Κατα Ματθαιον 26
1 και εγενετο οτε ετελεσεν ο ιησους παντας τους λογους τουτους ειπεν τοις μαθηταις αυτου
Дупэ че а испрэвит Исус тоате кувынтэриле ачестя, а зис ученичилор Сэй:
2 οιδατε οτι μετα δυο ημερας το πασχα γινεται και ο υιος του ανθρωπου παραδιδοται εις το σταυρωθηναι
„Штицькэ дупэ доуэ зиле вор фи Паштеле; ши Фиул омулуй ва фи дат ка сэ фие рэстигнит!”
3 τοτε συνηχθησαν οι αρχιερεις και οι γραμματεις και οι πρεσβυτεροι του λαου εις την αυλην του αρχιερεως του λεγομενου καιαφα
Атунч, преоций чей май де сямэ, кэртурарий ши бэтрыний нородулуй с-ау стрынс ын куртя марелуй преот, каре се нумя Каяфа,
4 και συνεβουλευσαντο ινα τον ιησουν δολω κρατησωσιν και αποκτεινωσιν
ши с-ау сфэтуит ымпреунэ кум сэ приндэ пе Исус ку виклешуг ши сэ-Л омоаре.
5 ελεγον δε μη εν τη εορτη ινα μη θορυβος γενηται εν τω λαω
Дар зичяу: „Ну ын тимпул празникулуй, ка сэ ну се факэ тулбураре ын нород.”
6 του δε ιησου γενομενου εν βηθανια εν οικια σιμωνος του λεπρου
Кынд ера Исус ын Бетания, ын каса луй Симон лепросул,
7 προσηλθεν αυτω γυνη αλαβαστρον μυρου εχουσα βαρυτιμου και κατεχεεν επι την κεφαλην αυτου ανακειμενου
с-а апропият де Ел о фемее ку ун вас де алабастру ку мир фоарте скумп; ши, пе кынд стэтя Ел ла масэ, еа а турнат мирул пе капул Луй.
8 ιδοντες δε οι μαθηται αυτου ηγανακτησαν λεγοντες εις τι η απωλεια αυτη
Ученичилор ле-а фост неказ, кынд ау вэзут лукрул ачеста, ши ау зис: „Че рост аре рисипа ачаста?
9 ηδυνατο γαρ τουτο το μυρον πραθηναι πολλου και δοθηναι [τοις] πτωχοις
Мирул ачеста с-ар фи путут винде фоарте скумп, ши баний сэ се дя сэрачилор.”
10 γνους δε ο ιησους ειπεν αυτοις τι κοπους παρεχετε τη γυναικι εργον γαρ καλον ειργασατο εις εμε
Кынд а аузит Исус, ле-а зис: „Де че фачець супэраре фемеий? Еа а фэкут ун лукру фрумос фацэ де Мине.
11 παντοτε γαρ τους πτωχους εχετε μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχετε
Пентру кэпе сэрачь ый авець тотдяуна ку вой, дар пеМине ну Мэ авець тотдяуна.
12 βαλουσα γαρ αυτη το μυρον τουτο επι του σωματος μου προς το ενταφιασαι με εποιησεν
Дакэ а турнат ачест мир пе трупул Меу, еа а фэкут лукрул ачеста ын ведеря прегэтирий Меле пентру ынгропаре.
13 αμην λεγω υμιν οπου εαν κηρυχθη το ευαγγελιον τουτο εν ολω τω κοσμω λαληθησεται και ο εποιησεν αυτη εις μνημοσυνον αυτης
Адевэрат вэ спун кэ, орьунде ва фи проповэдуитэ Евангелия ачаста, ын тоатэ лумя, се ва спуне ши че а фэкут фемея ачаста, спре помениря ей.”
14 τοτε πορευθεις εις των δωδεκα ο λεγομενος ιουδας ισκαριωτης προς τους αρχιερεις
Атунч, унул дин чей дойспрезече, нумит Иуда Искариотянул, с-а дус ла преоций чей май де сямэ
15 ειπεν τι θελετε μοι δουναι καγω υμιν παραδωσω αυτον οι δε εστησαν αυτω τριακοντα αργυρια
ши ле-а зис: „Че врець сэ-мь даць, ши-Л вой да ын мыниле воастре?” Ей й-ау кынтэрит трейзечь де арӂинць.
16 και απο τοτε εζητει ευκαιριαν ινα αυτον παραδω
Дин клипа ачея, Иуда кэута ун прилеж нимерит, ка сэ дя пе Исус ын мыниле лор.
17 τη δε πρωτη των αζυμων προσηλθον οι μαθηται τω ιησου λεγοντες αυτω που θελεις ετοιμασομεν σοι φαγειν το πασχα
Ын зиуа динтый а Празникулуй Азимелор, ученичий ау венит ла Исус ши Й-ау зис: „Унде врей сэ-Ць прегэтим сэ мэнынчь Паштеле?”
18 ο δε ειπεν υπαγετε εις την πολιν προς τον δεινα και ειπατε αυτω ο διδασκαλος λεγει ο καιρος μου εγγυς εστιν προς σε ποιω το πασχα μετα των μαθητων μου
Ел ле-а рэспунс: „Дучеци-вэ ын четате ла кутаре ом ши спунеци-й: ‘Ынвэцэторул зиче: «Время Мя есте апроапе; вой фаче Паштеле ку ученичий Мей ын каса та.»’”
19 και εποιησαν οι μαθηται ως συνεταξεν αυτοις ο ιησους και ητοιμασαν το πασχα
Ученичий ау фэкут кум ле порунчисе Исус ши ау прегэтит Паштеле.
20 οψιας δε γενομενης ανεκειτο μετα των δωδεκα
Сяра, Исус а шезут ла масэ ку чей дойспрезече ученичь ай Сэй.
21 και εσθιοντων αυτων ειπεν αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παραδωσει με
Пе кынд мынкау, Ел а зис: „Адевэрат вэ спун кэ унул дин вой Мэ ва винде.”
22 και λυπουμενοι σφοδρα ηρξαντο λεγειν αυτω εκαστος αυτων μητι εγω ειμι κυριε
Ей с-ау ынтристат фоарте мулт ши ау ынчепут сэ-Й зикэ унул дупэ алтул: „Ну кумва сунт еу, Доамне?”
23 ο δε αποκριθεις ειπεν ο εμβαψας μετ εμου εν τω τρυβλιω την χειρα ουτος με παραδωσει
Дрепт рэспунс, Ел ле-а зис: „Челче а ынтинс ку Мине мына ын блид, ачела Мэ ва винде.
24 ο μεν υιος του ανθρωπου υπαγει καθως γεγραπται περι αυτου ουαι δε τω ανθρωπω εκεινω δι ου ο υιος του ανθρωπου παραδιδοται καλον ην αυτω ει ουκ εγεννηθη ο ανθρωπος εκεινος
Негрешит, Фиул омулуй Се дуче дупэ куместе скрис деспре Ел. Дар вайде омул ачела прин каре есте вындут Фиул омулуй! Май бине ар фи фост пентру ел сэ ну се фи нэскут!”
25 αποκριθεις δε ιουδας ο παραδιδους αυτον ειπεν μητι εγω ειμι ραββι λεγει αυτω συ ειπας
Иуда, вынзэторул, а луат кувынтул ши Й-а зис: „Ну кумва сунт еу, Ынвэцэторуле?” „Да”, й-а рэспунс Исус, „ту ешть!”
26 εσθιοντων δε αυτων λαβων ο ιησους τον αρτον και ευχαριστησας εκλασεν και εδιδου τοις μαθηταις και ειπεν λαβετε φαγετε τουτο εστιν το σωμα μου
Пе кынд мынкау ей, Исус а луат о пыне ши, дупэ че а бинекувынтат, а фрынт-о ши а дат-о ученичилор, зикынд: „Луаць, мынкаць; ачестаесте трупул Меу.”
27 και λαβων το ποτηριον και ευχαριστησας εδωκεν αυτοις λεγων πιετε εξ αυτου παντες
Апой а луат ун пахар ши, дупэ че а мулцумит луй Думнезеу, ли л-а дат, зикынд: „Бецьтоць дин ел,
28 τουτο γαρ εστιν το αιμα μου το της καινης διαθηκης το περι πολλων εκχυνομενον εις αφεσιν αμαρτιων
кэч ачестаесте сынӂеле Меу, сынӂеле легэмынтулуй челуйноу, каре се варсэ пентрумулць, спре ертаря пэкателор.
29 λεγω δε υμιν οτι ου μη πιω απ αρτι εκ τουτου του γεννηματος της αμπελου εως της ημερας εκεινης οταν αυτο πινω μεθ υμων καινον εν τη βασιλεια του πατρος μου
Вэ спункэ, де акум ынколо, ну вой май бя дин ачест род ал вицей, пынэын зиуа кынд ыл вой бя ку вой ноу ын Ымпэрэция Татэлуй Меу.”
30 και υμνησαντες εξηλθον εις το ορος των ελαιων
Дупэ че ау кынтат кынтаря, ау ешит ын Мунтеле Мэслинилор.
31 τοτε λεγει αυτοις ο ιησους παντες υμεις σκανδαλισθησεσθε εν εμοι εν τη νυκτι ταυτη γεγραπται γαρ παταξω τον ποιμενα και διασκορπισθησεται τα προβατα της ποιμνης
Атунч, Исус ле-а зис: „Ын ноаптя ачаста, тоцьвецьгэси ын Мине о причинэ де потикнире, кэч есте скрис: ‘Вой батеПэсторул, ши оиле турмей вор фи рисипите.’
32 μετα δε το εγερθηναι με προαξω υμας εις την γαλιλαιαν
Дар, дупэ че вой ынвия, воймерӂе ынаинтя воастрэ ын Галилея.”
33 αποκριθεις δε ο πετρος ειπεν αυτω ει παντες σκανδαλισθησονται εν σοι εγω [δε] ουδεποτε σκανδαλισθησομαι
Петру а луат кувынтул ши Й-а зис: „Кяр дакэ тоць ар гэси ын Тине о причинэ де потикнире, еу ничодатэ ну вой гэси ын Тине о причинэ де потикнире.”
34 εφη αυτω ο ιησους αμην λεγω σοι οτι εν ταυτη τη νυκτι πριν αλεκτορα φωνησαι τρις απαρνηση με
„Адевэратыць спун”, й-а зис Исус, „кэ ту, кяр ын ноаптя ачаста, ынаинте ка сэ кынте кокошул, те вей лепэда де Мине де трей орь.”
35 λεγει αυτω ο πετρος καν δεη με συν σοι αποθανειν ου μη σε απαρνησωμαι ομοιως δε και παντες οι μαθηται ειπον
Петру Й-а рэспунс: „Кяр дакэ ар требуи сэ мор ку Тине, тот ну мэ вой лепэда де Тине.” Ши тоць ученичий ау спус ачелашь лукру.
36 τοτε ερχεται μετ αυτων ο ιησους εις χωριον λεγομενον γεθσημανη και λεγει τοις μαθηταις καθισατε αυτου εως ου απελθων προσευξωμαι εκει
Атунч, Исус а венит ку ей ынтр-ун лок ынгрэдит, нумит Гетсимань, ши а зис ученичилор: „Шедець аич пынэ Мэ вой дуче аколо сэ Мэ рог.”
37 και παραλαβων τον πετρον και τους δυο υιους ζεβεδαιου ηρξατο λυπεισθαι και αδημονειν
А луат ку Ел пе Петру ши пе чей дой фий ай луй Зебедей ши а ынчепут сэ Се ынтристезе ши сэ Се мыхняскэ фоарте таре.
38 τοτε λεγει αυτοις ο ιησους περιλυπος εστιν η ψυχη μου εως θανατου μεινατε ωδε και γρηγορειτε μετ εμου
Исус ле-а зис атунч: „Суфлетул Меу есте купринс де о ынтристареде моарте; рэмынець аич ши вегяць ымпреунэ ку Мине.”
39 και προσελθων μικρον επεσεν επι προσωπον αυτου προσευχομενος και λεγων πατερ μου ει δυνατον εστιν παρελθετω απ εμου το ποτηριον τουτο πλην ουχ ως εγω θελω αλλ ως συ
Апой а мерс пуцин май ынаинте, а кэзут ку фаца ла пэмынт ши С-а ругат, зикынд: „Татэ, дакэ есте ку путинцэ, депэртязэде ла Мине пахарул ачеста! Тотушь нукум воеск Еу, чи кум воешть Ту.”
40 και ερχεται προς τους μαθητας και ευρισκει αυτους καθευδοντας και λεγει τω πετρω ουτως ουκ ισχυσατε μιαν ωραν γρηγορησαι μετ εμου
Апой а венит ла ученичь, й-а гэсит дорминд ши а зис луй Петру: „Че, ун час н-аць путут сэ вегяць ымпреунэ ку Мине!
41 γρηγορειτε και προσευχεσθε ινα μη εισελθητε εις πειρασμον το μεν πνευμα προθυμον η δε σαρξ ασθενης
Вегяцьши ругаци-вэ, ка сэ ну кэдець ын испитэ; духул, ын адевэр, есте плин де рывнэ, дар карня есте непутинчоасэ.”
42 παλιν εκ δευτερου απελθων προσηυξατο λεγων πατερ μου ει ου δυναται τουτο το ποτηριον παρελθειν απ εμου εαν μη αυτο πιω γενηθητω το θελημα σου
С-а депэртат а доуа оарэ ши С-а ругат, зикынд: „Татэ, дакэ ну се поате сэ се ындепэртезе де Мине пахарул ачеста фэрэ сэ-л бяу, факэ-се воя Та!”
43 και ελθων ευρισκει αυτους παλιν καθευδοντας ησαν γαρ αυτων οι οφθαλμοι βεβαρημενοι
С-а ынторс ярэшь ла ученичь ши й-а гэсит дорминд; пентру кэ ли се ынгреуясерэ окий де сомн.
44 και αφεις αυτους απελθων παλιν προσηυξατο εκ τριτου τον αυτον λογον ειπων
Й-а лэсат дин ноу, С-а депэртат ши С-а ругат а трея оарэ, зикынд ачеляшь кувинте.
45 τοτε ερχεται προς τους μαθητας αυτου και λεγει αυτοις καθευδετε το λοιπον και αναπαυεσθε ιδου ηγγικεν η ωρα και ο υιος του ανθρωπου παραδιδοται εις χειρας αμαρτωλων
Апой а венит ла ученичь ши ле-а зис: „Дормиць де акум ши одихници-вэ!… Ятэ кэ а венит часул ка Фиул омулуй сэ фие дат ын мыниле пэкэтошилор.
46 εγειρεσθε αγωμεν ιδου ηγγικεν ο παραδιδους με
Скулаци-вэ, хайдем сэ мерӂем; ятэ кэ се апропие вынзэторул.”
47 και ετι αυτου λαλουντος ιδου ιουδας εις των δωδεκα ηλθεν και μετ αυτου οχλος πολυς μετα μαχαιρων και ξυλων απο των αρχιερεων και πρεσβυτερων του λαου
Пе кынд ворбя Ел ынкэ, ятэ кэ вине Иуда, унул дин чей дойспрезече, ку о глоатэ маре, ку сэбий ши ку чомеӂе, тримишь де преоций чей май де сямэ ши де бэтрыний нородулуй.
48 ο δε παραδιδους αυτον εδωκεν αυτοις σημειον λεγων ον αν φιλησω αυτος εστιν κρατησατε αυτον
Вынзэторул ле дэдусе семнул ачеста: „Пе каре-Л вой сэрута еу, Ачела есте; сэ пунець мына пе Ел!”
49 και ευθεως προσελθων τω ιησου ειπεν χαιρε ραββι και κατεφιλησεν αυτον
Ындатэ, Иуда с-а апропият де Исус ши Й-а зис: „Плекэчуне, Ынвэцэторуле!” Ши Л-а сэрутат.
50 ο δε ιησους ειπεν αυτω εταιρε εφ ω παρει τοτε προσελθοντες επεβαλον τας χειρας επι τον ιησουν και εκρατησαν αυτον
Исус й-а зис: „Приетене, че ай венит сэ фачь, фэ!” Атунч, оамений ачея с-ау апропият, ау пус мыниле пе Исус ши Л-ау принс.
51 και ιδου εις των μετα ιησου εκτεινας την χειρα απεσπασεν την μαχαιραν αυτου και παταξας τον δουλον του αρχιερεως αφειλεν αυτου το ωτιον
Ши унул дин чей че ерау ку Исус а ынтинс мына, а скос сабия, а ловит пе робул марелуй преот ши й-а тэят урекя.
52 τοτε λεγει αυτω ο ιησους αποστρεψον σου την μαχαιραν εις τον τοπον αυτης παντες γαρ οι λαβοντες μαχαιραν εν μαχαιρα αποθανουνται
Атунч, Исус й-а зис: „Пуне-ць сабия ла локул ей, кэчтоць чей че скот сабия де сабие вор пери.
53 η δοκεις οτι ου δυναμαι αρτι παρακαλεσαι τον πατερα μου και παραστησει μοι πλειους η δωδεκα λεγεωνας αγγελων
Крезь кэ н-аш путя сэ рог пе Татэл Меу, каре Мь-ар пуне ындатэ ла ындемынэ маймулт де доуэспрезече леӂиунь де ынӂерь?
54 πως ουν πληρωθωσιν αι γραφαι οτι ουτως δει γενεσθαι
Дар кум се вор ымплини Скриптуриле, каре зик кэаша требуе сэ се ынтымпле?”
55 εν εκεινη τη ωρα ειπεν ο ιησους τοις οχλοις ως επι ληστην εξηλθετε μετα μαχαιρων και ξυλων συλλαβειν με καθ ημεραν προς υμας εκαθεζομην διδασκων εν τω ιερω και ουκ εκρατησατε με
Ын клипа ачея, Исус а зис глоателор: „Аць ешит ка дупэ ун тылхар, ку сэбий ши ку чомеӂе, ка сэ Мэ приндець. Ын тоате зилеле шедям ын мижлокул востру ши ынвэцам нородул ын Темплу, ши н-аць пус мына пе Мине.
56 τουτο δε ολον γεγονεν ινα πληρωθωσιν αι γραφαι των προφητων τοτε οι μαθηται παντες αφεντες αυτον εφυγον
Дар тоате ачесте лукрурь с-ау ынтымплат ка сэ се ымплиняскэ челе скрисеприн пророчь.” Атунч, тоць ученичий Л-ау пэрэсит ши ау фуӂит.
57 οι δε κρατησαντες τον ιησουν απηγαγον προς καιαφαν τον αρχιερεα οπου οι γραμματεις και οι πρεσβυτεροι συνηχθησαν
Чей че ау принс пе Исус, Л-ау дус ла мареле преот Каяфа, унде ерау адунаць кэртурарий ши бэтрыний.
58 ο δε πετρος ηκολουθει αυτω απο μακροθεν εως της αυλης του αρχιερεως και εισελθων εσω εκαθητο μετα των υπηρετων ιδειν το τελος
Петру Л-а урмат де департе, пынэ ла куртя марелуй преот, апой а интрат ынэунтру ши а шезут жос ку апрозий, ка сэ вадэ сфыршитул.
59 οι δε αρχιερεις και οι πρεσβυτεροι και το συνεδριον ολον εζητουν ψευδομαρτυριαν κατα του ιησου οπως θανατωσωσιν αυτον
Преоций чей май де сямэ, бэтрыний ши тот соборул кэутау врео мэртурие минчиноасэ ымпотрива луй Исус, ка сэ-Л поатэ оморы.
60 και ουχ ευρον και πολλων ψευδομαρτυρων προσελθοντων ουχ ευρον
Дар н-ау гэсит ничуна, мэкар кэ с-ау ынфэцишат мулць марторь минчиношь. Ла урмэ ау венит дой
61 υστερον δε προσελθοντες δυο ψευδομαρτυρες ειπον ουτος εφη δυναμαι καταλυσαι τον ναον του θεου και δια τριων ημερων οικοδομησαι αυτον
ши ау спус: „Ачеста а зис: ‘Еу пот сэ стрик Темплул луй Думнезеу ши сэ-л зидеск ярэшь ын трей зиле.’”
62 και αναστας ο αρχιερευς ειπεν αυτω ουδεν αποκρινη τι ουτοι σου καταμαρτυρουσιν
Мареле преот с-а скулат ын пичоаре ши Й-а зис: „Ну рэспунзь нимик? Че мэртурисеск ачештя ымпотрива Та?”
63 ο δε ιησους εσιωπα και αποκριθεις ο αρχιερευς ειπεν αυτω εξορκιζω σε κατα του θεου του ζωντος ινα ημιν ειπης ει συ ει ο χριστος ο υιος του θεου
Исус тэчя. Ши мареле преот а луат кувынтул ши Й-а зис: „Те жур, пе Думнезеул чел виу, сэ не спуй дакэ ешть Христосул, Фиул луй Думнезеу.”
64 λεγει αυτω ο ιησους συ ειπας πλην λεγω υμιν απ αρτι οψεσθε τον υιον του ανθρωπου καθημενον εκ δεξιων της δυναμεως και ερχομενον επι των νεφελων του ουρανου
„Да”, й-а рэспунс Исус, „сунт! Ба май мулт, вэ спун кэ деакум ынколо вець ведя пе Фиул омулуй шезындла дряпта путерий луй Думнезеу ши венинд пе норий черулуй.”
65 τοτε ο αρχιερευς διερρηξεν τα ιματια αυτου λεγων οτι εβλασφημησεν τι ετι χρειαν εχομεν μαρτυρων ιδε νυν ηκουσατε την βλασφημιαν αυτου
Атунч, мареле преот шь-а рупт хайнеле ши а зис: „А хулит! Че невое май авем де марторь? Ятэ кэ акум аць аузит хула Луй.
66 τι υμιν δοκει οι δε αποκριθεντες ειπον ενοχος θανατου εστιν
Че кредець?” Ей ау рэспунс: „Есте виноват, сэ фие педепсит ку моартя.”
67 τοτε ενεπτυσαν εις το προσωπον αυτου και εκολαφισαν αυτον οι δε ερραπισαν
Атунч, Л-ау скуйпат ын фацэ, Л-ау бэтут ку пумний ши Л-ау пэлмуит,
68 λεγοντες προφητευσον ημιν χριστε τις εστιν ο παισας σε
зикынд: „Христоасе, пророчеште-не чине Те-а ловит!”
69 ο δε πετρος εξω εκαθητο εν τη αυλη και προσηλθεν αυτω μια παιδισκη λεγουσα και συ ησθα μετα ιησου του γαλιλαιου
Петру ынсэ шедя афарэ ын курте. О служникэ а венит ла ел ши й-а зис: „Ши ту ерай ку Исус Галилеянул!”
70 ο δε ηρνησατο εμπροσθεν αυτων παντων λεγων ουκ οιδα τι λεγεις
Дар ел с-а лепэдат ынаинтя тутурор ши й-а зис: „Ну штиу че врей сэ зичь.”
71 εξελθοντα δε αυτον εις τον πυλωνα ειδεν αυτον αλλη και λεγει αυτοις εκει και ουτος ην μετα ιησου του ναζωραιου
Кынд а ешит ын придвор, л-а вэзут о алтэ служникэ ши а зис челор де аколо: „Ши ачеста ера ку Исус дин Назарет.”
72 και παλιν ηρνησατο μεθ ορκου οτι ουκ οιδα τον ανθρωπον
Ел с-а лепэдат ярэшь, ку ун журэмынт, ши а зис: „Ну куноск пе Омул ачеста!”
73 μετα μικρον δε προσελθοντες οι εστωτες ειπον τω πετρω αληθως και συ εξ αυτων ει και γαρ η λαλια σου δηλον σε ποιει
Песте пуцин, чей че стэтяу аколо с-ау апропият ши ау зис луй Петру: „Ну май ынкапе ындоялэ кэ ши ту ешть унул дин оамений ачея, кэч ши ворба те дэ де гол.”
74 τοτε ηρξατο καταθεματιζειν και ομνυειν οτι ουκ οιδα τον ανθρωπον και ευθεως αλεκτωρ εφωνησεν
Атунч, ел а ынчепут сэ се блестеме ши сэ се журе, зикынд: „Ну куноск пе Омул ачеста!” Ын клипа ачея а кынтат кокошул.
75 και εμνησθη ο πετρος του ρηματος του ιησου ειρηκοτος αυτω οτι πριν αλεκτορα φωνησαι τρις απαρνηση με και εξελθων εξω εκλαυσεν πικρως
Ши Петру шь-а адус аминте де ворба пе каре й-о спусесе Исус: „Ынаинтека сэ кынте кокошул, те вей лепэда де Мине де трей орь.” Ши а ешит афарэ ши а плынс ку амар.
