Κατα Ματθαιον 2
1 του δε ιησου γεννηθεντος εν βηθλεεμ της ιουδαιας εν ημεραις ηρωδου του βασιλεως ιδου μαγοι απο ανατολων παρεγενοντο εις ιεροσολυμα
Дупэ че С-а нэскут Исус ын Бетлеемул дин Иудея, ын зилеле ымпэратулуй Ирод, ятэ кэ ау венит ниште маӂь дин Рэсэрит ла Иерусалим
2 λεγοντες που εστιν ο τεχθεις βασιλευς των ιουδαιων ειδομεν γαρ αυτου τον αστερα εν τη ανατολη και ηλθομεν προσκυνησαι αυτω
ши ау ынтребат: „Унде есте Ымпэратул де курынд нэскут ал иудеилор? Фииндкэ Й-ам вэзут стяуа ын Рэсэрит ши ам венит сэ не ынкинэм Луй.”
3 ακουσας δε ηρωδης ο βασιλευς εταραχθη και πασα ιεροσολυμα μετ αυτου
Кынд а аузит ымпэратул Ирод ачест лукру, с-а тулбурат мулт ши тот Иерусалимул с-а тулбурат ымпреунэ ку ел.
4 και συναγαγων παντας τους αρχιερεις και γραμματεις του λαου επυνθανετο παρ αυτων που ο χριστος γενναται
А адунат пе тоць преоций чей май де сямэ ши пе кэртурарий нородулуй ши а кэутат сэ афле де ла ей унде требуя сэ Се наскэ Христосул.
5 οι δε ειπον αυτω εν βηθλεεμ της ιουδαιας ουτως γαρ γεγραπται δια του προφητου
„Ын Бетлеемул дин Иудея”, й-ау рэспунс ей, „кэч ятэ че а фост скрис прин пророкул:
6 και συ βηθλεεμ γη ιουδα ουδαμως ελαχιστη ει εν τοις ηγεμοσιν ιουδα εκ σου γαρ εξελευσεται ηγουμενος οστις ποιμανει τον λαον μου τον ισραηλ
‘Ши ту, Бетлееме, цара луй Иуда, ну ешть ничдекум чя май неынсемнатэ динтре кэпетенииле луй Иуда; кэч дин тине ва еши о Кэпетение, каре ва фи Пэсторул попорулуй Меу Исраел.’”
7 τοτε ηρωδης λαθρα καλεσας τους μαγους ηκριβωσεν παρ αυτων τον χρονον του φαινομενου αστερος
Атунч, Ирод а кемат ын аскунс пе маӂь ши а афлат ынтокмай де ла ей время ын каре се арэтасе стяуа.
8 και πεμψας αυτους εις βηθλεεμ ειπεν πορευθεντες ακριβως εξετασατε περι του παιδιου επαν δε ευρητε απαγγειλατε μοι οπως καγω ελθων προσκυνησω αυτω
Апой й-а тримис ла Бетлеем ши ле-а зис: „Дучеци-вэ де черчетаць ку де-амэнунтул деспре Прунк ши, кынд Ыл вець гэси, даци-мь ши мие де штире, ка сэ вин ши еу сэ мэ ынкин Луй.”
9 οι δε ακουσαντες του βασιλεως επορευθησαν και ιδου ο αστηρ ον ειδον εν τη ανατολη προηγεν αυτους εως ελθων εστη επανω ου ην το παιδιον
Дупэ че ау аскултат пе ымпэратул, маӂий ау плекат. Ши ятэ кэ стяуа пе каре о вэзусерэ ын Рэсэрит мерӂя ынаинтя лор, пынэ че а венит ши с-а оприт дясупра локулуй унде ера Прункул.
10 ιδοντες δε τον αστερα εχαρησαν χαραν μεγαλην σφοδρα
Кынд ау вэзут ей стяуа, н-ау май путут де букурие.
11 και ελθοντες εις την οικιαν ειδον το παιδιον μετα μαριας της μητρος αυτου και πεσοντες προσεκυνησαν αυτω και ανοιξαντες τους θησαυρους αυτων προσηνεγκαν αυτω δωρα χρυσον και λιβανον και σμυρναν
Ау интрат ын касэ, ау вэзут Прункул ку Мария, мама Луй, с-ау арункат ку фаца ла пэмынт ши И с-ау ынкинат; апой шь-ау дескис вистиерииле ши Й-ау адус дарурь: аур, тэмые ши смирнэ.
12 και χρηματισθεντες κατ οναρ μη ανακαμψαι προς ηρωδην δι αλλης οδου ανεχωρησαν εις την χωραν αυτων
Ын урмэ, ау фост ынштиинцаць де Думнезеу ын вис сэ ну май дя пе ла Ирод ши с-ау ынторс ын цара лор пе ун алт друм.
13 αναχωρησαντων δε αυτων ιδου αγγελος κυριου φαινεται κατ οναρ τω ιωσηφ λεγων εγερθεις παραλαβε το παιδιον και την μητερα αυτου και φευγε εις αιγυπτον και ισθι εκει εως αν ειπω σοι μελλει γαρ ηρωδης ζητειν το παιδιον του απολεσαι αυτο
Дупэ че ау плекат маӂий, ун ынӂер ал Домнулуй се аратэ ын вис луй Иосиф ши-й зиче: „Скоалэ-те, я Прункул ши пе мама Луй, фуӂь ын Еӂипт ши рэмый аколо пынэ ыць вой спуне еу, кэч Ирод аре сэ кауте Прункул ка сэ-Л омоаре.”
14 ο δε εγερθεις παρελαβεν το παιδιον και την μητερα αυτου νυκτος και ανεχωρησεν εις αιγυπτον
Иосиф с-а скулат, а луат Прункул ши пе мама Луй, ноаптя, ши а плекат ын Еӂипт.
15 και ην εκει εως της τελευτης ηρωδου ινα πληρωθη το ρηθεν υπο του κυριου δια του προφητου λεγοντος εξ αιγυπτου εκαλεσα τον υιον μου
Аколо а рэмас пынэ ла моартя луй Ирод, ка сэ се ымплиняскэ че фусесе вестит де Домнул прин пророкул каре зиче: „Ам кемат пе Фиул Меу дин Еӂипт.”
16 τοτε ηρωδης ιδων οτι ενεπαιχθη υπο των μαγων εθυμωθη λιαν και αποστειλας ανειλεν παντας τους παιδας τους εν βηθλεεμ και εν πασιν τοις οριοις αυτης απο διετους και κατωτερω κατα τον χρονον ον ηκριβωσεν παρα των μαγων
Атунч, Ирод, кынд а вэзут кэ фусесе ыншелат де маӂь, с-а мыният фоарте таре ши а тримис сэ омоаре пе тоць прунчий де парте бэрбэтяскэ, де ла дой ань ын жос, каре ерау ын Бетлеем ши ын тоате ымпрежуримиле луй, потривит ку время пе каре о афласе ынтокмай де ла маӂь.
17 τοτε επληρωθη το ρηθεν υπο ιερεμιου του προφητου λεγοντος
Атунч с-а ымплинит че фусесе вестит прин пророкул Иеремия, каре зиче:
18 φωνη εν ραμα ηκουσθη θρηνος και κλαυθμος και οδυρμος πολυς ραχηλ κλαιουσα τα τεκνα αυτης και ουκ ηθελεν παρακληθηναι οτι ουκ εισιν
„Ун ципэт с-а аузит ын Рама, плынӂере ши бочет мулт: Рахела ышь желя копиий ши ну воя сэ фие мынгыятэ, пентру кэ ну май ерау.”
19 τελευτησαντος δε του ηρωδου ιδου αγγελος κυριου κατ οναρ φαινεται τω ιωσηφ εν αιγυπτω
Дупэ че а мурит Ирод, ун ынӂер ал Домнулуй се аратэ ын вис луй Иосиф, ын Еӂипт,
20 λεγων εγερθεις παραλαβε το παιδιον και την μητερα αυτου και πορευου εις γην ισραηλ τεθνηκασιν γαρ οι ζητουντες την ψυχην του παιδιου
ши-й зиче: „Скоалэ-те, я Прункул ши пе мама Луй ши ду-те ын цара луй Исраел, кэч ау мурит чей че кэутау сэ я вяца Прункулуй.”
21 ο δε εγερθεις παρελαβεν το παιδιον και την μητερα αυτου και ηλθεν εις γην ισραηλ
Иосиф с-а скулат, а луат Прункул ши пе мама Луй ши а венит ын цара луй Исраел.
22 ακουσας δε οτι αρχελαος βασιλευει επι της ιουδαιας αντι ηρωδου του πατρος αυτου εφοβηθη εκει απελθειν χρηματισθεις δε κατ οναρ ανεχωρησεν εις τα μερη της γαλιλαιας
Дар, кынд а аузит кэ ын Иудея ымпэрэцеште Архелау, ын локул татэлуй сэу Ирод, с-а темут сэ се дукэ аколо; ши, фиинд ынштиинцат де Думнезеу ын вис, а плекат ын пэрциле Галилеий.
23 και ελθων κατωκησεν εις πολιν λεγομενην ναζαρετ οπως πληρωθη το ρηθεν δια των προφητων οτι ναζωραιος κληθησεται
А венит аколо ши а локуит ынтр-о четате нумитэ Назарет, ка сэ се ымплиняскэ че фусесе вестит прин пророчь: кэ Ел ва фи кемат Назаринян.
