Κατα Λουκαν 5
1 εγενετο δε εν τω τον οχλον επικεισθαι αυτω του ακουειν τον λογον του θεου και αυτοσ ην εστωσ παρα την λιμνην γεννησαρετ
ଅନନ୍ତରଂ ଯୀଶୁରେକଦା ଗିନେଷରଥ୍ଦସ୍ୟ ତୀର ଉତ୍ତିଷ୍ଠତି, ତଦା ଲୋକା ଈଶ୍ୱରୀଯକଥାଂ ଶ୍ରୋତୁଂ ତଦୁପରି ପ୍ରପତିତାଃ|
2 και ειδεν δυο πλοια εστωτα παρα την λιμνην οι δε αλιεισ αποβαντεσ απ αυτων απεπλυναν τα δικτυα
ତଦାନୀଂ ସ ହ୍ଦସ୍ୟ ତୀରସମୀପେ ନୌଦ୍ୱଯଂ ଦଦର୍ଶ କିଞ୍ଚ ମତ୍ସ୍ୟୋପଜୀୱିନୋ ନାୱଂ ୱିହାଯ ଜାଲଂ ପ୍ରକ୍ଷାଲଯନ୍ତି|
3 εμβασ δε εισ εν των πλοιων ο ην του σιμωνοσ ηρωτησεν αυτον απο τησ γησ επαναγαγειν ολιγον και καθισασ εδιδασκεν εκ του πλοιου τουσ οχλουσ
ତତସ୍ତଯୋର୍ଦ୍ୱଯୋ ର୍ମଧ୍ୟେ ଶିମୋନୋ ନାୱମାରୁହ୍ୟ ତୀରାତ୍ କିଞ୍ଚିଦ୍ଦୂରଂ ଯାତୁଂ ତସ୍ମିନ୍ ୱିନଯଂ କୃତ୍ୱା ନୌକାଯାମୁପୱିଶ୍ୟ ଲୋକାନ୍ ପ୍ରୋପଦିଷ୍ଟୱାନ୍|
4 ωσ δε επαυσατο λαλων ειπεν προσ τον σιμωνα επαναγαγε εισ το βαθοσ και χαλασατε τα δικτυα υμων εισ αγραν
ପଶ୍ଚାତ୍ ତଂ ପ୍ରସ୍ତାୱଂ ସମାପ୍ୟ ସ ଶିମୋନଂ ୱ୍ୟାଜହାର, ଗଭୀରଂ ଜଲଂ ଗତ୍ୱା ମତ୍ସ୍ୟାନ୍ ଧର୍ତ୍ତୁଂ ଜାଲଂ ନିକ୍ଷିପ|
5 και αποκριθεισ ο σιμων ειπεν αυτω επιστατα δι ολησ τησ νυκτοσ κοπιασαντεσ ουδεν ελαβομεν επι δε τω ρηματι σου χαλασω το δικτυον
ତତଃ ଶିମୋନ ବଭାଷେ, ହେ ଗୁରୋ ଯଦ୍ୟପି ୱଯଂ କୃତ୍ସ୍ନାଂ ଯାମିନୀଂ ପରିଶ୍ରମ୍ୟ ମତ୍ସ୍ୟୈକମପି ନ ପ୍ରାପ୍ତାସ୍ତଥାପି ଭୱତୋ ନିଦେଶତୋ ଜାଲଂ କ୍ଷିପାମଃ|
6 και τουτο ποιησαντεσ συνεκλεισαν πληθοσ ιχθυων πολυ διερρηγνυτο δε το δικτυον αυτων
ଅଥ ଜାଲେ କ୍ଷିପ୍ତେ ବହୁମତ୍ସ୍ୟପତନାଦ୍ ଆନାଯଃ ପ୍ରଚ୍ଛିନ୍ନଃ|
7 και κατενευσαν τοισ μετοχοισ τοισ εν τω ετερω πλοιω του ελθοντασ συλλαβεσθαι αυτοισ και ηλθον και επλησαν αμφοτερα τα πλοια ωστε βυθιζεσθαι αυτα
ତସ୍ମାଦ୍ ଉପକର୍ତ୍ତୁମ୍ ଅନ୍ୟନୌସ୍ଥାନ୍ ସଙ୍ଗିନ ଆଯାତୁମ୍ ଇଙ୍ଗିତେନ ସମାହ୍ୱଯନ୍ ତତସ୍ତ ଆଗତ୍ୟ ମତ୍ସ୍ୟୈ ର୍ନୌଦ୍ୱଯଂ ପ୍ରପୂରଯାମାସୁ ର୍ୟୈ ର୍ନୌଦ୍ୱଯଂ ପ୍ରମଗ୍ନମ୍|
8 ιδων δε σιμων πετροσ προσεπεσεν τοισ γονασιν ιησου λεγων εξελθε απ εμου οτι ανηρ αμαρτωλοσ ειμι κυριε
ତଦା ଶିମୋନ୍ପିତରସ୍ତଦ୍ ୱିଲୋକ୍ୟ ଯୀଶୋଶ୍ଚରଣଯୋଃ ପତିତ୍ୱା, ହେ ପ୍ରଭୋହଂ ପାପୀ ନରୋ ମମ ନିକଟାଦ୍ ଭୱାନ୍ ଯାତୁ, ଇତି କଥିତୱାନ୍|
9 θαμβοσ γαρ περιεσχεν αυτον και παντασ τουσ συν αυτω επι τη αγρα των ιχθυων η συνελαβον
ଯତୋ ଜାଲେ ପତିତାନାଂ ମତ୍ସ୍ୟାନାଂ ଯୂଥାତ୍ ଶିମୋନ୍ ତତ୍ସଙ୍ଗିନଶ୍ଚ ଚମତ୍କୃତୱନ୍ତଃ; ଶିମୋନଃ ସହକାରିଣୌ ସିୱଦେଃ ପୁତ୍ରୌ ଯାକୂବ୍ ଯୋହନ୍ ଚେମୌ ତାଦୃଶୌ ବଭୂୱତୁଃ|
10 ομοιωσ δε και ιακωβον και ιωαννην υιουσ ζεβεδαιου οι ησαν κοινωνοι τω σιμωνι και ειπεν προσ τον σιμωνα ο ιησουσ μη φοβου απο του νυν ανθρωπουσ εση ζωγρων
ତଦା ଯୀଶୁଃ ଶିମୋନଂ ଜଗାଦ ମା ଭୈଷୀରଦ୍ୟାରଭ୍ୟ ତ୍ୱଂ ମନୁଷ୍ୟଧରୋ ଭୱିଷ୍ୟସି|
11 και καταγαγοντεσ τα πλοια επι την γην αφεντεσ απαντα ηκολουθησαν αυτω
ଅନନ୍ତରଂ ସର୍ୱ୍ୱାସୁ ନୌସୁ ତୀରମ୍ ଆନୀତାସୁ ତେ ସର୍ୱ୍ୱାନ୍ ପରିତ୍ୟଜ୍ୟ ତସ୍ୟ ପଶ୍ଚାଦ୍ଗାମିନୋ ବଭୂୱୁଃ|
12 και εγενετο εν τω ειναι αυτον εν μια των πολεων και ιδου ανηρ πληρησ λεπρασ και ιδων τον ιησουν πεσων επι προσωπον εδεηθη αυτου λεγων κυριε εαν θελησ δυνασαι με καθαρισαι
ତତଃ ପରଂ ଯୀଶୌ କସ୍ମିଂଶ୍ଚିତ୍ ପୁରେ ତିଷ୍ଠତି ଜନ ଏକଃ ସର୍ୱ୍ୱାଙ୍ଗକୁଷ୍ଠସ୍ତଂ ୱିଲୋକ୍ୟ ତସ୍ୟ ସମୀପେ ନ୍ୟୁବ୍ଜଃ ପତିତ୍ୱା ସୱିନଯଂ ୱକ୍ତୁମାରେଭେ, ହେ ପ୍ରଭୋ ଯଦି ଭୱାନିଚ୍ଛତି ତର୍ହି ମାଂ ପରିଷ୍କର୍ତ୍ତୁଂ ଶକ୍ନୋତି|
13 και εκτεινασ την χειρα ηψατο αυτου ειπων θελω καθαρισθητι και ευθεωσ η λεπρα απηλθεν απ αυτου
ତଦାନୀଂ ସ ପାଣିଂ ପ୍ରସାର୍ୟ୍ୟ ତଦଙ୍ଗଂ ସ୍ପୃଶନ୍ ବଭାଷେ ତ୍ୱଂ ପରିଷ୍କ୍ରିଯସ୍ୱେତି ମମେଚ୍ଛାସ୍ତି ତତସ୍ତତ୍କ୍ଷଣଂ ସ କୁଷ୍ଠାତ୍ ମୁକ୍ତଃ|
14 και αυτοσ παρηγγειλεν αυτω μηδενι ειπειν αλλα απελθων δειξον σεαυτον τω ιερει και προσενεγκε περι του καθαρισμου σου καθωσ προσεταξεν μωσησ εισ μαρτυριον αυτοισ
ପଶ୍ଚାତ୍ ସ ତମାଜ୍ଞାପଯାମାସ କଥାମିମାଂ କସ୍ମୈଚିଦ୍ ଅକଥଯିତ୍ୱା ଯାଜକସ୍ୟ ସମୀପଞ୍ଚ ଗତ୍ୱା ସ୍ୱଂ ଦର୍ଶଯ, ଲୋକେଭ୍ୟୋ ନିଜପରିଷ୍କୃତତ୍ୱସ୍ୟ ପ୍ରମାଣଦାନାଯ ମୂସାଜ୍ଞାନୁସାରେଣ ଦ୍ରୱ୍ୟମୁତ୍ମୃଜସ୍ୱ ଚ|
15 διηρχετο δε μαλλον ο λογοσ περι αυτου και συνηρχοντο οχλοι πολλοι ακουειν και θεραπευεσθαι υπ αυτου απο των ασθενειων αυτων
ତଥାପି ଯୀଶୋଃ ସୁଖ୍ୟାତି ର୍ବହୁ ୱ୍ୟାପ୍ତୁମାରେଭେ କିଞ୍ଚ ତସ୍ୟ କଥାଂ ଶ୍ରୋତୁଂ ସ୍ୱୀଯରୋଗେଭ୍ୟୋ ମୋକ୍ତୁଞ୍ଚ ଲୋକା ଆଜଗ୍ମୁଃ|
16 αυτοσ δε ην υποχωρων εν ταισ ερημοισ και προσευχομενοσ
ଅଥ ସ ପ୍ରାନ୍ତରଂ ଗତ୍ୱା ପ୍ରାର୍ଥଯାଞ୍ଚକ୍ରେ|
17 και εγενετο εν μια των ημερων και αυτοσ ην διδασκων και ησαν καθημενοι φαρισαιοι και νομοδιδασκαλοι οι ησαν εληλυθοτεσ εκ πασησ κωμησ τησ γαλιλαιασ και ιουδαιασ και ιερουσαλημ και δυναμισ κυριου ην εισ το ιασθαι αυτουσ
ଅପରଞ୍ଚ ଏକଦା ଯୀଶୁରୁପଦିଶତି, ଏତର୍ହି ଗାଲୀଲ୍ୟିହୂଦାପ୍ରଦେଶଯୋଃ ସର୍ୱ୍ୱନଗରେଭ୍ୟୋ ଯିରୂଶାଲମଶ୍ଚ କିଯନ୍ତଃ ଫିରୂଶିଲୋକା ୱ୍ୟୱସ୍ଥାପକାଶ୍ଚ ସମାଗତ୍ୟ ତଦନ୍ତିକେ ସମୁପୱିୱିଶୁଃ, ତସ୍ମିନ୍ କାଲେ ଲୋକାନାମାରୋଗ୍ୟକାରଣାତ୍ ପ୍ରଭୋଃ ପ୍ରଭାୱଃ ପ୍ରଚକାଶେ|
18 και ιδου ανδρεσ φεροντεσ επι κλινησ ανθρωπον οσ ην παραλελυμενοσ και εζητουν αυτον εισενεγκειν και θειναι ενωπιον αυτου
ପଶ୍ଚାତ୍ କିଯନ୍ତୋ ଲୋକା ଏକଂ ପକ୍ଷାଘାତିନଂ ଖଟ୍ୱାଯାଂ ନିଧାଯ ଯୀଶୋଃ ସମୀପମାନେତୁଂ ସମ୍ମୁଖେ ସ୍ଥାପଯିତୁଞ୍ଚ ୱ୍ୟାପ୍ରିଯନ୍ତ|
19 και μη ευροντεσ ποιασ εισενεγκωσιν αυτον δια τον οχλον αναβαντεσ επι το δωμα δια των κεραμων καθηκαν αυτον συν τω κλινιδιω εισ το μεσον εμπροσθεν του ιησου
କିନ୍ତୁ ବହୁଜନନିୱହସମ୍ୱାଧାତ୍ ନ ଶକ୍ନୁୱନ୍ତୋ ଗୃହୋପରି ଗତ୍ୱା ଗୃହପୃଷ୍ଠଂ ଖନିତ୍ୱା ତଂ ପକ୍ଷାଘାତିନଂ ସଖଟ୍ୱଂ ଗୃହମଧ୍ୟେ ଯୀଶୋଃ ସମ୍ମୁଖେ ଽୱରୋହଯାମାସୁଃ|
20 και ιδων την πιστιν αυτων ειπεν αυτω ανθρωπε αφεωνται σοι αι αμαρτιαι σου
ତଦା ଯୀଶୁସ୍ତେଷାମ୍ ଈଦୃଶଂ ୱିଶ୍ୱାସଂ ୱିଲୋକ୍ୟ ତଂ ପକ୍ଷାଘାତିନଂ ୱ୍ୟାଜହାର, ହେ ମାନୱ ତୱ ପାପମକ୍ଷମ୍ୟତ|
21 και ηρξαντο διαλογιζεσθαι οι γραμματεισ και οι φαρισαιοι λεγοντεσ τισ εστιν ουτοσ οσ λαλει βλασφημιασ τισ δυναται αφιεναι αμαρτιασ ει μη μονοσ ο θεοσ
ତସ୍ମାଦ୍ ଅଧ୍ୟାପକାଃ ଫିରୂଶିନଶ୍ଚ ଚିତ୍ତୈରିତ୍ଥଂ ପ୍ରଚିନ୍ତିତୱନ୍ତଃ, ଏଷ ଜନ ଈଶ୍ୱରଂ ନିନ୍ଦତି କୋଯଂ? କେୱଲମୀଶ୍ୱରଂ ୱିନା ପାପଂ କ୍ଷନ୍ତୁଂ କଃ ଶକ୍ନୋତି?
22 επιγνουσ δε ο ιησουσ τουσ διαλογισμουσ αυτων αποκριθεισ ειπεν προσ αυτουσ τι διαλογιζεσθε εν ταισ καρδιαισ υμων
ତଦା ଯୀଶୁସ୍ତେଷାମ୍ ଇତ୍ଥଂ ଚିନ୍ତନଂ ୱିଦିତ୍ୱା ତେଭ୍ୟୋକଥଯଦ୍ ଯୂଯଂ ମନୋଭିଃ କୁତୋ ୱିତର୍କଯଥ?
23 τι εστιν ευκοπωτερον ειπειν αφεωνται σοι αι αμαρτιαι σου η ειπειν εγειραι και περιπατει
ତୱ ପାପକ୍ଷମା ଜାତା ଯଦ୍ୱା ତ୍ୱମୁତ୍ଥାଯ ୱ୍ରଜ ଏତଯୋ ର୍ମଧ୍ୟେ କା କଥା ସୁକଥ୍ୟା?
24 ινα δε ειδητε οτι εξουσιαν εχει ο υιοσ του ανθρωπου επι τησ γησ αφιεναι αμαρτιασ ειπεν τω παραλελυμενω σοι λεγω εγειραι και αρασ το κλινιδιον σου πορευου εισ τον οικον σου
କିନ୍ତୁ ପୃଥିୱ୍ୟାଂ ପାପଂ କ୍ଷନ୍ତୁଂ ମାନୱସୁତସ୍ୟ ସାମର୍ଥ୍ୟମସ୍ତୀତି ଯଥା ଯୂଯଂ ଜ୍ଞାତୁଂ ଶକ୍ନୁଥ ତଦର୍ଥଂ (ସ ତଂ ପକ୍ଷାଘାତିନଂ ଜଗାଦ) ଉତ୍ତିଷ୍ଠ ସ୍ୱଶଯ୍ୟାଂ ଗୃହୀତ୍ୱା ଗୃହଂ ଯାହୀତି ତ୍ୱାମାଦିଶାମି|
25 και παραχρημα αναστασ ενωπιον αυτων αρασ εφ ο κατεκειτο απηλθεν εισ τον οικον αυτου δοξαζων τον θεον
ତସ୍ମାତ୍ ସ ତତ୍କ୍ଷଣମ୍ ଉତ୍ଥାଯ ସର୍ୱ୍ୱେଷାଂ ସାକ୍ଷାତ୍ ନିଜଶଯନୀଯଂ ଗୃହୀତ୍ୱା ଈଶ୍ୱରଂ ଧନ୍ୟଂ ୱଦନ୍ ନିଜନିୱେଶନଂ ଯଯୌ|
26 και εκστασισ ελαβεν απαντασ και εδοξαζον τον θεον και επλησθησαν φοβου λεγοντεσ οτι ειδομεν παραδοξα σημερον
ତସ୍ମାତ୍ ସର୍ୱ୍ୱେ ୱିସ୍ମଯ ପ୍ରାପ୍ତା ମନଃସୁ ଭୀତାଶ୍ଚ ୱଯମଦ୍ୟାସମ୍ଭୱକାର୍ୟ୍ୟାଣ୍ୟଦର୍ଶାମ ଇତ୍ୟୁକ୍ତ୍ୱା ପରମେଶ୍ୱରଂ ଧନ୍ୟଂ ପ୍ରୋଦିତାଃ|
27 και μετα ταυτα εξηλθεν και εθεασατο τελωνην ονοματι λευιν καθημενον επι το τελωνιον και ειπεν αυτω ακολουθει μοι
ତତଃ ପରଂ ବହିର୍ଗଚ୍ଛନ୍ କରସଞ୍ଚଯସ୍ଥାନେ ଲେୱିନାମାନଂ କରସଞ୍ଚାଯକଂ ଦୃଷ୍ଟ୍ୱା ଯୀଶୁସ୍ତମଭିଦଧେ ମମ ପଶ୍ଚାଦେହି|
28 και καταλιπων απαντα αναστασ ηκολουθησεν αυτω
ତସ୍ମାତ୍ ସ ତତ୍କ୍ଷଣାତ୍ ସର୍ୱ୍ୱଂ ପରିତ୍ୟଜ୍ୟ ତସ୍ୟ ପଶ୍ଚାଦିଯାଯ|
29 και εποιησεν δοχην μεγαλην λευισ αυτω εν τη οικια αυτου και ην οχλοσ τελωνων πολυσ και αλλων οι ησαν μετ αυτων κατακειμενοι
ଅନନ୍ତରଂ ଲେୱି ର୍ନିଜଗୃହେ ତଦର୍ଥଂ ମହାଭୋଜ୍ୟଂ ଚକାର, ତଦା ତୈଃ ସହାନେକେ କରସଞ୍ଚାଯିନସ୍ତଦନ୍ୟଲୋକାଶ୍ଚ ଭୋକ୍ତୁମୁପୱିୱିଶୁଃ|
30 και εγογγυζον οι γραμματεισ αυτων και οι φαρισαιοι προσ τουσ μαθητασ αυτου λεγοντεσ δια τι μετα των τελωνων και αμαρτωλων εσθιετε και πινετε
ତସ୍ମାତ୍ କାରଣାତ୍ ଚଣ୍ଡାଲାନାଂ ପାପିଲୋକାନାଞ୍ଚ ସଙ୍ଗେ ଯୂଯଂ କୁତୋ ଭଂଗ୍ଧ୍ୱେ ପିୱଥ ଚେତି କଥାଂ କଥଯିତ୍ୱା ଫିରୂଶିନୋଽଧ୍ୟାପକାଶ୍ଚ ତସ୍ୟ ଶିଷ୍ୟୈଃ ସହ ୱାଗ୍ୟୁଦ୍ଧଂ କର୍ତ୍ତୁମାରେଭିରେ|
31 και αποκριθεισ ο ιησουσ ειπεν προσ αυτουσ ου χρειαν εχουσιν οι υγιαινοντεσ ιατρου αλλ οι κακωσ εχοντεσ
ତସ୍ମାଦ୍ ଯୀଶୁସ୍ତାନ୍ ପ୍ରତ୍ୟୱୋଚଦ୍ ଅରୋଗଲୋକାନାଂ ଚିକିତ୍ସକେନ ପ୍ରଯୋଜନଂ ନାସ୍ତି କିନ୍ତୁ ସରୋଗାଣାମେୱ|
32 ουκ εληλυθα καλεσαι δικαιουσ αλλα αμαρτωλουσ εισ μετανοιαν
ଅହଂ ଧାର୍ମ୍ମିକାନ୍ ଆହ୍ୱାତୁଂ ନାଗତୋସ୍ମି କିନ୍ତୁ ମନଃ ପରାୱର୍ତ୍ତଯିତୁଂ ପାପିନ ଏୱ|
33 οι δε ειπον προσ αυτον δια τι οι μαθηται ιωαννου νηστευουσιν πυκνα και δεησεισ ποιουνται ομοιωσ και οι των φαρισαιων οι δε σοι εσθιουσιν και πινουσιν
ତତସ୍ତେ ପ୍ରୋଚୁଃ, ଯୋହନଃ ଫିରୂଶିନାଞ୍ଚ ଶିଷ୍ୟା ୱାରଂୱାରମ୍ ଉପୱସନ୍ତି ପ୍ରାର୍ଥଯନ୍ତେ ଚ କିନ୍ତୁ ତୱ ଶିଷ୍ୟାଃ କୁତୋ ଭୁଞ୍ଜତେ ପିୱନ୍ତି ଚ?
34 ο δε ειπεν προσ αυτουσ μη δυνασθε τουσ υιουσ του νυμφωνοσ εν ω ο νυμφιοσ μετ αυτων εστιν ποιησαι νηστευειν
ତଦା ସ ତାନାଚଖ୍ୟୌ ୱରେ ସଙ୍ଗେ ତିଷ୍ଠତି ୱରସ୍ୟ ସଖିଗଣଂ କିମୁପୱାସଯିତୁଂ ଶକ୍ନୁଥ?
35 ελευσονται δε ημεραι και οταν απαρθη απ αυτων ο νυμφιοσ τοτε νηστευσουσιν εν εκειναισ ταισ ημεραισ
କିନ୍ତୁ ଯଦା ତେଷାଂ ନିକଟାଦ୍ ୱରୋ ନେଷ୍ୟତେ ତଦା ତେ ସମୁପୱତ୍ସ୍ୟନ୍ତି|
36 ελεγεν δε και παραβολην προσ αυτουσ οτι ουδεισ επιβλημα ιματιου καινου επιβαλλει επι ιματιον παλαιον ει δε μηγε και το καινον σχιζει και τω παλαιω ου συμφωνει το απο του καινου
ସୋପରମପି ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତଂ କଥଯାମ୍ବଭୂୱ ପୁରାତନୱସ୍ତ୍ରେ କୋପି ନୁତନୱସ୍ତ୍ରଂ ନ ସୀୱ୍ୟତି ଯତସ୍ତେନ ସେୱନେନ ଜୀର୍ଣୱସ୍ତ୍ରଂ ଛିଦ୍ୟତେ, ନୂତନପୁରାତନୱସ୍ତ୍ରଯୋ ର୍ମେଲଞ୍ଚ ନ ଭୱତି|
37 και ουδεισ βαλλει οινον νεον εισ ασκουσ παλαιουσ ει δε μηγε ρηξει ο νεοσ οινοσ τουσ ασκουσ και αυτοσ εκχυθησεται και οι ασκοι απολουνται
ପୁରାତନ୍ୟାଂ କୁତ୍ୱାଂ କୋପି ନୁତନଂ ଦ୍ରାକ୍ଷାରସଂ ନ ନିଦଧାତି, ଯତୋ ନୱୀନଦ୍ରାକ୍ଷାରସସ୍ୟ ତେଜସା ପୁରାତନୀ କୁତୂ ର୍ୱିଦୀର୍ୟ୍ୟତେ ତତୋ ଦ୍ରାକ୍ଷାରସଃ ପତତି କୁତୂଶ୍ଚ ନଶ୍ୟତି|
38 αλλα οινον νεον εισ ασκουσ καινουσ βλητεον και αμφοτεροι συντηρουνται
ତତୋ ହେତୋ ର୍ନୂତନ୍ୟାଂ କୁତ୍ୱାଂ ନୱୀନଦ୍ରାକ୍ଷାରସଃ ନିଧାତୱ୍ୟସ୍ତେନୋଭଯସ୍ୟ ରକ୍ଷା ଭୱତି|
39 και ουδεισ πιων παλαιον ευθεωσ θελει νεον λεγει γαρ ο παλαιοσ χρηστοτεροσ εστιν
ଅପରଞ୍ଚ ପୁରାତନଂ ଦ୍ରାକ୍ଷାରସଂ ପୀତ୍ୱା କୋପି ନୂତନଂ ନ ୱାଞ୍ଛତି, ଯତଃ ସ ୱକ୍ତି ନୂତନାତ୍ ପୁରାତନମ୍ ପ୍ରଶସ୍ତମ୍|
