Αποκαλυψις Ιωαννου 3
1 και τω αγγελω της εν σαρδεσιν εκκλησιας γραψον ταδε λεγει ο εχων τα επτα πνευματα του θεου και τους επτα αστερας οιδα σου τα εργα οτι ονομα εχεις οτι ζης και νεκρος ει
“Pea tohi ki he ʻāngelo ʻoe siasi ʻi Satisi; ‘ʻOku folofolaʻaki ʻae ngaahi meʻa ni ʻe ia ʻoku ʻiate ia ʻae Laumālie ʻe Fitu ʻoe ʻOtua, pea mo e fetuʻu ʻe fitu; “ʻOku ou ʻiloʻi hoʻo ngaahi ngāue, he ʻoku ke maʻu ʻae hingoa ʻoku ke moʻui, ka ʻoku ke mate.
2 γινου γρηγορων και στηρισον τα λοιπα α εμελλες αποβαλλειν ου γαρ ευρηκα σου τα εργα πεπληρωμενα ενωπιον του θεου μου
Ke ke faʻa leʻo, ʻo fakamālohi ʻae ngaahi meʻa ʻoku toe, ʻaia ʻoku fakatau ke mate; he ʻoku ʻikai te u ʻilo kuo fai ke haohaoa hoʻo ngāue, ʻi he ʻao ʻoe ʻOtua.
3 μνημονευε ουν πως ειληφας [και ηκουσας και τηρει] και μετανοησον εαν ουν μη γρηγορησης ηξω επι σε ως κλεπτης και ου μη γνως ποιαν ωραν ηξω επι σε
Ko ia ke ke manatuʻi pe naʻe fēfeeʻi ʻae anga ʻo hoʻo maʻu mo hoʻo fanongo, pea ke kuku maʻu, mo fakatomala. Ko ia kapau ʻe ʻikai te ke leʻo, te u haʻu kiate koe ʻo hangē ha kaihaʻa, pea ʻe ʻikai te ke ʻilo ʻae feituʻulaʻā ʻo ʻeku haʻu kiate koe.
4 αλλ ολιγα εχεις ονοματα εν σαρδεσιν α ουκ εμολυναν τα ιματια αυτων και περιπατησουσιν μετ εμου εν λευκοις οτι αξιοι εισιν
Naʻa mo Satisi, ʻoku ke maʻu ai ʻae tokosiʻi kuo ʻikai ke nau fakaʻuliʻi honau ngaahi kofu; pea ʻe ʻaʻeva mo au ʻakinautolu ʻi he kofu hinehina: he ʻoku ʻaonga ʻakinautolu
5 ο νικων ουτος περιβαλειται εν ιματιοις λευκοις και ου μη εξαλειψω το ονομα αυτου εκ της βιβλου της ζωης και ομολογησω το ονομα αυτου ενωπιον του πατρος μου και ενωπιον των αγγελων αυτου
Ko ia ia ʻe ikuna, ko ia ʻe fakakofu, ʻaki ʻae kofu hinehina; pea ʻe ʻikai te u tāmateʻi hono hingoa mei he tohi ʻoe moʻui, ka te u fakahā hono hingoa ʻi he ʻao ʻo ʻeku Tamai, pea mo e ʻao ʻo ʻene kau ʻāngelo.
6 ο εχων ους ακουσατω τι το πνευμα λεγει ταις εκκλησιαις
“Ko ia ia ʻoku ai ʻae telinga, ke fakafanongo ia ki he folofola ʻae Laumālie ki he ngaahi siasi.”’
7 και τω αγγελω της εν φιλαδελφεια εκκλησιας γραψον ταδε λεγει ο αγιος ο αληθινος ο εχων την κλειν του δαυιδ ο ανοιγων και ουδεις κλεισει αυτην ει μη ο ανοιγων και ουδεις ανοιξει
“Pea tohi ki he ʻāngelo ʻoe siasi ʻi Filatelifia; ‘ʻOku folofolaʻaki ʻae ngaahi meʻa ni ʻe ia ʻoku māʻoniʻoni, ʻaia ʻoku moʻoni, “ʻAia ʻoku ʻi ai ʻae kī ʻo Tevita, pea ʻoku ne toʻo, pea ʻikai ke tāpuni ʻe ha taha; pea ʻoku ne tāpuni, pea ʻikai toʻo ʻe ha taha;”
8 οιδα σου τα εργα ιδου δεδωκα ενωπιον σου θυραν ανεωγμενην ην ουδεις δυναται κλεισαι αυτην οτι μικραν εχεις δυναμιν και ετηρησας μου τον λογον και ουκ ηρνησω το ονομα μου
“ʻOku ou ʻiloʻi hoʻo ngaahi ngāue: vakai, kuo u tuku ʻi ho ʻao ʻae matapā kuo ava, pea ʻe ʻikai faʻa tāpuni ia ʻe ha taha: he ʻoku ai hoʻo mālohi siʻi, pea kuo ke tauhiʻi ʻa ʻeku lea, pea naʻe ʻikai te ke fakafisingaʻi hoku hingoa.
9 ιδου διδωμι εκ της συναγωγης του σατανα των λεγοντων εαυτους ιουδαιους ειναι και ουκ εισιν αλλα ψευδονται ιδου ποιησω αυτους ινα ηξωσιν και προσκυνησωσιν ενωπιον των ποδων σου και γνωσιν οτι ηγαπησα σε
Vakai, ʻoku ou tuku atu ʻakinautolu ʻoku ʻoe falelotu ʻo Sētane, ʻakinautolu ʻoku pehē, ko e kau Siu ʻakinautolu, ka ʻoku ʻikai, ka ʻoku nau loi; vakai, te u puleʻi ʻakinautolu ke haʻu ʻo punou hifo ʻi ho vaʻe, pea ke nau ʻilo kuo u ʻofa kiate koe.
10 οτι ετηρησας τον λογον της υπομονης μου καγω σε τηρησω εκ της ωρας του πειρασμου της μελλουσης ερχεσθαι επι της οικουμενης ολης πειρασαι τους κατοικουντας επι της γης
Pea koeʻuhi kuo ke tauhi ʻae lea ʻo ʻeku faʻa kātaki, te u tauhi foki ʻa koe ʻi he feituʻulaʻā ʻoe ʻahiʻahi, ʻaia ʻe hoko ki māmani kotoa pē, ke ʻahiʻahiʻi ʻakinautolu ʻoku nofo ʻi māmani.
11 ερχομαι ταχυ κρατει ο εχεις ινα μηδεις λαβη τον στεφανον σου
Vakai, ʻoku ou haʻu fakavave: kuku ke maʻu ʻaia ʻoku ke maʻu, ke ʻoua naʻa faʻao ho pale ʻe ha taha kehe.
12 ο νικων ποιησω αυτον στυλον εν τω ναω του θεου μου και εξω ου μη εξελθη ετι και γραψω επ αυτον το ονομα του θεου μου και το ονομα της πολεως του θεου μου της καινης ιερουσαλημ η καταβαινει εκ του ουρανου απο του θεου μου και το ονομα [μου] το καινον
Ko ia ia ʻe ikuna, te u ngaohi ia ko e pou ʻi he fale tapu ʻo hoku ʻOtua, pea ʻe ʻikai toe ʻalu atu ia: pea te u tohi ki ai ʻae huafa ʻo hoku ʻOtua, mo e hingoa ʻoe kolo ʻo hoku ʻOtua, ʻae Selūsalema foʻou, ʻaia ʻoku ʻalu hifo mei he langi mei hoku ʻOtua: pea mo hoku hingoa foʻou ʻoʻoku.
13 ο εχων ους ακουσατω τι το πνευμα λεγει ταις εκκλησιαις
“Ko ia ʻoku ai ʻae telinga, ke fakafanongo ia ki he folofola ʻae Laumālie ki he ngaahi siasi.”’
14 και τω αγγελω της εν λαοδικεια εκκλησιας γραψον ταδε λεγει ο αμην ο μαρτυς ο πιστος και αληθινος η αρχη της κτισεως του θεου
“Pea tohi ki he ʻāngelo ʻoe siasi ʻoe kakai Leotisia; ‘ʻOku folofolaʻaki ʻae ngaahi meʻa ni ʻe he ʻEmeni, ko e Fakamoʻoni angatonu mo moʻoni, ko e Tupuʻanga ʻoe ngaahi meʻa kuo fakatupu ʻe he ʻOtua;
15 οιδα σου τα εργα οτι ουτε ψυχρος ει ουτε ζεστος οφελον ψυχρος ης η ζεστος
“ʻOku ou ʻiloʻi hoʻo ngaahi ngāue, ʻoku ʻikai te ke momoko pe vela: ʻamusiaange ʻeau ʻoku ke momoko pe vela.
16 ουτως οτι χλιαρος ει και ου ζεστος ουτε ψυχρος μελλω σε εμεσαι εκ του στοματος μου
Ko ia koeʻuhi ʻoku ke māmāfana pe, ʻo ʻikai momoko pe vela, teu puʻaki koe mei hoku ngutu.
17 οτι λεγεις πλουσιος ειμι και πεπλουτηκα και ουδενος χρειαν εχω και ουκ οιδας οτι συ ει ο ταλαιπωρος και ο ελεεινος και πτωχος και τυφλος και γυμνος
Koeʻuhi ʻoku ke pehē, ‘ʻOku ou koloaʻia, pea kuo u fakamaʻumeʻaʻi au,’ pea ʻoku ʻikai te u masiva ʻi ha meʻa; ka ʻoku ʻikai te ke ʻilo ʻoku ke kovi lahi, pea malaʻia, pea masiva, pea kui, pea telefua.
18 συμβουλευω σοι αγορασαι χρυσιον παρ εμου πεπυρωμενον εκ πυρος ινα πλουτησης και ιματια λευκα ινα περιβαλη και μη φανερωθη η αισχυνη της γυμνοτητος σου και κολλυριον ινα εγχριση τους οφθαλμους σου ινα βλεπης
ʻOku ou akonakiʻi koe ke ke fakatau ʻiate au ʻae koula kuo ʻahiʻahi ʻi he afi, koeʻuhi ke ke koloaʻia ai; pea mo e kofu hinehina, koeʻuhi ke ke kofuʻaki, ke ʻoua naʻa hā mai ʻae mā ʻo hoʻo telefua―pea ke tuluʻi ho mata ʻaki ʻae meʻa tuluʻi mata koeʻuhi ke ke ʻā ai.
19 εγω οσους εαν φιλω ελεγχω και παιδευω ζηλωσον ουν και μετανοησον
Ko kinautolu ʻoku ou ʻofa ai, ʻoku ou valokiʻi mo tauteʻi: ko ia ke ke fai feinga, mo fakatomala.
20 ιδου εστηκα επι την θυραν και κρουω εαν τις ακουση της φωνης μου και ανοιξη την θυραν και εισελευσομαι προς αυτον και δειπνησω μετ αυτου και αυτος μετ εμου
Vakai, ʻoku ou tuʻu ʻi he matapā, mo tukituki: kapau ʻe fanongo ʻe ha taha ki hoku leʻo, mo toʻo ʻae matapā, teu hū atu kiate ia, pea te ma keinanga fakataha mo au.
21 ο νικων δωσω αυτω καθισαι μετ εμου εν τω θρονω μου ως καγω ενικησα και εκαθισα μετα του πατρος μου εν τω θρονω αυτου
Ko ia ia ʻe ikuna, te u foaki ki ai ke nofo mo au ʻi hoku nofoʻa fakaʻeiʻeiki, ʻo hangē foki ko ʻeku ikuna, peau nofo mo ʻeku Tamai ʻi hono nofoʻa fakaʻeiʻeiki.
22 ο εχων ους ακουσατω τι το πνευμα λεγει ταις εκκλησιαις
“Ko ia ʻoku ai ʻae telinga, ke fakafanongo ia ki he folofola ʻae Laumālie ki he ngaahi siasi.”’”
