< Προς Θεσσαλονικεις Β΄ 3 >

1 Τὸ λοιπὸν προσεύχεσθε, ἀδελφοί, περὶ ἡμῶν, ἵνα ὁ λόγος τοῦ Κυρίου τρέχῃ καὶ δοξάζηται καθὼς καὶ πρὸς ὑμᾶς,
Azoinataka chu, kin lâibungngei le sarnungei, kin ta rangin chubai mi tho pe roi, Pumapa thurchi hih nin lâia aom anghan ânrangtakin ânzar tita, miritna leh poma aom theina rangin.
2 καὶ ἵνα ῥυσθῶμεν ἀπὸ τῶν ἀτόπων καὶ πονηρῶν ἀνθρώπων· οὐ γὰρ πάντων ἡ πίστις.
Mitinin thurchi hah an iem khâi loi sikin mipuoloi ngei le misaloi ngei renga Pathien'n mi kêlsuo rang khomin chubai mi tho pe roi.
3 Πιστὸς δέ ἐστιν ὁ Κύριος, ὃς στηρίξει ὑμᾶς καὶ φυλάξει ἀπὸ τοῦ πονηροῦ.
Aninâka Pumapa chu taksônom ania, male nangni min râtin Puoloipa Inkhat renga nangni mojôk atih.
4 πεποίθαμεν δὲ ἐν Κυρίῳ ἐφ’ ὑμᾶς, ὅτι ἃ παραγγέλλομεν καὶ ποιεῖτε καὶ ποιήσετε.
Male Pumapa'n nin chunga ngamriemna mi pêk ngâi, male nangni kin ril ngei hah tho nin ta, male tho mozom bang ngêt nin tih, tiin takinsônchêt ani.
5 Ὁ δὲ Κύριος κατευθύναι ὑμῶν τὰς καρδίας εἰς τὴν ἀγάπην τοῦ Θεοῦ καὶ εἰς τὴν ὑπομονὴν τοῦ Χριστοῦ.
Pumapa han Pathien lungkhamna rietheina lien uol le tuongdierna Khrista'n a pêk ngâi tieng nangni ruoi rese.
6 Παραγγέλλομεν δὲ ὑμῖν, ἀδελφοί, ἐν ὀνόματι τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ στέλλεσθαι ὑμᾶς ἀπὸ παντὸς ἀδελφοῦ ἀτάκτως περιπατοῦντος καὶ μὴ κατὰ τὴν παράδοσιν ἣν παρελάβετε παρ’ ἡμῶν.
Kin lâibungngei le sarnungei, kin rilnangei jûi nuom loia rathaboi taka om iempungei renga inkêm rangin Pumapa Jisua Khrista rimingin chongpêk nangni kin pêk ngei ani.
7 αὐτοὶ γὰρ οἴδατε πῶς δεῖ μιμεῖσθαι ἡμᾶς, ὅτι οὐκ ἠτακτήσαμεν ἐν ὑμῖν,
Kin sin lam angtakin nin sin rang ani ti nangni rengin nin riet minthâr ani. Nin kôm kin om lâihan kin rathaboi ngâi mak.
8 οὐδὲ δωρεὰν ἄρτον ἐφάγομεν παρά τινος, ἀλλ’ ἐν κόπῳ καὶ μόχθῳ νυκτὸς καὶ ἡμέρας ἐργαζόμενοι πρὸς τὸ μὴ ἐπιβαρῆσαί τινα ὑμῶν·
Tu sanna te aman pêk loiin lâk pe ngâi mak me. Manêkin, nan lâia tute ta ranga thâmna kin niloina rangin sûn le jân sinthôn kin sôl ani.
9 οὐχ ὅτι οὐκ ἔχομεν ἐξουσίαν, ἀλλ’ ἵνα ἑαυτοὺς τύπον δῶμεν ὑμῖν εἰς τὸ μιμεῖσθαι ἡμᾶς.
Mi san rangin nangni sîngtheina racham kin dônloi sika, maha kin tho nimaka, nin jûi rang piela minenna ranga maha kin tho ani.
10 καὶ γὰρ ὅτε ἦμεν πρὸς ὑμᾶς, τοῦτο παρηγγέλλομεν ὑμῖν, ὅτι εἴ τις οὐ θέλει ἐργάζεσθαι, μηδὲ ἐσθιέτω.
Nin kôm kin om lâihan, “Tukhomin sin a tho nuom nônchu sâk khom sâk no rese,” ti chong hih kin ti ngâi ani.
11 ἀκούομεν γάρ τινας περιπατοῦντας ἐν ὑμῖν ἀτάκτως, μηδὲν ἐργαζομένους ἀλλὰ περιεργαζομένους·
Nin lâia mi senkhat chu rathaboi takin, midangngei sintho chunga chier pêna chu ite tho riek loiin an ringnunngei mang an om ti kin riet sikin maha kin ti ani.
12 τοῖς δὲ τοιούτοις παραγγέλλομεν καὶ παρακαλοῦμεν ἐν Κυρίῳ Ἰησοῦ Χριστῷ ἵνα μετὰ ἡσυχίας ἐργαζόμενοι τὸν ἑαυτῶν ἄρτον ἐσθίωσιν.
Ha mingei hah ringnunngei satak dôna, sinthoa, an ringna rang chit lo rangin Pumapa Jisua Khrista rimingin chong kin pêk ngei ani.
13 Ὑμεῖς δέ, ἀδελφοί, μὴ ἐγκακήσητε καλοποιοῦντες.
Aniatachu, kin lâibungngei le sarnungei, nangni chu sin asa tho nin sôl rang nimak.
14 εἰ δέ τις οὐχ ὑπακούει τῷ λόγῳ ἡμῶν διὰ τῆς ἐπιστολῆς, τοῦτον σημειοῦσθε, μὴ συναναμίγνυσθαι αὐτῷ, ἵνα ἐντραπῇ·
Tukhomin hi lekhamuthuona kin chongbê nangni kin minpêl hih a jôm nônchu ânzak theina rangin mindang ungla, inloppui no roi.
15 καὶ μὴ ὡς ἐχθρὸν ἡγεῖσθε, ἀλλὰ νουθετεῖτε ὡς ἀδελφόν.
Aniatachu nan râl angin chu tho no ungla; manêkin, iempu-champui angin inningna pêk ngei roi.
16 Αὐτὸς δὲ ὁ Κύριος τῆς εἰρήνης δῴη ὑμῖν τὴν εἰρήνην διὰ παντὸς ἐν παντὶ τρόπῳ. ὁ Κύριος μετὰ πάντων ὑμῶν.
Pumapa ei inngêina bulpui lelên, zoratin lam tina inngêina nangni pêk rese. Pumapa hah nin rênga nin kôm om rese.
17 Ὁ ἀσπασμὸς τῇ ἐμῇ χειρὶ Παύλου, ὅ ἐστιν σημεῖον ἐν πάσῃ ἐπιστολῇ· οὕτως γράφω.
Mahi ku kut lelên ki miziek ani: Paul renga chibaingei. Ma hih ke lekhamuthuon nâma suoikai ko tho ngâia; ma anghin ki miziek ngâi ani.
18 ἡ χάρις τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ μετὰ πάντων ὑμῶν.
Ei Pumapa Jisua Khrista moroina hah nin rênga nin kôm om rese.

< Προς Θεσσαλονικεις Β΄ 3 >