Παροιμίαι 2
1 Υιέ μου, εάν δεχθής τους λόγους μου και ταμιεύσης τας εντολάς μου παρά σεαυτώ,
Synu mój, jeśli przyjmiesz moje słowa i zachowasz u siebie moje przykazania;
2 ώστε να προσέξη το ωτίον σου εις την σοφίαν, να κλίνης την καρδίαν σου εις την σύνεσιν·
Nadstawiając swego ucha na mądrość i nakłaniając swe serce ku rozumowi;
3 και εάν επικαλεσθής την φρόνησιν, και υψώσης την φωνήν σου εις την σύνεσιν·
Tak, jeśli przywołasz roztropność i swoim głosem wezwiesz rozum;
4 εάν ζητήσης αυτήν ως αργύριον και εξερευνήσης αυτήν ως κεκρυμμένους θησαυρούς,
Jeśli będziesz jej szukać jak srebra i poszukiwać jej jak ukrytych skarbów;
5 τότε θέλεις εννοήσει τον φόβον του Κυρίου και θέλεις ευρεί την επίγνωσιν του Θεού.
Wtedy zrozumiesz bojaźń PANA i dojdziesz do poznania Boga.
6 Διότι ο Κύριος δίδει σοφίαν· εκ του στόματος αυτού εξέρχεται γνώσις και σύνεσις.
PAN bowiem daje mądrość, z jego ust [pochodzi] wiedza i rozum.
7 Αποταμιεύει σωτηρίαν εις τους ευθείς· είναι ασπίς εις τους περιπατούντας εν ακεραιότητι,
On [zachowuje] prawdziwą mądrość dla prawych; [on jest] tarczą dla tych, którzy postępują uczciwie;
8 υπερασπίζων τας οδούς της δικαιοσύνης και φυλάττων την οδόν των οσίων αυτού.
Strzeże ścieżek sądu i chroni drogę swoich świętych.
9 Τότε θέλεις εννοήσει δικαιοσύνην και κρίσιν και ευθύτητα, πάσαν οδόν αγαθήν.
Wtedy zrozumiesz sprawiedliwość, sąd, prawość i wszelką dobrą ścieżkę.
10 Εάν η σοφία εισέλθη εις την καρδίαν σου και η γνώσις ηδύνη την ψυχήν σου,
Gdy mądrość wejdzie do twojego serca i wiedza będzie miła twojej duszy;
11 ορθή βουλή θέλει σε φυλάττει, σύνεσις θέλει σε διατηρεί·
[Wtedy] rozwaga będzie cię strzegła i rozum cię zachowa.
12 διά να σε ελευθερόνη από της οδού της πονηράς, από ανθρώπου λαλούντος δόλια,
By uwolnić cię od złej drogi [i] od człowieka, który mówi przewrotnie;
13 οίτινες εγκαταλείπουσι τας οδούς της ευθύτητος, διά να περιπατώσιν εν ταις οδοίς του σκότους·
[Od tych], którzy opuszczają ścieżki prawości, żeby chodzić drogami ciemności;
14 οίτινες ηδύνονται εις το να κάμνωσι κακόν, χαίρουσιν εις τας διαστροφάς της κακίας,
[Którzy] się radują, gdy czynią zło, a cieszą się w złośliwej przewrotności;
15 των οποίων αι οδοί είναι σκολιαί και αι πορείαι αυτών διεστραμμέναι·
Których ścieżki są kręte i [sami] są przewrotni na swoich drogach;
16 διά να σε ελευθερόνη από ξένης γυναικός, από αλλοτρίας κολακευούσης με τους λόγους αυτής,
Aby cię uwolnić od cudzej kobiety, od obcej, która pochlebia łagodnymi słowami;
17 ήτις εγκατέλιπε τον επιστήθιον της νεότητος αυτής και ελησμόνησε την διαθήκην του Θεού αυτής.
Która opuszcza przewodnika swojej młodości i zapomina o przymierzu swojego Boga;
18 Διότι ο οίκος αυτής καταβιβάζει εις τον θάνατον, και τα βήματα αυτής εις τους νεκρούς·
Bo jej dom chyli się ku śmierci, a jej ścieżki ku umarłym;
19 πάντες οι εισερχόμενοι προς αυτήν δεν επιστρέφουσιν ουδέ αναλαμβάνουσι τας οδούς της ζωής·
Nikt z tych, którzy do niej wchodzą, nie wraca ani nie trafia na ścieżkę życia;
20 διά να περιπατής εν τη οδώ των αγαθών και να φυλάττης τας τρίβους των δικαίων.
Abyś chodził drogą dobrych i przestrzegał ścieżek sprawiedliwych.
21 Διότι οι ευθείς θέλουσι κατοικήσει την γην, και οι τέλειοι θέλουσιν εναπολειφή εν αυτή.
Prawi bowiem będą mieszkali na ziemi i nienaganni na niej pozostaną;
22 Οι δε ασεβείς θέλουσιν εκκοπή από της γης, και οι παράνομοι θέλουσιν εκριζωθή απ' αυτής.
Ale niegodziwi będą wykorzenieni z ziemi i przewrotni będą z niej wyrwani.
