Ἰώβ 41

1 ἄξεις δὲ δράκοντα ἐν ἀγκίστρῳ περιθήσεις δὲ φορβεὰν περὶ ῥῖνα αὐτοῦ

Zar loviš Levijatana udicom? Zar ćeš mu jezik zažvalit' užetom?

2 εἰ δήσεις κρίκον ἐν τῷ μυκτῆρι αὐτοῦ ψελίῳ δὲ τρυπήσεις τὸ χεῖλος αὐτοῦ

Zar mu nozdrve trskom probost' možeš ili mu kukom probiti vilicu?

3 λαλήσει δέ σοι δεήσει ἱκετηρίᾳ μαλακῶς

Hoće li te on preklinjat' za milost, hoće li s tobom blago govoriti?

4 θήσεται δὲ διαθήκην μετὰ σοῦ λήμψῃ δὲ αὐτὸν δοῦλον αἰώνιον

I zar će s tobom savez on sklopiti da sveg života tebi sluga bude?

5 παίξῃ δὲ ἐν αὐτῷ ὥσπερ ὀρνέῳ ἢ δήσεις αὐτὸν ὥσπερ στρουθίον παιδίῳ

Hoćeš li se s njim k'o s pticom poigrat' i vezat' ga da kćeri razveseliš?

6 ἐνσιτοῦνται δὲ ἐν αὐτῷ ἔθνη μεριτεύονται δὲ αὐτὸν φοινίκων γένη

Hoće li se za nj cjenkati ribari, među sobom podijelit' ga trgovci?

7 πᾶν δὲ πλωτὸν συνελθὸν οὐ μὴ ἐνέγκωσιν βύρσαν μίαν οὐρᾶς αὐτοῦ καὶ ἐν πλοίοις ἁλιέων κεφαλὴν αὐτοῦ

Možeš li kopljem njemu kožu izbost ili glavu mu probiti ostima?

8 ἐπιθήσεις δὲ αὐτῷ χεῖρα μνησθεὶς πόλεμον τὸν γινόμενον ἐν σώματι αὐτοῦ καὶ μηκέτι γινέσθω

Podigni de ruku svoju na njega: za boj se spremi - bit će ti posljednji!

9 οὐχ ἑόρακας αὐτὸν οὐδὲ ἐπὶ τοῖς λεγομένοις τεθαύμακας

Zalud je nadu u njega gojiti, na pogled njegov čovjek već pogiba.

10 οὐ δέδοικας ὅτι ἡτοίμασταί μοι τίς γάρ ἐστιν ὁ ἐμοὶ ἀντιστάς

Junaka nema da njega razdraži, tko će mu se u lice suprotstavit'?

11 ἢ τίς ἀντιστήσεταί μοι καὶ ὑπομενεῖ εἰ πᾶσα ἡ ὑπ’ οὐρανὸν ἐμή ἐστιν

Tko se sukobi s njim i živ ostade? Pod nebesima tog čovjeka nema!

12 οὐ σιωπήσομαι δῑ αὐτόν καὶ λόγον δυνάμεως ἐλεήσει τὸν ἴσον αὐτοῦ

Prešutjet neću njegove udove, ni silnu snagu, ni ljepotu stasa.

13 τίς ἀποκαλύψει πρόσωπον ἐνδύσεως αὐτοῦ εἰς δὲ πτύξιν θώρακος αὐτοῦ τίς ἂν εἰσέλθοι

Tko mu smije razodjenut' odjeću, tko li kroz dvostruk prodrijeti mu oklop?

14 πύλας προσώπου αὐτοῦ τίς ἀνοίξει κύκλῳ ὀδόντων αὐτοῦ φόβος

Tko će mu ralje rastvorit' dvokrilne kad strah vlada oko zubi njegovih?

15 τὰ ἔγκατα αὐτοῦ ἀσπίδες χάλκειαι σύνδεσμος δὲ αὐτοῦ ὥσπερ σμιρίτης λίθος

Hrbat mu je od ljuskavih štitova, zapečaćenih pečatom kamenim.

16 εἷς τοῦ ἑνὸς κολλῶνται πνεῦμα δὲ οὐ μὴ διέλθῃ αὐτόν

Jedni uz druge tako se sljubiše da među njima dah ne bi prošao.

17 ἀνὴρ τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ προσκολληθήσεται συνέχονται καὶ οὐ μὴ ἀποσπασθῶσιν

Tako su čvrsto slijepljeni zajedno: priljubljeni, razdvojit' se ne mogu.

18 ἐν πταρμῷ αὐτοῦ ἐπιφαύσκεται φέγγος οἱ δὲ ὀφθαλμοὶ αὐτοῦ εἶδος ἑωσφόρου

Kad kihne, svjetlost iz njega zapršti, poput zorinih vjeđa oči su mu.

19 ἐκ στόματος αὐτοῦ ἐκπορεύονται λαμπάδες καιόμεναι καὶ διαρριπτοῦνται ἐσχάραι πυρός

Zublje plamsaju iz njegovih ralja, iskre ognjene iz njih se prosiplju.

20 ἐκ μυκτήρων αὐτοῦ ἐκπορεύεται καπνὸς καμίνου καιομένης πυρὶ ἀνθράκων

Iz nozdrva mu sukljaju dimovi kao iz kotla što kipi na vatri.

21 ἡ ψυχὴ αὐτοῦ ἄνθρακες φλὸξ δὲ ἐκ στόματος αὐτοῦ ἐκπορεύεται

Dah bi njegov zapalio ugljevlje, jer mu iz ralja plamenovi suču.

22 ἐν δὲ τραχήλῳ αὐτοῦ αὐλίζεται δύναμις ἔμπροσθεν αὐτοῦ τρέχει ἀπώλεια

U šiji leži sva snaga njegova, a ispred njega užas se prostire.

23 σάρκες δὲ σώματος αὐτοῦ κεκόλληνται καταχέει ἐπ’ αὐτόν οὐ σαλευθήσεται

Kad se ispravi, zastrepe valovi i prema morskoj uzmiču pučini.

24 ἡ καρδία αὐτοῦ πέπηγεν ὡς λίθος ἕστηκεν δὲ ὥσπερ ἄκμων ἀνήλατος

Poput pećine srce mu je tvrdo, poput mlinskoga kamena otporno.

25 στραφέντος δὲ αὐτοῦ φόβος θηρίοις τετράποσιν ἐπὶ γῆς ἁλλομένοις

Pregibi tusta mesa srasli su mu, čvrsti su kao da su saliveni.

26 ἐὰν συναντήσωσιν αὐτῷ λόγχαι οὐδὲν μὴ ποιήσωσιν δόρυ ἐπηρμένον καὶ θώρακα

Zgodi li ga mač, od njeg se odbije, tako i koplje, sulica i strijela.

27 ἥγηται μὲν γὰρ σίδηρον ἄχυρα χαλκὸν δὲ ὥσπερ ξύλον σαθρόν

Poput slame je za njega željezo, mjed je k'o drvo iscrvotočeno.

28 οὐ μὴ τρώσῃ αὐτὸν τόξον χάλκειον ἥγηται μὲν πετροβόλον χόρτον

On ne uzmiče od strelice s luka, stijenje iz praćke na nj k'o pljeva pada.

29 ὡς καλάμη ἐλογίσθησαν σφῦραι καταγελᾷ δὲ σεισμοῦ πυρφόρου

K'o slamčica je toljaga za njega, koplju se smije kad zazviždi nad njim.

30 ἡ στρωμνὴ αὐτοῦ ὀβελίσκοι ὀξεῖς πᾶς δὲ χρυσὸς θαλάσσης ὑπ’ αὐτὸν ὥσπερ πηλὸς ἀμύθητος

Crepovlje oštro ima na trbuhu i blato njime ore k'o drljačom.

31 ἀναζεῖ τὴν ἄβυσσον ὥσπερ χαλκεῖον ἥγηται δὲ τὴν θάλασσαν ὥσπερ ἐξάλειπτρον

Pod njim vrtlog sav k'o lonac uskipi, uspjeni more k'o pomast u kotlu.

32 τὸν δὲ τάρταρον τῆς ἀβύσσου ὥσπερ αἰχμάλωτον ἐλογίσατο ἄβυσσον εἰς περίπατον

Za sobom svijetlu ostavlja on brazdu, regbi, bijelo runo bezdan prekriva.

33 οὐκ ἔστιν οὐδὲν ἐπὶ τῆς γῆς ὅμοιον αὐτῷ πεποιημένον ἐγκαταπαίζεσθαι ὑπὸ τῶν ἀγγέλων μου

Ništa slično na zemlji ne postoji i niti je tko tako neustrašiv.

34 πᾶν ὑψηλὸν ὁρᾷ αὐτὸς δὲ βασιλεὺς πάντων τῶν ἐν τοῖς ὕδασιν

I na najviše on s visoka gleda, kralj je svakome, i najponosnijim.”