< Προς Εφεσιους 5 >

1 γίνεσθε οὖν μιμηταὶ τοῦ Θεοῦ, ὡς τέκνα ἀγαπητά,
E'ina hu'negu Anumzamo nehia avu'avakna hutma tamavutmavara hiho, nankure tamagrira agu'areti avesi nermantea mofavre'a mani'naze,
2 καὶ περιπατεῖτε ἐν ἀγάπῃ, καθὼς καὶ ὁ Χριστὸς ἠγάπησεν ὑμᾶς καὶ παρέδωκεν ἑαυτὸν ὑπὲρ ἡμῶν προσφορὰν καὶ θυσίαν τῷ Θεῷ εἰς ὀσμὴν εὐωδίας.
tamagra vaheku tamavesi nezmanteta, Kraisi'ma agu'areti avesiranteno agra'a avufga atreno tazama hu'neakna nehutma, Agra'a avufa tagriteku huno Anumzamofontega mananentake'za Kresramana vu'neakna hiho.
3 Πορνεία δὲ καὶ ἀκαθαρσία πᾶσα ἢ πλεονεξία μηδὲ ὀνομαζέσθω ἐν ὑμῖν, καθὼς πρέπει ἁγίοις,
Hianagi monko'zano, kefo avu'avazano, agraguke avemasi'zana tamagripina omne tfaza hino, Anumzamofona otage nagapina (saints) e'inahu zana amu'no zamifina omnegahie.
4 καὶ αἰσχρότης καὶ μωρολογία ἢ εὐτραπελία, ἃ οὐκ ἀνῆκεν, ἀλλὰ μᾶλλον εὐχαριστία.
Kefozamofo naneke osutma, vahe agze ami nanekene, zokago vakago nanekea ana maka netretma Anumzamofo muse hunteho.
5 τοῦτο γὰρ ἴστε γινώσκοντες, ὅτι πᾶς πόρνος ἢ ἀκάθαρτος ἢ πλεονέκτης, ὅ ἐστιν εἰδωλολάτρης, οὐκ ἔχει κληρονομίαν ἐν τῇ βασιλείᾳ τοῦ Χριστοῦ καὶ Θεοῦ.
Na'ankure tamagra antahi ankere'naze, monko'za nehaza vahe'ene, kefo avu'ava nehaza vahe'ene, vahe'zante kezmasane nehaza vahe'ene, havi anumzante mono hunentaza vahe'mo'za, Kraisine, Anumzamofo kumara e'origahaze.
6 Μηδεὶς ὑμᾶς ἀπατάτω κενοῖς λόγοις· διὰ ταῦτα γὰρ ἔρχεται ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ ἐπὶ τοὺς υἱοὺς τῆς ἀπειθείας.
Hagi atrenkeno mago nemo'a avufa'a omne keretira reramatga osino, na'ankure e'i ana zamo Anumzamofo rimpa he'zana erino kema nontahiza vahetera ne-e.
7 μὴ οὖν γίνεσθε συνμέτοχοι αὐτῶν·
E'i zanku ana vahe'enena tragotetma omaniho.
8 ἦτε γάρ ποτε σκότος, νῦν δὲ φῶς ἐν Κυρίῳ· ὡς τέκνα φωτὸς περιπατεῖτε,
Na'ankure korapara hanizampi mani'nazane, hianagi menina Ramofo masafi mofavre'aza hutma, ana msafi vano hutma maniho.
9 —ὁ γὰρ καρπὸς τοῦ φωτὸς ἐν πάσῃ ἀγαθωσύνῃ καὶ δικαιοσύνῃ καὶ ἀληθείᾳ,
Na'ankure msazamofo raga'a, knare'zama hu'zane, fatgozama hu'zane, tamage kema hu'za fore nehie.
10 —δοκιμάζοντες τί ἐστιν εὐάρεστον τῷ Κυρίῳ,
Maraguzatitma Rantamimofo avema nesiaza rempi hiho.
11 καὶ μὴ συνκοινωνεῖτε τοῖς ἔργοις τοῖς ἀκάρποις τοῦ σκότους, μᾶλλον δὲ καὶ ἐλέγχετε,
Raga'a reonteno hani avu'ava zantera tragora otetma, ke huta eriama hiho.
12 τὰ γὰρ κρυφῇ γινόμενα ὑπ’ αὐτῶν αἰσχρόν ἐστιν καὶ λέγειν·
Na'ankure asane osuga'zanku vahe'mokizmi zamagesafina havizama oku'a nehaza zankura tagaze hugahianki hutma antahitama osiho.
13 τὰ δὲ πάντα ἐλεγχόμενα ὑπὸ τοῦ φωτὸς φανεροῦται· πᾶν γὰρ τὸ φανερούμενον φῶς ἐστιν.
Hianagi masamo'ma remsa maka zantamina higeno'a, oku'a me'nea kefo zantmimo'a amate efore nehie.
14 διὸ λέγει Ἔγειρε, ὁ καθεύδων, καὶ ἀνάστα ἐκ τῶν νεκρῶν, καὶ ἐπιφαύσει σοι ὁ Χριστός.
Na'ankure hakarezama tavi'mo'ma eri ama nehigeno, e'i ana agafare amanage hu'ne, Kavu'ma mase'namoka kavunaso, fri'pintira otio, ana hanankeno Kraisi'a remsa hugantegahie. (Ais 26:19.)
15 Βλέπετε οὖν ἀκριβῶς πῶς περιπατεῖτε, μὴ ὡς ἄσοφοι ἀλλ’ ὡς σοφοί,
E'i zanku kama vano hananana kva huo, antahi'za omne vahe knara osunka, antahi'za me'nea vahe kna huo,
16 ἐξαγοραζόμενοι τὸν καιρόν, ὅτι αἱ ἡμέραι πονηραί εἰσιν.
kazigazi hutma maka knafina knare eri'za e'neritma maniho, na'ankure menina kefozamo hakare hu'neanknafi nemanune.
17 διὰ τοῦτο μὴ γίνεσθε ἄφρονες, ἀλλὰ συνίετε τί τὸ θέλημα τοῦ Κυρίου.
E'i zanku tamagra negi vahe knara osutma, Rantimofo avesi'zama hanaza zankuke tamagesa antahiho.
18 καὶ μὴ μεθύσκεσθε οἴνῳ, ἐν ᾧ ἐστιν ἀσωτία, ἀλλὰ πληροῦσθε ἐν Πνεύματι,
Waini tina netma negia oneho, na'ankure anazamo tamazeri haviza hugahie. Hianagi atrenkeno Avamu'mo tamagu'afina avitena,
19 λαλοῦντες ἑαυτοῖς ψαλμοῖς καὶ ὕμνοις καὶ ᾠδαῖς πνευματικαῖς, ᾄδοντες καὶ ψάλλοντες τῇ καρδίᾳ ὑμῶν τῷ Κυρίῳ,
atruma nehanutma, Deviti zagame ene (Sam zagamere), mono zagame'ene, avamu'mofo zagame'enena nehutma, Rantmimofona tamagu'areti musena hunenteta,
20 εὐχαριστοῦντες πάντοτε ὑπὲρ πάντων ἐν ὀνόματι τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ τῷ Θεῷ καὶ Πατρί,
hakare zupa maka zampina Ranti Jisas Kraisi agifi, Anumza Nafatimofona musena hunteho.
21 ὑποτασσόμενοι ἀλλήλοις ἐν φόβῳ Χριστοῦ.
Hagi Kraisina antahi'nemitma rumokizmia ovesinte avesinte hiho.
22 Αἱ γυναῖκες τοῖς ἰδίοις ἀνδράσιν ὡς τῷ Κυρίῳ,
A'nemotma, Ramofo agorga nemaniza kna huta tamavenanehe'i agorga maniho.
23 ὅτι ἀνήρ ἐστιν κεφαλὴ τῆς γυναικὸς ὡς καὶ ὁ Χριστὸς κεφαλὴ τῆς ἐκκλησίας, αὐτὸς σωτὴρ τοῦ σώματος.
Na'ankure vemo'a, a'mofona aseni'a mani'ne. Kraisi'a anahu kna huno mono kevumofo aseni'a mani'ne. Agra ana mono kevu mofo avufa'a mani'neno aza huno avare'ne.
24 ἀλλὰ ὡς ἡ ἐκκλησία ὑποτάσσεται τῷ Χριστῷ, οὕτως καὶ αἱ γυναῖκες τοῖς ἀνδράσιν ἐν παντί.
Hianagi mono kevumo'za Kraisi kvafi nemanizankna hu'za, a'nemo'za nezmave kvafi maka'zana anazanke hu'za hugahaze.
25 Οἱ ἄνδρες, ἀγαπᾶτε τὰς γυναῖκας, καθὼς καὶ ὁ Χριστὸς ἠγάπησεν τὴν ἐκκλησίαν καὶ ἑαυτὸν παρέδωκεν ὑπὲρ αὐτῆς,
Vene'nemotma, a'ne tmia tamagu'areti zmavesi zamanteho, Kraisi'ma mono kevu'agu agu'areti avesi zamanteno zamahoke heno ana a'ku (sios) fri'nea kna hiho.
26 ἵνα αὐτὴν ἁγιάσῃ καθαρίσας τῷ λουτρῷ τοῦ ὕδατος ἐν ῥήματι,
Ana nehuno Agra'a mono naga'mofona zamazeri ruotge huzmanteno tinuti sese hiankna huno ke'anu sese huzmante'ne.
27 ἵνα παραστήσῃ αὐτὸς ἑαυτῷ ἔνδοξον τὴν ἐκκλησίαν, μὴ ἔχουσαν σπίλον ἢ ῥυτίδα ἤ τι τῶν τοιούτων, ἀλλ’ ἵνα ᾖ ἁγία καὶ ἄμωμος.
Anama hu'neana zamavareno Agrarega zamantesige'za, ana mono kevumo'za masazampima pehena omneno, kasmu' oneno, avufa ohakne: otage hu'za fatgo zampi hazenke omnenke'za manisnazegu ana hu'ne.
28 οὕτως ὀφείλουσιν καὶ οἱ ἄνδρες ἀγαπᾶν τὰς ἑαυτῶν γυναῖκας ὡς τὰ ἑαυτῶν σώματα. ὁ ἀγαπῶν τὴν ἑαυτοῦ γυναῖκα ἑαυτὸν ἀγαπᾷ·
Hagi anazanke hu'za vene'nemo'za a'ne zamia, zamagra zamufagu zamavema nesia kna hu'za zmavesi zamanteho. Aza'o nenaronku avesima nentemo'a, agra'agu avesinente.
29 οὐδεὶς γάρ ποτε τὴν ἑαυτοῦ σάρκα ἐμίσησεν, ἀλλὰ ἐκτρέφει καὶ θάλπει αὐτήν, καθὼς καὶ ὁ Χριστὸς τὴν ἐκκλησίαν,
Na'ankure maka vahe'mo'za zamagra zamufagura zamagora note, hianagi zamagra zamufagu avesinte'za ne'za nemi'za, kegava hazankna huno Kraisi'a mono' kevu'are kegava nehie.
30 ὅτι μέλη ἐσμὲν τοῦ σώματος αὐτοῦ.
Na'ankure tagra Agri mago avufa mani'none.
31 ἀντὶ τούτου καταλείψει ἄνθρωπος τὸν πατέρα καὶ τὴν μητέρα καὶ προσκολληθήσεται πρὸς τὴν γυναῖκα αὐτοῦ, καὶ ἔσονται οἱ δύο εἰς σάρκα μίαν.
E'i ana agafare Vemo'a nefane, nererane znatreno, nenaro'ene eri hagerafige'ne, tarega'mokea magoke znavufaza hugaha'e. (Anumzamofo avon tafepi amanage huno krente'ne, Jen-Agf 2:24.)
32 τὸ μυστήριον τοῦτο μέγα ἐστίν, ἐγὼ δὲ λέγω εἰς Χριστὸν καὶ εἰς τὴν ἐκκλησίαν.
Amama oku'a me'nea antahi'zamo'a, razantfa se'ne, hu'neanagi nagrama nehuana Kraisinku ene, mono kevu'agu nehue.
33 πλὴν καὶ ὑμεῖς οἱ καθ’ ἕνα ἕκαστος τὴν ἑαυτοῦ γυναῖκα οὕτως ἀγαπάτω ὡς ἑαυτόν, ἡ δὲ γυνὴ ἵνα φοβῆται τὸν ἄνδρα.
Anahuga hianagi, amu'nontamifina mago mago'mo'a nenaronkura avesi nenteno agra avufagu agesa nentahiankna nehnigeno, nenaro'a anazanke huno nevena antahi nemino ke'a erizafa hugahie.

< Προς Εφεσιους 5 >