Προς Ρωμαιους 14

1 τον δε ασθενουντα τη πιστει προσλαμβανεσθε μη εις διακρισεις διαλογισμων

ಯೋ ಜನೋಽದೃಢವಿಶ್ವಾಸಸ್ತಂ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಸಙ್ಗಿನಂ ಕುರುತ ಕಿನ್ತು ಸನ್ದೇಹವಿಚಾರಾರ್ಥಂ ನಹಿ|

2 ος μεν πιστευει φαγειν παντα ο δε ασθενων λαχανα εσθιει

ಯತೋ ನಿಷಿದ್ಧಂ ಕಿಮಪಿ ಖಾದ್ಯದ್ರವ್ಯಂ ನಾಸ್ತಿ, ಕಸ್ಯಚಿಜ್ಜನಸ್ಯ ಪ್ರತ್ಯಯ ಏತಾದೃಶೋ ವಿದ್ಯತೇ ಕಿನ್ತ್ವದೃಢವಿಶ್ವಾಸಃ ಕಶ್ಚಿದಪರೋ ಜನಃ ಕೇವಲಂ ಶಾಕಂ ಭುಙ್ಕ್ತಂ|

3 ο εσθιων τον μη εσθιοντα μη εξουθενειτω και ο μη εσθιων τον εσθιοντα μη κρινετω ο θεος γαρ αυτον προσελαβετο

ತರ್ಹಿ ಯೋ ಜನಃ ಸಾಧಾರಣಂ ದ್ರವ್ಯಂ ಭುಙ್ಕ್ತೇ ಸ ವಿಶೇಷದ್ರವ್ಯಭೋಕ್ತಾರಂ ನಾವಜಾನೀಯಾತ್ ತಥಾ ವಿಶೇಷದ್ರವ್ಯಭೋಕ್ತಾಪಿ ಸಾಧಾರಣದ್ರವ್ಯಭೋಕ್ತಾರಂ ದೋಷಿಣಂ ನ ಕುರ್ಯ್ಯಾತ್, ಯಸ್ಮಾದ್ ಈಶ್ವರಸ್ತಮ್ ಅಗೃಹ್ಲಾತ್|

4 συ τις ει ο κρινων αλλοτριον οικετην τω ιδιω κυριω στηκει η πιπτει σταθησεται δε δυνατος γαρ εστιν ο θεος στησαι αυτον

ಹೇ ಪರದಾಸಸ್ಯ ದೂಷಯಿತಸ್ತ್ವಂ ಕಃ? ನಿಜಪ್ರಭೋಃ ಸಮೀಪೇ ತೇನ ಪದಸ್ಥೇನ ಪದಚ್ಯುತೇನ ವಾ ಭವಿತವ್ಯಂ ಸ ಚ ಪದಸ್ಥ ಏವ ಭವಿಷ್ಯತಿ ಯತ ಈಶ್ವರಸ್ತಂ ಪದಸ್ಥಂ ಕರ್ತ್ತುಂ ಶಕ್ನೋತಿ|

5 ος μεν κρινει ημεραν παρ ημεραν ος δε κρινει πασαν ημεραν εκαστος εν τω ιδιω νοι πληροφορεισθω

ಅಪರಞ್ಚ ಕಶ್ಚಿಜ್ಜನೋ ದಿನಾದ್ ದಿನಂ ವಿಶೇಷಂ ಮನ್ಯತೇ ಕಶ್ಚಿತ್ತು ಸರ್ವ್ವಾಣಿ ದಿನಾನಿ ಸಮಾನಾನಿ ಮನ್ಯತೇ, ಏಕೈಕೋ ಜನಃ ಸ್ವೀಯಮನಸಿ ವಿವಿಚ್ಯ ನಿಶ್ಚಿನೋತು|

6 ο φρονων την ημεραν κυριω φρονει και ο μη φρονων την ημεραν κυριω ου φρονει και ο εσθιων κυριω εσθιει ευχαριστει γαρ τω θεω και ο μη εσθιων κυριω ουκ εσθιει και ευχαριστει τω θεω

ಯೋ ಜನಃ ಕಿಞ್ಚನ ದಿನಂ ವಿಶೇಷಂ ಮನ್ಯತೇ ಸ ಪ್ರಭುಭಕ್ತ್ಯಾ ತನ್ ಮನ್ಯತೇ, ಯಶ್ಚ ಜನಃ ಕಿಮಪಿ ದಿನಂ ವಿಶೇಷಂ ನ ಮನ್ಯತೇ ಸೋಽಪಿ ಪ್ರಭುಭಕ್ತ್ಯಾ ತನ್ನ ಮನ್ಯತೇ; ಅಪರಞ್ಚ ಯಃ ಸರ್ವ್ವಾಣಿ ಭಕ್ಷ್ಯದ್ರವ್ಯಾಣಿ ಭುಙ್ಕ್ತೇ ಸ ಪ್ರಭುಭಕ್ತಯಾ ತಾನಿ ಭುಙ್ಕ್ತೇ ಯತಃ ಸ ಈಶ್ವರಂ ಧನ್ಯಂ ವಕ್ತಿ, ಯಶ್ಚ ನ ಭುಙ್ಕ್ತೇ ಸೋಽಪಿ ಪ್ರಭುಭಕ್ತ್ಯೈವ ನ ಭುಞ್ಜಾನ ಈಶ್ವರಂ ಧನ್ಯಂ ಬ್ರೂತೇ|

7 ουδεις γαρ ημων εαυτω ζη και ουδεις εαυτω αποθνησκει

ಅಪರಮ್ ಅಸ್ಮಾಕಂ ಕಶ್ಚಿತ್ ನಿಜನಿಮಿತ್ತಂ ಪ್ರಾಣಾನ್ ಧಾರಯತಿ ನಿಜನಿಮಿತ್ತಂ ಮ್ರಿಯತೇ ವಾ ತನ್ನ;

8 εαν τε γαρ ζωμεν τω κυριω ζωμεν εαν τε αποθνησκωμεν τω κυριω αποθνησκομεν εαν τε ουν ζωμεν εαν τε αποθνησκωμεν του κυριου εσμεν

ಕಿನ್ತು ಯದಿ ವಯಂ ಪ್ರಾಣಾನ್ ಧಾರಯಾಮಸ್ತರ್ಹಿ ಪ್ರಭುನಿಮಿತ್ತಂ ಧಾರಯಾಮಃ, ಯದಿ ಚ ಪ್ರಾಣಾನ್ ತ್ಯಜಾಮಸ್ತರ್ಹ್ಯಪಿ ಪ್ರಭುನಿಮಿತ್ತಂ ತ್ಯಜಾಮಃ, ಅತಏವ ಜೀವನೇ ಮರಣೇ ವಾ ವಯಂ ಪ್ರಭೋರೇವಾಸ್ಮಹೇ|

9 εις τουτο γαρ χριστος και απεθανεν και ανεστη και εζησεν ινα και νεκρων και ζωντων κυριευση

ಯತೋ ಜೀವನ್ತೋ ಮೃತಾಶ್ಚೇತ್ಯುಭಯೇಷಾಂ ಲೋಕಾನಾಂ ಪ್ರಭುತ್ವಪ್ರಾಪ್ತ್ಯರ್ಥಂ ಖ್ರೀಷ್ಟೋ ಮೃತ ಉತ್ಥಿತಃ ಪುನರ್ಜೀವಿತಶ್ಚ|

10 συ δε τι κρινεις τον αδελφον σου η και συ τι εξουθενεις τον αδελφον σου παντες γαρ παραστησομεθα τω βηματι του χριστου

ಕಿನ್ತು ತ್ವಂ ನಿಜಂ ಭ್ರಾತರಂ ಕುತೋ ದೂಷಯಸಿ? ತಥಾ ತ್ವಂ ನಿಜಂ ಭ್ರಾತರಂ ಕುತಸ್ತುಚ್ಛಂ ಜಾನಾಸಿ? ಖ್ರೀಷ್ಟಸ್ಯ ವಿಚಾರಸಿಂಹಾಸನಸ್ಯ ಸಮ್ಮುಖೇ ಸರ್ವ್ವೈರಸ್ಮಾಭಿರುಪಸ್ಥಾತವ್ಯಂ;

11 γεγραπται γαρ ζω εγω λεγει κυριος οτι εμοι καμψει παν γονυ και πασα γλωσσα εξομολογησεται τω θεω

ಯಾದೃಶಂ ಲಿಖಿತಮ್ ಆಸ್ತೇ, ಪರೇಶಃ ಶಪಥಂ ಕುರ್ವ್ವನ್ ವಾಕ್ಯಮೇತತ್ ಪುರಾವದತ್| ಸರ್ವ್ವೋ ಜನಃ ಸಮೀಪೇ ಮೇ ಜಾನುಪಾತಂ ಕರಿಷ್ಯತಿ| ಜಿಹ್ವೈಕೈಕಾ ತಥೇಶಸ್ಯ ನಿಘ್ನತ್ವಂ ಸ್ವೀಕರಿಷ್ಯತಿ|

12 αρα ουν εκαστος ημων περι εαυτου λογον δωσει τω θεω

ಅತಏವ ಈಶ್ವರಸಮೀಪೇಽಸ್ಮಾಕಮ್ ಏಕೈಕಜನೇನ ನಿಜಾ ಕಥಾ ಕಥಯಿತವ್ಯಾ|

13 μηκετι ουν αλληλους κρινωμεν αλλα τουτο κρινατε μαλλον το μη τιθεναι προσκομμα τω αδελφω η σκανδαλον

ಇತ್ಥಂ ಸತಿ ವಯಮ್ ಅದ್ಯಾರಭ್ಯ ಪರಸ್ಪರಂ ನ ದೂಷಯನ್ತಃ ಸ್ವಭ್ರಾತು ರ್ವಿಘ್ನೋ ವ್ಯಾಘಾತೋ ವಾ ಯನ್ನ ಜಾಯೇತ ತಾದೃಶೀಮೀಹಾಂ ಕುರ್ಮ್ಮಹೇ|

14 οιδα και πεπεισμαι εν κυριω ιησου οτι ουδεν κοινον δι αυτου ει μη τω λογιζομενω τι κοινον ειναι εκεινω κοινον

ಕಿಮಪಿ ವಸ್ತು ಸ್ವಭಾವತೋ ನಾಶುಚಿ ಭವತೀತ್ಯಹಂ ಜಾನೇ ತಥಾ ಪ್ರಭುನಾ ಯೀಶುಖ್ರೀಷ್ಟೇನಾಪಿ ನಿಶ್ಚಿತಂ ಜಾನೇ, ಕಿನ್ತು ಯೋ ಜನೋ ಯದ್ ದ್ರವ್ಯಮ್ ಅಪವಿತ್ರಂ ಜಾನೀತೇ ತಸ್ಯ ಕೃತೇ ತದ್ ಅಪವಿತ್ರಮ್ ಆಸ್ತೇ|

15 ει δε δια βρωμα ο αδελφος σου λυπειται ουκετι κατα αγαπην περιπατεις μη τω βρωματι σου εκεινον απολλυε υπερ ου χριστος απεθανεν

ಅತಏವ ತವ ಭಕ್ಷ್ಯದ್ರವ್ಯೇಣ ತವ ಭ್ರಾತಾ ಶೋಕಾನ್ವಿತೋ ಭವತಿ ತರ್ಹಿ ತ್ವಂ ಭ್ರಾತರಂ ಪ್ರತಿ ಪ್ರೇಮ್ನಾ ನಾಚರಸಿ| ಖ್ರೀಷ್ಟೋ ಯಸ್ಯ ಕೃತೇ ಸ್ವಪ್ರಾಣಾನ್ ವ್ಯಯಿತವಾನ್ ತ್ವಂ ನಿಜೇನ ಭಕ್ಷ್ಯದ್ರವ್ಯೇಣ ತಂ ನ ನಾಶಯ|

16 μη βλασφημεισθω ουν υμων το αγαθον

ಅಪರಂ ಯುಷ್ಮಾಕಮ್ ಉತ್ತಮಂ ಕರ್ಮ್ಮ ನಿನ್ದಿತಂ ನ ಭವತು|

17 ου γαρ εστιν η βασιλεια του θεου βρωσις και ποσις αλλα δικαιοσυνη και ειρηνη και χαρα εν πνευματι αγιω

ಭಕ್ಷ್ಯಂ ಪೇಯಞ್ಚೇಶ್ವರರಾಜ್ಯಸ್ಯ ಸಾರೋ ನಹಿ, ಕಿನ್ತು ಪುಣ್ಯಂ ಶಾನ್ತಿಶ್ಚ ಪವಿತ್ರೇಣಾತ್ಮನಾ ಜಾತ ಆನನ್ದಶ್ಚ|

18 ο γαρ εν τουτοις δουλευων τω χριστω ευαρεστος τω θεω και δοκιμος τοις ανθρωποις

ಏತೈ ರ್ಯೋ ಜನಃ ಖ್ರೀಷ್ಟಂ ಸೇವತೇ, ಸ ಏವೇಶ್ವರಸ್ಯ ತುಷ್ಟಿಕರೋ ಮನುಷ್ಯೈಶ್ಚ ಸುಖ್ಯಾತಃ|

19 αρα ουν τα της ειρηνης διωκωμεν και τα της οικοδομης της εις αλληλους

ಅತಏವ ಯೇನಾಸ್ಮಾಕಂ ಸರ್ವ್ವೇಷಾಂ ಪರಸ್ಪರಮ್ ಐಕ್ಯಂ ನಿಷ್ಠಾ ಚ ಜಾಯತೇ ತದೇವಾಸ್ಮಾಭಿ ರ್ಯತಿತವ್ಯಂ|

20 μη ενεκεν βρωματος καταλυε το εργον του θεου παντα μεν καθαρα αλλα κακον τω ανθρωπω τω δια προσκομματος εσθιοντι

ಭಕ್ಷ್ಯಾರ್ಥಮ್ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಕರ್ಮ್ಮಣೋ ಹಾನಿಂ ಮಾ ಜನಯತ; ಸರ್ವ್ವಂ ವಸ್ತು ಪವಿತ್ರಮಿತಿ ಸತ್ಯಂ ತಥಾಪಿ ಯೋ ಜನೋ ಯದ್ ಭುಕ್ತ್ವಾ ವಿಘ್ನಂ ಲಭತೇ ತದರ್ಥಂ ತದ್ ಭದ್ರಂ ನಹಿ|

21 καλον το μη φαγειν κρεα μηδε πιειν οινον μηδε εν ω ο αδελφος σου προσκοπτει η σκανδαλιζεται η ασθενει

ತವ ಮಾಂಸಭಕ್ಷಣಸುರಾಪಾನಾದಿಭಿಃ ಕ್ರಿಯಾಭಿ ರ್ಯದಿ ತವ ಭ್ರಾತುಃ ಪಾದಸ್ಖಲನಂ ವಿಘ್ನೋ ವಾ ಚಾಞ್ಚಲ್ಯಂ ವಾ ಜಾಯತೇ ತರ್ಹಿ ತದ್ಭೋಜನಪಾನಯೋಸ್ತ್ಯಾಗೋ ಭದ್ರಃ|

22 συ πιστιν εχεις κατα σεαυτον εχε ενωπιον του θεου μακαριος ο μη κρινων εαυτον εν ω δοκιμαζει

ಯದಿ ತವ ಪ್ರತ್ಯಯಸ್ತಿಷ್ಠತಿ ತರ್ಹೀಶ್ವರಸ್ಯ ಗೋಚರೇ ಸ್ವಾನ್ತರೇ ತಂ ಗೋಪಯ; ಯೋ ಜನಃ ಸ್ವಮತೇನ ಸ್ವಂ ದೋಷಿಣಂ ನ ಕರೋತಿ ಸ ಏವ ಧನ್ಯಃ|

23 ο δε διακρινομενος εαν φαγη κατακεκριται οτι ουκ εκ πιστεως παν δε ο ουκ εκ πιστεως αμαρτια εστιν

ಕಿನ್ತು ಯಃ ಕಶ್ಚಿತ್ ಸಂಶಯ್ಯ ಭುಙ್ಕ್ತೇಽರ್ಥಾತ್ ನ ಪ್ರತೀತ್ಯ ಭುಙ್ಕ್ತೇ, ಸ ಏವಾವಶ್ಯಂ ದಣ್ಡಾರ್ಹೋ ಭವಿಷ್ಯತಿ, ಯತೋ ಯತ್ ಪ್ರತ್ಯಯಜಂ ನಹಿ ತದೇವ ಪಾಪಮಯಂ ಭವತಿ|