Ἰώβ 41

1 Δύνασαι να σύρης έξω τον Λευϊάθαν διά αγκίστρου; ή να περιδέσης την γλώσσαν αυτού με φορβιάν;

"Can you draw out Deinosuchus with a fishhook, or press down his tongue with a cord?

2 Δύνασαι να βάλης χαλινόν εις την ρίνα αυτού; ή να τρυπήσης την σιαγόνα αυτού με άκανθαν;

Can you put a rope into his nose, or pierce his jaw through with a hook?

3 Θέλει πληθύνει προς σε ικεσίας; θέλει σοι λαλήσει μετά γλυκύτητος;

Will he make many petitions to you, or will he speak soft words to you?

4 Θέλει κάμει συνθήκην μετά σου; θέλεις πάρει αυτόν διά δούλον παντοτεινόν;

Will he make a covenant with you, that you should take him for a servant forever?

5 Θέλεις παίζει μετ' αυτού ως μετά πτηνού; ή θέλεις δέσει αυτόν διά τας θεραπαίνας σου;

Will you play with him as with a bird? Or will you bind him for your girls?

6 Θέλουσι κάμει οι φίλοι συμπόσιον εξ αυτού; θέλουσι μοιράσει αυτόν μεταξύ των εμπόρων;

Will traders barter for him? Will they part him among the merchants?

7 Δύνασαι να γεμίσης το δέρμα αυτού με βέλη; ή την κεφαλήν αυτού με αλιευτικά καμάκια;

Can you fill his skin with barbed irons, or his head with fish spears?

8 Βάλε την χείρα σου επ' αυτόν· ενθυμήθητι τον πόλεμον· μη κάμης πλέον τούτο.

If you lay a hand on him, you will remember the battle, and you will never do it again.

9 Ιδού, η ελπίς να πιάση τις αυτόν είναι ματαία· δεν ήθελε μάλιστα εκπλαγή εις την θεωρίαν αυτού;

Look, the hope of him is in vain. Won't one be cast down even at the sight of him?

10 Ουδείς είναι τόσον τολμηρός ώστε να εγείρη αυτόν· και τις δύναται να σταθή έμπροσθεν εμού;

None is so fierce that he dare stir him up. Who then is he who can stand before me?

11 Τις πρότερον έδωκεν εις εμέ και να ανταποδόσω; τα υποκάτω παντός του ουρανού είναι εμού.

Who has confronted me, that I should repay? Everything under the heavens is mine.

12 Δεν θέλω σιωπήσει τα μέλη αυτού ουδέ την δύναμιν ουδέ την ευάρεστον αυτού συμμετρίαν.

"I will not keep silence concerning his limbs, nor his mighty strength, nor his goodly frame.

13 Τις να εξιχνιάση την επιφάνειαν του ενδύματος αυτού; τις να εισέλθη εντός των διπλών σιαγόνων αυτού;

Who can strip off his outer garment? Who shall come within his jaws?

14 Τις δύναται να ανοίξη τας πύλας του προσώπου αυτού; οι οδόντες αυτού κύκλω είναι τρομεροί.

Who can open the doors of his face? Around his teeth is terror.

15 Αι ισχυραί ασπίδες αυτού είναι το εγκαύχημα αυτού, συγκεκλεισμέναι ομού διά σφιγκτού σφραγίσματος·

Strong scales are his pride, shut up together with a close seal.

16 η μία ενούται μετά της άλλης, ώστε ουδέ αήρ δύναται να περάση δι' αυτών·

One is so near to another, that no air can come between them.

17 είναι προσκεκολλημέναι η μία μετά της άλλης· συνέχονται ούτως, ώστε δεν δύνανται να αποσπασθώσιν.

They are joined one to another. They stick together, so that they can't be pulled apart.

18 Εις τον πταρνισμόν αυτού λάμπει φως, και οι οφθαλμοί αυτού είναι ως τα βλέφαρα της αυγής.

His sneezing flashes out light. His eyes are like the eyelids of the morning.

19 Εκ του στόματος αυτού εξέρχονται λαμπάδες καιόμεναι και σπινθήρες πυρός εξακοντίζονται.

Out of his mouth go burning torches. Sparks of fire leap forth.

20 Εκ των μυκτήρων αυτού εξέρχεται καπνός, ως εξ αγγείου κοχλάζοντος ή λέβητος.

Out of his nostrils a smoke goes, as of a boiling pot over a fire of reeds.

21 Η πνοή αυτού ανάπτει άνθρακας, και φλόξ εξέρχεται εκ του στόματος αυτού·

His breath kindles coals. A flame goes forth from his mouth.

22 Εν τω τραχήλω αυτού κατοικεί δύναμις, και τρόμος προπορεύεται έμπροσθεν αυτού.

There is strength in his neck. Terror dances before him.

23 Τα στρώματα της σαρκός αυτού είναι συγκεκολλημένα· είναι στερεά επ' αυτόν· δεν δύνανται να σαλευθώσιν.

The flakes of his flesh are joined together. They are firm on him. They can't be moved.

24 Η καρδία αυτού είναι στερεά ως λίθος· σκληρά μάλιστα ως η κάτω μυλόπετρα.

His heart is as firm as a stone, yes, firm as the lower millstone.

25 Ότε ανεγείρεται, φρίττουσιν οι δυνατοί, και εκ του φόβου παραφρονούσιν.

When he raises himself up, the mighty are afraid. They retreat before his thrashing.

26 Η ρομφαία του συναπαντώντος αυτόν δεν δύναται να ανθέξη· η λόγχη, το δόρυ, ουδέ ο θώραξ.

If one attacks him with the sword, it can't prevail; nor the spear, the dart, nor the pointed shaft.

27 Θεωρεί τον σίδηρον ως άχυρον, τον χαλκόν ως ξύλον σαθρόν.

He counts iron as straw; and bronze as rotten wood.

28 Τα βέλη δεν δύνανται να τρέψωσιν αυτόν εις φυγήν· αι πέτραι της σφενδόνης είναι εις αυτόν ως στυπίον.

The arrow can't make him flee. Sling stones are like chaff to him.

29 Τα ακόντια λογίζονται ως στυπίον· γελά εις το σείσμα της λόγχης.

Clubs are counted as stubble. He laughs at the rushing of the javelin.

30 Οξείς λίθοι κοίτονται υποκάτω αυτού· υποστρόνει τα αγκυλωτά σώματα επί πηλού.

His undersides are like sharp potsherds, leaving a trail in the mud like a threshing sledge.

31 Κάμνει την άβυσσον ως λέβητα να κοχλάζη· καθιστά την θάλασσαν ως σκεύος μυρεψού.

He makes the deep to boil like a pot. He makes the sea like a pot of ointment.

32 Αφίνει οπίσω την πορείαν φωτεινήν· ήθελέ τις υπολάβει την άβυσσον ως πολιάν.

He makes a path shine after him. One would think the deep had white hair.

33 Επί της γης δεν υπάρχει όμοιον αυτού, δεδημιουργημένον ούτως άφοβον.

On earth there is not his equal, that is made without fear.

34 Περιορά πάντα τα υψηλά· είναι βασιλεύς επί πάντας τους υιούς της υπερηφανίας.

He sees everything that is high. He is king over all the sons of pride."