Παροιμίαι 9
1 ἡ σοφία ᾠκοδόμησεν ἑαυτῇ οἶκον καὶ ὑπήρεισεν στύλους ἑπτά
Visdommen bygged sig Hus, rejste sig støtter syv,
2 ἔσφαξεν τὰ ἑαυτῆς θύματα ἐκέρασεν εἰς κρατῆρα τὸν ἑαυτῆς οἶνον καὶ ἡτοιμάσατο τὴν ἑαυτῆς τράπεζαν
slagted sit Kvæg og blanded sin Vin, hun har ogsaa dækket sit Bord;
3 ἀπέστειλεν τοὺς ἑαυτῆς δούλους συγκαλούσα μετὰ ὑψηλοῦ κηρύγματος ἐπὶ κρατῆρα λέγουσα
hun har sendt sine Terner ud, byder ind paa Byens højeste Steder:
4 ὅς ἐστιν ἄφρων ἐκκλινάτω πρός με καὶ τοῖς ἐνδεέσι φρενῶν εἶπεν
Hvo som er tankeløs, han komme hid, jeg taler til dem, som er uden Vid:
5 ἔλθατε φάγετε τῶν ἐμῶν ἄρτων καὶ πίετε οἶνον ὃν ἐκέρασα ὑμῖν
Kom og smag mit Brød og drik den Vin, jeg har blandet!
6 ἀπολείπετε ἀφροσύνην καὶ ζήσεσθε καὶ ζητήσατε φρόνησιν ἵνα βιώσητε καὶ κατορθώσατε ἐν γνώσει σύνεσιν
Lad Tankeløshed fare, saa skal I leve, skrid frem ad Forstandens Vej! —
7 ὁ παιδεύων κακοὺς λήμψεται ἑαυτῷ ἀτιμίαν ἐλέγχων δὲ τὸν ἀσεβῆ μωμήσεται ἑαυτόν
Tugter man en Spotter, henter man sig Haan; revser man en gudløs, høster man Skam;
8 μὴ ἔλεγχε κακούς ἵνα μὴ μισῶσίν σε ἔλεγχε σοφόν καὶ ἀγαπήσει σε
revs ikke en Spotter, at han ikke skal hade dig, revs den vise, saa elsker han dig;
9 δίδου σοφῷ ἀφορμήν καὶ σοφώτερος ἔσται γνώριζε δικαίῳ καὶ προσθήσει τοῦ δέχεσθαι
giv til den vise, saa bliver han visere, lær den retfærdige, saa øges hans Viden.
10 ἀρχὴ σοφίας φόβος κυρίου καὶ βουλὴ ἁγίων σύνεσις τὸ γὰρ γνῶναι νόμον διανοίας ἐστὶν ἀγαθῆς
HERRENS Frygt er Visdoms Grundlag, at kende den HELLIGE, det er Forstand. —
11 τούτῳ γὰρ τῷ τρόπῳ πολὺν ζήσεις χρόνον καὶ προστεθήσεταί σοι ἔτη ζωῆς σου
Thi mange bliver ved mig dine Dage, dine Livsaars Tal skal øges.
12 υἱέ ἐὰν σοφὸς γένῃ σεαυτῷ σοφὸς ἔσῃ καὶ τοῖς πλησίον ἐὰν δὲ κακὸς ἀποβῇς μόνος ἀναντλήσεις κακά
Er du viis, er det til Gavn for dig selv; spotter du, bærer du ene Følgen!
13 γυνὴ ἄφρων καὶ θρασεῖα ἐνδεὴς ψωμοῦ γίνεται ἣ οὐκ ἐπίσταται αἰσχύνην
Daarskaben, hun slaar sig løs og lokker og kender ikke til Skam;
14 ἐκάθισεν ἐπὶ θύραις τοῦ ἑαυτῆς οἴκου ἐπὶ δίφρου ἐμφανῶς ἐν πλατείαις
hun sidder ved sit Huses Indgang, troner paa Byens Høje
15 προσκαλουμένη τοὺς παριόντας καὶ κατευθύνοντας ἐν ταῖς ὁδοῖς αὐτῶν
og byder dem ind, der kommer forbi, vandrende ad deres slagne Vej:
16 ὅς ἐστιν ὑμῶν ἀφρονέστατος ἐκκλινάτω πρός με ἐνδεέσι δὲ φρονήσεως παρακελεύομαι λέγουσα
Hvo som er tankeløs, han komme hid, jeg taler til dem, som er uden Vid:
17 ἄρτων κρυφίων ἡδέως ἅψασθε καὶ ὕδατος κλοπῆς γλυκεροῦ
Stjaalen Drik er sød, lønligt Brød er lækkert!
