Ψαλμοί 108

1 «Ωιδή Ψαλμού του Δαβίδ.» Ετοίμη είναι η καρδία μου, Θεέ· θέλω ψάλλει και θέλω ψαλμωδεί εν τη δόξη μου.

A Song. A Psalm by David. My heart is steadfast, God. I will sing and I will make music with my soul.

2 Εξεγέρθητι, ψαλτήριον, και κιθάρα· θέλω εξεγερθή το πρωΐ.

Wake up, harp and lyre! I will wake up the dawn.

3 Θέλω σε επαινέσει, Κύριε, μεταξύ λαών, και θέλω ψαλμωδεί εις σε μεταξύ εθνών·

I will give thanks to you, Yahweh, among the nations. I will sing praises to you among the peoples.

4 διότι εμεγαλύνθη έως των ουρανών το έλεός σου και έως των νεφελών η αλήθειά σου.

For your loving kindness is great above the heavens. Your faithfulness reaches to the skies.

5 Υψώθητι, Θεέ, επί τους ουρανούς· και η δόξα σου ας ήναι εφ' όλην την γήν·

Be exalted, God, above the heavens! Let your glory be over all the earth.

6 διά να ελευθερόνωνται οι αγαπητοί σου· σώσον διά της δεξιάς σου και επάκουσόν μου.

That your beloved may be delivered, save with your right hand, and answer us.

7 Ο Θεός ελάλησεν εν τω αγιαστηρίω αυτού· θέλω χαίρει, θέλω μοιράσει την Συχέμ και την κοιλάδα Σοκχώθ θέλω διαμετρήσει·

God has spoken from his sanctuary: “In triumph, I will divide Shechem, and measure out the valley of Succoth.

8 Εμού είναι ο Γαλαάδ, εμού ο Μανασσής· ο μεν Εφραΐμ είναι η δύναμις της κεφαλής μου· ο δε Ιούδας ο νομοθέτης μου·

Gilead is mine. Manasseh is mine. Ephraim also is my helmet. Judah is my scepter.

9 Ο Μωάβ είναι η λεκάνη του πλυσίματός μου· επί τον Εδώμ θέλω ρίψει το υπόδημά μου· θέλω αλαλάξει επί την Παλαιστίνην.

Moab is my wash pot. I will toss my sandal on Edom. I will shout over Philistia.”

10 Τις θέλει με φέρει εις την περιτετειχισμένην πόλιν; τις θέλει με οδηγήσει έως Εδώμ;

Who will bring me into the fortified city? Who will lead me to Edom?

11 ουχί συ, Θεέ, ο απορρίψας ημάς; και δεν θέλεις εξέλθει, Θεέ, μετά των στρατευμάτων ημών;

Haven’t you rejected us, God? You don’t go out, God, with our armies.

12 Βοήθησον ημάς από της θλίψεως, διότι ματαία είναι η παρά των ανθρώπων σωτηρία.

Give us help against the enemy, for the help of man is vain.

13 Διά του Θεού θέλομεν κάμει ανδραγαθίας· και αυτός θέλει καταπατήσει τους εχθρούς ημών.

Through God, we will do valiantly, for it is he who will tread down our enemies.