Προς Φιλιππησιους 1

1 παυλος και τιμοθεος δουλοι ιησου χριστου πασιν τοις αγιοις εν χριστω ιησου τοις ουσιν εν φιλιπποις συν επισκοποις και διακονοις

Paul and Timothy, servants of Christ Jesus, to all the saints in Christ Jesus which are at Philippi, with the bishops and deacons:

2 χαρις υμιν και ειρηνη απο θεου πατρος ημων και κυριου ιησου χριστου

Grace to you and peace from God our Father and the Lord Jesus Christ.

3 ευχαριστω τω θεω μου επι παση τη μνεια υμων

I thank my God upon all my remembrance of you,

4 παντοτε εν παση δεησει μου υπερ παντων υμων μετα χαρας την δεησιν ποιουμενος

always in every supplication of mine on behalf of you all making my supplication with joy,

5 επι τη κοινωνια υμων εις το ευαγγελιον απο πρωτης ημερας αχρι του νυν

for your fellowship in furtherance of the gospel from the first day until now;

6 πεποιθως αυτο τουτο οτι ο εναρξαμενος εν υμιν εργον αγαθον επιτελεσει αχρις ημερας χριστου ιησου

being confident of this very thing, that he which began a good work in you will perfect it until the day of Jesus Christ:

7 καθως εστιν δικαιον εμοι τουτο φρονειν υπερ παντων υμων δια το εχειν με εν τη καρδια υμας εν τε τοις δεσμοις μου και εν τη απολογια και βεβαιωσει του ευαγγελιου συγκοινωνους μου της χαριτος παντας υμας οντας

even as it is right for me to be thus minded on behalf of you all, because I have you in my heart, inasmuch as, both in my bonds and in the defence and confirmation of the gospel, ye all are partakers with me of grace.

8 μαρτυς γαρ μου εστιν ο θεος ως επιποθω παντας υμας εν σπλαγχνοις ιησου χριστου

For God is my witness, how I long after you all in the tender mercies of Christ Jesus.

9 και τουτο προσευχομαι ινα η αγαπη υμων ετι μαλλον και μαλλον περισσευη εν επιγνωσει και παση αισθησει

And this I pray, that your love may abound yet more and more in knowledge and all discernment;

10 εις το δοκιμαζειν υμας τα διαφεροντα ινα ητε ειλικρινεις και απροσκοποι εις ημεραν χριστου

so that ye may approve the things that are excellent; that ye may be sincere and void of offence unto the day of Christ;

11 πεπληρωμενοι καρπων δικαιοσυνης των δια ιησου χριστου εις δοξαν και επαινον θεου

being filled with the fruits of righteousness, which are through Jesus Christ, unto the glory and praise of God.

12 γινωσκειν δε υμας βουλομαι αδελφοι οτι τα κατ εμε μαλλον εις προκοπην του ευαγγελιου εληλυθεν

Now I would have you know, brethren, that the things [which happened] unto me have fallen out rather unto the progress of the gospel;

13 ωστε τους δεσμους μου φανερους εν χριστω γενεσθαι εν ολω τω πραιτωριω και τοις λοιποις πασιν

so that my bonds became manifest in Christ throughout the whole praetorian guard, and to all the rest;

14 και τους πλειονας των αδελφων εν κυριω πεποιθοτας τοις δεσμοις μου περισσοτερως τολμαν αφοβως τον λογον λαλειν

and that most of the brethren in the Lord, being confident through my bonds, are more abundantly bold to speak the word of God without fear.

15 τινες μεν και δια φθονον και εριν τινες δε και δι ευδοκιαν τον χριστον κηρυσσουσιν

Some indeed preach Christ even of envy and strife; and some also of good will:

16 οι μεν εξ εριθειας τον χριστον καταγγελλουσιν ουχ αγνως οιομενοι θλιψιν επιφερειν τοις δεσμοις μου

the one [do it] of love, knowing that I am set for the defence of the gospel:

17 οι δε εξ αγαπης ειδοτες οτι εις απολογιαν του ευαγγελιου κειμαι

but the other proclaim Christ of faction, not sincerely, thinking to raise up affliction for me in my bonds.

18 τι γαρ πλην παντι τροπω ειτε προφασει ειτε αληθεια χριστος καταγγελλεται και εν τουτω χαιρω αλλα και χαρησομαι

What then? only that in every way, whether in pretence or in truth, Christ is proclaimed; and therein I rejoice, yea, and will rejoice.

19 οιδα γαρ οτι τουτο μοι αποβησεται εις σωτηριαν δια της υμων δεησεως και επιχορηγιας του πνευματος ιησου χριστου

For I know that this shall turn to my salvation, through your supplication and the supply of the Spirit of Jesus Christ,

20 κατα την αποκαραδοκιαν και ελπιδα μου οτι εν ουδενι αισχυνθησομαι αλλ εν παση παρρησια ως παντοτε και νυν μεγαλυνθησεται χριστος εν τω σωματι μου ειτε δια ζωης ειτε δια θανατου

according to my earnest expectation and hope, that in nothing shall I be put to shame, but [that] with all boldness, as always, [so] now also Christ shall be magnified in my body, whether by life, or by death.

21 εμοι γαρ το ζην χριστος και το αποθανειν κερδος

For to me to live is Christ, and to die is gain.

22 ει δε το ζην εν σαρκι τουτο μοι καρπος εργου και τι αιρησομαι ου γνωριζω

But if to live in the flesh, —[if] this is the fruit of my work, then what I shall choose I wot not.

23 συνεχομαι δε εκ των δυο την επιθυμιαν εχων εις το αναλυσαι και συν χριστω ειναι πολλω μαλλον κρεισσον

But I am in a strait betwixt the two, having the desire to depart and be with Christ; for it is very far better:

24 το δε επιμενειν εν τη σαρκι αναγκαιοτερον δι υμας

yet to abide in the flesh is more needful for your sake.

25 και τουτο πεποιθως οιδα οτι μενω και συμπαραμενω πασιν υμιν εις την υμων προκοπην και χαραν της πιστεως

And having this confidence, I know that I shall abide, yea, and abide with you all, for your progress and joy in the faith;

26 ινα το καυχημα υμων περισσευη εν χριστω ιησου εν εμοι δια της εμης παρουσιας παλιν προς υμας

that your glorying may abound in Christ Jesus in me through my presence with you again.

27 μονον αξιως του ευαγγελιου του χριστου πολιτευεσθε ινα ειτε ελθων και ιδων υμας ειτε απων ακουσω τα περι υμων οτι στηκετε εν ενι πνευματι μια ψυχη συναθλουντες τη πιστει του ευαγγελιου

Only let your manner of life be worthy of the gospel of Christ: that, whether I come and see you or be absent, I may hear of your state, that ye stand fast in one spirit, with one soul striving for the faith of the gospel;

28 και μη πτυρομενοι εν μηδενι υπο των αντικειμενων ητις αυτοις μεν εστιν ενδειξις απωλειας υμιν δε σωτηριας και τουτο απο θεου

and in nothing affrighted by the adversaries: which is for them an evident token of perdition, but of your salvation, and that from God;

29 οτι υμιν εχαρισθη το υπερ χριστου ου μονον το εις αυτον πιστευειν αλλα και το υπερ αυτου πασχειν

because to you it hath been granted in the behalf of Christ, not only to believe on him, but also to suffer in his behalf:

30 τον αυτον αγωνα εχοντες οιον ειδετε εν εμοι και νυν ακουετε εν εμοι

having the same conflict which ye saw in me, and now hear to be in me.