοις δουλοις σου μετα παρρησιας πασης λαλειν τον λογον σου
Maintenant, Seigneur, regarde leurs menaces, et accorde à tes serviteurs de dire ta parole en toute hardiesse,
30 εν τω την χειρα σου εκτεινειν σε εις ιασιν και σημεια και τερατα γινεσθαι δια του ονοματος του αγιου παιδος σου ιησου
tandis que tu étends ta main pour guérir, et que des signes et des prodiges se produisent au nom de ton saint serviteur Jésus. »
31 και δεηθεντων αυτων εσαλευθη ο τοπος εν ω ησαν συνηγμενοι και επλησθησαν απαντες πνευματος αγιου και ελαλουν τον λογον του θεου μετα παρρησιας
Après qu'ils eurent prié, le lieu où ils étaient réunis fut ébranlé. Ils étaient tous remplis du Saint-Esprit, et ils annonçaient la parole de Dieu avec assurance.
32 του δε πληθους των πιστευσαντων ην η καρδια και η ψυχη μια και ουδ εις τι των υπαρχοντων αυτω ελεγεν ιδιον ειναι αλλ ην αυτοις απαντα κοινα
La multitude de ceux qui ont cru n'avait qu'un cœur et qu'une âme. Aucun d'eux ne prétendait qu'une partie de ce qu'il possédait lui appartenait en propre, mais ils avaient tout en commun.
33 και μεγαλη δυναμει απεδιδουν το μαρτυριον οι αποστολοι της αναστασεως του κυριου ιησου χαρις τε μεγαλη ην επι παντας αυτους
Avec une grande puissance, les apôtres rendaient leur témoignage de la résurrection du Seigneur Jésus. Une grande grâce reposait sur eux tous.
34 ουδε γαρ ενδεης τις υπηρχεν εν αυτοις οσοι γαρ κτητορες χωριων η οικιων υπηρχον πωλουντες εφερον τας τιμας των πιπρασκομενων
En effet, il n'y avait parmi eux aucun indigent, car tous ceux qui possédaient des terres ou des maisons les vendaient, apportaient le produit de leur vente,
35 και ετιθουν παρα τους ποδας των αποστολων διεδιδοτο δε εκαστω καθοτι αν τις χρειαν ειχεν
et le déposaient aux pieds des apôtres; et l'on distribuait à chacun selon ses besoins.
36 ιωσης δε ο επικληθεις βαρναβας υπο των αποστολων ο εστιν μεθερμηνευομενον υιος παρακλησεως λευιτης κυπριος τω γενει
Joses, surnommé par les apôtres Barnabé (ce qui signifie, selon l'interprétation, Fils de l'encouragement), lévite, originaire de Chypre,
37 υπαρχοντος αυτω αγρου πωλησας ηνεγκεν το χρημα και εθηκεν παρα τους ποδας των αποστολων
ayantun champ, le vendit, apporta l'argent et le déposa aux pieds des apôtres.
