Ψαλμοί 130

1 «Ωιδή των Αναβαθμών.» Εκ βαθέων έκραξα προς σε, Κύριε.

A Song of degrees. Out of the depths have I cried unto thee, O LORD.

2 Κύριε, εισάκουσον της φωνής μου· ας ήναι τα ώτα σου προσεκτικά εις την φωνήν των δεήσεών μου.

Lord, hear my voice: let thine ears be attentive to the voice of my supplications.

3 Εάν, Κύριε, παρατηρήσης ανομίας, Κύριε, τις θέλει δυνηθή να σταθή;

If thou, LORD, shouldest mark iniquities, O Lord, who shall stand?

4 Παρά σοι όμως είναι συγχώρησις, διά να σε φοβώνται.

But [there is] forgiveness with thee, that thou mayest be feared.

5 Προσέμεινα τον Κύριον, προσέμεινεν η ψυχή μου, και ήλπισα επί τον λόγον αυτού.

I wait for the LORD, my soul doth wait, and in his word do I hope.

6 Η ψυχή μου προσμένει τον Κύριον, μάλλον παρά τους προσμένοντας την αυγήν, ναι, τους προσμένοντας την αυγήν.

My soul [waiteth] for the Lord more than they that watch for the morning: [I say, more than] they that watch for the morning.

7 Ας ελπίζη ο Ισραήλ επί τον Κύριον· διότι παρά τω Κυρίω είναι έλεος, και λύτρωσις πολλή παρ' αυτώ·

Let Israel hope in the LORD: for with the LORD [there is] mercy, and with him [is] plenteous redemption.

8 και αυτός θέλει λυτρώσει τον Ισραήλ από πασών των ανομιών αυτού.

And he shall redeem Israel from all his iniquities.