< Κατα Λουκαν 23 >

1 και ανασταν απαν το πληθος αυτων ηγαγον αυτον επι τον πιλατον
The whole company of them rose up and brought him before Pilate.
2 ηρξαντο δε κατηγορειν αυτου λεγοντες τουτον ευρομεν διαστρεφοντα το εθνος και κωλυοντα καισαρι φορους διδοναι λεγοντα εαυτον χριστον βασιλεα ειναι
They began to accuse him, saying, “We found this man perverting the nation, forbidding paying taxes to Caesar, and saying that he himself is Messiah, a king.”
3 ο δε πιλατος επηρωτησεν αυτον λεγων συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων ο δε αποκριθεις αυτω εφη συ λεγεις
Pilate asked him, “Are you the King of the Jews?” He answered him, “So you say.”
4 ο δε πιλατος ειπεν προς τους αρχιερεις και τους οχλους ουδεν ευρισκω αιτιον εν τω ανθρωπω τουτω
Pilate said to the chief priests and the multitudes, “I find no basis for a charge against this man.”
5 οι δε επισχυον λεγοντες οτι ανασειει τον λαον διδασκων καθ ολης της ιουδαιας αρξαμενος απο της γαλιλαιας εως ωδε
But they insisted, saying, “He stirs up the people, teaching throughout all Judea, beginning from Galilee even to this place.”
6 πιλατος δε ακουσας γαλιλαιαν επηρωτησεν ει ο ανθρωπος γαλιλαιος εστιν
But when Pilate heard Galilee mentioned, he asked if the man was a Galilean.
7 και επιγνους οτι εκ της εξουσιας ηρωδου εστιν ανεπεμψεν αυτον προς ηρωδην οντα και αυτον εν ιεροσολυμοις εν ταυταις ταις ημεραις
When he found out that he was in Herod’s jurisdiction, he sent him to Herod, who was also in Jerusalem during those days.
8 ο δε ηρωδης ιδων τον ιησουν εχαρη λιαν ην γαρ θελων εξ ικανου ιδειν αυτον δια το ακουειν πολλα περι αυτου και ηλπιζεν τι σημειον ιδειν υπ αυτου γινομενον
Now when Herod saw Yeshua, he was exceedingly glad, for he had wanted to see him for a long time, because he had heard many things about him. He hoped to see some miracle done by him.
9 επηρωτα δε αυτον εν λογοις ικανοις αυτος δε ουδεν απεκρινατο αυτω
He questioned him with many words, but he gave no answers.
10 ειστηκεισαν δε οι αρχιερεις και οι γραμματεις ευτονως κατηγορουντες αυτου
The chief priests and the scribes stood, vehemently accusing him.
11 εξουθενησας δε αυτον ο ηρωδης συν τοις στρατευμασιν αυτου και εμπαιξας περιβαλων αυτον εσθητα λαμπραν ανεπεμψεν αυτον τω πιλατω
Herod with his soldiers humiliated him and mocked him. Dressing him in luxurious clothing, they sent him back to Pilate.
12 εγενοντο δε φιλοι ο τε πιλατος και ο ηρωδης εν αυτη τη ημερα μετ αλληλων προυπηρχον γαρ εν εχθρα οντες προς εαυτους
Herod and Pilate became friends with each other that very day, for before that they were enemies with each other.
13 πιλατος δε συγκαλεσαμενος τους αρχιερεις και τους αρχοντας και τον λαον
Pilate called together the chief priests, the rulers, and the people,
14 ειπεν προς αυτους προσηνεγκατε μοι τον ανθρωπον τουτον ως αποστρεφοντα τον λαον και ιδου εγω ενωπιον υμων ανακρινας ουδεν ευρον εν τω ανθρωπω τουτω αιτιον ων κατηγορειτε κατ αυτου
and said to them, “You brought this man to me as one that perverts the people, and behold, having examined him before you, I found no basis for a charge against this man concerning those things of which you accuse him.
15 αλλ ουδε ηρωδης ανεπεμψα γαρ υμας προς αυτον και ιδου ουδεν αξιον θανατου εστιν πεπραγμενον αυτω
Neither has Herod, for I sent you to him, and see, nothing worthy of death has been done by him.
16 παιδευσας ουν αυτον απολυσω
I will therefore chastise him and release him.”
17 αναγκην δε ειχεν απολυειν αυτοις κατα εορτην ενα
Now he had to release one prisoner to them at the feast.
18 ανεκραξαν δε παμπληθει λεγοντες αιρε τουτον απολυσον δε ημιν βαραββαν
But they all cried out together, saying, “Away with this man! Release to us Barabbas!”—
19 οστις ην δια στασιν τινα γενομενην εν τη πολει και φονον βεβλημενος εις φυλακην
one who was thrown into prison for a certain revolt in the city, and for murder.
20 παλιν ουν ο πιλατος προσεφωνησεν θελων απολυσαι τον ιησουν
Then Pilate spoke to them again, wanting to release Yeshua,
21 οι δε επεφωνουν λεγοντες σταυρωσον σταυρωσον αυτον
but they shouted, saying, “Crucify! Crucify him!”
22 ο δε τριτον ειπεν προς αυτους τι γαρ κακον εποιησεν ουτος ουδεν αιτιον θανατου ευρον εν αυτω παιδευσας ουν αυτον απολυσω
He said to them the third time, “Why? What evil has this man done? I have found no capital crime in him. I will therefore chastise him and release him.”
23 οι δε επεκειντο φωναις μεγαλαις αιτουμενοι αυτον σταυρωθηναι και κατισχυον αι φωναι αυτων και των αρχιερεων
But they were urgent with loud voices, asking that he might be crucified. Their voices and the voices of the chief priests prevailed.
24 ο δε πιλατος επεκρινεν γενεσθαι το αιτημα αυτων
Pilate decreed that what they asked for should be done.
25 απελυσεν δε τον δια στασιν και φονον βεβλημενον εις την φυλακην ον ητουντο τον δε ιησουν παρεδωκεν τω θεληματι αυτων
He released him who had been thrown into prison for insurrection and murder, for whom they asked, but he delivered Yeshua up to their will.
26 και ως απηγαγον αυτον επιλαβομενοι σιμωνος τινος κυρηναιου ερχομενου απ αγρου επεθηκαν αυτω τον σταυρον φερειν οπισθεν του ιησου
When they led him away, they grabbed one Simon of Cyrene, coming from the country, and laid the cross on him to carry it after Yeshua.
27 ηκολουθει δε αυτω πολυ πληθος του λαου και γυναικων αι και εκοπτοντο και εθρηνουν αυτον
A great multitude of the people followed him, including women who also mourned and lamented him.
28 στραφεις δε προς αυτας ο ιησους ειπεν θυγατερες ιερουσαλημ μη κλαιετε επ εμε πλην εφ εαυτας κλαιετε και επι τα τεκνα υμων
But Yeshua, turning to them, said, “Daughters of Jerusalem, don’t weep for me, but weep for yourselves and for your children.
29 οτι ιδου ερχονται ημεραι εν αις ερουσιν μακαριαι αι στειραι και κοιλιαι αι ουκ εγεννησαν και μαστοι οι ουκ εθηλασαν
For behold, the days are coming in which they will say, ‘Blessed are the barren, the wombs that never bore, and the breasts that never nursed.’
30 τοτε αρξονται λεγειν τοις ορεσιν πεσετε εφ ημας και τοις βουνοις καλυψατε ημας
Then they will begin to tell the mountains, ‘Fall on us!’ and tell the hills, ‘Cover us.’
31 οτι ει εν τω υγρω ξυλω ταυτα ποιουσιν εν τω ξηρω τι γενηται
For if they do these things in the green tree, what will be done in the dry?”
32 ηγοντο δε και ετεροι δυο κακουργοι συν αυτω αναιρεθηναι
There were also others, two criminals, led with him to be put to death.
33 και οτε απηλθον επι τον τοπον τον καλουμενον κρανιον εκει εσταυρωσαν αυτον και τους κακουργους ον μεν εκ δεξιων ον δε εξ αριστερων
When they came to the place that is called “The Skull”, they crucified him there with the criminals, one on the right and the other on the left.
34 ο δε ιησους ελεγεν πατερ αφες αυτοις ου γαρ οιδασιν τι ποιουσιν διαμεριζομενοι δε τα ιματια αυτου εβαλον κληρον
Yeshua said, “Father, forgive them, for they don’t know what they are doing.” Dividing his garments amongst them, they cast lots.
35 και ειστηκει ο λαος θεωρων εξεμυκτηριζον δε και οι αρχοντες συν αυτοις λεγοντες αλλους εσωσεν σωσατω εαυτον ει ουτος εστιν ο χριστος ο του θεου εκλεκτος
The people stood watching. The rulers with them also scoffed at him, saying, “He saved others. Let him save himself, if this is the Messiah of God, his chosen one!”
36 ενεπαιζον δε αυτω και οι στρατιωται προσερχομενοι και οξος προσφεροντες αυτω
The soldiers also mocked him, coming to him and offering him vinegar,
37 και λεγοντες ει συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων σωσον σεαυτον
and saying, “If you are the King of the Jews, save yourself!”
38 ην δε και επιγραφη γεγραμμενη επ αυτω γραμμασιν ελληνικοις και ρωμαικοις και εβραικοις ουτος εστιν ο βασιλευς των ιουδαιων
An inscription was also written over him in letters of Greek, Latin, and Hebrew: “THIS IS THE KING OF THE JEWS.”
39 εις δε των κρεμασθεντων κακουργων εβλασφημει αυτον λεγων ει συ ει ο χριστος σωσον σεαυτον και ημας
One of the criminals who was hanged insulted him, saying, “If you are the Messiah, save yourself and us!”
40 αποκριθεις δε ο ετερος επετιμα αυτω λεγων ουδε φοβη συ τον θεον οτι εν τω αυτω κριματι ει
But the other answered, and rebuking him said, “Don’t you even fear God, seeing you are under the same condemnation?
41 και ημεις μεν δικαιως αξια γαρ ων επραξαμεν απολαμβανομεν ουτος δε ουδεν ατοπον επραξεν
And we indeed justly, for we receive the due reward for our deeds, but this man has done nothing wrong.”
42 και ελεγεν τω ιησου μνησθητι μου κυριε οταν ελθης εν τη βασιλεια σου
He said to Yeshua, “Lord, remember me when you come into your Kingdom.”
43 και ειπεν αυτω ο ιησους αμην λεγω σοι σημερον μετ εμου εση εν τω παραδεισω
Yeshua said to him, “Assuredly I tell you, today you will be with me in Paradise.”
44 ην δε ωσει ωρα εκτη και σκοτος εγενετο εφ ολην την γην εως ωρας ενατης
It was now about the sixth hour, and darkness came over the whole land until the ninth hour.
45 και εσκοτισθη ο ηλιος και εσχισθη το καταπετασμα του ναου μεσον
The sun was darkened, and the veil of the temple was torn in two.
46 και φωνησας φωνη μεγαλη ο ιησους ειπεν πατερ εις χειρας σου παραθησομαι το πνευμα μου και ταυτα ειπων εξεπνευσεν
Yeshua, crying with a loud voice, said, “Father, into your hands I commit my spirit!” Having said this, he breathed his last.
47 ιδων δε ο εκατονταρχος το γενομενον εδοξασεν τον θεον λεγων οντως ο ανθρωπος ουτος δικαιος ην
When the centurion saw what was done, he glorified God, saying, “Certainly this was a righteous man.”
48 και παντες οι συμπαραγενομενοι οχλοι επι την θεωριαν ταυτην θεωρουντες τα γενομενα τυπτοντες εαυτων τα στηθη υπεστρεφον
All the multitudes that came together to see this, when they saw the things that were done, returned home beating their chests.
49 ειστηκεισαν δε παντες οι γνωστοι αυτου μακροθεν και γυναικες αι συνακολουθησασαι αυτω απο της γαλιλαιας ορωσαι ταυτα
All his acquaintances and the women who followed with him from Galilee stood at a distance, watching these things.
50 και ιδου ανηρ ονοματι ιωσηφ βουλευτης υπαρχων ανηρ αγαθος και δικαιος
Behold, there was a man named Joseph, who was a member of the council, a good and righteous man
51 ουτος ουκ ην συγκατατεθειμενος τη βουλη και τη πραξει αυτων απο αριμαθαιας πολεως των ιουδαιων ος προσεδεχετο και αυτος την βασιλειαν του θεου
(he had not consented to their counsel and deed), from Arimathaea, a city of the Judeans, who was also waiting for God’s Kingdom.
52 ουτος προσελθων τω πιλατω ητησατο το σωμα του ιησου
This man went to Pilate, and asked for Yeshua’s body.
53 και καθελων αυτο ενετυλιξεν αυτο σινδονι και εθηκεν αυτο εν μνηματι λαξευτω ου ουκ ην ουδεπω ουδεις κειμενος
He took it down and wrapped it in a linen cloth, and laid him in a tomb that was cut in stone, where no one had ever been laid.
54 και ημερα ην παρασκευη σαββατον επεφωσκεν
It was the day of the Preparation, and the Sabbath was drawing near.
55 κατακολουθησασαι δε γυναικες αιτινες ησαν συνεληλυθυιαι αυτω εκ της γαλιλαιας εθεασαντο το μνημειον και ως ετεθη το σωμα αυτου
The women who had come with him out of Galilee followed after, and saw the tomb and how his body was laid.
56 υποστρεψασαι δε ητοιμασαν αρωματα και μυρα
They returned and prepared spices and ointments. On the Sabbath they rested according to the commandment.

< Κατα Λουκαν 23 >