Προς Κορινθιους Β΄ 8
1 Γνωρίζομεν δὲ ὑμῖν, ἀδελφοί, τὴν χάριν τοῦ θεοῦ τὴν δεδομένην ἐν ταῖς ἐκκλησίαις τῆς Μακεδονίας,
Manuca rhoek nangmih taengla ka phoe uh coeng. Pathen kah lungvatnah he Makedonia hlangboel rhoek taengah a paek coeng.
2 ὅτι ἐν πολλῇ δοκιμῇ θλίψεως ἡ περισσεία τῆς χαρᾶς αὐτῶν καὶ ἡ κατὰ βάθους πτωχεία αὐτῶν ἐπερίσσευσεν εἰς ⸂τὸ πλοῦτος τῆς ἁπλότητος αὐτῶν·
Phacip phabaem kah loepdaknah a tlung rhangneh amih kah omngaihnah dongkah baecoihnah laom. A khodaengnah loh muelh a dung vaengah a moeihoeihnah te khuehtawn la a baecoih pah.
3 ὅτι κατὰ δύναμιν, μαρτυρῶ, καὶ ⸀παρὰδύναμιν, αὐθαίρετοι
Te dongah amih kah thaomnah vanbangla amih kah thaomnah neh voelh ka oep.
4 μετὰ πολλῆς παρακλήσεως δεόμενοι ἡμῶν, τὴν χάριν καὶ τὴν κοινωνίαν τῆς διακονίας τῆς εἰς τοὺς ἁγίους—
Thaphohnah cungkuem dongah lungvatnah neh mamih doedan ham, hlangcim rhoek taengah aka bitat neh doedannah ham rhoeng rhoeng ham bih uh.
5 καὶ οὐ καθὼς ἠλπίσαμεν ἀλλʼ ἑαυτοὺς ἔδωκαν πρῶτον τῷ κυρίῳ καὶ ἡμῖν διὰ θελήματος θεοῦ,
Te vaengah ng'ngaiuep bangla om pawt cakhaw Pathen kah kongaih dongah amamih te Boeipa taeng neh mamih taengah lamhma laa paek uh.
6 εἰς τὸ παρακαλέσαι ἡμᾶς Τίτον ἵνα καθὼς προενήρξατο οὕτως καὶ ἐπιτελέσῃ εἰς ὑμᾶς καὶ τὴν χάριν ταύτην·
Mamih loh doedannah phueng la om sak ham Titu te hloep uh. Te daengah ni lungvatnah he khaw nangmih taengah a cung tangloeng eh.
7 ἀλλʼ ὥσπερ ἐν παντὶ περισσεύετε, πίστει καὶ λόγῳ καὶ γνώσει καὶ πάσῃ σπουδῇ καὶ τῇ ἐξ ⸂ἡμῶν ἐν ὑμῖν ἀγάπῃ, ἵνα καὶ ἐν ταύτῃ τῇ χάριτι περισσεύητε.
Tedae cungkuem dongah na baecoih uh vanbangla tangnah neh olka dongah, mingnah neh thahluenah cungkuem dongah, kaimih lamkah nangmih taengah aka om lungnah dongah khaw baetawt uh lah. Te dongah tahae kah lungvatnah dongah khaw na baetawt uh.
8 Οὐ κατʼ ἐπιταγὴν λέγω ἀλλὰ διὰ τῆς ἑτέρων σπουδῆς καὶ τὸ τῆς ὑμετέρας ἀγάπης γνήσιον δοκιμάζων·
Olpaek neh kam voek moenih. Tedae a tloe kah thahluenah lamloh nangmih kah lungnah te khaw hmantang aha soepsoei coeng.
9 γινώσκετε γὰρ τὴν χάριν τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὅτι διʼ ὑμᾶς ἐπτώχευσεν πλούσιος ὤν, ἵνα ὑμεῖς τῇ ἐκείνου πτωχείᾳ πλουτήσητε.
Mamih Boeipa Jesuh Khrih kah lungvatnah te na ming uh. Kuirhang la aka om loh a khodaeng te nangmih ham ni. Te daengah ni anih kah khodaeng ming loh nangmih n'khuehtawn sak eh.
10 καὶ γνώμην ἐν τούτῳ δίδωμι· τοῦτο γὰρ ὑμῖν συμφέρει, οἵτινες οὐ μόνον τὸ ποιῆσαι ἀλλὰ καὶ τὸ θέλειν προενήρξασθε ἀπὸ πέρυσι·
He dongah he poeknah khaw kam paek coeng. He tah nangmih ham khaw rhoei coeng. Anih loh a saii bueng pawt tih kumbuet lamloh phueng a ngaih tangtae rhoe ni.
11 νυνὶ δὲ καὶ τὸ ποιῆσαι ἐπιτελέσατε, ὅπως καθάπερ ἡ προθυμία τοῦ θέλειν οὕτως καὶ τὸ ἐπιτελέσαι ἐκ τοῦ ἔχειν.
Tedae bisaii te khaw coeng uh laeh. Te dongah khalanah loh a ngaih van bangla na khueh te khap van tangloeng laeh.
12 εἰ γὰρ ἡ προθυμία πρόκειται, καθὸ ἐὰν ⸀ἔχῃεὐπρόσδεκτος, οὐ καθὸ οὐκ ἔχει.
Khalanah loh a tawn uh atah aka om pawt rhi ah pawt tih aka khueh dongah te a uem.
13 οὐ γὰρ ἵνα ἄλλοις ἄνεσις, ⸀ὑμῖνθλῖψις· ἀλλʼ ἐξ ἰσότητος
A tloe tah hilhoemnah tih nangmih te phacip phabaem paek ham om pawh.
14 ἐν τῷ νῦν καιρῷ τὸ ὑμῶν περίσσευμα εἰς τὸ ἐκείνων ὑστέρημα, ἵνα καὶ τὸ ἐκείνων περίσσευμα γένηται εἰς τὸ ὑμῶν ὑστέρημα, ὅπως γένηται ἰσότης·
Tedae tahae tue vaengah aka coihphaek nangmih loh te rhoek kah vawtthoeknah dongah vanatnah neh omuh. Te daengah ni aka baecoih rhoek te nangmih kah vawtthoeknah dongah om van vetih vanatnah a om tangloeng eh.
15 καθὼς γέγραπται· Ὁ τὸ πολὺ οὐκ ἐπλεόνασεν, καὶ ὁ τὸ ὀλίγον οὐκ ἠλαττόνησεν.
A daek tangtae vanbangla muep aka yet long khaw kum pawt tih aka yool long khaw a daeng moenih.
16 Χάρις δὲ τῷ θεῷ τῷ ⸀διδόντιτὴν αὐτὴν σπουδὴν ὑπὲρ ὑμῶν ἐν τῇ καρδίᾳ Τίτου,
Tedae Pathen taengkah lungvatnah loh Titu thinko ah nangmih ham thahluenah te a paek.
17 ὅτι τὴν μὲν παράκλησιν ἐδέξατο, σπουδαιότερος δὲ ὑπάρχων αὐθαίρετος ἐξῆλθεν πρὸς ὑμᾶς.
Thaphohnah te hlaehlae a doe rhep dongah ni nangmih taengah rhoeng rhoeng ha om tih a pongpa van.
18 συνεπέμψαμεν δὲ μετʼ αὐτοῦ τὸν ἀδελφὸν οὗ ὁ ἔπαινος ἐν τῷ εὐαγγελίῳ διὰ πασῶν τῶν ἐκκλησιῶν—
Hlangboel boeih te olthangthen dongah thangthennah neh puei ham ni manuca Titu amah te kan tueih uh.
19 οὐ μόνον δὲ ἀλλὰ καὶ χειροτονηθεὶς ὑπὸ τῶν ἐκκλησιῶν συνέκδημος ἡμῶν ⸀σὺντῇ χάριτι ταύτῃ τῇ διακονουμένῃ ὑφʼ ἡμῶν πρὸς τὴν ⸀αὐτοῦτοῦ κυρίου δόξαν καὶ προθυμίαν ἡμῶν—
Te bueng pawt tih lungvatnah dongah mamih kaha hui la hlangboel rhoek loh a coelh. Boeipa kah thangpomnah neh kaimih kah khalanah nen khaw kaimih loh anih te ka bongyong uh.
20 στελλόμενοι τοῦτο μή τις ἡμᾶς μωμήσηται ἐν τῇ ἁδρότητι ταύτῃ τῇ διακονουμένῃ ὑφʼ ἡμῶν,
He mah he rhael uh. Kothoh dongah kaimih loh ka boelrhai uh he pakhat long khaw kaimih n'cawt ve.
21 ⸂προνοοῦμεν γὰρ καλὰ οὐ μόνον ἐνώπιον κυρίου ἀλλὰ καὶ ἐνώπιον ἀνθρώπων.
Boeipa hmai bueng ah pawt tih hlang rhoek hmaiah khaw a then ham ni kho ka khan uh.
22 συνεπέμψαμεν δὲ αὐτοῖς τὸν ἀδελφὸν ἡμῶν ὃν ἐδοκιμάσαμεν ἐν πολλοῖς πολλάκις σπουδαῖον ὄντα, νυνὶ δὲ πολὺ σπουδαιότερον πεποιθήσει πολλῇ τῇ εἰς ὑμᾶς.
Amih rhoi khaw mamih kah manuca neh kan puei sak lah ko. Anih te puet ka nuemnai uh khing vaengah kalek kace la om. Nangmih khuiah pangtungnah neh hlaehlae muep om van coeng.
23 εἴτε ὑπὲρ Τίτου, κοινωνὸς ἐμὸς καὶ εἰς ὑμᾶς συνεργός· εἴτε ἀδελφοὶ ἡμῶν, ἀπόστολοι ἐκκλησιῶν, δόξα Χριστοῦ.
Titu te ka pueipo neh nangmih ham bibipuei ni. Mah manuca neh hlangboel kah caeltueih rhoek long tah Khrih kah thangpomnah la poek uh mai.
24 τὴν οὖν ἔνδειξιν τῆς ἀγάπης ὑμῶν καὶ ἡμῶν καυχήσεως ὑπὲρ ὑμῶν εἰς αὐτοὺς ⸀ἐνδεικνύμενοιεἰς πρόσωπον τῶν ἐκκλησιῶν.
Te dongah nangmih kah lungnah neh, amih taengah nangmih yueng la kaimih kah hoemdamnah te hlangboel kah maelhmai dongah a mingpha la tueng coeng.
