Κατα Λουκαν 5
1 εγενετο δε εν τω τον οχλον επικεισθαι αυτω του ακουειν τον λογον του θεου και αυτος ην εστως παρα την λιμνην γεννησαρετ
Etiya eneka hoise, bisi manu Jisu pora Isor kotha kowa huni bole Tai usorte ahi thakise, etu homoi te tai Gennesaret laga pukhuri te rukhi thakise.
2 και ειδεν δυο πλοια εστωτα παρα την λιμνην οι δε αλιεις αποβαντες απ αυτων απεπλυναν τα δικτυα
Aru Tai duita naw pukhuri kinar te ani thaka dikhise, kintu maas mara manu khan naw pora namikene taikhan laga jal dhulai thakise.
3 εμβας δε εις εν των πλοιων ο ην του σιμωνος ηρωτησεν αυτον απο της γης επαναγαγειν ολιγον και καθισας εδιδασκεν εκ του πλοιου τους οχλους
Aru Jisu ekta naw te uthise, etu Simon laga naw thakise, aru tai laga naw ke olop panite loi jabole koise. Aru Tai naw te bohi kene manu khan ke hikai se.
4 ως δε επαυσατο λαλων ειπεν προς τον σιμωνα επαναγαγε εις το βαθος και χαλασατε τα δικτυα υμων εις αγραν
Jitia Jisu kotha koi kene khotom korise, Tai Simon ke koise, “Etu naw to pani bisi thaka phale loijabi aru tumi laga jal to ekbar panite phelabi.”
5 και αποκριθεις ο σιμων ειπεν αυτω επιστατα δι ολης της νυκτος κοπιασαντες ουδεν ελαβομεν επι δε τω ρηματι σου χαλασω το δικτυον
Simon koise, “Probhu, amikhan raat bhor jal marise aru eku bhi puwa nai, hoilebi apuni laga kotha te, moi jal phelabo.”
6 και τουτο ποιησαντες συνεκλεισαν ιχθυων πληθος πολυ διερρηγνυτο δε το δικτυον αυτων
Aru jitia taikhan jal phelaise, taikhan bisi maas dhurise, aru taikhan laga jal phati jaise.
7 και κατενευσαν τοις μετοχοις τοις εν τω ετερω πλοιω του ελθοντας συλλαβεσθαι αυτοις και ηλθον και επλησαν αμφοτερα τα πλοια ωστε βυθιζεσθαι αυτα
Dusra naw te thaka sathi khan ke modot mangise. Aru taikhan sob mili kene duita naw te maas khan bhorta korise, etu pora naw to panite dubi bole hoise.
8 ιδων δε σιμων πετρος προσεπεσεν τοις γονασιν του ιησου λεγων εξελθε απ εμου οτι ανηρ αμαρτωλος ειμι κυριε
Jitia Simon Peter etu dikhise, tai Jisu laga theng nichete girikena koise, “Ami usor pora jai jabi, kele moi ekjon paapi manu ase, Probhu.”
9 θαμβος γαρ περιεσχεν αυτον και παντας τους συν αυτω επι τη αγρα των ιχθυων η συνελαβον
Etu kaam dikhikena Peter aru tai laga sathi khan,
10 ομοιως δε και ιακωβον και ιωαννην υιους ζεβεδαιου οι ησαν κοινωνοι τω σιμωνι και ειπεν προς τον σιμωνα ο ιησους μη φοβου απο του νυν ανθρωπους εση ζωγρων
aru etu nisena James aru John, Zebedee laga chokra khan, jun khan Simon laga sathi thakise taikhan sob kineka iman maas dhuri bo parise koi kene asurit hoise. Jisu pora Simon ke koise, “Bhoi nokoribi; tumikhan etiya pora manu khan dhora jal hobo.”
11 και καταγαγοντες τα πλοια επι την γην αφεντες απαντα ηκολουθησαν αυτω
Jitia taikhan laga naw mati kinar te anise, taikhan sob chari kene Jisu laga piche korise.
12 και εγενετο εν τω ειναι αυτον εν μια των πολεων και ιδου ανηρ πληρης λεπρας και ιδων τον ιησουν πεσων επι προσωπον εδεηθη αυτου λεγων κυριε εαν θελης δυνασαι με καθαρισαι
Tai jitia ekta sheher te jaise, ekjon manu kusto-rugi bemar pora bhorta koi kene thaka dikhise. Aru jitia Jisu ke dikhise, tai Jisu laga theng te giri kene mangise aru koise, “Probhu, jodi Apuni itcha kore, Apuni moike sapha koribo pare.”
13 και εκτεινας την χειρα ηψατο αυτου ειπων θελω καθαρισθητι και ευθεως η λεπρα απηλθεν απ αυτου
Jisu taike chuikena koise, “Moi itcha ase, sapha hobi.” Etu homoi te kusto-rugi bemar taike charise.
14 και αυτος παρηγγειλεν αυτω μηδενι ειπειν αλλα απελθων δειξον σεαυτον τω ιερει και προσενεγκε περι του καθαρισμου σου καθως προσεταξεν μωσης εις μαρτυριον αυτοις
Aru Jisu pora taike koise kunke bhi nokobi, kintu “Purohit logote jai kene dikha bhi. Aru ekta sapha huwa laga boli koribi, Moses pora niyom diya nisena, etu pora he manu khan nimite ekta gawahi hobo.”
15 διηρχετο δε μαλλον ο λογος περι αυτου και συνηρχοντο οχλοι πολλοι ακουειν και θεραπευεσθαι υπ αυτου απο των ασθενειων αυτων
Kintu etu asurit kaam laga khobor to sob jagate punchise, aru bisi manu tai laga kotha huni bole aru bemar pora changai pabole ahise.
16 αυτος δε ην υποχωρων εν ταις ερημοις και προσευχομενος
Kintu Tai manu nathaka jagate jai kene prathana kori thakise.
17 και εγενετο εν μια των ημερων και αυτος ην διδασκων και ησαν καθημενοι φαρισαιοι και νομοδιδασκαλοι οι ησαν εληλυθοτες εκ πασης κωμης της γαλιλαιας και ιουδαιας και ιερουσαλημ και δυναμις κυριου ην εις το ιασθαι αυτους
Eneka he, ek dinte, jitia Tai hikai thakise, Pharisee khan aru niyom hikai diya khan Galilee jaga, Judea desh aru Jerusalem sheher laga usorte thaka alag-alag bosti pora ahise aru taikhan bohi thakise. Changai kori bole Isor laga hokti Jisu logote thakise.
18 και ιδου ανδρες φεροντες επι κλινης ανθρωπον ος ην παραλελυμενος και εζητουν αυτον εισενεγκειν και θειναι ενωπιον αυτου
Titia manu khan he ekjon jothor bemar manu ke chetai te bukhi kene anise, Jisu jun jagate bohi thakise etu jagate anibole kosis korise.
19 και μη ευροντες δια ποιας εισενεγκωσιν αυτον δια τον οχλον αναβαντες επι το δωμα δια των κεραμων καθηκαν αυτον συν τω κλινιδιω εις το μεσον εμπροσθεν του ιησου
Jitia taikhan manu bisi thaka karone taike anibo para nai, taikhan ghor uporte uthise, aru ghor laga chaat khuli kene Jisu usorte namai dise.
20 και ιδων την πιστιν αυτων ειπεν αυτω ανθρωπε αφεωνται σοι αι αμαρτιαι σου
Taikhan laga biswas dikhi kene, Jisu koise, “Manu, tumi laga paapkhan maph hoise.”
21 και ηρξαντο διαλογιζεσθαι οι γραμματεις και οι φαρισαιοι λεγοντες τις εστιν ουτος ος λαλει βλασφημιας τις δυναται αφιεναι αμαρτιας ει μη μονος ο θεος
Titia niyom likha khan aru Pharisee khan hudibole shuru hoise, “Tai kun ase eneka misa kobole? Kun he paap maph kori bole pare, khali Isor he nohoile?”
22 επιγνους δε ο ιησους τους διαλογισμους αυτων αποκριθεις ειπεν προς αυτους τι διαλογιζεσθε εν ταις καρδιαις υμων
Kintu Jisu taikhan ke koise, “Tumikhan mon eneka kele bhabi ase?
23 τι εστιν ευκοπωτερον ειπειν αφεωνται σοι αι αμαρτιαι σου η ειπειν εγειραι και περιπατει
Kuntu kobole asan ase, ‘Tumi paap to maph hoise’ na ‘Uthikena berabi?’
24 ινα δε ειδητε οτι εξουσιαν εχει ο υιος του ανθρωπου επι της γης αφιεναι αμαρτιας ειπεν τω παραλελυμενω σοι λεγω εγειραι και αρας το κλινιδιον σου πορευου εις τον οικον σου
Kintu tumikhan janibole koi ase, Manu laga Putro logote prithibi laga paap ke maph dibole hokti ase” - aru Tai jothor thaka manu ke koise- “Moi koi ase, uthibi, tumi laga chatai uthabi, aru ghor te jabi.”
25 και παραχρημα αναστας ενωπιον αυτων αρας εφ ω κατεκειτο απηλθεν εις τον οικον αυτου δοξαζων τον θεον
Aru etu loge-loge, etu manu khara hoi jaise, aru tai ghumai thaka chatai uthaise, aru Isor ke mohima dikena nijor ghor te jai jaise.
26 και εκστασις ελαβεν απαντας και εδοξαζον τον θεον και επλησθησαν φοβου λεγοντες οτι ειδομεν παραδοξα σημερον
Sob manu khan asurit hoise, aru Isor ke mohima dise, aru manu khan bhoi hoise, aru koise, “Amikhan kitia bhi nadikha asurit kaam khan aji dikhise.”
27 και μετα ταυτα εξηλθεν και εθεασατο τελωνην ονοματι λευιν καθημενον επι το τελωνιον και ειπεν αυτω ακολουθει μοι
Etu pichete, Jisu bahar te jaise. Aru Tai ekjon poisa utha manu, Levi koi kene naam thaka ke masul dikri laga tombu ghor te bohi thaka dikhise. Tai jai kene koise, “Moi laga pichete ahibi.”
28 και καταλιπων απαντα αναστας ηκολουθησεν αυτω
Aru tai uthise aru sob chari kene, Jisu laga pichete jaise.
29 και εποιησεν δοχην μεγαλην ο λευις αυτω εν τη οικια αυτου και ην οχλος τελωνων πολυς και αλλων οι ησαν μετ αυτων κατακειμενοι
Aru Levi pora tai laga ghor te jai kene, ekta dangor ekta khana rakhise, Jisu nimite, aru ta te poisa utha manu khan aru dusra khan bhi eke logote mez usorte bohi thakise.
30 και εγογγυζον οι γραμματεις αυτων και οι φαρισαιοι προς τους μαθητας αυτου λεγοντες διατι μετα τελωνων και αμαρτωλων εσθιετε και πινετε
Kintu Pharisee khan aru niyom likha khan chela khan logote hala kori kene koise, “Tumikhan kele poisa utha manu aru dusra paapi khan logote khai ase?”
31 και αποκριθεις ο ιησους ειπεν προς αυτους ου χρειαν εχουσιν οι υγιαινοντες ιατρου αλλ οι κακως εχοντες
Jisu pora taikhan ke jowab dise, “Jun manu bhal ase taike bemar bhal kora manu nalage, kintu bemar manu ke he lage.”
32 ουκ εληλυθα καλεσαι δικαιους αλλα αμαρτωλους εις μετανοιαν
Moi dharmik manu ke mati bole aha nai, kintu paapi khan mon ghura bole nimite ahise.”
33 οι δε ειπον προς αυτον διατι οι μαθηται ιωαννου νηστευουσιν πυκνα και δεησεις ποιουνται ομοιως και οι των φαρισαιων οι δε σοι εσθιουσιν και πινουσιν
Titia taikhan pora Taike koise, “John laga chela khan upwas aru prathana kore aru Pharisee khan laga chela bhi eneka he kore. Kintu Apuni chela khan, kha-luwa kore.”
34 ο δε ειπεν προς αυτους μη δυνασθε τους υιους του νυμφωνος εν ω ο νυμφιος μετ αυτων εστιν ποιησαι νηστευειν
Kintu Jisu taikhan ke koise, “Shadi te aha manu ke bhukha rakhibo pare naki, jitia tak taikhan logote shadi kori bole mota thaki ase?”
35 ελευσονται δε ημεραι και οταν απαρθη απ αυτων ο νυμφιος τοτε νηστευσουσιν εν εκειναις ταις ημεραις
Kintu eneka din ahi ase, jitia shadi kora manu taikhan pora jai jabo, etu din pora taikhan upwas koribo.”
36 ελεγεν δε και παραβολην προς αυτους οτι ουδεις επιβλημα ιματιου καινου επιβαλλει επι ιματιον παλαιον ει δε μηγε και το καινον σχιζει και τω παλαιω ου συμφωνει επιβλημα το απο του καινου
Aru Jisu taikhan ke ekta dristanto koise. “Kun bhi phata kapra logote notun kapra nasilai, jodi etu kore, notun kapra bhi phati jabo, aru notun kapra to purana kapra logote namilibo.
37 και ουδεις βαλλει οινον νεον εις ασκους παλαιους ει δε μηγε ρηξει ο νεος οινος τους ασκους και αυτος εκχυθησεται και οι ασκοι απολουνται
Kun bhi angur ros purana chamra jola te nadhale. Eneka korile, notun ros pora jola to biya kori dibo, aru etu borbad hoi jabo.
38 αλλα οινον νεον εις ασκους καινους βλητεον και αμφοτεροι συντηρουνται
Kintu notun ros to notun chamra jola te halibo lage.
39 και ουδεις πιων παλαιον ευθεως θελει νεον λεγει γαρ ο παλαιος χρηστοτερος εστιν
Jun manu bhi purana ros kha pichete notun ros khabole namange, kele tai koi, ‘Purana to he bhal ase.’”
