Κατα Λουκαν 16
1 Έλεγε δε και προς τους μαθητάς αυτού· Ήτο άνθρωπός τις πλούσιος, όστις είχεν οικονόμον, και ούτος κατηγορήθη προς αυτόν ως διασκορπίζων τα υπάρχοντα αυτού.
Yeshuan hiche thusim hi aseijuite aseipeh e: “Mihaotah khat ana um'in, aman neiching khat ima ma vesuiya anganse aneiye, ahin aneichin na ah akitah poi ti thulamleng ahunge.
2 Και κράξας αυτόν, είπε προς αυτόν· Τι είναι τούτο το οποίον ακούω περί σου; δος τον λογαριασμόν της οικονομίας σου· διότι δεν θέλεις δυνηθή πλέον να ήσαι οικονόμος.
Hijeh chun apansah pan ama chu akouvin aseitai, ‘Ipi ham nathu kajah hi? Na neichin ho sutup in lang neihin pen ajeh chu nachungthu kisei ding ahitai’” ati.
3 Είπε δε καθ' εαυτόν ο οικονόμος· Τι να κάμω, επειδή ο κύριός μου αφαιρεί απ' εμού την οικονομίαν; να σκάπτω δεν δύναμαι, να ζητώ εντρέπομαι·
Neichingpa akingaiton, “Tua ipi kabol ding?” tin akihoulim'in, “Kapakai pan la eihaisah ahitan, lei lai dingla katha ahatpon, chule thum ding la hibanga kikiletsah'a,
4 ενόησα τι πρέπει να κάμω, διά να με δεχθώσιν εις τους οίκους αυτών, όταν αποβληθώ της οικονομίας.
aphai, eihaisah tengleh loi le pai tampi kaneiya amahon a-in'a eilhunsah nadiuvin hitin bol inge” ati.
5 Και προσκαλέσας ένα έκαστον των χρεωφειλετών του κυρίου αυτού, είπε προς τον πρώτον· Πόσον χρεωστείς εις τον κύριόν μου;
Hijeh chun apansah pa sumba jouse chu ahungkhom uva athu seitoh ahina din akoukhom sohtai. Amasapa jah'a, “Ijat nabat ham?” atileh,
6 Ο δε είπεν· Εκατόν μέτρα ελαίου. Και είπε προς αυτόν· Λάβε το έγγραφόν σου και καθήσας ταχέως γράψον πεντήκοντα.
mipa chun adonbut in, “Keiman olive thao twipai dim jaget kabai” ati. Chuin neichingpan aseipeh in, “Aman kijihna lekha hi kilah loiyin lang twipai jali jih in” ati.
7 Έπειτα είπε προς άλλον· Συ δε πόσον χρεωστείς; Ο δε είπεν· Εκατόν μόδια σίτου. Και λέγει προς αυτόν· Λάβε το έγγραφόν σου και γράψον ογδοήκοντα.
Ahileh nangin ijat nabat em? tin anina pa adonge. Keiman suhlou chang lhuh sangkhat kabai, tin ahin donbut'e. Neiching pan aseiyin, hin, lekha hi kilah in lang lhuh jaget in jih in, ati.
8 Και επήνεσεν ο κύριος τον άδικον οικονόμον, ότι φρονίμως έπραξε· διότι οι υιοί του αιώνος τούτου είναι φρονιμώτεροι εις την εαυτών γενεάν παρά τους υιούς του φωτός. (aiōn g165)
Mihao pa chun chuche chondih lou neichingpan chingthei tah a abol chu apahcha tan ahi. Adih ahi, hiche vannoi chaten avel uva ho toh kipol ding dan hi khovah chate sangin achingjouve. (aiōn g165)
9 Και εγώ σας λέγω· Κάμετε εις εαυτούς φίλους εκ του μαμωνά της αδικίας, διά να σας δεχθώσιν εις τας αιωνίους σκηνάς, όταν εκλείψητε. (aiōnios g166)
Kijildoh ding chu hiche ahi: Vannoiya nagouthil ho se hi midang phatchomna le jol le gol kisem nan mangin. Chuteng, nalei gouthil ho jouse abeisoh teng cheho chun tonsot in'a dinga nanalem diu ahi. (aiōnios g166)
10 Ο εν τω ελαχίστω πιστός και εν τω πολλώ πιστός είναι, και ο εν τω ελαχίστω άδικος και εν τω πολλώ άδικος είναι.
Nangho thil neocha chunga nakitah ule, thil lentah ho chunga jong nakitah diu ahi. Amavang thil neocha chunga nakitahlou ule, mopohna lentah ho chunga jong kitahlou ding nahiuve.
11 Εάν λοιπόν εις τον άδικον μαμωνά δεν εφάνητε πιστοί, τον αληθινόν πλούτον τις θέλει σας εμπιστευθή;
Chuleh leiset gouthil chunga tahsan naum louleh, kon vangou dihtah chunga natahsan dingu ham?
12 Και εάν εις το ξένον δεν εφάνητε πιστοί, τις θέλει σας δώσει το ιδικόν σας;
Chuleh midang thil chunga nakitah louleh ipi jeh a nangma thil chunga nakitahsan ding ham?
13 Ουδείς δούλος δύναται να δουλεύη δύο κυρίους διότι ή τον ένα θέλει μισήσει και τον άλλον θέλει αγαπήσει· ή εις τον ένα θέλει προσκολληθή και τον άλλον θέλει καταφρονήσει. Δεν δύνασθε να δουλεύητε Θεόν και μαμωνά.
“Koiman pakai ni sohna atongkop theipoi. Ajeh chu nangman khat namuda a khat nangailut tum ding ahi; khat dinga nakiphal theng'a khat nadonda thei ahi. Nanghon Pathen le sum sohna tongkhom thei pouvin nate,” ati.
14 Ήκουον δε ταύτα πάντα και οι Φαρισαίοι, φιλάργυροι όντες, και περιεγέλων αυτόν.
Pharisee ho, sum ngailu dehset hon, ajasoh keiyun ama chu anelpeh un ahi.
15 Και είπε προς αυτούς· Σεις είσθε οι δικαιόνοντες εαυτούς ενώπιον των ανθρώπων, ο Θεός όμως γνωρίζει τας καρδίας σας· διότι εκείνο, το οποίον μεταξύ των ανθρώπων είναι υψηλόν, βδέλυγμα είναι ενώπιον του Θεού.
Chuin aman amaho jah'a aseitai, “Jalah'a miho mitmu'a michonpha nahinom, ahin Pathen in nalungthim ahei.” Hiche vannoi miten ajabol chu Pathen mitmua thet umtah ahi.
16 Ο νόμος και οι προφήται έως Ιωάννου υπήρχον· από τότε η βασιλεία του Θεού ευαγγελίζεται, και πας τις βιάζεται να εισέλθη εις αυτήν.
Twilutsah John phatlai chan'a chu, Mose dan le themgao ho thuhil chu nakai hoi leuva pang anahi. Ahin, tun Pathen Lenggam Kipana thupha chu seiphongin aumtan, chule mijouse lutding athanom in ahi.
17 Ευκολώτερον δε είναι ο ουρανός και η γη να παρέλθωσι παρά μία κεραία του νόμου να πέση.
Ahivangin danthu chu apanna umtalou tina ahipoi. Van le lei amanthah ding hi Pathen danthu neopen khat kilekhup ding sanga gamchenga baijo ahi.
18 Πας όστις χωρίζεται την γυναίκα αυτού και νυμφεύεται άλλην, μοιχεύει, και πας όστις νυμφεύεται κεχωρισμένην από ανδρός, μοιχεύει.
“Vetsahnan, mikhat chun ajinu ada'a midang khat akichenpi le ajong'ah ahi. Chuleh koihileh ajipan ahindasa numei kichenpi jong chu ajong'ah ahi” ati.
19 Ήτο δε άνθρωπός τις πλούσιος και ενεδύετο πορφύραν και στολήν βυσσίνην, ευφραινόμενος καθ' ημέραν μεγαλοπρεπώς.
Yeshuan aseiye, “Mihaotah khat, ponsandup le tupet ponnem kisil'a loupitah'a kivon le niseh a nomsatah'a umkhat anaum in ahi.
20 Ήτο δε πτωχός τις ονομαζόμενος Λάζαρος, όστις έκειτο πεπληγωμένος πλησίον της πύλης αυτού
Akelkot phunga chun Lazarus kiti tiphah natna dimset, mivaicha khat aum jin ahi.
21 και επεθύμει να χορτασθή από των ψιχίων των πιπτόντων από της τραπέζης του πλουσίου· αλλά και οι κύνες ερχόμενοι έγλειφον τας πληγάς αυτού.
Chutia Lazarus jong mihaopa dokhanga an lhajah ho ducha'a aumlaiyin, uicha ho ahung jiuvin atiphah namun ho chu ahung leh jiuve.
22 Απέθανε δε ο πτωχός και εφέρθη υπό των αγγέλων εις τον κόλπον του Αβραάμ· απέθανε δε και ο πλούσιος και ετάφη.
Achainan, mivaichapa chu athitan chule Vantilte Abraham koma um ding'in apotauve. Mihaopa jong athin avui tauve,
23 Και εν τω άδη υψώσας τους οφθαλμούς αυτού, ενώ ήτο εν βασάνοις, βλέπει τον Αβραάμ από μακρόθεν και τον Λάζαρον εν τοις κόλποις αυτού. (Hadēs g86)
chule alhagao chu mithi ho lah'a achetai. Chua athoh gentheina mun achun, Abraham gamlatah a aum chule Lazarus akoma atou chu amun ahi. (Hadēs g86)
24 Και αυτός φωνάξας είπε· Πάτερ Αβραάμ, ελέησόν με και πέμψον τον Λάζαρον, διά να βάψη το άκρον του δακτύλου αυτού εις ύδωρ και να καταδροσίση την γλώσσαν μου, διότι βασανίζομαι εν τη φλογί ταύτη·
Mihaopa chu ahung pengjah'in, ‘Hepa Abraham, themkhat neilungset in! Lazarus hinsol in lang akhutjung twiyah hin delut henlang kalei hung sudap hen. Keima hiche meikong lah a hin kahesoh lheh jeng'e,’” ati.
25 είπε δε ο Αβραάμ· Τέκνον, ενθυμήθητι ότι απέλαβες συ τα αγαθά σου εν τη ζωή σου, και ο Λάζαρος ομοίως τα κακά· τώρα ούτος μεν παρηγορείται, συ δε βασανίζεσαι·
Ahin Abraham'in amapa jah'a aseiyin, chapa, geldoh in, nangman nahinlai sungin nadei jouse naneisoh keiyin chule Lazarus in ima ananeipoi. Hijeh a chu tua hi ama hikom mun'a nomtah'a kiumsah a nangman hesoh nathoh ahitai.
26 και εκτός τούτων πάντων, μεταξύ ημών και υμών χάσμα μέγα είναι εστηριγμένον, ώστε οι θέλοντες να διαβώσιν εντεύθεν προς εσάς να μη δύνανται, μηδέ οι εκείθεν να διαπερώσι προς υμάς.
Chule chuche tilouvin jong, ikikah uva hin eikhen uvah onghom lentah aume. Koiman hikom mun'a pat'a apal galkai thei lou, chule chua pat'a jong keiho kom lang koiman apal galkal thei lou ahi, ati.
27 Είπε δέ· παρακαλώ σε λοιπόν, πάτερ, να πέμψης αυτόν εις τον οίκον του πατρός μου·
Chuin mihaopan asei kit in, Lungset tah in, Hepa Abraham, kapa in beh'a gasol in.
28 διότι έχω πέντε αδελφούς· διά να μαρτυρήση εις αυτούς, ώστε να μη έλθωσι και αυτοί εις τον τόπον τούτον της βασάνου.
Ajeh chu keiman sopi pasal nga kaneiye, chule amachun hikom thoh gentheina muna ahung lou nadiuva aga gihsal ding kadeiye, ati.
29 Λέγει προς αυτόν ο Αβραάμ, Έχουσι τον Μωϋσήν και τους προφήτας· ας ακούσωσιν αυτούς.
“Ahin Abraham'in aseipeh in, ‘Mose le Themgaohon agihsal nauve. Nasopi hon chua ipi asut'u hin kisimdoh nauvinte,’ atipeh e.
30 Ο δε είπεν· Ουχί, πάτερ Αβραάμ, αλλ' εάν τις από νεκρών υπάγη προς αυτούς, θέλουσι μετανοήσει.
Mihaopan adonbut kit'in, ‘Ahipoi, Hepa Abraham! Koiham khat athilah'a kona akisol le, achonset nauva kona lungheina aneidiu chule Pathen lam'a kihei diu ahi,’ ati.
31 Είπε δε προς αυτόν· Εάν τον Μωϋσήν και τους προφήτας δεν ακούωσιν, ουδέ εάν τις αναστηθή εκ νεκρών θέλουσι πεισθή.
Ahivangin Abraham'in aseikit in, ‘Amahon Mose le Themgaoho thu angailou uleh, athilah'a konin khat thoudoh jongleh ngaideh pouvinte,’” ati.
