Κατα Μαρκον 8
1 Ἐν ἐκείναις ταῖς ἡμέραις, παμπόλλου ὄχλου ὄντος, καὶ μὴ ἐχόντων τί φάγωσι, προσκαλεσάμενος ὁ Ἰησοῦς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ λέγει αὐτοῖς,
ਤਦਾ ਤਤ੍ਸਮੀਪੰ ਬਹਵੋ ਲੋਕਾ ਆਯਾਤਾ ਅਤਸ੍ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਭੋਜ੍ਯਦ੍ਰਵ੍ਯਾਭਾਵਾਦ੍ ਯੀਸ਼ੁਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਨਾਹੂਯ ਜਗਾਦ, |
2 Σπλαγχνίζομαι ἐπὶ τὸν ὄχλον, ὅτι ἤδη ἡμέρας τρεῖς προσμένουσί μοι, καὶ οὐκ ἔχουσι τί φάγωσι·
ਲੋਕਨਿਵਹੇ ਮਮ ਕ੍ਰੁʼਪਾ ਜਾਯਤੇ ਤੇ ਦਿਨਤ੍ਰਯੰ ਮਯਾ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਸਨ੍ਤਿ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਭੋਜ੍ਯੰ ਕਿਮਪਿ ਨਾਸ੍ਤਿ|
3 καὶ ἐὰν ἀπολύσω αὐτοὺς νήστεις εἰς οἶκον αὐτῶν, ἐκλυθήσονται ἐν τῇ ὁδῷ· τινὲς γὰρ αὐτῶν μακρόθεν ἥκασι.
ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਮਧ੍ਯੇ(ਅ)ਨੇਕੇ ਦੂਰਾਦ੍ ਆਗਤਾਃ, ਅਭੁਕ੍ਤੇਸ਼਼ੁ ਤੇਸ਼਼ੁ ਮਯਾ ਸ੍ਵਗ੍ਰੁʼਹਮਭਿਪ੍ਰਹਿਤੇਸ਼਼ੁ ਤੇ ਪਥਿ ਕ੍ਲਮਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ|
4 Καὶ ἀπεκρίθησαν αὐτῷ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ, Πόθεν τούτους δυνήσεταί τις ὧδε χορτάσαι ἄρτων ἐπ᾿ ἐρημίας;
ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾ ਅਵਾਦਿਸ਼਼ੁਃ, ਏਤਾਵਤੋ ਲੋਕਾਨ੍ ਤਰ੍ਪਯਿਤੁਮ੍ ਅਤ੍ਰ ਪ੍ਰਨ੍ਤਰੇ ਪੂਪਾਨ੍ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤੁੰ ਕੇਨ ਸ਼ਕ੍ਯਤੇ?
5 Καὶ ἐπηρώτα αὐτούς, Πόσους ἔχετε ἄρτους; Οἱ δὲ εἶπον, Ἑπτά.
ਤਤਃ ਸ ਤਾਨ੍ ਪਪ੍ਰੱਛ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਕਤਿ ਪੂਪਾਃ ਸਨ੍ਤਿ? ਤੇ(ਅ)ਕਥਯਨ੍ ਸਪ੍ਤ|
6 Καὶ παρήγγειλε τῷ ὄχλῳ ἀναπεσεῖν ἐπὶ τῆς γῆς· καὶ λαβὼν τοὺς ἑπτὰ ἄρτους, εὐχαριστήσας ἔκλασε καὶ ἐδίδου τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ, ἵνα παραθῶσι· καὶ παρέθηκαν τῷ ὄχλῳ.
ਤਤਃ ਸ ਤਾੱਲੋਕਾਨ੍ ਭੁਵਿ ਸਮੁਪਵੇਸ਼਼੍ਟੁਮ੍ ਆਦਿਸ਼੍ਯ ਤਾਨ੍ ਸਪ੍ਤ ਪੂਪਾਨ੍ ਧ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਈਸ਼੍ਵਰਗੁਣਾਨ੍ ਅਨੁਕੀਰ੍ੱਤਯਾਮਾਸ, ਭੰਕ੍ਤ੍ਵਾ ਪਰਿਵੇਸ਼਼ਯਿਤੁੰ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਦਦੌ, ਤਤਸ੍ਤੇ ਲੋਕੇਭ੍ਯਃ ਪਰਿਵੇਸ਼਼ਯਾਮਾਸੁਃ|
7 Καὶ εἶχον ἰχθύδια ὀλίγα· καὶ εὐλογήσας εἶπε παραθεῖναι καὶ αὐτά.
ਤਥਾ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸਮੀਪੇ ਯੇ ਕ੍ਸ਼਼ੁਦ੍ਰਮਤ੍ਸ੍ਯਾ ਆਸਨ੍ ਤਾਨਪ੍ਯਾਦਾਯ ਈਸ਼੍ਵਰਗੁਣਾਨ੍ ਸੰਕੀਰ੍ਤ੍ਯ ਪਰਿਵੇਸ਼਼ਯਿਤੁਮ੍ ਆਦਿਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍|
8 Ἔφαγον δέ, καὶ ἐχορτάσθησαν· καὶ ἦραν περισσεύματα κλασμάτων ἑπτὰ σπυρίδας.
ਤਤੋ ਲੋਕਾ ਭੁਕ੍ਤ੍ਵਾ ਤ੍ਰੁʼਪ੍ਤਿੰ ਗਤਾ ਅਵਸ਼ਿਸ਼਼੍ਟਖਾਦ੍ਯੈਃ ਪੂਰ੍ਣਾਃ ਸਪ੍ਤਡੱਲਕਾ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤਾਸ਼੍ਚ|
9 Ἦσαν δὲ οἱ φαγόντες ὡς τετρακισχίλιοι· καὶ ἀπέλυσεν αὐτούς.
ਏਤੇ ਭੋਕ੍ਤਾਰਃ ਪ੍ਰਾਯਸ਼੍ਚਤੁਃ ਸਹਸ੍ਰਪੁਰੁਸ਼਼ਾ ਆਸਨ੍ ਤਤਃ ਸ ਤਾਨ੍ ਵਿਸਸਰ੍ਜ|
10 Καὶ εὐθέως ἐμβὰς εἰς τὸ πλοῖον μετὰ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ, ἦλθεν εἰς τὰ μέρη Δαλμανουθά.
ਅਥ ਸ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਃ ਸਹ ਨਾਵਮਾਰੁਹ੍ਯ ਦਲ੍ਮਾਨੂਥਾਸੀਮਾਮਾਗਤਃ|
11 Καὶ ἐξῆλθον οἱ Φαρισαῖοι, καὶ ἤρξαντο συζητεῖν αὐτῷ, ζητοῦντες παρ᾿ αὐτοῦ σημεῖον ἀπὸ τοῦ οὐρανοῦ, πειράζοντες αὐτόν.
ਤਤਃ ਪਰੰ ਫਿਰੂਸ਼ਿਨ ਆਗਤ੍ਯ ਤੇਨ ਸਹ ਵਿਵਦਮਾਨਾਸ੍ਤਸ੍ਯ ਪਰੀਕ੍ਸ਼਼ਾਰ੍ਥਮ੍ ਆਕਾਸ਼ੀਯਚਿਹ੍ਨੰ ਦ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁੰ ਯਾਚਿਤਵਨ੍ਤਃ|
12 Καὶ ἀναστενάξας τῷ πνεύματι αὐτοῦ λέγει, Τί ἡ γενεὰ αὕτη σημεῖον ἐπιζητεῖ; Ἀμὴν λέγω ὑμῖν, εἰ δοθήσεται τῇ γενεᾷ ταύτῃ σημεῖον.
ਤਦਾ ਸੋ(ਅ)ਨ੍ਤਰ੍ਦੀਰ੍ਘੰ ਨਿਸ਼੍ਵਸ੍ਯਾਕਥਯਤ੍, ਏਤੇ ਵਿਦ੍ਯਮਾਨਨਰਾਃ ਕੁਤਸ਼੍ਚਿਨ੍ਹੰ ਮ੍ਰੁʼਗਯਨ੍ਤੇ? ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਯਥਾਰ੍ਥੰ ਬ੍ਰਵੀਮਿ ਲੋਕਾਨੇਤਾਨ੍ ਕਿਮਪਿ ਚਿਹ੍ਨੰ ਨ ਦਰ੍ਸ਼ਯਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
13 Καὶ ἀφεὶς αὐτούς, ἐμβὰς πάλιν εἰς τὸ πλοῖον, ἀπῆλθεν εἰς τὸ πέραν.
ਅਥ ਤਾਨ੍ ਹਿਤ੍ਵਾ ਪੁਨ ਰ੍ਨਾਵਮ੍ ਆਰੁਹ੍ਯ ਪਾਰਮਗਾਤ੍|
14 Καὶ ἐπελάθοντο λαβεῖν ἄρτους, καὶ εἰ μὴ ἕνα ἄρτον οὐκ εἶχον μεθ᾿ ἑαυτῶν ἐν τῷ πλοίῳ.
ਏਤਰ੍ਹਿ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯੈਃ ਪੂਪੇਸ਼਼ੁ ਵਿਸ੍ਮ੍ਰੁʼਤੇਸ਼਼ੁ ਨਾਵਿ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸੰਨਿਧੌ ਪੂਪ ਏਕਏਵ ਸ੍ਥਿਤਃ|
15 Καὶ διεστέλλετο αὐτοῖς, λέγων, Ὁρᾶτε, βλέπετε ἀπὸ τῆς ζύμης τῶν Φαρισαίων καὶ τῆς ζύμης Ἡρῴδου.
ਤਦਾਨੀਂ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਾਨ੍ ਆਦਿਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍ ਫਿਰੂਸ਼ਿਨਾਂ ਹੇਰੋਦਸ਼੍ਚ ਕਿਣ੍ਵੰ ਪ੍ਰਤਿ ਸਤਰ੍ਕਾਃ ਸਾਵਧਾਨਾਸ਼੍ਚ ਭਵਤ|
16 Καὶ διελογίζοντο πρὸς ἀλλήλους, λέγοντες ὅτι Ἄρτους οὐκ ἔχομεν.
ਤਤਸ੍ਤੇ(ਅ)ਨ੍ਯੋਨ੍ਯੰ ਵਿਵੇਚਨੰ ਕਰ੍ਤੁਮ੍ ਆਰੇਭਿਰੇ, ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਸੰਨਿਧੌ ਪੂਪੋ ਨਾਸ੍ਤੀਤਿ ਹੇਤੋਰਿਦੰ ਕਥਯਤਿ|
17 Καὶ γνοὺς ὁ Ἰησοῦς λέγει αὐτοῖς, Τί διαλογίζεσθε ὅτι ἄρτους οὐκ ἔχετε; Οὔπω νοεῖτε, οὐδὲ συνίετε; Ἔτι πεπωρωμένην ἔχετε τὴν καρδίαν ὑμῶν;
ਤਦ੍ ਬੁਦ੍ੱਵਾ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤੇਭ੍ਯੋ(ਅ)ਕਥਯਤ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸ੍ਥਾਨੇ ਪੂਪਾਭਾਵਾਤ੍ ਕੁਤ ਇੱਥੰ ਵਿਤਰ੍ਕਯਥ? ਯੂਯੰ ਕਿਮਦ੍ਯਾਪਿ ਕਿਮਪਿ ਨ ਜਾਨੀਥ? ਬੋੱਧੁਞ੍ਚ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੁਥ? ਯਾਵਦਦ੍ਯ ਕਿੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਮਨਾਂਸਿ ਕਠਿਨਾਨਿ ਸਨ੍ਤਿ?
18 Ὀφθαλμοὺς ἔχοντες οὐ βλέπετε; Καὶ ὦτα ἔχοντες οὐκ ἀκούετε; Καὶ οὐ μνημονεύετε;
ਸਤ੍ਸੁ ਨੇਤ੍ਰੇਸ਼਼ੁ ਕਿੰ ਨ ਪਸ਼੍ਯਥ? ਸਤ੍ਸੁ ਕਰ੍ਣੇਸ਼਼ੁ ਕਿੰ ਨ ਸ਼੍ਰੁʼਣੁਥ? ਨ ਸ੍ਮਰਥ ਚ?
19 Ὅτε τοὺς πέντε ἄρτους ἔκλασα εἰς τοὺς πεντακισχιλίους, πόσους κοφίνους πλήρεις κλασμάτων ἤρατε; Λέγουσιν αὐτῷ, Δώδεκα.
ਯਦਾਹੰ ਪਞ੍ਚਪੂਪਾਨ੍ ਪਞ੍ਚਸਹਸ੍ਰਾਣਾਂ ਪੁਰੁਸ਼਼ਾਣਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਭੰਕ੍ਤ੍ਵਾ ਦੱਤਵਾਨ੍ ਤਦਾਨੀਂ ਯੂਯਮ੍ ਅਵਸ਼ਿਸ਼਼੍ਟਪੂਪੈਃ ਪੂਰ੍ਣਾਨ੍ ਕਤਿ ਡੱਲਕਾਨ੍ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤਵਨ੍ਤਃ? ਤੇ(ਅ)ਕਥਯਨ੍ ਦ੍ਵਾਦਸ਼ਡੱਲਕਾਨ੍|
20 Ὅτε δὲ τοὺς ἑπτὰ εἰς τοὺς τετρακισχιλίους, πόσων σπυρίδων πληρώματα κλασμάτων ἤρατε; Οἱ δὲ εἶπον, Ἑπτά.
ਅਪਰਞ੍ਚ ਯਦਾ ਚਤੁਃਸਹਸ੍ਰਾਣਾਂ ਪੁਰੁਸ਼਼ਾਣਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਪੂਪਾਨ੍ ਭੰਕ੍ਤ੍ਵਾਦਦਾਂ ਤਦਾ ਯੂਯਮ੍ ਅਤਿਰਿਕ੍ਤਪੂਪਾਨਾਂ ਕਤਿ ਡੱਲਕਾਨ੍ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤਵਨ੍ਤਃ? ਤੇ ਕਥਯਾਮਾਸੁਃ ਸਪ੍ਤਡੱਲਕਾਨ੍|
21 Καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς, Πῶς οὐ συνίετε;
ਤਦਾ ਸ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਤਰ੍ਹਿ ਯੂਯਮ੍ ਅਧੁਨਾਪਿ ਕੁਤੋ ਬੋਦ੍ੱਵੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੁਥ?
22 Καὶ ἔρχεται εἰς Βηθσαϊδάν. Καὶ φέρουσιν αὐτῷ τυφλόν, καὶ παρακαλοῦσιν αὐτὸν ἵνα αὐτοῦ ἅψηται.
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਬੈਤ੍ਸੈਦਾਨਗਰੇ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤੇ ਲੋਕਾ ਅਨ੍ਧਮੇਕੰ ਨਰੰ ਤਤ੍ਸਮੀਪਮਾਨੀਯ ਤੰ ਸ੍ਪ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁੰ ਤੰ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਾਞ੍ਚਕ੍ਰਿਰੇ|
23 Καὶ ἐπιλαβόμενος τῆς χειρὸς τοῦ τυφλοῦ, ἐξήγαγεν αὐτὸν ἔξω τῆς κώμης· καὶ πτύσας εἰς τὰ ὄμματα αὐτοῦ, ἐπιθεὶς τὰς χεῖρας αὐτῷ, ἐπηρώτα αὐτὸν εἴ τι βλέπει.
ਤਦਾ ਤਸ੍ਯਾਨ੍ਧਸ੍ਯ ਕਰੌ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਨਗਰਾਦ੍ ਬਹਿਰ੍ਦੇਸ਼ੰ ਤੰ ਨੀਤਵਾਨ੍; ਤੰਨੇਤ੍ਰੇ ਨਿਸ਼਼੍ਠੀਵੰ ਦੱਤ੍ਵਾ ਤਦ੍ਗਾਤ੍ਰੇ ਹਸ੍ਤਾਵਰ੍ਪਯਿਤ੍ਵਾ ਤੰ ਪਪ੍ਰੱਛ, ਕਿਮਪਿ ਪਸ਼੍ਯਸਿ?
24 Καὶ ἀναβλέψας ἔλεγε, Βλέπω τοὺς ἀνθρώπους, ὅτι ὡς δένδρα ὁρῶ περιπατοῦντας.
ਸ ਨੇਤ੍ਰੇ ਉਨ੍ਮੀਲ੍ਯ ਜਗਾਦ, ਵ੍ਰੁʼਕ੍ਸ਼਼ਵਤ੍ ਮਨੁਜਾਨ੍ ਗੱਛਤੋ ਨਿਰੀਕ੍ਸ਼਼ੇ|
25 Εἶτα πάλιν ἐπέθηκε τὰς χεῖρας ἐπὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ, καὶ ἐποίησεν αὐτὸν ἀναβλέψαι. Καὶ ἀποκατεστάθη, καὶ ἐνέβλεψε τηλαυγῶς ἅπαντας.
ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਃ ਪੁਨਸ੍ਤਸ੍ਯ ਨਯਨਯੋ ਰ੍ਹਸ੍ਤਾਵਰ੍ਪਯਿਤ੍ਵਾ ਤਸ੍ਯ ਨੇਤ੍ਰੇ ਉਨ੍ਮੀਲਯਾਮਾਸ; ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਸ ਸ੍ਵਸ੍ਥੋ ਭੂਤ੍ਵਾ ਸ੍ਪਸ਼਼੍ਟਰੂਪੰ ਸਰ੍ੱਵਲੋਕਾਨ੍ ਦਦਰ੍ਸ਼|
26 Καὶ ἀπέστειλεν αὐτὸν εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ, λέγων, Μηδὲ εἰς τὴν κώμην εἰσέλθῃς, μηδὲ εἴπῃς τινὶ ἐν τῇ κώμῃ.
ਤਤਃ ਪਰੰ ਤ੍ਵੰ ਗ੍ਰਾਮੰ ਮਾ ਗੱਛ ਗ੍ਰਾਮਸ੍ਥੰ ਕਮਪਿ ਚ ਕਿਮਪ੍ਯਨੁਕ੍ਤ੍ਵਾ ਨਿਜਗ੍ਰੁʼਹੰ ਯਾਹੀਤ੍ਯਾਦਿਸ਼੍ਯ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤੰ ਨਿਜਗ੍ਰੁʼਹੰ ਪ੍ਰਹਿਤਵਾਨ੍|
27 Καὶ ἐξῆλθεν ὁ Ἰησοῦς καὶ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ εἰς τὰς κώμας Καισαρείας τῆς Φιλίππου· καὶ ἐν τῇ ὁδῷ ἐπηρώτα τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ, λέγων αὐτοῖς, Τίνα με λέγουσιν οἱ ἄνθρωποι εἶναι;
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯੈਃ ਸਹਿਤੋ ਯੀਸ਼ੁਃ ਕੈਸਰੀਯਾਫਿਲਿਪਿਪੁਰੰ ਜਗਾਮ, ਪਥਿ ਗੱਛਨ੍ ਤਾਨਪ੍ਰੁʼੱਛਤ੍ ਕੋ(ਅ)ਹਮ੍ ਅਤ੍ਰ ਲੋਕਾਃ ਕਿੰ ਵਦਨ੍ਤਿ?
28 Οἱ δὲ ἀπεκρίθησαν, Ἰωάννην τὸν βαπτιστήν· καὶ ἄλλοι Ἠλίαν· ἄλλοι δὲ ἕνα τῶν προφητῶν.
ਤੇ ਪ੍ਰਤ੍ਯੂਚੁਃ ਤ੍ਵਾਂ ਯੋਹਨੰ ਮੱਜਕੰ ਵਦਨ੍ਤਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਕੇਪਿ ਕੇਪਿ ਏਲਿਯੰ ਵਦਨ੍ਤਿ; ਅਪਰੇ ਕੇਪਿ ਕੇਪਿ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨਾਮ੍ ਏਕੋ ਜਨ ਇਤਿ ਵਦਨ੍ਤਿ|
29 Καὶ αὐτὸς λέγει αὐτοῖς, Ὑμεῖς δὲ τίνα με λέγετε εἶναι; Ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Πέτρος λέγει αὐτῷ, Σὺ εἶ ὁ Χριστός.
ਅਥ ਸ ਤਾਨਪ੍ਰੁʼੱਛਤ੍ ਕਿਨ੍ਤੁ ਕੋਹਮ੍? ਇਤ੍ਯਤ੍ਰ ਯੂਯੰ ਕਿੰ ਵਦਥ? ਤਦਾ ਪਿਤਰਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਦਤ੍ ਭਵਾਨ੍ ਅਭਿਸ਼਼ਿਕ੍ਤਸ੍ਤ੍ਰਾਤਾ|
30 Καὶ ἐπετίμησεν αὐτοῖς, ἵνα μηδενὶ λέγωσι περὶ αὐτοῦ.
ਤਤਃ ਸ ਤਾਨ੍ ਗਾਢਮਾਦਿਸ਼ਦ੍ ਯੂਯੰ ਮਮ ਕਥਾ ਕਸ੍ਮੈਚਿਦਪਿ ਮਾ ਕਥਯਤ|
31 Καὶ ἤρξατο διδάσκειν αὐτούς, ὅτι δεῖ τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου πολλὰ παθεῖν, καὶ ἀποδοκιμασθῆναι ἀπὸ τῶν πρεσβυτέρων καὶ ἀρχιερέων καὶ γραμματέων, καὶ ἀποκτανθῆναι, καὶ μετὰ τρεῖς ἡμέρας ἀναστῆναι·
ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਪੁਤ੍ਰੇਣਾਵਸ਼੍ਯੰ ਬਹਵੋ ਯਾਤਨਾ ਭੋਕ੍ਤਵ੍ਯਾਃ ਪ੍ਰਾਚੀਨਲੋਕੈਃ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕੈਰਧ੍ਯਾਪਕੈਸ਼੍ਚ ਸ ਨਿਨ੍ਦਿਤਃ ਸਨ੍ ਘਾਤਯਿਸ਼਼੍ਯਤੇ ਤ੍ਰੁʼਤੀਯਦਿਨੇ ਉੱਥਾਸ੍ਯਤਿ ਚ, ਯੀਸ਼ੁਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਨੁਪਦੇਸ਼਼੍ਟੁਮਾਰਭ੍ਯ ਕਥਾਮਿਮਾਂ ਸ੍ਪਸ਼਼੍ਟਮਾਚਸ਼਼੍ਟ|
32 καὶ παρρησίᾳ τὸν λόγον ἐλάλει. Καὶ προσλαβόμενος αὐτὸν ὁ Πέτρος ἤρξατο ἐπιτιμᾷν αὐτῷ.
ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਪਿਤਰਸ੍ਤਸ੍ਯ ਹਸ੍ਤੌ ਧ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਤੰ ਤਰ੍ੱਜਿਤਵਾਨ੍|
33 Ὁ δὲ ἐπιστραφείς, καὶ ἰδὼν τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ, ἐπετίμησε τῷ Πέτρῳ, λέγων, Ὕπαγε ὀπίσω μου, Σατανᾶ· ὅτι οὐ φρονεῖς τὰ τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ τὰ τῶν ἀνθρώπων.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਮੁਖੰ ਪਰਾਵਰ੍ਤ੍ਯ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਗਣੰ ਨਿਰੀਕ੍ਸ਼਼੍ਯ ਪਿਤਰੰ ਤਰ੍ਜਯਿਤ੍ਵਾਵਾਦੀਦ੍ ਦੂਰੀਭਵ ਵਿਘ੍ਨਕਾਰਿਨ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੀਯਕਾਰ੍ੱਯਾਦਪਿ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਕਾਰ੍ੱਯੰ ਤੁਭ੍ਯੰ ਰੋਚਤਤਰਾਂ|
34 Καὶ προσκαλεσάμενος τὸν ὄχλον σὺν τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ, εἶπεν αὐτοῖς, Ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτόν, καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ, καὶ ἀκολουθείτω μοι.
ਅਥ ਸ ਲੋਕਾਨ੍ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਂਸ਼੍ਚਾਹੂਯ ਜਗਾਦ ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਨ੍ ਮਾਮਨੁਗਨ੍ਤੁਮ੍ ਇੱਛਤਿ ਸ ਆਤ੍ਮਾਨੰ ਦਾਮ੍ਯਤੁ, ਸ੍ਵਕ੍ਰੁਸ਼ੰ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਮਤ੍ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਆਯਾਤੁ|
35 Ὃς γὰρ ἂν θέλῃ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ σῶσαι, ἀπολέσει αὐτήν· ὃς δ᾿ ἂν ἀπολέσῃ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ἕνεκεν ἐμοῦ καὶ τοῦ εὐαγγελίου, οὗτος σώσει αὐτήν.
ਯਤੋ ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਸ੍ਵਪ੍ਰਾਣੰ ਰਕ੍ਸ਼਼ਿਤੁਮਿੱਛਤਿ ਸ ਤੰ ਹਾਰਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਨ੍ ਮਦਰ੍ਥੰ ਸੁਸੰਵਾਦਾਰ੍ਥਞ੍ਚ ਪ੍ਰਾਣੰ ਹਾਰਯਤਿ ਸ ਤੰ ਰਕ੍ਸ਼਼ਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
36 Τί γὰρ ὠφελήσει ἄνθρωπον, ἐὰν κερδήσῃ τὸν κόσμον ὅλον, καὶ ζημιωθῇ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ;
ਅਪਰਞ੍ਚ ਮਨੁਜਃ ਸਰ੍ੱਵੰ ਜਗਤ੍ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਯਦਿ ਸ੍ਵਪ੍ਰਾਣੰ ਹਾਰਯਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਤਸ੍ਯ ਕੋ ਲਾਭਃ?
37 Ἢ τί δώσει ἄνθρωπος ἀντάλλαγμα τῆς ψυχῆς αὐτοῦ;
ਨਰਃ ਸ੍ਵਪ੍ਰਾਣਵਿਨਿਮਯੇਨ ਕਿੰ ਦਾਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ?
38 Ὃς γὰρ ἂν ἐπαισχυνθῇ με καὶ τοὺς ἐμοὺς λόγους ἐν τῇ γενεᾷ ταύτῃ τῇ μοιχαλίδι καὶ ἁμαρτωλῷ, καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐπαισχυνθήσεται αὐτόν, ὅταν ἔλθῃ ἐν τῇ δόξῃ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ μετὰ τῶν ἀγγέλων τῶν ἁγίων.
ਏਤੇਸ਼਼ਾਂ ਵ੍ਯਭਿਚਾਰਿਣਾਂ ਪਾਪਿਨਾਞ੍ਚ ਲੋਕਾਨਾਂ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਦ੍ ਯਦਿ ਕੋਪਿ ਮਾਂ ਮਤ੍ਕਥਾਞ੍ਚ ਲੱਜਾਸ੍ਪਦੰ ਜਾਨਾਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਮਨੁਜਪੁਤ੍ਰੋ ਯਦਾ ਧਰ੍ੰਮਦੂਤੈਃ ਸਹ ਪਿਤੁਃ ਪ੍ਰਭਾਵੇਣਾਗਮਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਤਦਾ ਸੋਪਿ ਤੰ ਲੱਜਾਸ੍ਪਦੰ ਜ੍ਞਾਸ੍ਯਤਿ|
